Alþýðublaðið - 28.12.1957, Blaðsíða 11

Laugardag'ur 28. des. 1957,
A 1 þ ý ð u b l.a ð i ð
11
S :
Trésmiðafélag Reykjavíkur
Meistarafélag húsasmiða
S
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
$
s
s
s
s
s
í
r-j
fé,laganna verður haldin ffestudaginn ,3. janúar
1958 ; Sjálfstæðishúsinu. — Barnaskemmtun hefst
klukkan 3 e. h. en skemmtun fullorðinna hefst
klukkan 9.
Aðgöngum’ðar að báðum skemmtununum verð.v
seldir í skrifstofu Trésmiðafélagsins fimmtudag-
inn 2. og föstudaginn 3. janúar 1958.
Skemmtincfndin.
:S
s
s
s
s
s
s
V
\
V
s
s
s
s
V
s
s
v
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
•o*o#pio*o*oic*o«o*o*o*o«o*o«o*p«iQ*o*o*o*o«oto*o*ooo#o#o*o«o*c«o«c«o#p*CHlo»o*cÍo*oÍc*oéo*cS"»o*c
I5RNEST GANN:
#o«c®o«o*o*o*o*o»o«o»o«o*cec#cíc«c«c»o«'-«''»c#o*c«o«o*o«o*<
‘et,oceo»_»o«o«o*n*o«o«a«o«o»o*oio*o«oíc«o«o«o«o«c*o«o«o«o<
íSS$8SSgSSSS*8SSSÍ
>fjo»o*o*o«D*o*o*o*;
»G*0*OI»G*e*OL>‘:«*_-*0#
KAGNARÖK
•c'o'* eco :»''eo«'.
*;-wr>*ó*G*G*o*.'
S;3SgíSS;SS£S2S*52S3SSSSoSoSS£o3Sso«5iS2SSo«S£ósSS8£S2;éS2g£S2SSo2?
105. DAGUR.
jai gátu sjaldan sofið lengur en
’tfáa rstundir í einu. Þeir töluðu
;£att og skapið var ekki stöðugra
jáS- skipið.
Sti
n. Og því var það nú, þegar Bell
starði á klettinn, að það tók
hann nokkurn tíma að sanníær
ast um að það væri ekki missýn
ing hans, eða ofsjón er stafaði
af þreytu og svefnleysi. Sam-
kvæmt útreikningum hans átti
hann ekki klettsins von á þess
um slóðum. Ef hann stæþi
þarna úti í raun og veru hlaut
sjókortið að vera vitlaust. Siíkt
kom þó yfirleitt ekki til greina.
Að minnsta kosti ekki á þess-
um slóðum. Þegar Bell hafði
starað um hríð og beðið þess
árangurslaust að þessi skuggi
hyrfi, og það sannaðist að ekki
væri um annað en ofsjónir að
ræða, fann hann kulda Jæðast
um bak sér, og um leið fékk
hann tómleikakennd í magann,
sem hann vissi að jafnan fylgdi
í DAG er laus'ardagurinn 28. jMESSUE Á MOEGDN
desember 1957. j ■ Neskirkja; Barnaguðsþjónusta
*kl. 10:30 árd. Séra Jón Thorar-
Slysavarðstofa Keyitjavrfetir er ensen.
opin allan sólarhringinn. Nætur- j Hallgrímskiikja: Messa kl. 11
læknir L.R. ki. 18—8. Sírni f. h. Séra Jakob Jónsson.
15030.
Eftir^alin apötek eru opin kl.
9—20 alla daga, nema laugar-
daga kl. 9—16 og sunnudaga ki
13—16: Aþótek Austurbæjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Holtsapótek (sími
33233) og Vesturbæjar apótek
(sími 22290).
Bæjarbókasafn Reykjavíkur,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, iaugardaga 1—4. Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10.
laugardaga kl. 10—12 og 1—4.
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Útibú: Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
óg föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema laugardaga kl. 6—-7; Efsta
sundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
SKIFAFRETTIR
Eimskip.
Dettifoss' kom til Reykjavík-
ur 21/12 frá Ventspils og Kaup-
mannahöfn. Fjallfoss kom til
London 26/12, fer þaðan til Rot-
terdam. Goðafoss kom til New
York 19/12 frá Reykjavík. Gull-
foss fór frá Reykjavík í gær til
Kaupmannahafnar. Lagarfoss
kom til Kaupmannahafnar 26/
12, fer þaðan til Reykjavíkur.
Reykjafoss var væntanlegur til
Rotterdam í gær, fer þaðan til
Hamborgar. Tröllafoss fór frá
New York 19/12 til Reykjavík-
ur, væntanlegur um 30/12.
Tungufoss kom til Gautaborgar
26/12, fer þaðan tii Kaupmanna
liafnar og Hambprgar. Dranga-
jökull lestar í Hull urn 28/12,
fer þaðan til Leith og Reykja-
víkur. Vatnajökull fer væntan-
lega frá Hamborg í dag til Rvík
ur.
Skipadeiid SÍS.
Hvassafell er í Kiel. Arnarfell
fer í dag frá Raufarhöfn til
Siglufjarðar, Seyðisfjarðar og
Norðfjarðar. Jökulfell fór í gær
frá Newcastle til Gautaborgar
og Gdynia. DísarfeM er væntan-
legt til Reyðarfjarðar 29. þ. m.
frá Stettin. Litlafeli er í Reykja
vík. Helg’afell er á Akureyri.
Fer þaðan til Dalvíkur, Húsa-
víkur og ísafjarðar. Hamrafell
íór hjá Gibraltar 25. þ. m. á lei.ð
til Batum.
Laugarneskirkja: Barnaguðs-
þjónusta ki. 11 f. h. Séra Garð-
ar Svavarsson.
Þýzk messa í Dómkirkjunni
sunnudaginn 29. des. kl. 2 e. h.
Séra Jón Auðuns dómprófastur
prédikar. Dr. Páll ísólfsson leik
ur á orgelið.
HJÓNAEFNI
Um jólin opinberuðu trúlofun
sína í San Francisco, Californiu,
ungfrú Karly Jóna Kristjóns-
dóttir og Robert A. Legere sjó-
liðsforingi í bandaríska sjó-
hernum.
-—o—•
Peningagjafir
til Vetrarhjálparinnar.
Ólafur Kristjánsson 100, Sig-
urður Sveinbjörnsscn 200. Sig-
urður 50. Á. B. 200. N. N. 50. L.
S. 200. Elding Trading & Co.
500. Ólafur Steinþórsson 50. J.
Á. 150. G. . 200. S. J. 200. Jpn
Sigurðsson 50. N. N. 25. Barbaua
Árnason 1000 Þorsteinn Gísla
son 100. N. N. 50. Skátar í Gerð
urn, Gerði 619. N. N. 100. X&Y
100. Jón Guðmundsson 50. E. S.
35. N. N. 100. N. N. 200. Aðal-
iaut yfir siókortið, yndi í það
ög eftir nokkra hríð dró hann
línu að Honoluiu. Ramsay kom
inn og stóð við hlið honum.
— Þú berð keniisl á þennan
klett? ............
— Já. Við hljótum að hafa
lent í hörðum straumi.
— Hve miklu munar? . .
Bell rýndi enn í kortið um
hríð, tuldraði og strauk örið;
og spurði sjálfan sig í hugan-
um hve diarft hann mundi
mega vona. Loks. svaraði hann,
og heldur seinlega.
— Þú skalt ekki minnast
neitt á það, hvorki við farþeg-
ana eða hásetana, — en sé
þetta sá klettur, sem ég held,
. . . þ>á getur það gert allan
gæfumuninn . . .
Árla morguns, skömmu eftir
sólarupprásina sem stráði tinda
, .... Oaru og hafnarhverfin í Hono
þvi er menn þottust vita að þeir lui^i roðagulli, stóðu farþegar
myndu villtir orðnir.
Var hann í rauninni villtur?
Á sjókortinu var ekki að sjá
neinn klett, ekki einu sinni
blindsker í meira en hundrað
míina fjarlægð í allar áttir frá
,,x“-inu, sem hann hafði sett á
una stadda. Næstu klettar úr
þða, þar sem hann hugði skút-
sjó voru Garnderklakkarnir og
Freigátuskerin, en samkvæmt
mælingu hans áttu þeir að vera
mun austar. Vitanlega hafði
lengdarmælingin verið hálfgerð
ágizkun síðan krónometrið bil-
aði. En væri skútan komin svo
Iangt austur á bóginn gátu iheld
ur ekki verið nema um firnm
þundruð mílur til Honoluiu. —
Jafnvel styttra, ;
- Bell þorði enn varla að vona
að ketturinn væri staðreynd, en
sendi þó Brown gamla fram á
til að líta eftir því hvort fleiri
sæust. Sjálfur hélt Bell áfram
að stara nuddaði augu sín tott-
aði pípuna og reyndi að gera
sér grein fyrir því hvernig
klettur sá kynni að líta út í
dagsbirtu. Og um leið leitaði
hann í minni sér, hvenær hann
gæti hafa reiknað svo skakkí
steinn Júlíusson 20o‘. Jólasveinn ! út iengdarbauginn.
inn 50. Olíuverzlun íslands 500.
Oluífélagið Skeljungur 500. N.
N. 50. Ásbj.örn Ólafsson 500. OI-
íufélagið h.f. 500. Hið íslenzka
steinolíufélag 500. Særaundur
100. B. I. & G. Ó. 200. Heild-
verzlun Haraldar Árnasonar
1000. S. Z. E. S. Th. 200. Starfs-
fóik lijá Eimskipafélagi íslands
695. Matthías Þórðarson 100.
Lilja 100. Kjartan Ólafsson 100.
Bjarni Símonarson 50. Guðrún
Magnúsdóttir 100. Ó. . 100. Svav
ar Sigurðsson 100. Með þökk.
F. h. Vetrarhjálparinnar í Rvík..
Magnús Þorsteinsson.
í þessu sá hann bregða fyrir
skugga af fugli á flugi og í sömu
svipum heyrði hann garg mikið
uppi á klettinum. Hann sá hvítt
lööur við rætur hans og heyrði
gný brimsins. Hann fann þef
af fugladrít og sægróðri og það
leyndi sér ekki í hreyfingum
skútunnar að nú gerðist sjór
lygnari. ...........
. .Nú loks sannfærðist hann
um það, að ekki gæti verið um
n.eina skynyillu að ræða og
liraðaði sé inn í kortakiefann,
hins mikla linuskips, Malolo út
við borðstokk og vörpuðu
blómsveigum sínum í sjóinn,
um leið og þeir kvöddu eyna
augum. Þeir sáu hverfa
klukknaturninn og hafnarhverf
in, stórbyggingarnar í borginni,
og loks rumiu fjöilin saman í
roðamóðu. Þegar Malolo beygði
fyrir Demantshöfða, komu gisti
húsin miklu í ijós á strönd-
ínni, og þeir sem enn varðveittu
blómsveiga sína létu þá nú falla
fyrir borð. Nokkrir farþeg-
‘anna tárfelldu, en aðrir gerðu
hróp að eynni, sem enn var
ekki fyllilegpi vöknuð.til dags-
ins; síðan hurfu farþ.egarnir nið
•ur í skreytta borðsali og settust
að hinum Ijúffengustu krásum.
Á stjórnborða voru þiljurnar
auðar og enginn staddur út við
boðstokka, þar eð þar vissi að
hafi. En uppi í brúnni gekk
þriðji stýrimaður fram og aft-
ur, og af ásettu ráði stjórn-
borðs megin, þar eð hann var
löngu orðinn leiður á Honolulu.
Nú nam hann staðar leit út. á
haf og geispaði . . . gleymdi að
því er virtist að loka aftur
munninum. stóð þarna eitt and
artak eins og fábjáni í sínum,
strokna og tandurhvíta einkenn
isbúningi. Því næst brá hann
sjónaukanum hratt að augum
og beindi honum að litlum depli
úti þar. Og nú var hann ekki
lengur syfjaður eða leiðalegur.
Hann sá seglskip nálgast að
vestan, og þar sem hann hafði
aldrei stigið fæti um borð í
slíkt skip, furðaði hann sig á
því hvílíka forvitni það vakti
með honum. Það hreyfðist
varla að heitið gæti úr stað
og var þó allsnarpur byr, og
eins þótti honum einkpnnilegt
hve lágt borðstokkar þess stóðu
úr sió. Annað hvort var það
mikið fermt eða þarna var um
fjarlægðarblekkingu að ræða.
Iiann gat ekki greint liti þjóð
fánans, en þegar hann beindi
sjónaukanum að siglunum sá
hann þar gula kallflaggið og
nokkur merkjaflögg önnur.
Hann skoðaði flöggin nokkra
hríð í sjónaukanum, hraðaði-
sér því næst inn í stjórnklef-
ann, þar sem skipstjórin-n sat
og hressti sig á kaffi.
-— Seglskip á stjórnborða,
skipstjóri, tilkynnti stýrimað-
ur.
Skipstjórinn klápti á hann.
— Hvers konar seglskip?
—— Þekki ekkert til segl-
skipa, skipstjóri, en það er rétt
svo að borðstokkanir standa úr
sjó, enda er flaggað FM, — er
um að sökkva, og X-W, — tak
ið okkur í drátt. Haldið sér . . .
Skipstjórinn lauk kaffinu úr
bollanum í skyndi og gekk út
á brúnarvænginn. Rétti þegj-
úndi út hendina eftir sjónauka
þriðja stýrimanns, beindi hon-
um að seglskipinu ianga hríð,
síðan fram um stafn línuskips-
ins. Hann sá dráttarbát og
hraðskreiðan léttabát renna út
úr brimgaðinum og taka stefnu
á seglskipið, Þriðji stýrimaður
kyngdi munnvatninu.
— Haldið þér, skipstjóri, að
við . . .
— Nei, því hefur verið veitt
eftirtekt og við getum því hald
ið áfram.
Þriðji stýrimanni. brá, er
hann leit í augu yfirboðara
síns. Þau virtust tárvot, og
rödd hans var óvenjulega mild,
er hann tók aftur til máis urn
leið og hann rétti stýrimannin-
um aftur sjónaukann, eins og
hann sæmdi hann verðlauna-
grip.
— Athugaðu þetta skip
gaumgæfilega, sonur sæll. Áö
sumu leyti hefur þú misst af
þeirri hamingju, sem ég naut.
Horfðu lengi á þennan farkost.
. . . það er ekki víst að þú eig-
ir ef-tir að siá aftur slíka sjón.
Þegar Keim gekk fram á
stefnið og kippti akkerishaidinu
úr skorðum, gerði hann það
með glæsibrag, þar eð hann sá
að rnargt á.hörfenda fylgdist
með hverri hans hreyfingu. Að
því búnu hjálpaði hann hinum
við að gera að seglunum, fór
að öllu léttilega þrátt fyrir
svefnleysi og örþreytu, leit vel
eftir því að hvert segl væri
snoturlega bundið upp, rétt
eins og hann vildi með þyi
bjarga því er bjargað yrði af
stolti skipsins og draga úr
þeirri skömm þess, að það
skyldi vera dregið í höfn. Vit
anlega átti Bell ekki um annað
að velja, en þarna kom margt
til greina. Mannpeðin mörgu,
sem .stóöu á hafnarbakkanum
hölluðu sér forvitnislega út
fyrir öldustokka gufuskipanna
á höfninni skyldu sjá það, að
skútan myndi auðveldlega hafa
náð til lands af eigin ramieik.
Jón svamlar til lands með slönguna vafða utan um sig.