Morgunblaðið - 04.02.1920, Side 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Skandínavia - BaStica - Natonal
Hluttfj© 8trot*ls 43 millíóaais* krósð.
íslands-deildiD
Trolle & Rothe h.f„ Reykjavik.
Allskonar s|Ó- og stríðsvátryggingar á skipnm og vörum
gegn lasgstu iðgjöldum.
Ofannefnd fjelög hafa afhent Islandsbanka 1 Reykjavik til germsln
hálfa millión krónur,
sem tryggingaríje íyrir skaðabótagreiðslnm. Fljót og góð skaðabótagreiðsla.
öll tjón verða gerð upp hjer i staðnum og fjelög þessi hafa varnarþing hjer.
BANKAMEÐM/iíLl: Islandsbanki.
Det kgl. oktr. Söassurance -- Kompagni
tekur að sér allskonar sjÓvátryggingar.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland:
Eggert Claessen, hœstaréttarmálaflatningsmaður.
Aðalfnndur laugardaginn 7. þ. min. kl. 8 síðdegis i fundarhiisi Al-
þýðnsambandsins við Hverfisgötu og Ingólfsstræti.
STJÓRNIN.
oamverjinn
Það hefir dregist lengur en vant
er. ýmsra orsaka vegna, að Samverj
inn færi að úthluta máltíðum, en að
forfallalausu • verður það byrjað
næstkomandi fimtudag á sama stað
og að undanfömu, Goodtemplara-
húsinu uppi, og verður matsalurinn
opinn frá kl. 11 árd. til kl. 1 síðd.
hvern virkan dag eftir það fyrst um
sinn. Eins og kunnugt er, hafa flest
allir gestir Samverjáns verið böm,
og eru þau vitanlega velkomin enn
frá þeim heimilum sem * fátækt
kreppir að. Er öllum hlutaðeigend-
11 m það verulegt gleðiefni, að sjá
anægju litlu gestanna við matborð-
ir. og útlit þeirra smábatnar þegar
iíður á starfstímann.
En að gefnu tilefni skal þess þó
sérstaklega getið, að fátækir gamlir
cinstæðingar eru jafnvelkomnirsem
börnin. Og þar eð búast má við, eft-
ir fyrri reynslu, að margt af því
fóiki hiki við að koma til Samverj-
ans „óboðið“, eru það tilmæli vor,
að velviljað fólk láti einhvem úr
stjórnarnefnd Samverjans vita um
nöfn og heimili þeirra einstæðinga,
sem það veit að þarfnast máltíða
Samverjans, og verður þeim þá sér-
síaklega boðið að koma.
Alt fyrirkomulagið verður með
sama hætti og að undanfömu, og
eru börnin beðin að muna eftir því,
að hafa með sér, 'þegar þau koma
í fyrsta sinn, miða með nafni föður
síns og heimili, og sé bamið hjá öðr
um en föðnr sínum, á að skrifa auk
þess fult nafn húsráðandans. Það
er mikilsvert vegna greiðrar bók-
færslu, að hlutaðeigendur gæti
þessa.
Samverjinn hefir svo margreynt
örlæti og góðvild bæjarbúa, að það
mun óþarft að minna 'þá á, að án
hjálpar þeirra verður lítið úr starf-
inu. Peningagjafir væri bezt að af-
henda gjaldkera Samverjans, sem
riú er Haraldur Sigurðsson, deild-
arstjóri við Zimsens-verzlun, en
annars tekur hver nefndarmaður
þakksamlega við gjöfum til starfs-
ins og sömuleiðis ráðskonur Sam
verjans og væntanlega einnig dag-
blöðin.
Loveland lávaröur
fíunnr Ameriim.
EFTIR
C. N. 0g A. M. WILLIAMSON.
48
Gestgjafinn byrjaði enn afi kjökra.
Hann þóttist svo sem hafa séð, aS Ja-
cobus og alt hiskiS var meS einhverja
böggla undir handleggjunum þegar þaS
fór í leikhúsiS. En hann sagSi aS sig
hefSi aldrei grunaS þessi svik. Hann
væri búinn aS þekkja Jaeobus í fleiri
ár en svona hefSi hann aldrei brugSist
trausti hans.
— Eg trúi ekki aS þaS hafi yfir-
gefiS okkur á þennan hátt, sagSi Lisle
AriS skulum bíSa átekta áSur en viS á-
kveSum nokkuS. paS er bezt aS ein-
hver hlaupi til leikhússins til þess aS
vita hvemig umhorfs er þar. Ef þau
hafa laumast burtu í nótt, þá — en
eg trúi því ekki.
— Eg hugsa aS sonur minn sé far-
inn og bráSum kominn aftur, tautaSi
gestgjafinn. En viS skulum reyna hin-
ar dyrnar.
Vitáúlega þarf mikils með í þess-
ari dýrtíð, en vér efumst ekki um,
að Samverjinn fái enn sem fyr það
sem hann þarf með.
í stjórn Samverjans eru: Flosi
Sigurðsson trésmiður, Harajdur Sig
urðsson deildarstjóri (gjaldkeri,
sími 4), Júlíus Arnason kaupmaður
(sími 62), Páll Jónsson kaupmaður
(símj 265) og undirritaður.
Sigurbjörn Á. Gíslason.
(sími 236).
-------0-------
Y firiýsing.
Við undirritaðir, sem kosnir vor-
um í nefnd af fulltrúaráði verka-
iýðsfélaganna til þess að gera til-
lögur um fulltrúaefni á lista til
bæjarstjórnarkosningar, lýsum hér
með jrfir því, að við lögðum til, að
hr. ritstjóri Olafur Friðriksson
yrði efstur á lista verkalýðsfélag-
anna, án þess áður að hafa ráðgast
um það við hann eða nokkurn ann-
an, og án ’þess að hann eða nokkur
annar ’hefði minst á það við okkur.
— Þessi tillaga okkar var samþykt
á fulltrúaráðsfundi og taiaði Ólafur
þar hvorki með eða móti tillögunni.
Yfirlýsingu þessa>gefumviðvegna
ummæla í „Morgunblaðinu“ 31. f.
m. í grein með yfirskriftinni „Rit-
stjóri Alþýðublaðsins og „jafnað-
armaðurinn“ Ó. F.“.
Reykjavík 3. febr. 1920.
Kjartan Ólafsson.
Pétur G. Guðmundsson.
Ingimar Jónsson.
Sexlugsafmæli
Hinn 17. desember síðastl. átti
héraðslæknir Þorgr. Þórðarson 60
ára afmæli. Nokkrir vinir hans í
Keflavík voru boðsgestir hans um
kvöldið og glöddust með honum og
konu hans yfir hamingjusömum
æfidögum þeirra.
En þar var eins umhorfs.
Það var því ómótmælanlegt a'S um-
sireq up[.v>[S[oíý So ituungBuumrol’s'
hafði strokið burt um nóttina og skil-
ið eftir sig sundrað, fátækt leikfélag.
Veitingamaðurinn var hinn ergilegasti
yfir þvf, að finna ekki neitt verðmætt
í herbergjum hinna stroknu. En þeir
höfðu haft þann sið að geyma sína
telztu muni í ferðatöskum sínum. —
Veslings veilingamaðurinn komst í svo
ilt skap yfir öllum þessum óhöppum,
að hann hótaði að reka þau, sem eftir
voru, út á götuna. En Loveland og
Lisle f engu sýnt honum fram á það, aö
hann tapaði engu á því að lofa þeim
aS vera þarna tvo eSa þrjá tíma lenguiy
þangaS til búiS væri aS ræSa máliS ná-
kvæmlegar og ef til vill komast aS ein-
hverri ni'ðurstöSu til heilla fyrir báSa.
En eftir langa samræSu urSu allir aS
viSurkenna þaS, aS þeir gætu ekki ráS-
lagt neitt. Enginn var svo peningasterk-
ur aS hann gæti orSiS aS liSi. Og einn
stakk jafnvel upp á því, aS hafin væri
samskot þeim til bjargar, meSal bæjar-
fcúa.
— Eg vil ekki sjá nein samskot,
hrópaSi Lisle. Eg hefi fyr komist í
klípu og bjargast úr henni.
Nú sagSi Loveland frá samtali sínu
viS frú Moon. Nú var hann ekki leng-
Harrn hefir nú verið læknir í 35
ár, áður í erfiðu læknishéraði, 0g
þar sem hann stóð við 60 ára áfang-
ann sinn, virtist þrek hans og and-
legur gleðiblær bera þess vott, að
hann er fæddur íslendingnr, þétt-
ur á velli og þéttur í Innd.
Hann er maður ábyggilegur og
vinfastur og fylgir fast fram þeim
málum, sem bann tekur að sér.
Um kvöldið bárust hofium mörg
heillaskeyti og áminstir vinir han.s
fluttu honum og konu ’hans árnað-
aróskir og þakkir fyrir liðnar sam
verustundir. Þá fluttu þeir honum
og kvæði, og nokkrti síðar færðu
þeir honum málverk eftir Ásgrím
Jónsson málara: Fljótshlíð með
xir bundinn viS þagnarloforSiS. Hann
tók þaS fram aS hann hefSi ebki bú-
ist viS svo hraSri framkvæmd á ráSa-
gerS frúarinnar.
— paS er vegna þess aS þér eruS
viSvaningur gamli vinur, hrópaSi Binny
og hóstaði miki'S um leiS. Ef þér hefS-
11S getiS um þaS meS einu orSi viS
okkur, þá hefum viS venS á verSi. En
viS virSum ySur fyrir þagmælsku ySar.
„Fulla tungliS" var altaf hvæsandi af
afbrýSissemi viS Lisle. Og þegar hún
sá, aS þér voruS ekki á hennar bandi,
þá hætti hún aS hugsa um okkur hiS
allra minsta. Nú er eg sannfierSur um,
aS hiin gleSst af því aS vita aS viS er-
um hér illa stödd.
— Getum viS ekki náS í þau og hegnt
þeim á einhvern hátt ? spurSi Loveland.
— þaS kostar meira en viS erum fær
nm. En þaS versta er aS vita til þess,
aS þau, erkisvikararnir, skuli hafa sand
af peningum, þa’S hafa þau óefaS. Og
þar á ofan stöndum viS uppi meS tvær
höndur tómar, höfum ekki tjöld, hand-
rit, myndir eSa neitt til leiksýninga.
pau hefSu vitanlega tekiS handtöskur
vorar, ef þau hefSu náS í þær.
— Getum viS ekki komiS á einhverri
sýningu hér, þessi sem eftir erum? YiS
gætum ef til vill fengiS svo mikiS inn,
aS viS kæmumst burtu hé'ðan.
Þórólfsfell, Þórsmörk og Eyja-
fjallajökul í baksýn, og var nafn.
iæknisins letrað á silfurskjöld.
Kunnugur.
-------0-------
Luxamburg
Eins og getið var hér í blaðinu,
varð Maria Aðalheiður, ríkisstjóri
í Luxemburg, að leggja niður völd
að ófriðnum loknum. Systir hennar,
Charlotte, tók þá við ríkisstjórn,
en um all-langt skeið þótti leika
nokkur vafi á því, hvort banda-
— petta er ágæt uppástunga, ef viS
hefðum leibrit, sagSi Binny. En, hróp-
aSi hann alt í einu, viS höfum eitt!
— HvaS er þaS 1 spurSi Lisle og fórn-
aSi höndunum.
— Bob greifi, eftir Sydney Cremer.
Jacobus fékk mér hann fyrir nokkru
síSan, til þess aS sbrifa nokkur hlut-
verk. En þá var eg alt of latur til aS
flýta mér nokkuS sérlega. En leikritiS
hefi eg, og sum hlutverkin eru afrituS.
— ÞaS leikrit hlýtur aS verSa hiS
guSdómlegasta læknislyf fyrir okkur.
PaS er spánýtt eins og nýbakaS brauS.
Loveland minti§t nú þess, aS hann
hafSi heyrt leikritiS nefnt í New York.
Og menn höfSu jafnvel veri'S farnir aS
tala um höfund þess í Englandi.
pau ráSgerSu í mesta flýti aS reyna
aS koma þessu öllu í kring.
— Eg er ekki sem beztur nú af hóst-
anum, sagSi Binny, en eg skal reyna aS
ljúka viS aS afrita „rollurnar“ í kvöld.
— paS skal eg gera, sagSi Loveland.
Eg skal sömuleiSis finna umsjónarmann
leikhússins og tala viS hann.
---GeriS þér þaS og taliS nú rækilega
viS hann, sagSi Lisle hvetjandi. SegiS
þér honum, aS viS skiftum vitanlega á-
góSanum, ef nokkur verSur. YiS hljót-
um aS geta fengiS aS vera hér á gisti-
búsinu dálítiS lengur.
Þucký ð
Bláber
íást í
Verzlen 0. Amondasonar,
Sími 149 — Laugavegi 24.
BegDfrakki
íil sölu með tækifærisverði. Til sýn-
is á afgr. Morgunhlaðsins.
Fersól
fæs£ i
Mýja Apótekinu.
Nýtt fataefui til sölu. Til
sýnis á afgr. Morgunbl.
Rauð hryssa mark: fjöður
framan hægra, í óskilum hji
lögreglunni.
rnenn mundi vilja viðurkenna tign!
hennar.
í nóvembermánuði giftist Char-
lotte Felix prins af Parma, mági
Karls, fyrverandi Austurríkiskeis-
ara. í brúðkaupinu voru fulltrúar
allra stórveldanna og meðal briið-
argjafannavar tilkynning fráBreta
konungi um það, að hann viður-
kendi Charlotte sem réttan ríkis-
stjóra í Luxemburg og lét konung-
ur það fýlgja, að hann vænti þess,
að hin stórveldin mundi fara að
dæmi Breta og viðurkenna tign
hennar.
Felix prins er liðsforingi úr her
Frakka. Hann er bróðir Zitu, fyr-
verandi Austurríkisdrotningar og
Sixtus prins, sem Karl keisari vildi
fá til þess að ganga í rnilli ófriðar-
þjóðanna og koma á friði árið 1917.
Ijoveland snaraðist því á svipstundu
til mannsins. Kom það þá í ljós, að Ja-
cbbus hafði borgað honum aS fullu og
ÖIIu, þó undarlegt væri.
En húseigandinn var á leið til kirkj-
uunar með konu sína. Og hefði nú lík-
lega ekkert viljað við Loveland tala, ef
konan hefði ekki stansaS og beðiS
manninn a’ð afgreiða kurteislegæ þá sem
þyrftu að tala við hann. En Loveland
uaut þess þar, að hann var fallegur
maður, ungur og erlendur.
Húseigandinn lét tilleiðast. En krafð-
íst meira en helmings af tekjunum. Úr
því var ekki að aka.
pað spm eftir var dagsins hafði Love-
land mikið að gera. Hann skrifaði, skip-
aði, og var alstaðar á fleygiferð, svo
liægt yrSi a‘ð sýna leikritið þá um
kvöldið. Hann keypti heljarstórar ark-
ir af hvítum pappír og málaði þar á
með svörtum lit, að þetta fræga og
fagra leikrit yrði sýnt þá um kvöldið.
Þetta var mikil áreynsla fyrir Love-
land. Fyrst dró hann upp stafina með
ritblýi, síðan málaði hann ofan í það
með svarta litnum. En pensillinn var
óhentugur, svo hann rak hann stundum
i gegn um pappírinn. Og varð hann þá
að byrja að nýju. En hann vann að
þessu með hinum mesta dugnaði. Hann
var sér þess vitandi, að óbeinlínis var