Morgunblaðið - 03.11.1913, Blaðsíða 4

12
MORGUNBLAÐIÐ
YÁTÍ^YGGINGAÍ^
A. V. TULINIUS, Miðstræti 6,
vátryggir alt.
Heima kl. 12-3 e. h.
ELDUR!
Vátryggið i »General«. Umboðsm.
SIG THORODDSEN
Frikirkjuv. 3. Heima 4—5. Talstmi 227.
Carl Finsen Austurstr. 5, Reykjavík.
Brunatryggingar. Heima 6 >/4—7
Talsimi 331.
mmmmnmmni
Mannheimer vátryggingarfélag
^C. Trolle Reyb.javík
Landsbankanum (nppi). Tals. 235.
Allskonar sjóvatryggingar
Lækjartorg 2. Tals. 399.
Havari Bureau.
’ítttti 1 ” rrmTi rn titt
DÖGMENN
Sveinn Björnsson yfirdómsiögm.
Hafnarstræti 22. Sfmi 202.
Skrif8tofutími kl. 10—2 og 4—6.
SJálfur viB kl. 11—12 og 4—5.
EGGERT CLAESSEN, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthdsstr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Simi 16.
IíÆI^NAJ^
Gunnlaugur Claessen íæknir
Bókhlöðustig 10. Talsími 77.
Heima kl. 1—2.
ÓL. GUNNARSSON læknir
Lækjarg. 12 A (uppi). Tals. 434.
Liða- og beinasjúkdómar (Orthopædisk Kir-
urgi) Massage Mekanotherapi. HeimalO—12.
777. JTlagnús læknir
sérfr. í húðsjdkd. Kirkjustr. 12.
Heima 11—1 og 6*/2—8. Tals. 410.
ÞORVALDUR PÁL8S0N
Spec. meltingarsjúkd. Laugaveg 18.
Viðtalst. 10—11. Sími 334 og 178.
Bókaskápur og búðar-
skiíti til sölu. Ritstj. vísar á.
Karlmanna- og unglinga-föt,
300 sett,
nýkomin í Austurstræti 1
Ágætir litir — gott snið — afsláttur gefinn um tíma.
Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.
Verzl. Austurstræti 18.
Selur ódýrast alla Nauðsynjavöru með lægsta verði í borginni.
Einnig Vindla, Neftóbak, Rullu og Reyktóbak.
Talsími 316.
Verzl. Austurstræti 18.
cflsgr. Gyþórsson.
C. A. HEMMERT
mælir með sínum góða nærfatnaði, handa konum, börnum og karlmönn-
um, verkmannafötum, hvítu vörunum og mislitu kjólatauunum.
Krtjddstíd og söffttð sífd
fií söíu f)já
f).f Kveídúffur.
ÁLAUGAVEGö
Consumsúkkulaði, ekta, kr. 0.90. Víkingssúkkulaði, kr. 0.90.
Danskt súkkuiaði, gott, kr. 0.70.
Cacao (bæjarins bezta) kr. i.io. Cacao (bæjarins ódýrasta) kr. 0.85.
NESTLES
og
GALA PETER
Átsúkkulade, er hið bezta,
fæst í verzlun
H.f. P.J.Thorsteinsson
& Co.
(Godthaab).
'Alls konar
íslenzk frimerki
ný og gðmul kaupir
jjjfætfð hæsta verði
Helgason, hjá Zimsen.
Helgi
OSTAR og PYLSUR áreiðanlega
bæjarins stærstu og beztu birgðir í
Matarverzlun Tómasar Jónssonar,
Bankastræti 10. Talsimi 212.
Pegar
ykkur vantar fóðurmjöl þá kom-
ið fyrst til
Jóns frá Yaðnesi.
Tóbak,
Vindíar,
Sigareffur
stórt úrval í verzlun
H.ý. p, 7. Tfjorsfeinsson & Co.
(Godtfjaab).
Svörtu gammarnir.
2 Skáldsaga
eftir
Ovre Richter Frich.
(Frh.)
2. K a p i t u 1 i.
Gammarnir.
Konungarnir og föruneyti þeirra
hélt nú inn í borgina.
Lögreglustjótinn leit í kringum
sig. Skamt frá honum stóð ræðis-
maður Breta og við hlið hans annar
maður, sem eftir útliti að dæma
virtist vera stjórnarerindreki. Hann
var hár á velli, ljóshærður, nokkuð
feitur í andliti og síbrosandi.
Án þess að hraða sér fremur venju,
lagði lögreglustjórinn leið sína til
þcssa manns, sem einnig kom á móti
hónum eins og af tilviljun.
Maður þessi hét John Redpath.
Við hátíðahaldið í Kristjaníu var
sagt að hann væri undirherforingi,
en í raun og veru var hann yfir-
maður ensku leynilögreglunnar, sem
erlendis starfar.
Enginn þekti hann í sjón.
En hann þekti alla. Hann var
einn af þeim mönnum, sem aldrei
gleymir því andliti, sem hann hefir
séð einu sinni.
Stjórnleysingjar óttuðust hann
meira en fjandann sjálfan, þvi enda
þótt hann virtist ekkert voðalegur
þar sem hann stóð síbrosandi með
flauelshúfuna aftan á hnakkanum og
hendurnar í buxnavösunum, þá var
hann þeim þó hættulegri en allir
hinir lögregluþjónarnir í Skotland
Yard til samans.
— Viljið þér aka með mér kipp-
korn, hr. Redpath, sagði lögreglu-
stjórinn lágt. Mig langar til þess
að tala nokkur orð við yður.
Englendingurinn hneigði sig.
— Mér er það ánægja, mælti
hann. Þér hafið fengið símskeyti,
bætti hann við.
— Já, svaraði lögreglustjórinn for-
viða. Þér vitið þá........
— Það er orðið að vana hjá mér,
að gæta þess, sem gerist i kringum
mig. Hvaðan var það?
— Frá Hamborg.
Englendingurinn leit á lögreglu-
stjórann og brosið hvarf af andliti
hans. Það var eins og kæruleysis-
gríman hyrfi af því, en áhyggja og
alvara kæmi í staðinn.
-— Hvað stóð i því? spurði hann
hvatlega. Lögreglustjórinn rétti hon-
um skeytið. Mr. Redpath las það
og velkti það síðan nokkra stund í
lófa sér og var hugsi.
— Þetta er einkennileg tilviljun,
mælti hann lágt og eins og við sjálf-
an sig. Eftir því sem eg frekast
veit, hefir hið nýja félag stjórnleys-
ingja aðalbækistöð sína í Hamborg
um þessar mundir. Enginn einasti
af forsprökkum þeirra er eftir í
Soho. Þeir fóru þaðan í fyrradag.
Aðstoðarmaður minn símaði í gær,
að þeir héldu sig í drykkjukrá einni
hjá Jungfernstieg og tækju sér ekk-
ert fyrir hendur. Patrick Dawis er
duglegur strákur — enginn einasti
þorpari skal komast út úr borginni
án þess hann fái vitneskju af
því og láti mig svo vita. Eg átti
von á fréttum frá honum í morgun,
en þær eru ókomnar enn.
— Hvað haldið þér annars að
skeytið þýði? spurði lögreglustjór-
inn lágt.
Leynilögregluroaðurinn ypti öxlum.
— Eg skil það ekki, sagði hann
eins og honum stæði á sama. —
Gammarnir? Það er víst alveg nýtt
nafn í orðabók stjórnleysingja. Eg
vildi að hann Ralph Burns væri
hérna. Hann þekkir þessa bófa miklu
betur en nokkur annar. En hann
heldur vörð hjá styttunni fyrir fram-
an höllina.......
— Likneski Karls Jóhans?
— Já. En nú verðum við að
halda áfram, svo við verðum ekki á
eftir. Eg imynda mér, að Gamm-
arnir lofi okkur að vera í friði í dag.
Þeir þrifast ekki í þessu kalda landi.
Lögreglumennirnir stigu upp í
vagninn og ætluðu að leggja á stað.
í sama bili kom þar ungur maður
hlaupandi til þeirra.
Redpath hallaði sér yfir vagn-
bríkina.
— Er nokkuð að, Jones?
— Það er komið skeyti um að
Patrick Dawis sé horfinn í Hamborg,
hvíslaði leynilögreglumaðurinn. Það
er eins og jörðin hafi gleypt hann.
Lögreglan þar veit ekkert um hann.
Hvað viljið þér að eg gjöri?