Morgunblaðið - 03.01.1919, Side 1

í’ðstudag
tan. 1919
nORGDNBLADIO
6. argangf
51
tðlublaA
Ritstjórnarsími nr. 500
Ritstjóri: Yilhjálmur Finsen
ísafoldarprentsmiðja
Afgreiðslusími nr. 500
HELGI ZOEGA &
Símnefni: Zofigaco
R eykjavik.
Nýlendugötu 10.
Ú t v e g a
Kol, Salt, Veiðarfæri, Matvörur og
CO.
Liverpool.
15 Pitt Street.
fleira.
Kaupa
islenzkar afurðir
Erl. simfregnir
(Frá fréttaritara Morgunblaðsíns)
Sleðaferðir á götunum.
Nýárssundið
Það urðn að eins 5 memi til þess
að keppa um nýársbikar „Grettis“
að þessu sinni, en því fleiri voru
áhorfendurnir.
Sundið fór fram kl. 1 e. h og
varð fljótastur Erlingur Pálsson
sundkennari. Er það í fimta skifti,
sem hann vinnur Grettishikarinn,
og er hann nú orðinn eign hans.
Synti mann marka á milli á 34 sek.,
og er það styttri tími en seinast.
í eitt skiftið hefir hann verið ör-
lítið fljótari. Flýtir himia sund-
mannanna var þessi:
Jón Pálsson 44 sek.
Pétur Arnason 44V6 sek.
Guðl. Ó. Waage 52 sek.
Þorgeir Halldórsson 52 sek.
Sjávarhiti var 1 stig og lofthiti
2stig C.
Að loknu sundinu hélt Bjarni
Jónsson frá Vogi ræðu, sem þeir
hafa notið góðs af, er næstir stóðu
ræðumanni. En í utanverðri mann-
þyrpingunni heyrðist ekki eitt ein-
asta orð, vegna öskurs í drengjum
þeim, sem fengnir höfðu verið til
áð selja „Þrótt“ meðan á ræðmmi
stóð. Er sú tilhögun íþróttamanna
ídálítið einkennileg tegund af kurt-
eisi gagnvart ræðumanni og áheyr-
cndum og væri vel ef þeir, sem að
fclaðinu standa, færu að breyta um
^iði hvað þetta snertir. Það er ekki
til annars en að ergja fólk, að fá
ræðuskörunga á mannamót, sem
ekkert heyrist til fyrir ólátum
götustráka.
I minningu þess, að þetta var tí-
unda nýárssundið sem fram hefir
farið hér, söfnuðust ýmsir íþrótta-
vinir saman í Iðnó að lokinni at-
höfninni og drukku þar súkkulaði
og kaffi. Héldu þar ræður Helgi
Péturss dr., Guðm. Björnson land-
læknir o. fl.-------
Nýárssundin eru alls eigi með
því fyrirkomulagi, sem kappsund
eiga að vera. Tíminn er í flestum
tilfellum óhentugur, og margir
geta verið góðir sundmenn, þó eigi
vilji þeir keppa í hverju veðri sem
verið getur á nýársdag. Þátttak-
an í kappsundinu er merkilega lít-
il, miðað við þann áhuga, sem menn
hafa — eða að minsta kosti höfðu
fyrir nokkrum árum — á snnd-
íþróttinni. Það liggur beinast við
að kenna tímanum, sem valinn er,
um þetta.
Þó er annað, sem ef til vill hefir
áhrif. Maðurinn, sem sundið hefir
unnið þessi síðustu fimm ár, er
kennari hinna. Þeir vita um dugn-
að hanSjtreystast ekki að etja kappi
við hann og sitja heima fyrir bragð-
ið. Það er mjög sennilegt, að ef
„sundkonungurinn' ‘ væri eigi þátt-
takandi, mundi margur keppa, sem
ekki vill vera til iitfyllingar ein-
göngu.
Khöfn, 30. des.
Kosningar í Bretlandi.
Lloyd George sigrar —
Asquith fellur.
Samsteypuflokkur Lloyd Geor-
ges vann stórkostlegan sigur í
kosningunum í Bretlandi og hefir
náð að minsta kosti 200 atkvæða
meirihluta.
Asquith, Macdonald og Hender-
son og fleiri gamlir menn náðu ekki
kosningu.
Frá Berlín er símað, að óháðu
j af nað armennirnir Haase, Ditt-
mann og Barth hafi gengið úr
stjórninni. Meirihluta-jafnaðar-
mennirnir hafa þannig öll völdin
í sínum höndum.
Ebert vill fá frjálslynda Suður-
Þjóðverja til að takast á kendur
embætti í ráðuneytinu.
Brezk, frönsk og ameríksk her-
skip eru komin hingað í kurteisis-
heimsókn.
Ekki er fyr komið föl á göturn-
ar hérna í Reykjavík, en æskulýð-
ur bæjarins leitar uppi sleða sína
og leggur undir sig hvern halla og
hverja brekku á öllum götum og
strætum.
A hverjum vetri á lögreglan í
brösum við þessa smáu borgara.
Sleðarnir eru teknir af þeim sum-
um að minsta kosti — og settir í
„steininn' ‘, þangað til þar er orð-
ið svo fult, að fleiri sleðar komast
eigi fyrir. Þá eru þeir aftur afhent-
ir eigendunum — auðvitað með á-
minningu um það, að þeir megi eigi
nota þá. En slík áminning gleymist
fljótt — því að hvað á að gera
með sleðana, ef ekki má renna sér
á þeim? Og meðan nokkur spýta er
1 til í bænum, mun eigi verða hörg-
ull á krakkasleðum.
Það var bent á það hér í blað-
inu fyrir tveimur áruni, að bæriim
yrði að sjá æskulýðnum fyrir sleða-
brekltu. Var þá bent á það, að
heppilegt mundi að gera slíka
brekku austan í Skólavörðuholt-
inu, sem þá var verið að rífa niður.
Hefði það eigi kostað mikið, að
gera þá slíka brekku þar, jafnvel
mátt gera það bænum að kostn-
aðarlausu, ef forsjá hefði verið
með. En þessu var ekki sint og því
fara allir krakkar með sleða sína