Morgunblaðið - 08.03.1916, Blaðsíða 1

Miðv.dag
8,
marz 1916
H0R6DRBLADID
3. árgangr
125.
tölubiað
Ritstjórnarsimi nr. 500| Ritstjóri: Vilhjáimnr Finsen. j ísafoldarprentsmiðja
Vendetta!
' Afar-spennandi, skemtilegur og
vel leikinn
flökkuliða-sjónleikur.
Söngféí. 17. júní.
&amsongur í cfíáruSúð, Jimtuðag 9. marz
fíl. 9 siðó.
Aðgöngumiðar fást í Bókverzlunum ísafoldar og Sigf. Eymunds-
sonar, (með hækkuðu verði þriðjudag og miðvikudag kr. 1.7? betri sæti
en kr. 1.25 almenn sæti, en á fimtudag venjulegt verð kr. 1.25 og kr.
1.00.
j Afgreiðslusimi nr. 500
NÝ J A BÍ 6
Maðurinn óbilg'jarni. Stórkostleg kvikmynd í 4 þátt. , og 150 atriðum, ( leikin af þýzkum leikurum. Þeir, sem ekki sjá þessa mynd, fara mikils á mis. Sökum þess hvað myndin er löng kosta aðg.m.: Beztu sæti: 60, önnur s. 50, alm. s. 40 a.
Köku-bakari
vanur og duglegur
getur fengið atvinnu nú þegar.
Umsóknir merktar „Conditor“
Íeggist inn á afgreiðslu þessa blaðs.
Hér með tilkynnist vinum og vanda-
mðnnum að jarðarför elskulegrar
systur minnar, Jórunnar R. Guðmunds-
dóttur, fer fram föstudaginn 10. þ.
m. og hefst með húskveðju kl. ll‘/2
árd. frá heimili minu, Þingholtsstr. II.
Þorsteinn Guðmundsson.
I. 0. G. T.
Einingin nr. 14
Öskudagsfagnaður í kvöld.
1. Stúkufundur 8^/a- Systrakvöld.
2. Frú Stefanía les upp.
3. Öskupokarnir.
4. X syngur einsöng.
5. Ef til vill það bezta.
Styrkið sjúkrasjóðmn.
Allir templarar velkomnir.
Fjölmennið stundvislega 8^/2
og fyllið húsið.
Tobler’s
át-chokoladé er eingöngu búið
1*r fínasta cacao, sykri og mjólk. Sér-
*'ega skal mælt með tegundunum
*Wocca«, »Berna«, >Amanda<, »Milk<.
ínðuchokolade er ódýrt en ljúffengt.
»Sv&Ca°’ ^anPa fthir sem e*nn oinni hafa
^a& er nserandi og bragðhetra en
aa*t annað cacao.
* heildsölu fyrir kaupmenn, hjá
G. Dirikss,
á. Reykjavik.
Loftskeytasföð
r
a
Færeyjum.
Nokkur undanfarin ár hafa Fær-
eyingar haft mikinn hug á því, að
koma sér upp loftskeytastöð. Lék
þeim einkum hugur á að koma á
loftskeytasambandi milli tveggja eyj-
anna, þar sem einhverra orsaka
vegna var ómögulegt að reiða sig á
sæsímasamband. Er sagt að Stóra
Noiræna hafi reynt að hindra það
eftir mætti að stöðvarnar yrðu reist-
ar — hvernig sem á því getur stað-
ið. Svo varð samt úr, að danska
stjórnin lét eftir Færeyingum og
ákvað, að reisa skyldi tvær litlar
loftskeytastöðvar á eyjunum. Var
ráðgert að reisa þær þegar á sumri
komandi.
Nú kemur sú fregn, að Stóra
Norræna hafi fengið leyfi til þess
að reisa 2 loftskeytastöðvar á Fær-
eyjum, aðra litla, en hina svo afl-
mikla, að hún, nái til Noregs öðru
megin en Skotlands hinu megin.
Með öðrum orðum: Stóra Norrœna
hefir líkleqa fengið etnkaleyfi á Fœr-
eyjutn fyrir loftskeytastöð, setn nœr til
Isands.
Vér skulum ekki að svo stöddu
fara nánar út i þær miklu og alvar-
legu afleiðingar, sem þessi einka-
réttur Stóra Norrænafélagsins getur
haft fyrir Island. Vér munum síð-
ar gera það að umtalsefni. En að-
eins vildum vér minna á það, að
hefði Ísíand á einhvern hátt verið
viðriðið loftskeytastöðina á Færeyj-
um, og jafnframt látið reisa hér
hæfilega®[aflmikla landstöð, þá hefði
oss sparast 13 þús. kr. á ári í þann
árafjölda, sem eftir er af einkaleyfis-
tíma Stóra Norræna á símskeyta-
flutningi milli íslands og útlanda,
þ. e. 10 át. í samningunum stendur
sem sé, að ef ísland komi á loft-
skeytasambandi við Færeyjar, þá
skuli hið árlega iðgjald íslands minka
um þrettán þúsund krónui, 22 þús.
kr. í stað 35 þús. nú.
Vitanlega hverfur þessi mögu-
leiki nú, þar sem Stóra Norræna
hefir, án þess að tilkynna lands-
stjórninni það, náð einkarétti fyr-
ir loftskeytastöðinni á Færeyjum.
Svo sem kunnugt er, hafa íslend-
ingar og hug á því að notfæra sér
loftskeytin. Hefir það verið á döf-
inni síðan árið 1911, er talað var
um að koma á loftskeytasambandi
milli Reykjavíkur og Vestmanneyja.
En það mun hafa lítið verið gert
annað en tala um hlutina. Færey-
ingar eru nú komnir það lengra en
vér, að þeir hafa gefið einkarétt
fyrir stöðinni og þar með trygt sér
að stöðin mnni verða reist innan
ákveðins tíma. En hvernig horfir
málið við hjá oss? Hvað hefir verið
gert til þess að reisa loftskeytastöð-
ina, sem alþingi hið siðasta ákvað
að reisa skyldi »sem fyrst*. Vér
vitum það ekki, en fróðleg væri ef
réttir hlutaðeigendur vildu gefa upp-
lýsíngar um það.
Það dugar ekki að horfa í kostn-
aðinn, þegar um slíkt bráðnauðsyn-
legt velferðarmál er að ræða. En
það hættir oss íslendingum oft við
Hvað ætli landið hafi orðið fyrir
miklu tjóni síðasta mánuðinn, síðan
sæsímasambandið hvarf? Það er
i fljótu bragði ekki unt að meta það
í krónuin. En eitt er vist; hefði
hér verið viðunanlega stór loftskeyta-
stöð, þá hefði engin teppa þurft að
verða á símskeytasendingum hingað
til lands og héðan til útlanda.
Það er vonandi að sæsímabilunin
flýti fyrir byggingu loftskeytastöðv-
arinnar. Þá yrði varla annað sagt,
en að bilunin hefði þó verið til
einhvers góðs — þrátt fyrir alt.
Dýpi hafsins.
Mesta dý'pi i hafi, sem mælt hefir
verið, er i Kyrrahafinu. Meðal dýpi
þess er 4000—5000 metrar Árið
1899 var dýpið við Þjófaeyjar hjá
Ástraliu mælt 9636 metrar, og var
það mesta dýpi, sem menn þektu.
En sumarið 1914 mældu Þjóðverjar
dýpið hjá Mindanao (við Filippseyjar)
og var það 9780 metrar.
J Leikfélag ReykjaYíknr
■ Tengdapabbi
Sjónleikur i 4 þáttum
I
I
eftir Gustaf af Geijerstam.
fimtudaginn 9. marz kl. 8.
í Iðnaðarmannahúsinu.
Tekiti á móti pöntunum i Bókverel. Ita-
foldar n&ma þá daga tem leikiS er, Þá
eru aðg.midar teldir i Iðnó. — Pantana ti
vitjað fyrir kl. B þann dag tem leikið er.
Orgel-leikur.
Páll ísólfsson hélt á sunnudag hinn
fyrsta orgel-leik sinn í dómkirkj-
unni, sem var þétt skipuð eftirvænt-
ingarfullum áheyrendum. Var það
auðsjáanlegt, að þarna bjuggust marg-
ir við nýstárlegum og ágætum orgel-
leik, því sögur voru á undan gengo-
ar um fimleik og dugnað Páls í þess-
ari grein listarinnar. Óhætt mun
vera að segja, að langt var frá því
að vonir áheyrendanna brygðust.
Reyndar var einhver óstyrkur og
hik í fyrsta laginu: Preludium efír
Liszt — af feimni eða kvíða fyrir
því að leika í fysta sinni fyrir svo
marga áheyrendur(?) — ekki er gott
að vita — og slagæðin hlýtur að
slá, eins flestir munu skil(a, oft svo
óreglulega, þegar listamaðurinn kem-
um fram fyrir jafn aðfinningasama
og vandláta listavini, og Reykvíking-
ar sumir hverjir hafa reynst vera,
— nú, en nóg um það, Páll var
ekki lengi að átta sig, þegar annað
lagið, »Toccata og Fuga« eftir Bach
kom til skjalanna, og mátti úr þvf
segja, að hann léki aðdáanlega vel,
og mun mörgum hafa brugðið, er
þeir mintust þess, að Páll ísólfsson,
þegar hér er komið sögu, hefir ekki
verið lengur en 2 ár við nám í
Þýzkalandi. Hann hefir auðvitað not-
ið ágætrar kenslu, en ástundun og
iðni frá hans hlið mun þó ekki
minst hafa gert hann að þvl lista-
mannsefni, sem nú er orðin raun á.