Morgunblaðið - 04.06.1916, Page 3

4' jdní 211. tbl.
M ORGUNBLAÐIÐ
Tízlmbref.
Hvað eftir annað hefir maður
heyrt það nú á þessum síðustu og
^erstu dögum, að menn furða sig
a þvi, að i tízkulöndunum, og þá
^éistaklega Frakklandi, skuli
þjóðin hafa ráð og rænu á því,
koma fiam með svo íburðar-
r‘fikla, jafnvel »bandvitlausa«
bzku i klæðaburði, eins og sjá
má í glugguin tízkuverzlananna
í tízkublöðunum. Því verður
^ldrci neitað, að kjólar þeir, sem
ná eru í tízku, virðast hæfilegri
Sfirnudansleiksbúningar, heldur
'e*i almennir klæðnaðir. Og enda
þótt fagurri, vel vaxinni og létt-
ísettri 18 vetra jungfrú geti farið
Vel að ganga í slikurn kjólurn,
þá á hún það að eins æsku sinni
■°S yndisþokka að þakka, því að
þenni mundi fara vel hvaða
klæðnaður, sem væri. En þegar
^ldraðar og feitlagnar konur fara
klæðast í slíkar flíkur, þá fara

þiiör v. *
v., peim illa; konurnar verða
t<: áfram til athlægis í þeim.
a5 Þó hafa konurnar rétt til þess
k°ma vel fyrir og gera sig
^ .1 aó athlægi — að eins vegna
^skuiegra tizku.
er tízkan þá svo »band-
^ aus« eins 0g okkur er sagt?
Ul^tUr Það verið rétt, að við sé-
oj^ 11eydd til þess að afskræma
Ur r kennar vegna? Það verð-
lín 1V°riíi London né París, Ber-
ev Ue ^Vien, sem bera ábyrgð á
U{aUlnu- Það er New-York. Og
þjóðÞvi 8ést það, að Norðurálfu-
þes Uln Þer aiis enSin skylda til
S aé elta hina óhóflegu tízku,
fyrst hún er komin frá hinni
óhófssömu Ameríku. Farið hvert
sem ykkur sýnist, um allar höfuð-
borgir Evrópu, og þið munuð
komast að raun um það, að kon-
urnar elta ekki tizkuna. Þær
klæða sig mjög tildurlaust. Flest-
ar hafa ekki efni á öðru, og þær
sem efnin hafa, vilja eigi vekja
á sér eftirtekt með neinu óhófi.
En ameríksku konurnar hafa ætíð
skarað fram úr öllum öðrum i
óhófs- og bruðlunarsemi. Og það
sera Parísarkonunum hefir þótt
of dýrt og alt og íburðarmikið,
hafa ameríksku konurnar tekið
upp.
En vegna ófriðarins komast
þær nú ekki lengur til Parísar til
þess að kaupa klæði ein. í þess
stað flytja nú hinar stóru tízku-
verzlanir sig vestur til Ameríku,
og þess'vegna skeður nú sá furðu-
legi hlutur, að tizkan kemur frá
Ameríku. Að vísu ræður henni
smekkvísi franskra klæðskera, en
því ám ekki gleyma, að þeir hafa
miðað tízkuna við hæfi og geð-
þótta ameríksku kvennanna, en
ekki við hæfi Norðurálfukvenna,
og allra sist kvenna í þeim lönd-
um, sem engjast undir oki
ófriðai’ins.
Það kemur því í ljós, þegar
betur er að gætt, að erlend tizku-
blöð, að hinum ameriksku undan-
teknum, fara hinn »gullna meðal-
veg«, sem öllum ætti að vera
óhætt að fylgja. Og aldrei get-
um við komist hjá því að nota
hinn faldvíða kjól, þrönga brjóst-
klæðnað, og hinar háu hálslín-
ingar og hinar þröngu og kreptu
ermar. Myndir þær, sem hér
eru birtar, sýna þetta til fullnustu.
Fyrsta og önnur mynd sýna
göngukjóla; hin fyrri er saumuð
úr Cover-coat en hin síðari úr
silki. Silki er nú eigi framar
óhófsvara, því að nú er ull miklu
dýrari, og þar að auki haldbetri.
Allur tizkuklæðnaður hefir nú
á sér hermenskusnið. Sézt það
og á þeim sýnisliornum sem hér
eru á myndum gefin.
Á III. og IV. mynd sjást hinar
löngu kápur, sem smám saman
síkka, og raunu innan skams vetða
kjólnum jafnsiðar. Hvort heldur
er, þá verður pilsið að vera nokk-
uð vítt, en sama er hvernig efnið
er. Það má vera úr Over-coat,
þunnu alpacca eða silki. Litnum
ræður hver sjálfur. Allir geta þó
séð, að tizkan heimtar háa kraga
enda þótt kragann á III. mynd-
inni meigi gjarna beygja niður og
verður þá klæðnaðurinn jafnt
ökumannskápa sem regnkápa og
verður jafnan hlíf, þá er regn-
kápan er of heit. Þessa kápu
geta menn bezt séð á V. mynd-
inni, og vegna þess að það er öll-
um í lófa lagið, hvort heldur þeir
eru skraddarar eða eitthvað ann-
að, að haga sér eftir þessum nýja
móð, þá hlýtur öllum konum að
vera það kærkomið að frétta um
hann. Og það verður aldrei sagt,
þrátt fyrir galla þá sem á kjól-
unum e.ru, að þeir falli eigi í
tízkuna og alt hennar aukastand.
Peysan (Blusen) á að vera úr
hreinu silki, svo sem fyr er að
vikið í greininni um göngukjól-
ana, eða þá úr hvítu hrásilki, eða
þá úr Tyll, sem er notað því að
eins, að pilsið sé úr silki, svo
sem sjá má á VI. myndinni, eða
VII. myndinni, þar sem sjást
3
herðakragar, ermabrot, hálskragi
o. s. frv.
Eigi megum við heldur gleyma
hattinum og hárgreiðslunni. Hatt-
urinn á að halda hvorutveggja í
hæfilegum steilingum. En sam-
ræmis verður þó að krefjast við
hinn annan búning.
í vor var hatturinn, senx
sýndur er á III. og VIII. mynd,
mjög algengur. Seinna lcoma
Huldumeyjarósir í hnakkanum og
hálmrósir að framanverðu. Hvor-
um tveggja fylgja heillabönd (IV.
mynd og V.). Sjálfur er hattur-
inn prýddur með Tylls, eður rak-
vefjum (blúndum). Hatturinn,
sem þeim klæðnaði fylgir er úr
flaueli, rósum skreyttur hringinn
í kring, með hringvafningu og
rósaskúf að framan, svo sem sýnt
er á V. mynd.
Hárgreiðslan er nú lengi söm
við sig og þykir það nú helzt
hlýða að greiða hárið svo, að and-
litið sýnist langt og mjótt. í
hnakkanum er hárið undið upp,
eða þeir endar þess, er eftir eru,
og festir þar með stórum nálum.
Það er þó á hvers manns valdi
hvort hann vill að ennið sé óhul-
ið, eður að lokkar hylji það vinstra
megin niður að auga. Leyft er
og að láta hrokkinn lokk hanga
niður með vinstra eyra.
í þessum fáu línum hyggjum
vér, að hafa gert grein fyrir vor-
tízkunni eins og hún er nú i
löndum Norðurálfu og Ameríku.
Ráði hver því nú sjálf, hverja
tízku hún vill upp taka. En geta
má þess, að í Englandi og viðar
hafa konur unnið sér þann hróð-
ur í ýmiskonar atorku er eigi
verður af þeím tekinn, enda þótt
þær elti eigi tizkuna á röndum.
Pétur Jónsson
operusöngvari syngur i fyrsta sinni i
Bárubúð í kvöld klukkan 9. Er
efnisskráin að söngskemtun þessari
viðfangsmeiri, en nokkru sinni hefir
heyrst hér áður á einu kvöldi. —
Pétur syngur söngvísur (Arier) ur
óperunum Aida, Bajazzo, Trylle-
flojten, Tosca, Lohengrin, Mester-
sangerne fra Nurnberg og Trouba-
douren. Flest af lögum þessum
hafa aldrei heyrst hér áður — nema
á grammofon —, en það er eitt-
hvað annað að heyra Pétur syngja
þau. Enn fremur ætlar Pétur að
láta okkur heyra lög eftir Ch. Kjærulf
og Heise.
I gær skömmu eftir hádegi voru
flestir aðgöngumiðar að sunnudags- og
mánudags-söngnum uppseldir. Kom-
ast þar færri að, en vilja. Það er því
ráðlegt fyrir fólk, að panta aðgöngu-
miða í tíma fyrir þriðjudaginn, því
það er óvist hve oft Pétur syngur
hér i bænum. Hann ætlar utan
aftur með Botniu og er ráðinn við
operuna i Kiel næsta vetur.
--- ■ ■ ■