Morgunblaðið - 26.09.1914, Qupperneq 4

MORGUNBLAÐIÐ
1504
Eg undirrituð
'verð ekki heima frá 26. sept. til 6.
okt. Eg bið þá, sem þurfa að fiuna
mig viðvíkjandi námsskeiði minu, að
snúa sér til Steingríms kennara Ara-
sonar, Grundarstíg 3, heima 4—5
síðdegis.
Hólmtríður Árnadóttir.
Hér með tilkynnist vinum og vandamönn-
um, að fyrv. póstur, Egill Gunnlaugsson
frá Arabæ, andaðist i nótt að heimili sinu
i Hafnarfirði.
Hafnarf. og Reykjavik 25. sept. 1914.
Börn hans og tengdabörn.
Jarðarför Jóhönnu dóttur okkar fer fram
i dag kl. 2 siðd. og byrjar með húskveðju
í Garðastræti 4.
Elín Runólfsdóttir. Guðm. Pétursson.
Gaskatlar
galv. fötur og balar, emaileraðar
kaffikönnur og' þvottaskálar, nýkom-
ið í verzlun
Ól. Ámundasonar,
Laugaveg 22 A.
Danskt r ú g m j ö 1 er bezt í
álátur. Fæst hjá
Jóni frá Vaðnesi.
Agætt danskt
rúgmjöl
fæst i veizlun
01. Amundasonar
Laugaveg 22 A. Sími 149.
Suðrænt blóð.
43 Saga eftir
H. S. Merriman.
Framh.
Estella hafði vanist ferðalagi frá
blautu barnsbeini. Hún hallaði sér
aftur á bak í vagninum og lokaði
augunum.
Pater Coucha breiddi vasaklútinn
sinn yfir andlit sér, spenti greipar
um hattinú sinn, sem hann hafði
lagt á kné sér — og litlu síðar var
hann farinn að hrjóta.
Herforinginn virti Estellu fyrir
fyrir sér. Hann hélt um meðalkafl-
ann á sverði sínu, hallaðist aftur á
bak í sætinu, en lokaði ekki augún-
um.
Það var að eins PEter Coucha
sem gat sofið, þvf þungar áhyggjur
lögðust á hug herforingjans og
bönnuðu honum svefn. Estella sá
hvað honum bjó í skapi og vissi
]>ví vel að það voru engin smátíð-
indi sem nú voru að gerast.
Snemma næsta dags skiftu þau
hestum í veitingahúsinu Malazon.
J. P. T. Brydes verzlun
selur alls konar vörur:
járnvöru, álnavöru o. fl.
H með miklum afslætti. H
Nýir kaupendur
Morgunblaðsins
fá blaðið ókeypis
VÁ^YGGINGAI^
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabótafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit
Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
Oarl Finsen Austurstr. 5, Rvík.
Brunatryggingar.
Heima 6 */*—7 V«- Talsimi 331.
KT- elduri
Vátryggið í »General« fyrir eldsvoða.
Lækkuð iðgjöld. Umboðsm.
SIG. TH0R0DDSEN
Frlkirkjuv. 3. Talsfmi 227. Heima 3—5
Umboðsm. í Hafnarf. óskast.
Eldsvoðaábyrgð,
hvergi ódýrari en hjá
„Nye danske
Brandforsikringsselskab".
Aðalumboðsmaður er:
Sighv. Bjarnason, bankastj.
það sem eftir er mánaðarins.
Pantið blaðið f dag!
Stúlka óskast I. okt.
Hátt kaiip í boði. Upplýsingar gefur trk. Nilson
Vífilsstöðum.
Gengu þau þar inn til þess að
hressa sig á kaffi. í sama bili
þeysti riddari dar úr hlaði.
— Það er sendiboði drotningar-
innar, mælti veitingarmaðurinn.
Hann fer á undan hennar hátign og
pantar hesta handa henni. Hún hefir
beðið mig að lána sér fjóra hesta í
kvöld.
— Einmitt það. Ætlið þér að
lána henni hestana?
— Já, það megið þér reiða yður
á. —
Stundarfjórðungi siðar óku þau
á stað aftur niður Guadianas-dalinn.
Um miðjan dag náðu þau til
Ciudad Real, sem er ómerkilegt
þorp, með óhreinum strætum og
húsum komnum að hruni.
Enginn virtist taka eftir vagni
nerformgjans, bvi margir ferðamenn
koma til Ciudad Real frá öllum
álfum heims og nema þar staðar
að eins örlitla stund, til þess að
skifta um hesta.
XXIII.
í bezta herberginu i gistihúsinu,
þar sem þau herforinginn settust að
til þess að hvila sig, sat miðaldra
kona og var hugsi.
Hún var nokkuð feitlagin og gat
naumast kallast lagleg, en þó var
eigi annað hægt en að veita henni
sérstaka athygli. Það var auðséð á
henni að hún var því vön að ráða
yfir öðrum og klæðaburður hennar
benti ótvírætt á það að hún vildi
enn ganga í augun á karlmönnun-
um. Hún var í hvítum möttli.
Hún studdi hönd undir kinn og
það var eins og hún væri nývöknuð
af föstum svefni. Á andliti hennar
mátti lesa óþreyju — það var auð-
séð að hún beið þess að hestunum
yrði beitt fyrir vagninn svo hún
gæti haldið áfram föriuni.
Það var Kristín drotning.
Það var drotning, sem gleymdi
því aldrei eitt augnablik að hún var
kona. Meðan hún var prinsessa
höfðu margir — að þvi er sagt var
— svifc sig lífi af ást til hennar, og
það var sagt að margir gerðu það
enn, þótt hún væri nú drotning.
Því hún var einhver hættulegasta
vera heimsins — konungborið létt-
úðarkvendi.
í þetta skifti ferðaðist hún svo að
DÖGMENN
Sveinn Björnsson yfird.lögm.
Hafnarstræti 22. Simi 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—6.
Eggfert Olaessen. yfirréttarmála-
fiutningsmaður Pósthússtr. 17
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Simi 16.
Niðursoðið kjöt
frá Beauvais
þykir bezt á ferðalagi.
segja huldu höfði og þess vegna hafð
hún enga ánægju af ferðalaginu. Hún
varð að sætta sig við það að fara á
mis við gleðilæti og fagnaðarkveðjur
— og aðdáunaraugu karlmannanna.
Hún vissi að en var langt til Mad-
rid, þar sem fjöldi manna dáðist að
henni — og það sem var enn meira
æsandi, — margir menn hötuðu
hana. Það var alveg óþolandí
leiðinlegt í Ciudad Real.
Þjónn barði að dyrum.
— Yðar hátign! Vincente herfor-
ingi biður um leyfi til þess að fá
að tala við yður.
— ÓI hrópaði drotningin og
roðnaði. Eg skal taka á móti hon-
um eftir fimm mfnútur. *
Það er eflaust óþarfi að skýra frá
því til hvers drotningin notaði þann
frest.
Herforinginn kom inn og laut
drotningunni virðulega.
— Yðar hátign, mælti hann og
kysti á hönd hennar. Eg hefi mik-
ilsverð tíðindi að flytja.
Fyrirlitningarbros lék um varir
drotningar. Það hefði átt að vera
manni manni þessum nóg að hún
var kona — að hún var falleg —
og að hún ennþá gat látið lítast vel
á sig.