Morgunblaðið - 30.07.1916, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
Reglugerð
um viöauka við reglugerð 30. júní 1916 um ráðstatanir til að
tryggja verzlun landsins.
Samkvæmt heimild í bráðabirðgalögum 24. maí 1916 eru hjermeð sett
eftirfarandi viðaukaákvæði við reglugjörð 30. júní 1916.
1. gr.
Bannað er að hlaða í skip á íslenzkri höfn fisk og fiskafurðum, þar á
meðal síld, síldarmjöl og síldarlýsi, ull, gærur og saltað kjöt, án þess að varan
hafi verið boðin til kaups umboðsmanni Breta hjer á iandi, nema hann hafi
neitað að kaupa eða liðnir sjeu meira en 14 dagar frá framboðinu án þess að
hann hafi svarað.
Hver sá, er hlaða lætur ofannefndar vörur, svo og skipstjóri, er við þeim
tekur, án fullnægju framannefndra skilyrða, skal sekur um 200—10000 krónur
til landssjóðs.
Skip og farmur er að veði fyrir sektunum.
2. gr.
Bannað skal að afgreiða skip frá íslenzkri höfn, nema lögreglustjóra eða
umboðsmanni hans hafi verið sýnd skilríki fyrir því, að skilyrðum, er í 1. gr.
getur, um framboð til umboðsmanns Breta hafi verið fullnægt.
3. gr.
Ákvæði 1. og 2. gr. gilda að eins, ef vörur þær er í l. gr. getur, eiga að
fara til annara landa en Stóra-Bretlands, bandamanna þess, Spánar, Ameríku eða
til Danmerkur til heimaneyzlu að því leyti, sem útflutningur hjeðan í því skyni
kann að geta átt sjer stað, og eftir reglum, sem þar um verða settar.
4. gr.
Skip, sem nú liggur á íslenzkri höfn og bíður hleðslu eða er byrjað að
hlaða nefndum vörum og eigi eiga að fara til Stóra-Bretlands, bandamanna þess
Spánar, Ameríku eða Danmerkur undir skilorði því, er í 3. gr. getur, má eigi
heldur afgreiða án fullnægju áðurnefnds skilyrðis um framboð til umboðsmanns
tíreta, en i þessu tilfelli verður svar veitt innan 24 klst. frá móttöku framboðs.
5. gr.
Með mál út af brotum gegn reglugjörð þessari skal fara sem almenn
lögreglumál.
6. gr.
Reglugjörð þessi öðlast þegar gildi.
í stjórnarráði íslands, 28. júlí 1916
Einar Arnórsson
örzlunarstríðið.
vaxandi athygli og óduldri
fylgjast brezku blöðin með
verzlunarfyrirætlunum, sem
b(j? Cr að Þjóðverjar séu að undir-
þj a? koma i framkvæmd, séu þeir
er Cl8i þegar farnir til þess. Hér
aö ^1 fyrirætlanirnar um það,
°ma á hinum miklu og góðu
r4í ^guvegum, undir þýzkum yfir-
alla leiö frá Norðursjó til
3garðs og þaðan yfir Litlu-Asíu
I Persaflóa.
b^ '®es« er þess getið, að hafn-
Það ?^^reta hafi gert Þjóðverjum
br?Ut hfsnauðsyn að fá eigin járn-
Miklagarðs og Baghdad,
AsiulöÖ11 yfirráð á Balkan og gera
•hej ^ Tyrkja að forðabúri sínu
bó^nvöru og hráefni, svo sem
Þj^’ Uí1’ m^ma og steinolíu.
5herst,Ver’ar ætla'ni1 fyrsta °S
*tiglð sPorið í þessa áttina þegar
hafa ná alla Serbíu i
^ Mikl * °| °Pna let® yfir Búlgaríu
ag»rðs og þaðan enn lengra.
Og það er ekki fyrirsjáanlegt, segir
»Times«, að þessi samgönguleið verði
af þeim tekin. Þjóðverjar eru því
samfærðir um það, að »undir eins og
bandamenn hafa viðurkent það að
þeir séu sigraðir*, og þeir sjálfir hafa
komið á og standa fyrir voldugu
»Zollverein«, sem nær alla leið frá
Antwerpen til Persaflóa, að þá sé
Þýzkaland orðið það heimsveldi, sem
enginn geti kúgað og að Bretum
geti þá aldrei komið til hugar fram-
ar að svelta Þýzkaland inni.
Hið fyrsta tákn þessa heimsveldis
er Balkan-hraðlestin, (»der Balkan-
Zug«), sem fer tvisvar í viku milli
Antwerpen og Miklagarðs. Þessi
hraðlest hefir nú (samkvæmt skoð-
un Þjóðverja) bolað út hinni fyrver-
andi alþjóða Austurlanda-hraðlest.
Þjóðverjar hafa að vísu ekki enn-
þá slept voninni um það að ná yfir-
ráðum á sjónum, en það er þó nú
sem stendur aðallega »Mið-Evrópa«
og itök hennar í Asíu, sem þeir eru
að hugsa um. Þeir hafa því þegar
hafist handa um það að gera skipa-
Jón Hermannsson.
skurði innanlands — svo stóra, að
iooo smálesta skip geti siglt frá
Antwerpen, Hamborg, Bremen eða
einhverri annari borg, sem stendur
við þýzka á, og alla leið suður í
Svartahaf eftir Duná. Þeir búast nú
eigi einungis til þess að samtengja
þannig stórámar Rín, Elbe og Duná,
heldur allar skipgengar ár í landinu.
Aður fyr voru það aðeins Bayerns-
menn, sem unnu að þvi að fá árn-
ar þannig samtengdar, og nú er það
orðið alríkismál með Bayernskon-
ungi í broddi fylkingar. Hann hefir
lengi haldið því fram að þetta væri
eina ráðið til þess að skapa »sam-
einaða og sjálfstæða rikisheild* sem
hefði það fyrir markmið »að auka
stöðugt og efla gömul og ný við-
skifti Þjóðverja ogbandamanna þeirra*.
Um þvert og endilangt Þýzkaland
hefir nú á tveimur eða þremur síð-
astliðnum mánuðum verið hafin öfl-
ug »agitation« fyrir þessum nýju
samgönguleiðum,
Eitt af því, sem Þjóðverjar ætla
sér með þassu, er að ná algerum
yfirráðum yfir báðum bökkum Dun-
ár, alla leið frá upptökum hennar
og fram til ósa. Og ef þeim tækist
það (meðal annars með samkomulagi
við Rúmena eða með valdi), þá.
mundu Þjóðverjar hafa í hendi sér
yfirráð Tyrkjalanda í Asíu.
Þetta er einn þátturinn úr hinu
mikla viðskiftastriði sem kernur á
eftir styrjöld þeirri, er nú stendur.
(Að mestu eftir »Nationaltidende«).
%Æín áslRœr saí —
Min ástkær sál, þú aldrei skyldir vera
hreint ánægð með þig; slikt mun
sönnu næst,
að sjálfsánægju sizt þeir merkið bera,
er sigurfjalla-brattann klífa hæst.
Því sjálfsánægja’ á skylt við mettan
maga,
er metur jafnvel dýrast svefnsins náð;
en afreksverkin hafa heims um daga
i hvíldarlausu stríði verið háð.
Hið litla fræ i moldar myrkra-hreysi
ei mundi blómaskrúði signa láð,
,ef það ei hreyfði innfætt eirðarleysi:
það undravald, sem frjóögn hver er
háð.
Ef feður vorir æ sér hefðu unað
með ánægjunnar djúpu ró i sál,
þeir hefðu ei um sæ með sigri
• brunað,
né sjótir frónskar talað íslenzkt mál.
Met þitt, en vertu’ ei ánægð þó
með öllu,
því óeirð sálar til er heilbrigð, góð,
sem innblæs þrá með andans ráði
snjöllu,
að inna'áf hendi gagnsemd landi’ og
þjóð.
Svo þá er friðlaus óeirð sú vill svifta
þig sjálfsánægju, hrygð þá enga ber,
þvi það er andans rödd þér upp að
lyfta
til iðju’, en það er guð í sjálfum þér.
Jón Runólfsson.
Flóra hættir Islandsferðum
í fyrrakvöld barst hingað símskeyri
frá Bergen um það, að Flóra kæmi
ekki hingað aftur fyrst um sinn.
Var skeytið til kaupmanns, sem von
átti á sildartunnum frá Noregi með
Flóru, en seljandinn tilkynti, að skipið
færi ekki til íslands aftur.
Þessi ráðstöiun Bergenska félags-
ins er mjög skiljanleg frá þeirra
sjónarmiði. Það eru sem sé lítil
líkindi til þess, að Flóra muni fá
mikinn flutning héðan framvegis,
þar sem að miklu leyti mun taka
fyrir vöruflutninga héðan til Noregs
fyrst um sinn að minsta kosti. En
bagalegt er það fyrir oss eigi að
síður, þvi að ekki var sambandið vió
útlönd of gott áður.