Alþýðublaðið - 29.11.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
jskinn
m
m
I
m
I
á kápnr,
Kragablóm,
Kjólaróslr,
Grepe de chine,
Taft silki,
og margt fileira.
Laugavegi 23.
| Matthíldnr Bjðrnsdóttir. |
í.__________________________
SL Kranos Ftake,
pressað reyktóbak, er
uppáhald sjómanna.
Fæsí i öllnin verzluonia.
Gullfoss
kom að vestan í morgun.
„Kofi Tómasar frænda“
, er sýndur í síðasta sinn í kvöld
í Nýja Bíó.
Heimferðadeilurnar.
Þær halda enn áfram í fullum
Ifrrafti í vestanblöðuwum, og eigast
þeir nú vjð séra Rögnvaldur Pét-
Iirsson og Hjálmar Bergmann lög-
fræðingur, en einnig hefir Halldór
prófessor Hermannsson lá ið skoð-
un sína í Ijös á aðaldeiiuatriðinu
í grein, sem er svar við opnu
bréfi til hans frá ritstjóra Heirns-
kringlu. En „opna bréfið“ var
pannig til komið, að birt hafði
verið í Lögbergi einkabréf frá
Halldóri Hermannssyni, án þess
hann værí að spurður, en úr pvi
svo var komið, vildi hann gera
opinberlega grein fyrir skoðun
.sinni í málinu- Leggur hann tii, að
Vestur-lslendingar láti hátíðina
að mestu leyti hlutlausa. Grein
Ha.Ildörs Hermannssonar er bkt
í Heimskringlu. (F. B.)
Frá Jóni og Annie
Leifs.
13. nóv. hélt Jón Leifs íslenzkt
kvöld á útvarpsstöðinni í Osló.
Hann stjómaði par útvarpshljóm-
s.veitinni, sem lék pjóðsöng fs-
lendinga og kafla úr hljómfeikum
eftir Jön Leifs við „Galdra-Loft
Jóhanns Sigurjónssonar“. Frú
Annie Leifs lék píanólög eftir
mann sinn, en Jón lék 25 íslenzk
pjóðlög á píanó. Auk þess' hélt
Jón inngangsræðu á norsku og
ísienzku og birtist hún í norskum
biöðum eftir á.
Frú Annie Leifs hélt um sama
leyti tvo sjálfstæða píanóhljóm-
leika við útvarpsstöðina í Oslö.
60 000 móttökutæki standa í beinu
sambandi við stöð pessa, en á-
heyrendur stöðvarinnar í ýmsum
löndum skifta hundmðum pús-
unda, ef ekki milljónum. (FB.)
Bandaríkjamemi
vantar
Thor Tltors,
Nýkomnar blaðafregnir herma,
að við forsetakösningarnar í
Bandaríkjunum hafi kjörmanna-
fylgi Hoovers orðið meira en
nokkurn mann hafi gruhað-1 Hoo-
ver hafði. svo jafnt fylgi um öll
fylkin (rikin) að hann hlaut lið-
Eldhúsáhold.
Pottar 1,65,
Alisam Kaffiköimnr 5,09
Köknform 0,85
Gólfmottnr 1,25
Bos’ötmsfiias’ 0,75
Sigurður
Kjartansson,
Laiigsivegs ®u lOsspp*
apstigsl&oriii.
lega 5/6 kjörmanna, prátt fyrir
pað pött Smith hafi hlotið 2/5
hluta af atkvæðum kjósenda. Nú
hefir mönnum reiknast svo til, að
ef Smith hefði fengið, í tálteknum
fylkjum, hálfa milljón af at-
kvæðum Hoovers, þá hefði Smith
orðið kosinn, þótt hann hefði
skort nokkrar milljónir atkvæða
kjósenda á við Hoover.
Þarf nú Thor Thors að rita
Vald. Poulsen.
Klapparstíg 29.
Sími 24
Sérstökl deild fyrir pressingar og
viðgerðir alls konar á karlmannafat-
naði. Fljót afgreiðsla Guðm. B. Vik-
ar. Laugavegi 21. Sími 658.
Innrðmmmi. Myndir, Mynda-
rammar. Langódýrast. Vörusalinn,
Klapparstig 27.
I>eytipjómi fæst í Alþýðu-
brauðgerðinni, Laugavegi 61. Simi
835.
JélapóstapnÍF! Stört úrval
af jóla-og nýjárskortum, frá 5-15
aura. Amatörverzlunin Kirkjustr. 10
teha; íiS aér alis kouar tækifærisprant-
an, svo sem erfíljúð, aðgöngumiOa, bréf, j
! reikninga, kvittanir o. s. frv., og af- j
j grelðir vinnuaa fíjótt og vlð réttu verði. j
Veriídarmsnn óskast strax. Upp-
lýsingar í afgreiðslu pessa blaðs.
skorinorða grein í „Vöku“ og
„Vörð“ peirra Bandaríkjamanna.
Rltitjóri ®g ábyTgðarmaðn:
Haraldur Gmðmundsson.
Aípjjðuprentsmiðjaa.
yéla-smiðjurnar.. Jimimie hló að pví; sagðist um hans til pess að leita að vopnuni. Hiinir
ekki beta neinn ástarhug til Abels Granitch; mennirnir höfðu á sama tírna tekið Kumme
petta gamla pefdýr gæti sjálfur séð um fastan. Jimmie sá tvo menn í viðböt koma
sínar njósnir. En Jimmie vildi blátt áfram
Upton Sinclair: Jimrnie Higgins.
hefði ekki nóg fyrir sig að leggja, það sem
eftir væri æfinnar,
Jimmie varð agndpía. Hann hafði verið
fýllilega einlægur, pegar hann líkti pýzkum
njósnurum vfð sjóskrímsli, og hér var pá
eitt sjóskrímslið fyrir framan augun á hon-
um og hafði stungið hausnum upp um gólfið
í hjólhestasmiðjunni hatos Kumime gamla!
« Jimmie svaraði því, að hann hefði aldrei
fengist við pess konar hluti, Þetta væri
ekki leiðin til pess að binda en-da á öfriðinn.
Hinn maðurinn fór að reyna að sannfæra
han-n og sýndi honum fram á, að petta pyrfti
ekki að valda neinum fjörtjóni; sprengingi-a
færi fram að næturþeli, og enginn yrði fyxir
neinum skaða, nema fépyngja Abels Gra-
nitchs. En Jimmie var staður. Til allrar ham-
ingju hafði pað sífelt verið barið inn í
höfuðið á honum í deildinni, að hreyfi-ngin
mætti ekki beita samsærum; það yrði að út-
breiða skoðanirnar opinberlega og vinna hugi
og samvizkur mannanna.
Irinn varð í fyrstu reiður og kallaði hann
hugleysingja og þöngulhaus. Þyí næst fylt-
ist hann tortryggni og vildi fá að vilta, hvort
Jimmie ætlaði að koma upp um sig við
hvergi koma nærri málinu. Og svo var hætt
við áformið; en eftir pað hafði vélamáður-
inn litli augun opin og veitti pvi gætur,
hve margt Þjóðverja, alt ókunnugir menn,
notuðu verkstæðið til pess að hittast par, og
hann tók líka eftir pví, hve mifcil vinátta
tókst með íranum og Heinrich, bróðursyni
Kummes, sem alt af gekk svo keipréttur
og var alveg hnakkalaus.
Þetta fékk alt saman skyndilegan enda.
—; Það var sprenging, pótt ekki yrði hún á
sama hátt og Jimmie hafði búist váð. Það
var kvöld í febrúarmánúði, og hann var að
ganga frá verki sínu, pegar dyrnar voru
opnaðar og fjórir menn gengu inn. Það var
svo sem þeir ættu brýnt erindi. Tveir gengu
til Jjmmie, sem ekki vissi, hvaðan á sig
stóð veðrið, en hinir stefndu að Kumme.,,
Einn péirra fletti frá jakka sínum og sýndi'
honum stóra gylta stjörnu á vestinu og
mælti: „Ég er í pjónustu stjórnariimar. Þér
eruð tekinn fastur.“ I sama bili greip hiím
í handleggina á Jimmie og smeygði á hann
handjárnum. Því næst þreifuðu þeir á föt-
inn um bakdyrnar, en peir höfðu ekkert að
gera, pví báðir höfðu peir Jimmie og Kum-
me orðið svo forviða, að peir höfðu enga
tilraun gert til pess að komast undan.
Það var farið með pá í bifreíð fyrir utan.
peim var stungið inn og síðan var potið
af stað. Engum spurninguni þeirra var svar-
að, svo p eir hættu bráðlega að spyrja og
sátu hreyfingarlaiusir og hugsuðu um allar
syndir sínar og um pað, hvaða líkur væru til
pess að lögreglan vissj um syndir peirra.
IIL
Jimmie hélt auðvitað að hann ætti að
fara í fangelsi, en í þess stað var farið
með hann í pósthúsið, í herbergi uppi á
lofti- Með Kumme var farið í annað herbergi,
og sá Jimm-ie hann ekki aftur. Alt, sem
Jimmie gat veitt eftirtekt eða hugsað um.
var harðneskjulegur úngur maður, sem sat
par við skrifborð og setti hann á kvala-
bekkinn. „Það er skylda mín að skýra yðut
f.rá pví, áð alt, sem pér segið, verður ef
tU Till notað á móti- yður,“ sagði ungi mað-
urinn. En áður en Jimmie fengi áttað sig á,