Morgunblaðið - 31.05.1916, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ

Odeon og Pathéphone
grammófónar og plötur á f>á
ávalt fyrirliggjandi hjá
G. Eiríkss, Reykjavík.
Einkasala fyrir ísland.
Bezta ðlið
Heimtið það!
Aðalumboð fyrir ísland:
Nathan & Olsen.
Sjö teg. af Te
hver annari betri
I verzl. Helga Zoðga.
JgBsw VÁ T P, Y&& IN i4 AH «bK3S|
Vátryggið tafariaust gegn eldi,
vörur og húsmuni hjá The Brithisb
Dominion General Insurance Co.Ltd
Aðalumboðsm. G. Gínlason.
Brunat ryggingar,
sjó- og striðsvátryggingar.
O. Johnson <& Kaabor
Carl Fiusen Laugaveg 37, (uppi
Erunatryggíngar.
Hc ima 6 */é—7 V*. Talsími 331.
Ðsí kgl octr. Branöassnr&nce Os
Kaupmannahcfn
vátryggir: hU8, híisgðgri, alls-
konar vðruíoröa o. s. frv. gegr
elctsvoða íyrir lægsta iðgjald,
Heimakl. 8—12 f. h. cg 2—8 e. h
í Austurstr. 1 (Bdð L. Nielseuj
X. B. Nieíson.
Gunnar Egilsson
skipamiðlari.
Tals. 479. Laufásvegi 14
Sjó- Stríðs- Brunatryggingar
Venjul. heima kl. 10—12 og 2—4.
LíOGMBNN
Svelirn Björnsson yfird.lðgm.
Fríklrkjuveg 19 (Staðastað). Siw.i 202
Skrifsofutimi kl. ro—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6.
Eggert Claessbíl, yiirréttarmála-
lutningsmaður, Pósthásstr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Sími 16.
Bezt að auglýsa í Morgunbl.
Minnisblaö.
Alþýðufélagshókasafn Templaras. 3 jopið
ki. 7—9
Bafih&sið opið virka daga kl. 8—8 laug*r'
daga 8—11.
Borgarstjóraskrifstofan opin v. d. 11—^
Bæjarfógetaskrifstofan opin virka dags
10—2 og 4—7.
Bæjargjaldkerinn Lanfásveg 5 kl. 12—3
og 5—7.
Islandsbanki opinn 10—4.
K. F. U. M. Lestrar- og skrif-stofa 8 árd.
til 10 siðd. Almennir fnndir fimtud. og
snnnnd. 8*/2 siðd.
Landakotskirkja. Guðsþj. 9 og 6 á helgnffl-
Landakotsspitali f. sjúkravitjendnr 11—1'
Landsbankinn 10—8. Bankastj. 10—12-
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlán 1—3.
Landsbónaðarfélagsskrifst. opin frá 12—2-
Landsféhirðir 10—2 og 5—6.
Landssiminn opinn daglangt (8—9) virkft
daga, helga daga 10—12 og 4—7.
Morgunblaðið Lækjargötu 2. Afgr-
opin 8—6 virka daga, 8—3 á helgunt
Ritstj. til viðtah kl. 1—3 alla dagfl-
Simi 500.
Málverkasafnið opið i Alþingishúsintt
sunnud., þriðjnd. og fimtud. kl. 12—2.
Náttúrugripasafnið opið l1/,—21/, á sd.
Pósthúsið opið virka daga 9—7, s.d. 9—1-
Samábyrgð íslands 12—2 og 4—6.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar opnar 10—4
daglega.
Talsimi Reykjavíknr Pósth. 3, opinn dag'
langt 8—12 virka daga, helga dagar8—9.
Vifilstaðahælið. Heimsóknartimi 12—1.
Þjóðskjalasafnið hvern v. d. kl. 12—2.
Þjóðmenjasafnið opið sd., þd., fimd. 12—2.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0 Johnson & Kaaber
Angela.
Eftir Georgie Sheldon.
122 (Framh.)
vita hvernig kunningskap þeirra Sal-
ome væri háttað.
— Hún kom á sama skipi og eg
frá Ameríku, svaraði Salome.
Hvernig stendur á þvi að þið virð-
ist vera svo miklir mátar, mér sýn-
ist hún vera blátt áfram alþýðustúlka.
— Hún er þó að minsta kosti
trygg og dáðrík stúlka, svaraði Sal-
ome með talsverðri þykkju. Hún
var vinnukona frúar nokkurar er ný-
lega andaðist úr kólerunni og eg
hjúkraði. Stúlkan var einnig mjög
veik og eg hjúkraði henni. — Sal-
ome fanst það ekki nauðsynlegt að
skýra frekar frá sambandi þeirra
Harriet eða segja henni neitt um
Miss Leonard.
— Færðu borgun fyrir störf þin
i sjúkrahúsinu? spurði frú llochester.
— Nei.
— Hver styrkir þig þá? hvernig
getur þú lifað?
— Eg hefi nægilegt fyrir mig^
svaraði Salome með hægð,
— Eg kalla þig hamingjusama,
sagði frú Rochester og glotti hæðn-
islega. Eg ef st ekki um að þú færð
ríflega borgun fyrir störf þín hér hjá
Winthrupsfólkinu, og svo skal eg
bæta dálitlu við þig þegar þú ferð.
— Þú talar um að gefa mérpen-
ingal hrópaði Salome og rödd henn-
ar titraði af gremju. Eg vonaði að
þú mundir ekki bæta smán ofan á
annað ranglæti er þú hefir sýnt mér
frá því fyrsta er eg kyntist þér. Og
ef þú vildir gjöra svo vel og útvega
mér leiguvagn þá er eg reiðubúin
að fara héðan þegar f stað. — Eg
vil ekki dvelja hér lengur sagði hún
æst.
— Gott og vel, þú ferð, en ekki
í dag, þú getur farið á morgun. En
þú hefir enga ástæðu til að vera svo
beizkyrt í minn garð Salome, það
var sjálfri þér að kenna að okkur
kom ekki betur saman. Hefðirðu
beðið róleg eins og eg vildi, þá. —
Salome lyfti hendinni. — Minstu
ekki á það mál framar, sagði hún í
bjóðandi róm, látum það liðna vera
gleymt það er gagnslaust að tala um
það; en hvað fyrri viðkynning okkar
snertir og þann kala er hefir verið
milli okkar, þá getur guð og þín eigin
samvizka, (ef þú hefir nokkura) bor-
ið vitni um það hvorri okkar erþar
meira um að kenna. Svo er ýmis-
legt fleira er getur komið þér í koll,
og þú verðir að gera grein fyrir áð-
ur laugt líður?
— Hvað áttu við? þú ætlar þó
ekki, stamaði frú Rochester óttaslegin.
— Eg veit ekki hvað eg neyðist
til að gjöra, ef þú heldur áfram að
storka mér mikið lengur, hrópaði
Salome gremjulega, þess vegna vil
eg komast héðan sem allra fyrst.
— Gott og vel! þú skalt fá að
fara á morgun. Já eg lofa þér því
að þú skalt fara á mor%un endurtók
frúin og lagði einkennilega áherslu
á orð sín.
Hún fór samstundis út úr herberg-
inu, brá dóttur sinni á einmæli og
tjáði henni í fáum orðum frá viðræð-
um þeirra Salome. Eftir það flýtti
hún sér sem mest hún mátti til
borgarinnar.
Tveim stundum seinna var hún
stödd inni í skuggalegri viðtalsstofu
i nafntoguðu geðveikra hæli þar í
borginni. Hún var sokkin niður i
heimullegar viðræður við miðaldra
mann fremur viðmótsþýðan en hörku-
legan og einbeittan útlits.
— Þér segið að jungfrúin, dóttir
yðar sé 23 ára gömul, sagði hann
og skrifaði eitthvað um leið, sér til
minnis á blað er hann héit á í
höndinni.
— Og hvað heitir hún?
— Salome.
— Nú, Salome Rochester auðvit-
að — er ekki svo?
— Jú, svaraði frúin og roðnaði við.
— Hún hefir verið veik segið þér,
hélt maðurinn áfram, taugakerfi henn*
ar er í einkennilegu ástandi og sál
hennar sýkt af hjákátlegum Imynd'
unum, þar af leiðandi verður hún að
vera undir stöðugu eftirliti, þér ósk'
ið að eg taki hana í mína umsjá
þangað til þér komið aftur úr ferð
yðar--------eða henni batnar.
— Já, hún hefir þá skoðum að
hún verði að starfa i einhverju sjúkra'
húsi sem hjúkrunarkona og helduf
því fast fram að hún sé sköpuð ^
að gegna því starfi, hún hefir eo°
fremur tekið upp búning gránunnö'
félagsins og heimtar að halda þessU
hjúkrunarstarfi áfram hvað sem hvef
segir, en það er hin skaplegasta $'
sinna, eins og þér h.ljótið sjálfur að
viðurkenna þegar þér sjáið hvað hd0
er óstyrk og veikleg, sagði frú R°c'
hester til skýringar og var nú #ðl
liðug um málbeinið.
— Eg 'er á ferðalagi með vinuú1
mínum, sagði hún ennfremur, vl
leggjum af stað til Rómaborgar i°ö'
an skams, og búumst við að dvdr
þar vetrarlangt, það er því áforlJl