Morgunblaðið - 15.08.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
(strandterðaskip landssjóðs)
fer héðan í strandierð vestnr og norðnr kringnm
land mánndag þann 19. ágúst.
Vörur afhendist þannig
í dag:
til Vestmannaeyja, Djúpavogs, Reyðarfjarðar, Seyðis-
fjarðar, Vopnafjarðar, Bakkafjarðar og Húsavíkur.
Á morgun fðstudag:
til Akureyrar, Siglufjarðar, Skagastrandar, Blönduós,
Hvammstanga, Borðeyrar og Hólmavikur.
Á laugardag:
til Isafjarðar, Dýrafjarðar, Bildudals, Stykkishólms
og Sands.
H.f. Eimskipafélag Islands.
Trolle & Rothe h.f.
Tjarnargaíta 33. — Reykjavík.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talsimi: 235.
Sjótjóas-erindrekstur og
skipaflntningar.
Talsíml 429.
Gliiofnaí abreiður
eða gömul söðulklæði, verða keypt
háu verðí.
R. v. á.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
O. JOHNSON & KAABEB.
Maður M Snðnr Amerfbi.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges 84
. — Eg hygg að hann hafi verið
farinn að renna grun í hvernigkomið
var, mælti hún. Síðan Coata sá
okkur saman í Fark Lanö um kvöld-
ið hefir Guarez grunað það að þú
legðir hug á mig. Eann ætlaði að
hafa mig fyrir-------já, hvað skul-
um við segja — agn. Eg átti að
að ginna þig til iThe Hollies* og
þegar þangað var komið -----------
|>að fór hrollur um hana.
— |>að fór nú öðruvísi en til var
ætlast, mælti eg og hló. En hvern-
ig komst hann að þvi að fundi okk-
ar bar saman?
— Frændi yðar gerði honum boð
um það.
— Maurice! hrópaði eg. En hann
vissi ekkert um fund okkar.
En svo kom mér Bkyndilega nokk-
uð til hugar.
— Frú Baradell hefir sjálfsagt
sagt honum frá því.
— Frú Baradell? endurtók Mercia
og leit á mig. Er það fagra konan
sem elskar þig?
Mér hnykti mig.
— Hver hefir sagt yður frá því?
— f>að hefir enginn sagt mér frá
þvf, en eg sá það f augum hennar
meðan þið töluðust við.
— Sástu það? mælti eg undrandi,
Svo þagði eg um hríð, því að eg
var forvíða á því hve lítið eg hafði
þekt kvenfólkið áður.
f— Mér þætti gaman að vita hvers
vegna Maurice lá svo mjög á því að
komast til Lundúna, mælti eg svo.
Eg er viss um það að eitthvað flt er
í éfni.
— Til Lundúna? endurtók Mer-
cia. Er frændi þinn fariun tilLund-
úna ?
Eg skýrði henni nú 1 fáum orðum
frá slmskeytinu og burtför Maurice.
— Ef skeytið hefir verið mér við-
víkjandi, mælti eg, þá get eg ekki
ímyndað mér að það hafi verið frá
neiuum öðrum en Costa.
Hún hristi höfuðið.
— |>að getur eigi verið frá Costa.
Hann hefði fyrst og fremst skýrt
Guarez frá því, ef það hefði verið
nokkuð þýðingarmikið. Sennilegra
er að símskeytið hafi verið frá San-
gatte.
— Sangatte! hrópaði eg. Hvern-
ig í dauðanum ætti Sangatte að vera
að skifta sér af þessu máli.
Mercia virtist á báðum áttum.
— Eg veit það ekki, en eg hygg
að frændi þinn hafi sagt honum
írá einhverju. peir voru að tala um
hann í gærkvöldi. |>eir.........
— Haltu áfram, Mercia, mælti
eg er hún hikaði við
Eg fann að hún þrýsti hönd minni
fastara.
— Eg held að hann hafi heitið
því að hjáipa þeim ef hann fengi
mig fyrir konu. Og það er víst þesB
vegna að Guarez vildi eigi íeyfa Roj-
as að drepa mig.
Mér blöskraði svo þessi fúlmensku
að eg gat lengi engu orði npp kom-
ið, I sama bili þeytti Billy bifreið—
arhornið og yfirgnæfði þytur þess
blótsyrði það, sem mér varð á að
hreyta úr mér,
— Ef þessu er þannig farið, mælti
eg, þá er bezt að eg tali við San-
gatte.
Svo varð þögn nokkra hríð.
— Mercia, mælti eg, hvers vegna
kallarðu þig Bosen? Eg býst við
því að Tregattock viti af hvaða ætt-
um þú ert. Hann þóttist þekkja
mig á daDzleiknum sem Prado.
Hún hristi höfuðið.
— Nei, hann voit ekki að eg er
Mercia Solano. Hann var vinur
föður míns þegar hann var í San
Lucft, en þá var eg enn lítil
telpa. Seinna, þegar eg fór til Eng-
lands, skrifuðu vinir mínir meðmæla-
bréf með mér til Tregattock og frú-
in bauð mér að setjast að hjá þeim.
— Eu hvers vegna duldir þú
þau nafns þíns? spurði eg.
— Eg vildi eigi að morðingi föður
cTLrunafryggingar,
sjó- og stríðsváttyggingar.
O. Jofjmon & Haabor.
Det kgt, octr. Brsndassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgfðgrn. alls-
konar vöruforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
í Austnrstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nieisert.
S.unnar Sgilson,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608
Sjó-, Síríös-, Brunaírygglngar.
Talsími heima 479.
TrondJijems Yátryggingarfélag U
Ailsk. brunatryggiugar.
Aðalnmboðsmaður
C«ri Ficsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. 51/*—ó'/jsd. Tals, 331
>SUN INSURANCE OFFICE<
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag.% Tekur ?.ð sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér i landi
Matthías Matthíasson,
Holti. Talslmi 497
mfns fengu neitt um það að vita
að eg væri í Englandi. sraraði Mer-
cia.
Svo sneri hún sér að mér og
mælti ™0ð ákefð:
•— Ó, eg hafi treyst þér og treysti
þér enn í blindni. En segðu mér
— segðu mór í guðs nafni hver þú
ert — þú sem ert svo líkur Prado,
að jafnvel Guarez villiat á ykkur.
Eg vildi hafa gefið mikið til þess
að meiga svara henni í einlægni, en
loforð það sem eg hafði gefið Prado
var eins og múrveggur í millum okk-
ar. Eg vissi það vel, að hversu
sterk sem ást hennar á mér væri,
þá tnuDdi hún þó aldrei jafnstark
beiptinni og hefnigiminni á hendur
þeim manni, sem myrti föður henn-
ar. En hversu mikill þorpari sem
Prado var, þá hafði eg þó gefið
honum drengskaparorð mitt um það
að þegja um leyndarmál hans í þrjár
vikur.
— |>ú verður að vera þolinmóð
enn um hríð, Mercia, mælti eg. Guð
veit það, að eg vildí fúslega segja
þér frá öllu sem er, ef eg mætti
það, en eg hefi gefið drengskapar-
orð mitt um það að þegja og það
verð eg að efna.
|>að leið nokkur stund áður eá
hún svaraði. Að lokum hvlslaði húfl
að mér:
— ]?ú skalt ráða. Eg skal aftftí
treysta þér, altaf — af því eg elska þig.