Morgunblaðið - 01.03.1918, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
f^rAA nfllirinn Un8ur maður, helzt vanur veizl-
v/l/L/ W/1//l/i/w• unarstörfuoi, getur fengið atvin u
við verzlun hér í bænum, ef hann er reglusamur, kurteis og áreiðan-
legur. Umsóknir, með meðmælum, sendist í lokuðu umslagi tll afgreiðslu
þessa blaðs, fyrir 15. marz næstkomandi, merkt »R e g 1 u m a ð u r«.
Kolasparinn
er kominn aftur.
Sérstaklega góður í Feiri tugir meðmæla
dslenzku kolin. frá notendum.
Ekkert heimili án kolaspara
frá
Sigurjóni Pjeturssyní,
Sími 137. Háfnarstræti 18. Símnefni Net.
• Vetrarfrakkaefni
nýkomin tii
L. Andersens,
Kirkjustræti 10.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C. Kpause. ioé
pannig eat hann nú f hálfa klukku-
stund og hreyfði sig hvergi. |>á kom
maður nokkur, búinn aem veiðimað-
ur, neðan Strandgötu og ætlaði inn
í veitingahúsið. — f>að var Maghar —
Gamli maðnrinn rak þá upp einkenni-
Iegt óp, sem meat líktist gargi í kró-
kódfl. Maghar Btöðvaðiat anarlega og
gekk til gamla mannsina.
— Hver ertu? hvíslaði hann.
— f>ekkir þú nú eigi lengur Omar
æðatapreat? mælti öldungurinn-
— Omar? endurtók Maghar. Hvern-
ig stendur á því að þú ert hingað
kominn?
— Furatinn vill fá að vita hvað
orðið hefir að Ibrahim og hinum ell-
efn félögnm hana.
— Þeir ern allir dauðir, mælti
Maghar dauflega.
— Fnratinn vill lfka fá að vita
hvað orðið hefir af Aischa, sem átti
að sækja binn heilaga skjöld.
— Hún er danð. Eg drap hana í
gærkvöldi vegna þess að hún hafði
Bvikið okknr.
— Furstinn vildi ennfremur fá að
vita hvað orðið væri nm þig, fyrst
þú hafðir eigi látið til þín heyra avo
lengi. f>ess vegna bauðst eg til þess
að fara í elli minni til lands trúleys-
ingjanna. I gær kom eg til Dofra
og sneri mér þá þegar til hins ind-
verska kaupmanns, sem þú hefir
stundum beðið fyrir skilaboð til okk-
ar. Haun sagði mér að þú hefðir
gengið í þjónustu auðugs Spánverja
í Hotel Hannover til þess að berj-
ast fyrir trú þína. Segðu mér nú
hvort þú veizt nokkuð hvað orðið
hefir um dóttur furstans.
— Eg hefi þegar náð í hinn helga
skjöld.
Um leið og Maghar mælti þaði
kom glampi í augu hins gamla
manns.
— Hefirðu náð f hinn helga skjöld?
mælti hann og rödd hans skalf af
geðshræringu.
— Já, eg sótti hann í gær til
hallar ræningjans.
— En hvar er dóttir furstans Ind-
verska rósin.
— Eg hefi einnig fundið hana og
það hefði verið hægðarleikur fyrir
raig að nema hana á brott. En þeg*
ar Ibrahim kom hingað, sagði hann
mér að véfrétt hefði sagt að hún
mnndi af sjálfsdáðum hverfa heim til
ættlands síns, þegar hún væri átján
ára gömul.
— f>að er gott, mælti Omar. Eg
sé það að þú ert dyggur sonur, Gyðj-
an mnn einhverntfma lanna þér það.
En hvað ætlar þú nú að gera?
§
Rúmstæði
Og
Rúmfatnaður
beztur
í Vfiruhúsinu
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðaluröboðsmenn:
0 JOHNSON & KAABER.
vanur jafnt lóða-, færa- og sildveið-
um, einnig ef um flutning er að
ræða, nákunnugur öllum innfjarðar-
leiðum, óskar eftir atvinnu. Allar
upplýsingar þessu viðvíkjandi gefur
Fiskifélag íslands.
Yátrygginéar. *^H
cZrunciíryggincjar,
sjó- og striðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Jiaabsr.
— Eg ætla að bfða þangað til
indverska rósin er átján ára. Ef það
kemur þá eigi fram, sem véfréttin
hefir sagt, þá ætla eg að nema hana
á brott og fiytja hana heim til Ind-
lands á skipi, sem landi vor í Dafr-
un hefir látið útbúa og nú liggur
ferðbúið á Tems.
— Eh ef þér tekst nú eigi að nema
hana á brott og verðnr að láta Iffið
fyrir tilraunina?
— f>á verðnr þú að nema hana á
brott.
— Gott, við skulum þá hafa það
þannig, mælti Omar.
Svo kvöddust þeir.
f>egar Maghar gekk inn f veitinga-
húsið, kom þjónn á móti honum og
mælti:
— Hans hágöfgi, Don Diego frá
Saragossa, vill fá að tala við yður.
Maghar flýtti sér þá á fund bar-
únsins.
— Jœja, mælti barúninn þá er
þeir voru tveir einir. Hvernig gekk
þér f gær?
— Eg náði skildinnm, mælti Mag-
har.
— Er það satt? mælti barúninn
ákafur. Hvar hefirðn hann? Má
eg fá að sjá hann?
— Já, svaraði Maghar, Eg geymi
hann undir sængurfötnnnm í rúrai
mfnn. ,
Barúninn fór nú með Maghar inn
f næsta herbergi. Var dimt þar
inni
Det kgl octr. Bracdassnrance,
Kaupmannahöfn
vátryggir; hús, húsgogn, allS'
konar vðruforða o.s.frv. gego
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8r—12 f. h. og 2—8 e. b.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
Brunatryggið hjá „W OLG Atf
Aðalumboðsm. Halldór Eiríksson,
Reykjavík, Pósthólf 385. Sími 175.
Umboðsm. í Hafnarfirði
kaupm. Dantel Ber^mann.
ALLSKONAR
VATRY GGINGAR
Tjarnargötu 33. Símar 2358C429
Trolle & Rothe.
Allsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. 5^/a—ó1/^ sd. Tals. 331
iSunnar Cgiíson
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Simi6o8
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
»SUN INSURANCE OFFICEc
Heimsins elzta og atærsta v&tryggingarfél.
Teknr að sér allskonar brnnatryggingar.
Aðalnmboðsmaðnr bér & landi
Matthias Matthiasson,
Holti. Talsimi 497.
— Eigum við ekki að kveikja ljós?
mælti barúninn.
— f>ess gerist ekki þörf, mælti
Maghar. Lftið á!
Hann svifti sængurklæðnnum af
skildinum og barúninn fék ofbirtu i
augun.
— Er það ekki hættulegt, mæR*
hann með skjálfandi röddu, að geyið®
þennan dýrgrip hér? f>að get^
verið að honnm verði stolið.
— Nei, hér er hann bezt geytf^'
ur. Hvern ætti að grdna það að 08
hefði slíkan dýrgrip í fórum mínfln°;
— Já, já! En það hefir víst ekk*
verið hlaupið að því að ná í skjöl^'
inn.
— Eg fékk mörg sár, mælti
har, en ekki hættuleg. En ef N*b°
hefði verið heima sjálfur, þá ro011
eg eigi hafa sloppið svo vel.
— Hann var löglega afsak^01’
mælti barúninn og glotti.
— Hvernig ?
— Vegna þess að hann erd»°®“*!
— Dauðnr ? endurtók ^ft8b
hissa. Hvernig vitið þér þftð?