Morgunblaðið - 16.03.1914, Qupperneq 2

MORGUNBLAÐIÐ
624
C3 DAGBÓiJIN.
Afmæli í dag:
Ingibj. Gunnarsdóttir húsfrú.
Sólarupprás kl. 6.47 árd.
Sólariag kl. 6.27 siðd.
HáflóS er í dag kl. 8.19 árd.
og kl. 8.43 síðd.
Veðrið í gær:
Rv. logn, frost 3.9.
Íf. logn, frost 5.2.
Ak. logn, snjór, frost 5.2.
Gr. n. gola, snjór, frost 5.0.
Sf. s. gola, frost 2.9.
Vm. n. gola, froat 2.6.
Þh. F. v. s. v. kul, móða, hiti 5.3.
P ó s t a r í dag.
Hafnarf jarðarpóstur kemur og fer kl. 4.
Stúdentar < háskólanum hafa í
hyggju að koma upp mynnisvarða á
leiði Geirs heit. Einarssonar og safna
þeir fó í því skyni.
F á 1 k i n n er enn ófarinn héðan.
Virðist hinn núverandi skipstjóri hans
eigi ætla að ofþreyta sig nó menn
sína af of góðu eftirliti með botnvörp-
ungunum. Vistin er líka óefað betri
hór á höfninni og í landi, en úti í rúm-
sjó á botnvörpungaveiðum.
Stúdentafólagsfundurinn
á laugardaginn var hinn fjörugasti.
Töluðu þar þeir Gfsli Sveinsson, Jón
Helgason prófessor, síra Bjarni Jóns-
son, Ástvaldur Gíslason, Einar Arn-
órBSon, Þórður Sveinsson, Knud Zim-
sen, Guðm. Finnbogason, Agúst Bjarna-
son og Einar Jochumsson. Fundurinn
stóð til kl. iy2 um nóttina.
Kvikmyndaleikhúsin.
Gamla Bíó. >Armur laganna«
heitir mynd sú, er þar er sýnd nú.
Er hún af ítölsku bergi brotin og
er efni hennar, að sýna hvernig óþreyt-
andi réttvísin eltir glæpamennina
fram í rauðan dauðann og hve örð-
ugt þeir eiga fyrir þótt allra bragða
neyti. En armur laganna nær ekki
eins langt og armur dauðans og
til þess að skjóta sér undan rétt-
mætri hegningu, myrðir glæpamað-
urinn sig og kærustu sína.
Nýja Bíó sýnir núna danska mynd:
>Hvor var sekur?«. Leikur þar hr.
V. Psilander aðalhlutverkið. Koma
þar fram á sjónarsviðíð vinir tveir,
Aage og Kurt. Hinn fyrnefndi er
óhófsmaður hinn mesti og svallari
að sama skapi. Kurt er stiltur og
vandaður piltur, en. lætur vin sinn
leiða sig út á glapstigu. Aage laun-
ar honum vináttuna með því að
myrða föður hans og skella skuldinni
á hann sjálfan. En hinn ötuli leyni-
lögreglnmaður (V. Psilander) leiðir
þó sannleikann í Ijós. Og laun-
in eru — hönd og hjarta fagurrar
yngismeyjar, systur Kurts.
Æfintýr.
New York Herald, Parísarútgáfan,
getur um skemtilegt atvik, sem kom
fyrir nýlega á landamærum Rússlands
og Þýzkalands.
Fyrirliði nokkur þýzkur var á flugi
í þokuveðri, en varð það þá á að
lenda innan landamæra Rússlands,
skamt frá Thorn. Þustu þá þegar
að honum landmæraverðir rússneskir.
Fyrirliðinn þýzki sagði foringja þeirra
þegar nafn sitt og sagði, sem var,
að vegna þokunnar hefði hann vilst
inn fyrir landamærin. Rússneski
herforinginn heimtaði þó þegar að
hann tæki flugvélina í sundur, en það
kvaðst hinn ekki geta vegna þess að
hann væri lítt æfður i meðferð flug-
véla. Hinn íhugaði málið um stund,
en sagði síðan að hann yrði að koma
með sér til næsta þorps — en þang-
að voru 8 rússneskar mílur — og
flytja mál sitt fyrir yfirvöldunum
þar. Þjóðverjinn var fús til þess og
bauð Rússanum að setjast við hlið
sér í loftfarið og gætu þeir þá flogið
til þorpsins. Væri það bæði þaegi-
legra ferðalag og eins væri það betra
fyrir flugvélina að hún stæði þar
ekki úti á víðavangi. Það þótti
Rússanum þjóðráð og stundu síðar
voru þeir komnir til þorpsins.
Herforingi sá, sem þar réði fyrir,
hlýddi á frásögu þeirra beggja. Kvað
hann upp þann dóm, að flugmaður-
inn og vélin skyldu flutt til toll-
gæzluhússins á landamærunum — en
þangað voru 25 mílur — og skyldi
þá flugmaðurinn frjáls ferða sinna,
en loftfarinu héldu þeir eftir. Var
síðan fyrirliðanum rússneska, sem
fyrst hitti manninn, boðið að fylgja
honum á ákvörðunarstað.
Þjóðverjinn stakk þá upp á því
að þeir skyldu fljúga þangað, og af
því engan vagn var að fá, þáði fyr-
irliðinn rússneski það með þökkum.
Beindi nú Þjóðverjinn hátt flugið og
lenti ekki fyr en hann var kominn
í grend við Thorns innan landamær-
anna þýzku.
Atburður þessi vakti mikla athygli
og hentu Þjóðverjar hið mesta gam-
an að. Rússinn varð nú að dvelja
sem fangi í Thorns þangað til yfir-
völdin rússnesku kröfðust þess að
hann yrði laus látinn. Létu þau einn-
ig í ljósi óánægju sína og mótmæltu
kröftuglega meðferðinni á fy rirliðanum.
En þá var því borið við, að þokan
hefði verið svo. dimm, að nauðsyn
befði krafið þess að hátt væri flogið
og því auðvelt að villast.
Húsráö.
--i--
Glerkönnur er bezt að hreinsa
þannig að blanda saman muldu eggja-
skurni og salti, sem látið er í þvottar-
vatnið.
Frá útlöndum.
Hestahæli. Englendingar brjóta
stöðugt heilann um það, hvernig
þeir fái bygt sem hagkvæmust hæli
fyrir gamla menn og ellihruma, sem
ekki eru lengur vinnufærir. Er mik-
ið um þetta rætt og ritað og þó lít-
ill sýnilegur árangur. En þótt svo
sé, þá er þar samt til vel útbúið
hæli fyrir ellilúna og úttaugaða hesta.
Er það í þeim hluta Lundúnaborgar,
sem nefnist Acton, og heitir >F.riars
place farmc. Hefir það nú starfað
um*þrjátíu ára skeið.
Það er þó ekki .svo að skilja, að
allir hestar þeir, sem hælið annast,
séu aldurhnignir, heldur tekur það
að sér hesta, sem illa er farið með,
og eru meiddir, haltir eða horaðir.
Hjarna þeir þar við og ná sér oft
aftur til fulls.
Hæli þetta er rekið með frjálsum
fjárframiögum og eru þar 40 básar
fyrir hestana.
Umsjónarmaður þess er hertoginn
af Portlandi og kemur hann oft
þangað í eftirlitsför.
Hælið hefir tekið á móti rúmlega
2 þúsund hestum síðan það tók til
starfa. A siðustu árum hefir það
baldið helztu borgurum Lundúna
veizlu 1. janúar og leggur einhver
sá maður féð fram til hátiðahaldsins,
er ekki vill láta nafns síns getið.
Þá er hestunum einnig gætt á gul-
rófum, fínu og grófu brauði, sykri
og ávöxtum. En »aldursforsetinn«
fær aukreitis dálitla sæta og góða
lagköku (tertu).
Roald Amundsen í Paris. Suður-
heimskautsfarinn norski, R. Amund-
sen, kom til Parísar í byrjun
þessa mánaðar. Hélt hann þar fyr-
irlestur um sauðurskautsför sína. Var
honum þar tekið tveim höndum og
rifust menn um það að fá aðgöngu-
miðana að fyrirlestrum hans.
En þegar hann steig í ræðustól-
inn dundu við fagnaðaróp úr mörg
hundruð börkum, svo húsið lék á
reiðiskjálfi. En er hann tók að mæla,
varð svo hljótt, að heyra hefði mátt
flugu anda. Þó gátu áheyrendur
ekki setið á sér, er þeim geðjaðist
vel að þvi er ræðumaður sagði en
klöppuðu og hrópuðu.
Norskur blaðamaður nokkur var
staddur í París um þetta leyti og
hafði hann tal af Amundsen. Gat
Amundsen þess, að nú hefði hann
haldið 300 fyrirlestra um suðurför
sína. Hefir hann nú í hyggju að
fara til Amsterdam og þaðan til
Rússlands og halda þannig áfram
fyrirlestrum sinum á hverjum degi.
Frá Rússlandi fer hann heim til
Kristjaniu og dvelur þar mánaðar-
tima.
Síðan fer hann til San Francisco
og gengur þar á skip sitt Fram. í
San Francisco dvelur hann þriggja
vikna skeið og leggur svo á stað
þaðan í norðurskautsför sína 15. júli.
Þá ætlar hann að hafa með sér amer-
ískan flugmann, ef ske kynni að
fiugvélin gæti að haldi komið.
Svelnn Björnsson yfirdómslögm.
Hafnarstræti 22. Sími 202.
Skrif8tofutími kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur viö kl. 11—12 og 4—5.
Dýrt málverk. Henry Frick, for-
stöðumaður félagsins Frick & Co.,
hefir nýlega selt hertoganum af
Abercorn málverk eftir van Dyck,
sem heitir »Paola Adorno«. Sölu-
verðið var 1.863.000 krónur.
Snjóflóð drepur 15 hermenn. í
grend við Gomagoi í Tyrol féll ný-
lega afarmikil snjóskriða, 800 stikur
á breidd, og urðu fyrir henni 4
liðsforingjar og sextán hermenn,
Einn liðsforingi og 4 hermenn kom-
ust lífs af en hinir fóriast allir. Her-
mennirnir voru allir á skíðum og
gengu í fylkingu þegar slysið bar að
höndum.
Voru nú þegar í stað sendir marg-
ir menn á vettvang til þess að grafa
upp líkin. En þau voru öll ófund-
in um síðustu helgi.
Holger Federspil, dr. juris, lagði
niður embætti sitt sem dósent við
Kaupmannahafnarháskóla, ura fyrri
helgi. Orsökin til þessa er sú, að
dr. Vinding hefir verið veitt prófess-
orsembætti 1 lögum við háskólann,
en Federspil fanst hann sjálfur sjálf-
kjörinn til þéss embættis.
Flugslys. Frakki nokkur, Painleve
að nafni, hefir gert yfirlit yfir flug
og flugslys á síðustu fimm árum.
Tölurnar eru þessar:
Ár flugm. kilom. dauðir;
00 0 ON IH S 1,600 1
1909 5° 44,000 3
1910 O O iy> 960,000 29
19H 1500 3,700,000 78
1912 5800 20,000,000 140
Á þessu má sjá, að slysum fer
fjölgandi þeim er dauða valda. En
ef tekið er tillit til þess, hve langt
hefir verið flogið, verða tölurnar
nokkuð með öðru móti. Fyrsta árið'
drap sig einn maður og flogið var
1,600 km., en 1912 var flogið
20,000,000 og 140 menn biðu
bana, eða með öðrum orðum, einn
maður fyrir hvert 140 þúsund km.
flug.' i Siðan hefir fluglistinni farið
svo fram, að nú er lífi flugmann-
anna tíu sinnum minni hætta búin
en áður.
Lloyde George er án efa sá stjórn-
málamaður, sem á flesta vini og
flesta fjandmenn. [Skiftir þar alveg
í tvö horn eins og titt er þá mikil-
menni eiga i hlut. Félag afturhalds-
manna Farmers National Association
hélt í þessum mánuði fund mikinn
og var þar samþykt þessi ályktun:
Enginn maður hefir gert eins mikið
fyrir landbúnaðinn eins og Lloyd
George.
En mótstöðumenn hans hafa fund-
ið upp á því að prenta á cigarettur:
Fari Lloyd George til fjandans! og
selst nú ekki eins mikið af nokkr-
um öðrum cigarettum i Lundúnum.