Morgunblaðið - 07.08.1916, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Minnisblað.
AlþýOnfelagBtókasafn Templaras. 3 opifi
kl. 7—9
Baðhúsið opifi virka daga kl. 8—8 langar-
daga 8—11.
Borgarstjóraakrifstofan opin v. d. 11—3,
Bsejarfógetap.krifstofan opin virka daga
10—2 og 4—7.
Bæjargjaldkerinn Lanf&sveg 5 kl. 12—8
og 5—7.
íslandshanki opinn 10—4. •
K. F. U. M. Lestrar- og skrif-stofa 8 &rd,
til 10 síðd. Almennir fundir fimtnd. og
snnnnd. 81/, siftd.
Landakotskirkja. Gnðsþj. 9 og 6 & heignm.
Landakotsspltali f. sjnkravitjendnr 11—1,
Landshankinn 10—8. Bankastj. 10—12,
Landshókasafn 12—3 og 5—8. Útl&n 1—3.
LandshúnaÖarfólagsskrifst. opin fr& 12—2.
LandsféhirÖir 10—2 og 5—6.
Landssiminn opinn daglangt (8—10) virkt
daga, helga daga 10—12 og 4—7.
MorgnnhlaÖiÖ Lækjargötn 2. Afgr,
opin 8—6 virka daga, 8—3 & helgum
Bitstj, til viötals ki. 1—3 alla daga
Simi 500.
M&lverkasafniÖ opiÖ i Alþingishúsinn
& hverjnm degi kl. 12—2.
N&ttúrngripasafniÖ opið l1/,—21/, & sd
Pósthúsið opiö virka daga 9—7, s.d. 9—1,
Sam&byrgð íslands 12—2 og 4—6.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar opnar 10—4
daglega.
Talsimi Reykjaviknr Pósth. 3, opinn dag-
langt 8—12 virka daga, helga daga 8—9.
YifilstaÖahæliÖ. Heimsóknartimi 12—1.
ÞjóÖskjalasafniÖ hvern v. d. kl. 12—2.
Þjóðmenjasafnið opið daglega kl. 12—2.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aöalumboðsmenn:
0. Johnson & Kaaber
VÁ-Tí^ Y&G [N Brunatryggingar, sjó- og strídsYátryggingar, O. Johnson & Kaaber íbúð óskast 1. okt. næstkomandi, helzt í Austurbænum. Upplýsingar gefur Árni Óla, |hjá Morgunblaðinu.
Carl. Pinsen Langaveg 37, (nppi Brunatryggingar. Heima 6 */*—7 */•• Talsimi 331
Det kgl octr. Brandassnrancc Co Kaupmonnahófn vitryggir: hus, húsgögn, all«- konar vöruforöa o. s. frv. gegc eldsvoða fyrir lægsta iðgjald. Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen) N. B. Nielsen. Lífstykki. Saumuð eftir nákvæmu máli. Sömu- leiðis ætíð fyrirliggjandi tilbúin líf- stykki. Hittist kl. 11—7 í Pósthússtræti 13, Elísabet Kristjánsdóttir.
Gunnar Egilsson skipamiðlari. Tals. 479. Laufásvegi 14 Sjó- Stríðs- Brunatryggingar Venjul. heima kl. 10—12 og 2—4.
Umboðsmaður í Hafnarfirði fyrir Lifsábyrgðarfélagið Carentia er Ásgeir Stefásnson trésmiður.
Brimatryggingar Halldór Eiriksson Hafnarstræti 16 (Simi: 409). Hittist: Hotel Island nr. 3 (6*/2—8) Sími 585.
LíOöMBNN -^^Bi öveinn Björnsson yfird.lögm. Frlklrkjuvtg 19 (Staílastað). Slml 202 Skrifsofutimi kl. 10—2 og 4—6. Sjálfur við ki. 11—12 og 4—6. Pétrole, hið ágæta hármeðal, sem altaf hefir verið selt á 3 krónur, er nú selt á kr- 2,50 í verzluninni Goðaföss Laugavegi s Kristín Meinholt.
Eggert ciaessím, ynrréttarmála- dutningsmaður, Pósthdssir. 17. Venjulega heima 10—11 og 4—5. Siml 16
M Júl. Magnús
læknir
er kominn heim.
Til viðtals í Lækjargötu 6 á venju-
legum tima, kl. io—12 og 7—8.
Barnakerrur
og barnavagnar
fást enn á Skólavörðustíg 6 B.
Herbergi,
snoturt, með ■ sérinngangi, nálægt
Miðbænum, óskar stúlka eftir frá 1.
október. R. v. á.
Beauvais
Leverpostej
er bezt.
Munið að bezt er að ang-
lýsa í Morgunblaðinu.
Angela.
Gftir Georgie Sheldon.
176 (Frh-)
aði hún og fleygði sér máttvana nið-
ur á stól, og huldi andlit sitt í hönd-
um sér.
Winthrup læknir leiddi síðan konu
sína út úr herberginu og lokaði dyr-
unum, en mæðgurnar sátu eftir í
aumkunarverðu ástandi.
— Þeim er vorkunn tók Salome
til máls og varp öndinni, er þau
gengu niður stigann.
— Þær verðskulda alls ekki sam-
úð nokkurs manns, svaraði læknir-
inn hörkulega og rödd hans titraði
dálítið. Hann hafði þurft að halda
sér mjög i skefjum, meðan þessi
málfundur stóð yfir, svo hann í reiði
sinni ekki gleymdi því að hann var
að tala við konur.
— Ranglátir og illviljaðir menn taka
oftast að launum eymd og volæði
fyrir sína illu breytni, en guð snýr
afleiðinganum af þeirra vondn verk-
nm, hinum saklausu til heilla og
blessunar, sagði Salome alvarlega.
— Já, það er satt elskan mín I og
við höfum manna bezt þreifað á því.
En góða mín I þú mátt ekki láta mig
sjá neinn óánægjusvip á fallega and-
litinu þínu í kvöld, eg vil láta vini
mína sjá að konan mín sé glöð og
ánægð.
— Eg er það True, aðeins —
— Aðeins — þú hefir svo við-
kvæmt hjarta, þú vilt bera byiði
annara, ekki einungis með þeim held-
ur fyrir þá, sagði hann brosandi. En
hjartað mitt, bætti hann við, eg ætla
mér ekki að verða þessnm syndugu
konum sérlega strangur, en vissulega
þurfa þær að sjá að sér, og kannast
við yfirsjónir sínar. Þegar þær hafa
gjört það getum við sagt eins og
skrifað stendur :
Farið, og syndgið ekki framar.
O, Trúe! er það satt? sagði Salome
með ákafa. Þú ætlar þér þá ekki
að draga þær fyrir lög og dóm, þú
ætlar ekki að svívirða þær opinber-
lega.
— Nei hjartað mitt! ekki ef þær
vilja fúslega láta undan, og gera það
sem rétt er.
Það glaðnaði yfir Salome við þessi
orð hans, og hún reyndi af fremsta
megni að vera glöð manns sins vegna.
Hann leiddi hana rakleitt lil frú
Fillinghast, og er hann hafði sam-
kynt hana öðrum er hann þekti þar,
skildi hann hana eftir hjá Mr. Filling-
hast, á meðan hann fór að leita að
móður sinni.
Hann vildi ekki tala við hana, að
mörgn fólki áheyrandi, því hann
vissi að þær fréttir sem hann nú
hafði að færa henni mundu hafa mik-
il áhrif á hana. En hann ætlaði sér
að láta hana vita það á þessu kvöldi
að hann hafði fundið konu sína, og
ennfremur láta hana finna til þess
hvernig hún hafði setið á svikráðum
einmitt við sömu stúlkuna, sem hún
hafði verið svo áfram um að hann
giftist.
Hann vissi að hún var þar á með-
al gestanna, þvi Fillinghast hafði sagt
honum, að hún hefði komið naeð
þeim fyrstu. Um síðir fann hann hana
á tali við aldarhniginn herramann.
Frú Winlhrup tók viðbragð, og
andlit hennar ljómaði af gleði er hún
kom auga á hann — eftirlætis son-
inn sinn.
— Elsku drengurinn minn I hróp-
aði hún, og greip um hönd hans.
Hvenær komstu?
— Eg kom til borgarinnar kl. 3.
í dag. Fillinghast tók mig strax, og
sagði að eg skyldi hitta þig hér,
sagði læknirinn, vegna mannisns
sem með henni var, er annars gæti
ef til vill furðað á þvi að hann skyldi
ekki fara rakleitt til móður sinnar.
Frúin nefndi manninn sem með
henni var, fyrir syni sínum. Það var
frægur málari og átti heima þar í
borginni — sem eftir að tala við
þan litla stund afsakaði sig og fór.
Frúin veitti því brátt eftirtekt, að
sonur hennar var mjög breyttur, frá
þvi sem hann var, er hún kvaddi
hann í París.
Haon var glaðari í viðmóti, og
gleðihreimur i rödd hans sem hún
hafði ekki heyrt lengi. Og í stað
alvöru og mæðusvipsins, er stöðngt
hafði hvílt yfir honum upp á síð-
kastið, og bakað henni áhyggjur, lék
nú hýrt ánægjubros um varir hans
og vanga.
— Því komstu hingað svona okk-
nr að óvörum ? Hvers vegna skrif-
aðirðu ekki, og lést okkur vita hve-
nær þín væri von? spurði hún er
málarinn var farinn.
— Eg hefi haft mjög mikið að
gjöra, sagði hann, og lét sem hann
hefði ekki heyrt athugasemdir móð-
ur sinnar.
— Jæja, fyrst þú ert nú kominn>
þá dvelurðu hji okkur i vetur. Ef
ekki svo? spurði hún með áfergíu-
— Ef til vill — það er nú samt
sem áður undir atvikum komið, svar-
aði hann.