Morgunblaðið - 03.12.1913, Side 1

Miðvikud.
3.
des. 1913
HOBfiDNBLADID
1. árgangr
32.
tölublað
Ritstjórnarsími nr. 500 | Ritstjóri: Vilhjálmur Finsen.
ísafoldarprentsmiðja | Áfgreiðslusimi nr. 48
I. O. O. F. 9511289
Bio
Biografteater
Reykjavíkur.
Bio
2 óþreytaudi elskendur
Sameiginlegur óvinur
Drama i 2 þáttum.
Æflntýri nýgiftra hjóna
Franskur gamanleikur.
Bio-haffif)úsið
(inngangur frá Bröttugötu) mælir með
sínum á la carte réttum, smurðu
.brauði og miðdegismat,
Nokkrir menn geta fengið
fult fæði.
Tlarfvig Jlielsen
Talsimi 349.
Nýja Bíó
Doííarprinsessan.
Höcfcf í skóginum.
Teðgarnir.
Hijnfíokka f)afur.
Heijkið
Godfrey Phillips tóbak og cigarettur
sem fyrir gæði sin hlaut á sýningu
i London 1908
sjö gullmedaliur
og tvær silfurmedalíur
Fæst i tóbaksverzlun
/?. P. Leví.
Sa
1E
□IE
Sælgætis og tóbaksbúQin
“ LANDSTJARNAN
á Hótel Island
IL
311=
==ji
Sin
Í þ
Skrifsfofa
Eimskipaféíags Ísíancfs
Austurstræti 7
Opin kl. 5—7. Talsími 409.
/rrmiTTTmTTiirjriTii^
Vacunm Oil Company
hefir sinar ágætu oliubirgðir
handa eimskipum hjá
H. Benediktssyni.
Kaupmenn og útgerðarfélög
munið það.
Símar: 284 og 8.
"llTrnTrrrrriTiiiiTrrrTt
f ódfrast
V ör uhúsinu.
Raupendur Morgunblaösins
hér í bænum eru vinsamlega beðnir um að lita inn í skrifstofuna
i Austurstræti 8, og borga blaðið.
Táfsekf.
Fyrir aðeins nokkrum árum siðan
var þetta orð nær óþekt hér i bæ.
Hér var lítil fátækt; minsta kosti í
þeim skilningi, sem nti er. Vinna
— bæði sjó og landvinna — var
oftast nægileg fyrir það fólk sem þá-var
hér til heimilis — og flestir áttu
nóg bæði í sig og á. En bærinn
stækkaði — framtaksemi manna jókst
og með henni vinna við að koma
ýmsum nytsemdarfyrirtækjum bæjar-
ins í framkvæmd. Sjávariitvegur
hófst og með honum eftirspurnin
eftir duglegum karlmönnum á skip-
in og kvenfólki við verkun aflans,
er í land kom. Fólkinu fjölgaði á
hverju ári.
En nii eru þilskipid nær horfin
héðan úr Flóakaupstöðunum og í
þeirra stað komnir botnvörpungar,
sem geta komist af með færri menn.
Fjöldi manna hefir orðið atvinnulaus-
ir við þá breytingu, er orðið hefir
á sjávarútvegi • íslendinga, og vér ját-
um það, að þrátt fyrir þann vinnu-
brest sem orðið hefir, þá hefir sú
breyting tvímálalaust orðið til bóta
fyrir landið alt.
Hér var mikið um vinnu þegar
bæjarstjórnin lét leggja vatnspípur
um bæin. Vatnið, gasið, holræsin
— og nú síðast hafnargerðin hefir
gefið hundruðum af mönnum at-
vinnu um nokkur ár. Fólk utan af
landi hefir hrúgast til bæjarins —
þar sem útlit til vinnu og hagnaðar
var betri en í sveitinni. Það kem-
ur til bæjarins, fær auðvitað vinnu
þegar nokkuð er til þess að vinna.
En svo kemur veturinn og kuld-
arnir. Vinnan hættir, og fólkið verður
atvinnulaust. Spariféð, sem lagt hefir
verið fyrir meðan vinnan hélst, smá-
minkar — og eftir nokkrar vikur er
ekkert nema eymd og sultur á heim-
ilum þessara vinnufæru verkmanna.
Konurnar andvarpa, og börnin gráta
af hungri og biðja móður sína um
»eitthvað að borða«. Sultinum fylgja
sjúkdómar. Vonbrigði heimilisföður-
ins verða endalaus. Kaupmaðurinn
vill enga björg lána, en húseigandinn
heimtar leigufé sitt — og síðustu úr-
ræði mannsins verða, að biðja um
fátækrastyrk.
— Kunnugir menn segja, að fleiri
menn hafi fluzt hingað í haust, en
nokkur líkindi séu til að geti fengið
atvinnu. Án efa verður því meira
atvinnuleysi hér i bænum í vetur,
en nokkru sinni áður. Það er fleira
fólk í bænum en undanfarin ár. Og
fátæktin verður gífurleg.
Það mun satt vera, að fáir munu
byrja að svelta fyr en eftir nýjár.
En engin efi er á því, að brýn þörf
ber til að hjálpa fólkinu, og það
strax fyrir jólin.
Sem byrjun á þvi, sem Mor$un-
blaðið hefir í hyggju að gera fyrir
fátæklinga bæjarins i vetur, höfum
vér í samráði við eitt af líknarfélög-
um bæjarins, Kristilegt félag ungra
kvenna, ákveðið að safna gjöfum
handa fátækum og veikum börnum,
og vér biðjum heiðraða lesendur vora,
alla sem það geta, að hjálpa oss til
þess, að rétta fátæklingununum hjálp-
arhönd í bágindum þeirra.
Vér efumst eigi um, að margir
munu þeir vera, sem vilja styrkja
fátæka með gjöfum, en það er eins
og það vanti oft framtakssemina i
þessu eins og mörgu öðru. Vér
skulum hjálpa yður á stað, heiðraðir
lesendur. Vér skulum annast með
hjálp K. F. U. K., að gjafirnar séu
sóttar til yðar, og að þeim sé út-
býtt þar sem mest er þörfin. Það
er varla sá karlmaður hér í bæ, þ.
e. ef hann hefir fasta atvinnu, sem
eigi hefir eitthvað af fötum fyrir-
liggjandi, sem hann sjálfur eigi notar
lengur og því vel getur gefið fátæk-
um. Og sama er um kvenfólkið.
Varla sú kona, sem eigi hefir eitt-
hvað af vefnaðarvöru í skúffum sín-
um, sem hún eigi sjálf notar og því
vel gæti gefið fátækum. En flestir
kaupmenn hafa stórar birgðir af vefn-
aðarvöru, sem aldrei selst og þeim
aldrei verður neitt úr. Þið karlar
og konm 1 Simið í 500 og látið
oss vita ef þér hafið eitthvað, sem
þér viljið gefa fátækum I Kaupmenn,
styðjið þessa tilraun vora til þess að
klæða nokkur af fátækustu börnum
þessa bæjar! Sendið oss skeyti um
að þér viljið vera með í því að vernda
börn borgarinnar fyrir kulda í verstu
harðindunum! Það er ekkert svo
ómerkilegt, að ekki geti það að not-
um komið fyrir aumingja fátæku
börnin, sem vanta bæði nærföt og
annað. Simið í nr. 500 — og við
látum sækja jólaskerf yðar lil fátækra.
Hann verður fluttur i samkomusal
K. F. U. K., og góðar og samvizku-
Auglýsið í Morgunblaðinn.
^teaumsvCrnr. j j Smávðrur.
I»eir, sem vilja fá góðar
vörur með lágu verði, verzla í
Nýju verzluninni
í Vallarstræti.

Umboðsverzlon. — Heildsala,
Magnús Th. S. Blondahl.
Skrifstofa og sýnishornasafn
Lækjargata 6 B (uppi).
Selnr að eins banpmönnum og banpfélögnm.
Notið sendisvein
frá sendisveinaskrifstofunni.
8 í m i 4 4 4.
Kaupið Morgunblaðið.
samar félagskonur annast um, að
gjöfunum verói útbýtt til þeirra, sem
eru þurfandi.
Carol.
Bréfaskrína.
Hr. X! Bréf yðar höfum vér feng-
ið með skilum, en oss er ókleift að
birta það vegna rúmleysis, það mundi
taka minst 2 dálka, en svo miklu
rúmi getum vér eigi oflrað eigin-
manninum. Annars er margt gott í
svarinu. — Sama er um mörg önn-
ur svör, að lengdin hamlar þeim frá
að birtast.
Fyrirspnrn.
Hefir kvenfólk aðgang að öllum
embættum landsins? Eða ef svo er
ekki, að hvaða embættum hefir það
þá aðgang, og að hverjum ekki.
Fáfróð kona.
Samkvæmt lögum 11. júlí 1911
hafa konur aðgang að öllum em-
bættum landsins.
5. gr. laganna hljóðar svo:
»Til allra embætta hafa konur
sama rétt og karlar, enda hafa þær
og f öllum greinum, er að embætt-
isrekstri lúta, sömu skyldur og karl-
menn«.