Morgunblaðið - 08.04.1915, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
George Duncan & Co., Dundee.
Sérverksmiðja í Dundee- og Kalkútta-striga-pokum, og Hessians til
fiskumbúða. Framleiðir allar jute-vörur.
Stórt úrval af allskonar Hessians ávalt fyrirliggjandi hjá
umboðsm. fyrir ísland,
GL Eiríkss, Reykjavík.
Beauvais
niðursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbeztar í heimi.
Otal heiðurspeninga á sýningum víðsvegar um heiminn.
Biðjið ætíð um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér verulega góða vöru.
Aðalumboðsmenn á íslandi:
O. Johnson & Kaaber.
DOGMBNN
Sveinn Björnsson yfird.lögm.
Frfklrkjuveg 19 (Staðastað). Sfmi 202.
Skrifsto/utími kl. io—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6
Eggert Claessen, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—B. Sfmi 16.
Olafur Lárusson yfird.lögm.
Pósthússtr. 19. Sími 215.
Venjulega heima 11—12 og 4—5.
Jón Asbjörnsson yfid.lögm.
Austurstr. 5. Sími 435.
Venjulega heima kl. 4—5%.
Guðm. Olafsson yfirdómslögm.
Miðstr. 8. Sími 488.
Heima kl. 6—8.
Bjarni Þ. Johnson
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Lækjarg. 4.
Heima 12—1 og 4—5. Sími 263
£.5. Columbus
Jar Jyrstu Eringferé vastur um íanó
Alt sem að greftrun lýtur :
Líkkistur og Líkklæði
bezt hjá
Matthíasi Matthíassyni.
um 15. april.
Peir, sem œtla aó senóa vörur
meó sRipinu, tilRynni þaó fyrir 10. þ. m.
éoR. fXanseris CnRef
Þeir, sem kaupa hjá honum kistuna
fá skrautábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Skrifstofa
umsjónarmanns áfengiskaupa
er opin
3—5 síðdegis á Grundarstíg 7.
Sími 287.
77. B. Tlieísen
cM usturstrœ fi 1. cMióöuóin.
Beauvais
Leverpostej
er bezt.
YÁTHYGGINGAÍÍ
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabócafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
A. V. Tulinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Brunatrygging: Nordisk Brandforsikr.
Sæábyrgð: Kgl. oktr.
Skrifstofutími 9—11 og 12—3.
Det kgl octr. Brandassurance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus, husgögn, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Carl Finsen Austurstr. 1, (uppi)
Brunatryggingar.
Heima 6 l/t—71/,. Talsími 331
LrÆFJNAI^
Brynj. Björnsson tannlæknir.
Hverflsgötu 14.
Gegnir sjálfnr fólki i annari lækninga-
stofnnni kl. 10—2 og 4—6.
Öll tannlœknisverk jrarnkvæmd.
Tennur búnar til 0% tannqarðar af
ollum (rerðum, og er verðið ejtir vöndun
d vinnu og vali á efni.
Líkkistur
fást vanalega tilbúnar á
Hverflsgötu 40. Sími 93,
Helgi Helgason.
^DreRRió: „£anifas“ tjúffenya Sitrón oy úZampavin. Simi 190.
Gullna drepsóttin.
Saga
gullgerdarmannsins.
28 eftir
Övre Richter Frich.
(Framh.)
Það var auðséð, að þorpararnir
álitu þessa múruðu gröf trygga haiida
óvinum sínum. Fjeld var genginn í
gildru, sem engar líknr voru til að
hann gæti losnað úr. Loftið var
lítið þar inni og líkur til þess að ef
einhver dveldi þar nokkra daga,
mundi hann kafna af loftleysi áðnr
en sultur ynni honum nokkurt mein.
Það var ekki glæsilegur dauði, sem
beið hans. En hann varð eigi upp-
næmur. Hann hafði svo oft staðið
augliti til auglitis við dauðann, að
honum brá ekki framar. Hamingjan
var förunautur hans, hún hafði aldrei
brugðist honum.
Ennþá hékk einkennilegur vernd-
argripur á hálsi hans — lítið manns-
líkan úr gnlli og slöngu vafið um
brjóstið. Ung stúlka vestur í Suð-
ur*Ameríku hafði gefið honum vernd-
argripinn meðan hann var i útlegð-
inni. Hinn gamli galdur Inkanna
liggur fólginn í honum, hafði hún
sagt. Berðu hann á þér og þá mun
»Kondorinn* aldrei deyja.
»Kondorinn« ?------Hann brosti.
Nú var «Kondorinn« kominn i búr,
sem öllum öðrum en honum hefði
óað svo að þeir hefðu gefið upp
alla von — og dáið.
Fjeld krepti hnefana. Honum var
enn eigi komið fyrir kattarnef. Að
vísu stóð hann við þröskuld dauð-
ans, en nú var hann á slóð þeirra,
sem hann leitaði. Hann hafði aug-
sýnilega ratað beint inn f úlfahíð-
ið, þar sem þeir menn voru,
er ollu hinni miklu truflun og
ókyrð í fjármálaheiminum. Ef
hann dæi í þessari hundaholu, þá
mundi hinn algerði hnekkir ríða
yfir — og hann var verri en
styrjaldir og pestir, þvi hann ruglaði
öllu saman í eina lögleysis kássu.
Það mátti aldrei verða.
Þá sá Fjeld sex litlar eikartunnur,
sem geymdar voru úti í horni.
Fimm þeirra voru opnar og hálfar
af blýi. Hin sjötta var botnslegin.
Fjeld reyndi að hefja hana, en tókst
það eigi, hún var svo þung. Hann
greip þá blýstykki úr hinum tunn-
unum og braut með þeim eikarstaf-
ina. Svo reif hann botninn úr
tunnunni og leit niður í hana.
Hann varð orðlaus af undrun.
Það var eigi nema lítið blýlag undir
botninum á tunnunni. En út á
milli blýstykkjanna rann gyltur
straumur af myntum, sem hoppuðu
og ultu um gólfið eins og léttlynd
börn. Það var eins og þær yrðu fegnar
að losna úr prisundinni. Þær horfðu
gulum glóandi augum á Fjeld og
það var eitthvert seiðmagn í þeim,
svo hinn sterki maður skalf á bein-
unum. — Hann fór með hendina
niður í pundahauginn og lét mynt-
irnar renna milli greipa sér. Svo
beit hann i þær og lét þær falla á
gólfið. Hann athugaði mótið. Eng-
in lýti voru sýnileg. Peningarnir
voru ósviknir og þó voru þeir fals-
aðir. —
Fjelcj athugaði alt dálítið nánar.
Það var auðséð að öll grafhvelfingin
hafði verið full af þessum tunnum.
Hann sá hringförin eftir laggirnar á
þeim um alt gólfið. Hérna var
gulluppsprettan, sem streymt hafði
út um víða veröld og eitrað við-
skiftalífið. Héðan hafði hún runnið
austur, suður, norður og vestur eins
og skæð drepsótt. Hún hafði rifið
taumana úr höndum reglunnar og
nú sat Gull konungur á veldisstóli
og jós glóandi málmhaugum á báða
bóga meðal ágjarnra manna. — —
Og þetta gull varð innan skams svofá-
nýtr að ekki mundi einusinni hægt
að kaupa brauð fyrir það. Menn
höfðu reist verðgildið á fölskum
grundvelli. Og nú kollsteyptist alt
innan skams. Ef ekki----------—
Það var eins og gripið væri fyrir
kverkar Fjelds og hann fékk suðu
fyrir eyrun. Loftið var þungt og
mollulegt. Hann varð að komast á
brautu héðan áður en það varð a®
seinan. Hann fleygði gullmyntun'
um hæðnislega frá sér og færði sig
úr yfirhöfninni og vestinu. Það vat
úr leðri og ákaflega þungt. Fjeld
breiddi úr því og setti vasaljósið *
gólfið rétt hjá. Innan í vestinu sá í
ótal vefkfæri, sem glömpuðu me^
grænleitum bjarma. Það mátti sv^
að orði kveða að vestið væri fóðra*
með eintómu stáli. Eftir litla Ielt
fann Fjeld bæði nafar og langa
mjóa stálsög.