Morgunblaðið - 17.05.1918, Qupperneq 4

4
MORGONBT.AÐIl)
Arsfundur
Búnaðarfélags Islands
veröur haldÍDn í Iönaðarm.húsinu
kl. 5 í dag.
Reykjavík 17. maí 1918.
Eggert Briem.
Skrlfstofur vorar
fluttar i Bankasfræfi 9.
(Hiis Arna & Bjarna klæðskera),
___ ©S. éSuómunásson.
Skrifstofuhúsgögn
það er legubekkur ásamt nokkrum stólum, með ieðursetu, nýtt eða brúkað.
Ennfremur tvöfalt, vandað skrilborð ásamt þar til heyrandi stól, óskast
keypt nú þegar.
Afgreiðslan vísar á.
Sanitas
getur afgreitt nokkuð uf gosdrykkjum ut um land.
Sími 190.
c7jórRjólaáur lystivagn i góáu sianéi\
ásamt tvennum aktýgjum, er til sölu. R. v. á.
Trolle & Rothe h.f.
Tjarnargata 33. — Reykjavík.
Sjó- og stríðsvátryggingar
Talsfmai: 235 & 429.
Sjótjóns-erindrekstar og
skipaflutniugar.
Taisími 3.
Prjónatuskur
Og
Vaðmálstuskur
keyptar hæsta verði
(hvor tegund fyrir sig)
í
Vöruhúsinii.
enskt i dósum:
Smoking Mixture nr. 1.
Finest Navy Cut.
Ameriskt í pökkum:
Chevy Chase Mixture,
Bohemiun Mixture.
Osterlohs Mixture.
Blue and Scharlet.
Blue Bird
Tóbakshúsið.
Maðnr frá Saðnr-Ameríkn.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges. 14
Hið fyrsta sem eg gerði þá er eg
var kominn inn í skrifstofu mlna,
var það að fá mér vænan sopa af
koníakki. Og eg hafði mikla þörf
fyrir það.
— Ef þessu heldur áfram í þrjár
vikur, mælti eg við sjálfan mig, þá
eru miklar líkur til þess að eg verði
orðinn að drykkumanni.
Áhrif vindlingsins fóru nú að gera
vart við sig og eg varð rólegri. Enn-
þá var eg þó lifandi og eigi undir
eftirliti og það var það mesta, sem
eg gat mælzt til.
Eg varð þó að viðurkenna það, að
Northcote hafði rétt að mæla þá er
hann sagði að eigi mundi vera mik-
il eftirspurn eftir stöðu bans, ef
menn vissu alt sem var. Ef eg
mátti taka atburðina þetta kvöld
sem mælikvarða, þá voru eigi miklar
likur til þess að eg slyppi lifandi
á brott aftur. Og ef Mercia hefði
verið karlmaður, þá mundi eg líklega
eigi hafa komist lifandi undan að
þessn sinni.
Eiver var hún og hvað höfðu þau
Northcote átt saman að sælda? f>að
var engum efa undirorpið að þessi
þorpari hafði myrt föður hennar, en
hitt vissi eg alls eigi með hvaða
hætti það haíði orðið. En það duld-
ist mér eigi að Northcote hafði gert
sig sekan í svívirðilegum glæp, fyrst
ung stúlka gat fengið af sér að ráð-
ast í slíkt stórræði að myrða hann.
Hitt gat þó verið að hún væri verk-
færi í höndum annara.
Eg reyndi þó eigi að dylja það
fyrir sjálfutn mér, að mig langaði
mikið til þess að hitta stúlkuna aft-
ur. Hið fagra andlit hennar stóð
mér lifandi fyrir hugskotssjónum, og
eg fann enn til hins sama gleðiyls,
er eg hugsaði um hana, eins og þá
er hún rétti mér höndina.
f>egar hér var komið fann eg til
þess að hugsanir mínar voru farnar
að vera órakendar og að eg var orð-
inn syfjaður.
Eg gat eigi aunað en hlegið að
sjálfum mér. Svo slökti eg Ijósið eg
gekk inn í svefnherbergið.
f>að var stórt, mikið stærra en
skrifstofuherbergið og í einn horninu
var stór rekkja með himni yfir. Eg
rannsakaði herbergið vandlega og
gekk úr skugga um að þar værn
engir óboðnir gestir. Svo læsti eg
vandlega báðum hurðum. Síðan hátt
aði eg og fór í silki-náttserk North-
cote’s, sem Milford hafði lagt á rúm-
ið.
En áður en eg gekk til sængur,
gekk eg fram að glugganum og gægð-
ist út á milli gluggatjaldanna. Um
leið sá eg einhvern mann koma út
úr skugga trjánna gegnt húsinu og
hraða sér niður eftir götunni.
Bvo gekk eg til hvilu og slökti
ljósið.
— Skyldi þetta hafa verið herra
Guarez? mælti eg við sjálfan mig.
Fáum mínútum seinna var eg
steinsofnaðnr.
V. k a p i t ul i
f>agar þess er gætt hve mikið eg
hafði drukkið af koniakkinu um
kvöldið, þá leið mér furðanlega vel
er eg vaknaði morguninn eftir. Hið
fyrsta Bem sá þegar eg opnaði aug-
un, var himininn yfir rekkjunni.
Fyrst í etað horfði eg á hann með
undrun og braut heilann um það
hvernig á því gæti staðið, að þessi
himinn væri þarna. En skyndilega
rifjaðist upp fyrir mér alt sem gerst
hafði kvöldinu áður og að eg lá í
rúmi Northcote’s. jOg um leið varð
eg þess var, að einhver barði að dyr-
um.
Eg stökk á fætnr, tók á mig ilskó
og opnaði hurðina. Eg bjóst við
því að hitta Milford, en í þess stað
var þarna komin ljómandi falleg
stúlka í bómullarkjól og með hvíta
í§L Vátryggmgar
clírunatrijggingar,
sjó- og stríðsvátiyggingar.
O. Jofjnson & Haaber.
Det kgt. octr. Braudassurauce,
Kaupmannahöfn
vátryggii: hús, húsgögu, alls-
konar vöruforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fyiir lægsti iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen). -
N. B. Nielsen.
Sunnar Cgiíson,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608
Sjó-, Striðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
Trondhjems Yátryggiagarfélag h.f.
AUsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Flnsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. j1/^—ó'/jjsd. Tals. 331
>SUN INSURANCE OFFICE«
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthiasson,
Holti. Talsfma 497.
léreftshúfa á höfði. Hún kom með
bakka og var á hooum te og nokknr
bróf.
— f>ér megið gjarna koma inn,
mælti eg er eg sá að hún hikaði.
Svo hristi eg ilskóna af fótum mér
og fleygði mér aftur upp í rúmið.
Hún setti bakkann á borð, sem
stóð rétt hjá rúminu.
— Eg kem með teið í dag, mælti
hún, vegna þess að Milford er lasinn.
— Svo! mælti eg. |>að þykir mer
leiðinlegt að heyra. Hvað gengur
að honum? Hann var þó frískur í
gærkvöldi.
Hún hristi höfuðið.
— Eg veit það ekki. En hann
er mjög veikur.
— Hefir hann miklar þjáningar?
spurði eg.
— Já, hann hefir ógurlegar kvalir.
— |>á er bezt að þér gerið þeg-
ar boð eftir lækni, mælti eg og helti
te f bolla handa mér.
J>etta voru slæmar fréttir. Mér
gazt lítt að þvi að missa nú eina
manninn, sem Northcote hafði sagt
að eg mætti treysta.