Morgunblaðið - 23.03.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Ennþá er
Lifía búðiti
nógi ' r fyrir alla, sem vilja kaupa nýjir og ódýrar vörur. — M klar
birg3!r af r’lskonar vörum nýkomnar.
Ódýr páskamatur.
Ágætar Rjúpur
verða'seldar fyrir páskana. Tekið á móti pöntunum
hjá
Jóni Hjarfarsyni & Co.
Talsími^áO. Hafnarstræti 4.
t
Hans Andersen.
í fyrramorgun andaðist hér i bæn-
um Hans Andersen verzlunarmaður,
rúmlega þritugur að aldri. Banamein
hans var lungnatæring.
Hans Andersen var góður dreng-
ur. Hann var einn þeirra manna,
sem fáskiftir eru, hann átti fáa vini,
en enga óvini. En þeir fáu sem
þektu hann, viitu hann og elskuðu
sem góðan dreng, mann sem ekki
vildi vamm sitt vita. Framúrskar-
andi prúður i allri framkomu var
hann, drenglyndur og heiðursmaður
i hvivetna.
Tungu-eignin.
Svo sem menn muna keyti Dýra-
verndunarfélagið eignina Tungú við
Laugaveg til þess að koma þar á
fót greiðastað fyrir ferðamenn og
hesta þeiira. Nýlega var ráðsmanns-
staðan auglýst laus og 80 manns
sóttu um hana. Af öllum umsæk-
endum hefir Óskar Gislason frá
Miðdal verið kosinn.
Dýraverndunarfélagið gerir ráð
fyrir því, að geta hýst hesta ferða-
manna, og einnig á þar að verða
stofnun fyrir sjúkar skepnur, og ef
til vill greiðastaður fyrir ferðamenn.
Hér er um mjög þarflegt fyrir-
tæki að ræða, sem vonandi er að
Dýraverndunarfélagið beri fram til
sigurs.
Bæjarstjórnarfundur
21. þ. m.
Skúlagata.
Samkvæmt tillögu bygginganefnd-
ar var samþ. að gatan, er liggur með
sjónum austur frá Batteriinu, skyldi
heita Skúlagata, eftir Skúla Magn-
ússyni landfógeta.
í sambandi við það sagði ólafur
Friðriksson að sér fyndist rétt að
láta þann hluta »Batterísins«, er
enn væri eftir, standa til minningar
um Jörund hunda'dagakonung og at-
burði þá er gerðust í sambandi við
hann, jafn vel þótt minningar þær gætu
varla talist hugþekkar. Sig. Jónsson
lét sömu ósk í ljós, en engin til-
laga kom fram frá þeim að þessu
sinni.
Söluturninn
stendur ennþá á Lækjartorgi í mestu
ónáð bæjarstjórnarinnar. Eigandi
hans, ['Einar Gunnarsson, hefir nú
sótt um leyfi til að setja hann i
hornið á garði Halldórs Daniels-
sonar (gamla kirkjugarðinum) þar
sem Kirkjustræti og Aðalstræti mæt-
ast. Byggingarnefndin vildi synja
leyfisins. [/ En^ 'um umsókn þessa
urðu allmiklar umræður. Allir voru
á móti þvi að turninn væri leyft að
flytja á þennan stað. En Ólafur
Friðriksson vildi gera þá miðlun, að
E. G. væri leyft að hafa hann á
Lækjartorgi, suður við hornið þar
sem Kalkofnsvegur og Hverfisgata
mætast, sem sótt hefði verið áður
um að láta hann slanda. Sagði að
margt annað gæti sært fegurðartil-
finningu manna meira hér i bænum
en að sjá Söluturninn þar. Benedikt
Svemsson og bann komu svo fram
með tillögu samhljóða þvi að veita
eiganda turnsins leyfi til að láta
hann standa á siðarnefndum stað.
Borgarstjóri sagði bæjarstjórnina
ekki geta gengið með það mál fram
hjá byggingarnefnd, hvar turninn
fengi að standa, benti á að honum
væri heimill staður á Vitatorgi.
Lára 1. Lárusdóttir srgði að sér
fengi það undrunar að nokkur mað-
ur skyldi vilja leyfa turninum, eins og
bann væri, að standa við þá staði í
bænum er fegurstir væru, sem í
garði H. Daníelssonar eður á Lækjar-
torgi, því að litill þrifnaður hefði fylgt
honum til þessa og því síður fegurð.
Nokkrir bentu á að turninn ætti
ekki að verzla með annað en blöð,
frlmerki póstspjöld c. s. frv., auk
þess að menn hefðu þar aðgang að
talsíma.
Lauk þvl máli svo, að Ó. Fr. og
B. Sv. tóku tillögu sína aftur og
synjun byggingarnefndar var sam-
þykt.
VeiOiréttur i ElliDaánum
I sumar var samkvæmt tillögu fast-
eignanefndar veittur Sturlu kaupm.
Jónssyni fyrir 5000 kr. 5 aðrir höfðu
sent tilboð I veiðiréttinn; voru þau
frá 4600 til 4800 kr., en S. J. hæst
eða 5000 kr. Skilmálar fyrir veiðinni
eru að öðru leyti sömu og síðast-
liðið ár. Ól. Friðriksson sagði að
meiri leiga mundi fást fyrir árnar
ef bærinn byði þær þeim er óskuðu
dag ogdag, því að margir hefðu áhuga
til veiðiskapar, sem ef til vill væru
útilokaðir frá honum með þessu
móti, eins gæti bærinn þá haft eftir-
lit með að hirðuleysi ætti sér ekki
stað þar. Eins mætti auka laxveið-
ina með ýmsu móti ef alúð væri
lögð við það.
Hafnarvaröar8tö0una
á sjó var samþ. að veita Oddi Jóns-
syni hafnsögumanni.
Jón Olafsson sagðist geta lýst
ánægju sinni yíir því hverjum hafi
venð veitt staðan. En sér þætti em-
bættum fjölga við höfnina, þar sem
þau væru orðin 4, og eigi hefði
verið nauðsyn á að skipa I þetta
embætti, ef þeir sem áður hefðu
hlotið stöður við höfnina, hefðu ver-
ið færir til að gegna þessu starfi,
Höfnin hefði vart þær tekjur ennþá,
að teljast mætti fært að hafa svo
dýra umsjón með henni. Gjaldskrá
fyrir höfnina væri ekki gengin I gildi
enn þá, vantaði samþ. stjórnarráðs-
ins. Og benda vildi hann hafnar-
nefnd á það, að athuga ástæðurnar
áður en fleiri embætti væru veitt
við höfnina, eins og t. d. að skipa
sérstakan hafnatverkfræðing, sem
jafnvel mætti búast við þar, en
samkvæmt skipunaibréfi núverandi
hafnarstjóra væri honum falið að
gegna þeirri stöðu fyrst um sinn.
Bor^arstj. sagði ástæðulaust að ótt-
ast það, að sérstakt hafnarverkfræð-
ingsembætti yrði stofnað, eður fleiri
embætti við höfoina núna fyrst um
sinn.
Hann kvaðst vonast eftir að stjórn-
arráðið myndi nú næstu daga samþ.
hafnargjaldskrána, hún væri nú bú-
in að ganga aftur og fram, á milli
Pílatusar og Heródesar, eða frá stjórn-
arráðinu til Krabbe verkfr. og sín
aftur og aftur.
Ben. Sv. sagði það ánægjulegt, að
nú loks mundu bæjarmenn ánægðir
með það, hvernig hér hafði skipast
með hafnarvarðarembættið, því að
óánægjan hefði verið næg fyrir, yfir
þvi hverjir hefðu verið settir I hafn-
arembættin, og það svo, að þvi væri
fleygt að skip, er kcstaði margar
miljónir króna, hefði strandað hér'
fyrir þekkingarleysi hafnarstjórnar
(Sv. Bj.: Og togarar seldir). Það
mætti fremur kallast bygt I lausu
lofti. Með strand þetta væri öðru
máli að gegna, þar sem talsverðar
ástæður hefðu verið færðar fyrir þvf
að þar hefði betur mátt takast.
Eins kvaðst hann vilja benda á,
að einhvern góðan mann þyrfti að
fá I stað Odds Jóussonar fyrir hafn-
sögumann. Einnig mundi æskilegt
að eftir 2—3 ár yrðu reglur þær,
er nú hefðu gerðar verið fyrir notk-
unhafnarinnar, aðrir endurskoðað, og
þá borið undir skipstjóra og sjó-
menn, ef þeim þætti eitthvað at-
hugavert, þvl að mikilsvarðandi væri
að gera þá ánægða.
Borgarstjóri sagði það og æskilegt,
og mundi gert verða, því að ýmislegt
gæti fram komið, sem breytinga
þyrfti, er reynsla væri komin, enda
hefði reglugerð sú, er hefði verið
gerð, verið borin undir skipstjóra-
félagin »AIdan« til umsagnar.
Þorv. Þorvarðarson vildi láta kalla
hinn nýja hafnarvörð hafnarfógeta
eða hafnarformann.
Briet Bjarnhéðinsdótir vildi láta
kalla hann hafnarfógeta. Nafnið fó-
geti væri gamalt og gæti ekki fallið
neinum illa.
01. Fr. vildi það ekki; sagði fáa
geta nefnt það rétt; við að nefna
það kæmi kökkur I háls margra,
svo að I úttali yrði það »fóiti*.
Vildi látr nefna hann hafnarformann.
Jón Þorláksson hallaðist aðjjþvl að
kalla hann hafnarfógeta; sagði rangt
að láta tvo menn hafa sama nafn,
þann er undir eftirliti hafnarstjóra
hefði það eitt á hendi að gæta hafn-
artækjanna I landi og hinn, er hefði
umsjón með skipum á höfninni^.
auk þess sem það væri miklu á-
byrgðarmeira starf.
Engin tillaga kom þó fram fri
þessum fulltrúum um nafnið, því að
þeir munu ætlast til að hafnaruefnd
geri síðar aðgreiningu á þessum
samnefndu embættum við höfnina.
NiOurfærsla á útsvörum.
Samþykt að færa niður útsvör á
á þessum tveim mönnum fyrir árið
1917: Einari Einarssyni Hverfis-
götu 72, , úr 250 kr. I 50 kr. og
Alexrnder Jóhannessyni Klapparstíg
1 c, úr 350 kr. I 150 kr.
Frh.
Bandaríkin og Búlgaria.
FriOsllt í vændum.
Frönsk blöð herma það alveg ný-
lega, að Stephen Panareiefl, sendi-
herra Búlgara I Washington, hafi
tekið sér ferð á hendur til Florida,
F.n þessi för hans sett I samband
við það, að Bandaríkin muni bráð-
lega segja Búlgurum strið á henduiv