Morgunblaðið - 30.07.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Tðbakshúsið, Lvg. 12,
selur:
Vindla, Cigarettur, Reyktóbak, Smávindla margar tegundir.
Atsúkkulaði, Brjóstsykur, Karamellur,
og margt fleira.
TJUt ágætis vörur. Verðið tágt.
Heildverzlun
Garðars Gíslason», Evík,
hefir fyrirliggjandi birgðir af neðantöldum vörum:
Matvörur:
Rúgmjöl, amerískt. Smjörlíki, 56 lbs. i ks.
Heilan mais. Niðurs mjólk.
Hænsabygg. Heilagfiski í dósum.
»Cornflour«. Aprikosur.
Veiðarfœri:
Fiskilinur, enskar. Lóðarönglar, ex. long og ex. ex. long.
Netagarn. Linubelgir, nr. o, nr. 1.
Taumagam, Sildarnet, 250 X 12 fðm.
Vefnaðarvörur o. fi.:
Tilbúnir fatnaðir, karla og drengja. Regnkápur, karla og kvenna.
Flöjel, Vefjargarn, o. fl.
Skófatnaður
margar tegundir, karla-, kvenna og barna.
Ýmsar vörur:
Manilla, Hessian, Pappírspokar, Ljábrýni, Sauðf járbaðlyf.
Gaddavír, Saumur, Þakjárn, riflað, o. fl.
Talsímar: 281, 481, 681. Símnefni: »Garðar<, Reykjavík.
Skrifstofustarf.
Skrifari getur fengið fasta atvinnu nú þegar, 4—5 stundir á dag
Þarf að kunna að vélrita og vera vel að sér i reikningi og ein-
faldri bókfærslu.
Eiginhandar umsókn, merkt „Skrifari*, .sendist á afgreiðslu
þessa blaðs fyrir mánudagskvöld.
Tilboð óskast
í vélbát eöa seglskip
til flutnings á 250—500 tunnum af
steinolíu fyrrihluta ágústmánaðar frá
Reykjavík til Austfjarða.
Garðar Gíslason.
Neftóbak
fæst hvergi betra en i
Tóbakshúsinu,
Simi 286. Laugavegi 12
fslenzk
prjónavara!
Sjóvetlingar......... 0,85.
Hálfsokkar frá........ 1,40.
Heilsokkar —........ 1)9°.
Peysur —........ 7,85.
Sjósokkar —....... •i>00-
Vöruhúsið.
„19. Júni“
keanur út einu sinni i mánuði. Þar
verða rædd áhugamál kvenna, jafnt
þau er snerta heimiiin og þjóðfélagið.
Styðjið blaðið með því að gerast
áskrifendur að því. Sendið þriggja
aura bréfspjald til undirritaðrar og
verður blaðið þá samstundis sent
yður. Einnig eru pantanir afgreidd-
ar daglega frá 3— 5 i Bröttugötu 6
(uppi) Virðingarfylst.
lnsra L. Ldrusdóttir.
Lítil líseíu
til sölu
á góðum stað i bænum. — Frekari
uppl. gefur Lárus Fjeldsted.
átbúinn að klæðum. Og að bvo
miklu leyti sem eg beat gat séð var
hún á vöxt mjög svipuð yður. Auð-
vitað ekki eins falleg, en þó nokkuð
I áttina . . .
J>etta sagði Ambroise dálítið feimnis-
lega og stamandi, og þótti 'henni
gamanaf hvað hann var vandræða-
legur.
— |>ér eruð maður sem haldið orð
yðar, sagði hún og brosti til hans.
Við verðum áreiðanlega beztu vinir
áður en Iýkur. En er þetta aunars
ekki uokkuð frekt tiltæki og ber ekki
að skoða mig sem hluttakandi í sjó-
ráni ef eg fer í þessa brasilíönsku
kjóla.
— Við erum als engir ræningjar,
sagði Ambroise með mestu ákefð, við
heyjum aðeins stríð eins og hinir.
Og það erum við betrien J>jóðverj-
arnir að við spörum mannslífin ef
við getum gert það án hættu fyrir
okkur sjálfa.
Hann hætti nú rausinu, því að
— 187 —
Edna virtist nú búin að kasta öllum
efa. Hún var nú búin að opna
leðurkoffortið og var alveg niðursokk-
in í þau dýrindi er þar voru saman
komin. Brasilíukonan hafði hreint
ekki verið klæðlaus. Alt var með
vörumerkjuiu fínustu firmanna í Paris.
|>ar voru silkikjólar frá Poiret og
Louis og göngukjóll með skinukönt-
um frá madame Paquin. Hún varð
alveg frá sér numin af þessari dýrð.
Lengi eftir að hún var komín inn
í klefaun sinn sat húu og rótaði í
líui, silki, klæði og flöjeii. petta átti
uú við hana, hún varð að margþreifa
á því öllu saman og soga í sig ilm-
inn sem angaði út frá öllum þessum
kjólnm sem lágu þarna ósnertir í
sömu fellingum og þeir höfðu komið
frá klæðskerunum. — Og alt þetta
átti hún nú sjálf og verðið hefði áreiðau-
lega verið skrifað með mörgum tölum.
Svó niðursokkin var húu í þetta
að hún tók ekki eftir hinum unga
Belgínmanni sem var korninn inn i
klefann.
: Ambroise var líka fölur og hver
sá er veit að hann stendur andspæn-
is Bínum eigin örlögum reiðubúinn að
skora þau á hólm.
— Er það mátulegt, haldið þér?
Leikkonan litla hrökk saman en
□áði sér þó brátt.
— Nú eruð það þér, sagði hún og
leit á hann rannsakandi augnaráði.
f>ennan svip kannaðist hún við, hún
hafði aðeiuB séð hann á mönnum
sem voru reiðubúnir að hætta á hið
ftrasta. —
— Jú, eg er yður mjög þakklát
sagði hún vingjarnlega, því að nú sá
hún aö mikið reið á að vinna tfma
og reyna að draga úr hinni auðsæu
geðæstn ágengi þessa unga manns.
. . . En eg er óvias í að eg geti tekið
við þessn öllu af yður.
— Já, en er nokkuð annað að
gera eins og á stendur, sagði hann
dálítið ólundarlega.
Hún kinkaði kolli og stóð upp.
Auðvitað hafði henni aldrei komið til
— 189 —
VATF(YGGINGAÍ( r
Brnna tryggingar,
sjó- og strlösvátrygglngar.
O. Johnson & Knafoer.
Det kgl. oetr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hns, hnstfögrn, rIIh-
konar vórnforda o. s. írv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e h.
i Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielí*en
Bmr.atryggið hjá > W O L G A c .
Aðalumboðsm. Halldór írríksson.
Reykjavík, Pósf ‘:'f 38r.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kauprr. Daníel fícrqrnann
ALLSKONAR
vátryggingar
Tj.irnargötu 33. Símar 235 & 429
Trolle&Rothe
Ginmar Egllsoii
skipannMan.
1. 2I5, 479. Veltusaudi j (opj i)
8]Ó- SíríÖS- Brunatrygg ngar
Skrifstofan opin kl. tö—
Trondhjems vátryggipgarfélag b .f
_ Aliskönai brunatryggíngrar ;
A Oíö nmboðsm nfinr
CARL FINSEN.
Skólavörflastfg 26.
Skrifstofutimi 51/,—61/, gd. Talnirn! 88."
Geysír
Export-kaffi
sr best.
A*sinmboi)smenh:
0. Johnson & Kaaher
hugar að fara að gera sér nokkra
samvisku út af einu eða öðru í þessu
sambandi. En benni fanst það nú
eiga betur við að hún hikaði lítið eitt
við að taka við gjöfinni.
— Nú vildi eg þó gjarna, ef eg
mætti, hafa fataskifti áðar en mið-
degisverðurinn kemur, sagði hún og
þóttist góð að finna þessa ástæðu
til að losna við þennan óþægilega
gest.
En Ambroise stóð kyr. Hann hafði
erft þráann af móður sinni og var
vanur að halda þeirri ákvörðun sem
hann hafði tekið, hvað sem tautaði.
— En þér verðið að hlusta á mig
aðeins Dokkrar mínútur, sagði hann.
Nú voru þetta einmitt þær mín-
útur, sem hún síst vildi sjá af, en
hún sá fijótt að þennan dreng gat
hún ekki ráðið við með því að stinga
upp f hann sykurmola.
188 —
— 190 —