Morgunblaðið - 21.02.1920, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Hvað er hið mikla spursmái ?
Sðkum ssmkomubannsÍR^
verður aðalfundur Náttúrufræðifélagsins ekfei haldinn í dag 21. febr. 1920.
Verður síðar auglýstur fundardagur.
Stjórnín.
Spinderimasklner.
Mine under Krigen anvendte ípindemaskiner með Transmissioner,
Remskiver, Gasmotor og elektrisk Motor samt Woífe og Tvindemaskiner
bestaaerde af 1 Sæt 5/4 og x Sæt 8/4 i god og brugbar Stand til Salg
ved Henvendelse til Gregers Winkels Trikotfgefabrík, Studtrstræde nr. 7
Köbenhavn.
UDgliDgspiltQr eða
getur fengið atvinnu við afgreiðsíu í matvöruverslnn hér i bænum nti
þegar eða 1. mars. — Umsóknir meiktar 168 leggist inn á afgreiðslu
Morgunblaðs ns.
Beint frá London
höfum við fengið gott tiival af tilbáuuua kveníatnaði, svo sem:
Dragtir,
kápnr,
Útikjóla,
samkvæmiskjóla
o. fl. o. fl.
alt eftir nýjustu tísku og mjög vandað að efni og frágangi.
Ennfremur höfum við talsvert af góðum efnum. í kjóla og dragtir, svo sem
Flauel og ullardáka af ýmsum gerðum.
Verslunin „ALFA“ Laugaveg 5.
Hanskabúðin
4ýkomnar miklai b:rgðir af kailmanns Ruskins og Vaskaskinshönsknm
i hanskabúðina.
LAUKUR
góður og ödýr í heildsðlu hjá
A. Guðmundsson
Bankastr. 9 Sími 282.
200 menn
óskast tfl að lmýta porskanet. Kaupið hækkað. Kornið i dag i
verslun mlna.
Sigurjóo Péiurssoo, Hafoarstræti 18.
Tilboð
óskast í ca. 700 salrfullar og ca. 1700 tómár síldartunnur, flestallar nýjar
en allar góðsr og fullbentar. Tunnurnar ern geymdar i góðum. húsutn
á Eskifirði og Reyðarfirði.t
Lysthafendur snúi sér til
tTorger tfílausans, Hsldfirði
Nú er komin:
Góð freðýsa
í vsrsS. Ásbyrgð
Grettisgötu 38 Sími 161.
Charlotta.
Eftir
G. S. BICHMOND
I.
„Hergöngulagi pílagríma“ var lokiS
altalt í einu. Joím Lansing Birck lagSi
fiSlu sína og boga frá sér og baSaSi
út -örmunum í örvæntingu.
— Nei, þaS er vonlaust, stundi hann.
Petta hergöngulag á aS heyrast úr f jar-
lægS og deyja út. En þiS limlestiS þaS
meS köldu blóSi. UndirfiSIan--
Um leiS og hann sagSi þetta leit hann
ergilega til vangarjóSu, svarteygSu
stúlkunnar, sem spilaSi aSra rödd.
Hún leit aftur til hans jafn ergilega.
— HvaS þýSir þaS þó aS eg spili
eins veikt og blærinn strjúki um grösin,
þegar Just grenjar bassann eins og
hann sé genginn af vitinu.
Sú sem lék fyrstu rödd brosti ástúS-
lega til - allra. ViS skulum reyna enn
einu sinni og vita hvort viS getum ekki
gert John Lansing ánægSari.
— pú leikur ágætlega, sagSi Lansing
viS Selíu, ef hin gerSu ekki alt ómögu-
legt. Charlotta leikur eins og rödd henn-
ar væri sólórödd og hinar raddimar
bara undirspil.
Ckarlctte stakk á fiShryii uúdir
ávala hökuna og leit niSur á gólfiS.
Selia brosti og reyndi strengina á
i’iSlu sinni.
— Já, þannig á þaS einmitt aS vera,
sagSi söngstjórinn, sem var í illu skapi.
Selia stemmir sitt hljóSfæri í hléunum
en Charlotta heldur aS þess gerist engin
þörf og byrjar á nýjan leik.— E-streng-
urinn þinn er laus.
Charlotta herti á strengnum og var í
hinu versta skapi, og síSan öll hin hvert
á eftir öSru og voru svo lengi sem þeim
var unt. Lansing tók aftur hljóSfæri
sitt og reyndi meS mikilli nákvæmni
hæSsta strenginn. SíSan gaf hann mérki
og „Hergöngulagi8“ byrjaSi — langt
burtu. Lítill tólf ára drengur, sem spil-
aSi kontrabassann, greip boga sinn og
borSi varla aS anda á meSan hann var
aS milda tónana. Eitt hlióSfæriS kvaS
viS meS hljóSri og blíðri ri'dd og fyrsta
röddin var hrein og fögur eins og fugls-
rödd. Selia lék dásamlega. Pílagrím-
arnir hej'rSust uálægjast — koma alveg
fram -— fara fram hjá og hverfa burt
í fjarlægS.
Svo varS þögn.
— Ágætt, sagSi rödd á bak við þau.
Allir litu viS og brostu — jafnvel Char-
lotta. Bömin hans brostu æfinlega þeg-
ar Roderiek Birck kom inn. paS hlaut
■:S vera r.rtmi .■•nSu.’ÍTb seni okki varS
|REDFSRNS
IGómm hælar
era bestir oa ódýrsstir .
Fást hjá
B. Stefánsson & Bjarnar
Langaoegi 17,
og flestum skósmiðum.
Glitofnar ábreiður
eða
söðulkiæði
vil eg knupa
Vilh. Finsen, ritsijóri.
Ný regnkápa
til sölu með tækifærisverði
A. v. á.
10 krónnr
er botgað fyrir hvert eintak af
Freyjuspor I.—II. af fyrri út-
gáfunni, verða að vera nokkurnveg-
in hrein! — Aigr Morgunbl.
2 olíuofnar til sölu með tæki-
færisverði.
PrímUsviðgerðin Laugavegi 12
Til .sölu á Hverfisgötu 92 vagn-
hestur ásamt aktýgjum.
SAMKOMA
í Salem í Hafnarfirði sunnudaginn
22. febrúar kl. 7 síðd.
Efni:
Hinn síðasti náðarhoðskapur og ein-
kenni hans.
Allir velkomnir.
Guðm. Pálsson.
glaður við hina vingjarnlegu kveSju
lians.
— Nú vill mamma helst fá „Yöggu-
ljóSin“, sagSi hann. Hún er svo þreytt
í kvöld. Og svo vil eg tala viS ykkur
öll á eftir.
paS var eitthvaS í rödd hans og
augnaráSi sem kom elztu dóttur hans
til aS gefa honum nánari gætur um
leiS og hann settist í stólinn hjá arn-
inum. SpiliS þiS nú eins vel og þ>‘ö
getiS, sagSi hún viS hin í hljóSi, en
þess þurfti ekki, því þau léku alla
jafna eins vel og þau gátu fyrir föSur
þeirra og er mamma þeirra var þreytt.
Tónar Charlottu ómuSu nú mjúkt og
blítt og yfirgnæfSu aldrei fyrstu rödd-
ina.
pegar laginu var lokiS leit söngstjór-
inn ti 1 Charlottu og brosti viSurkerin-
ingar .brosi og hún brosti ósjálfrátt á
móti. Og svo þurfti ekki meira. Gremja
Charlottu varaSi aldrei lengur en óþol-
inmæði Lansings.
pau lögSu hljóSfærin til hliSar og
þyrptúst um föSurinn. Selia fögur og
brúneygS, settist vjS hliS hans. Svart,
hrokkiS hár Charlottu blandaSist viS
gráa háriS hans. Sá yngsti, J'ustin,
lagSist flötum beinum á gólf'teppiS
framan viS ofninn og starSi ir.n í glæS-
urnar, en Jeff, 16 ára gamall, sótti sér
lágan skemil og hinn elzti settist á stól
andspænis öllum hópnum.
— petta lítur hreint og beint hátíS-
lega út, sagSi hann. Á móSir okkar ekki
aS taka þátt í ráSagerðunum?
— Eg lét mömmu hátta, svaraSi Birck
Hún vildi helst koma niSur og hlusta á
ykkur, en eg bannaSi henni þaS. Hann
horfSi um stund inn í eldinn og var
hugsandi.
Selia, hefir þér sýnst mamma ykkar
\ era vel frísk nú upp á síSkastiS, sagSi
hann loksins.
— Mamma — heilbrigS? spurSi
>8elía hissa. Er hún þaS ekki, pabbi ?
Hún var veik í fyrravetur og langur
tíini léiS áSur en hún varS jafngóS, en
svo hefir litiS út í alt sumar, aS henni
liSi vel og hún kendi sér einskis meins.
pau horfSu öll á föSur sinn, hissa
og hrædd.
— Eg var meS henni hjá Forester
lækni í dag, og hann — gerSi mig mjög
hissa. paS var aS heyra á honum, aS
mamma ykkar þyrfti aS hafa mildara
loftslag í vetur. VeriS þiS nú ekki óró-
leg. Eg ætla ekki aS hræSa ykkur. En
eg vil lielzt aS þiS vitiS til fulls, hvern-
ig öllu er variS. Læknirinn álítur, aS
njóti hún fullkominnar hvíldar og mild-
i ara loftslags eitt ár, þá þurfum viS
j ekkert aS óttast.
— Óttast? endurtók Lqnsing hálf-
liátt. Yar þaS hugsanlegt aS . eitthvað
gengi aS móSur þeirra ? Hún, sem var.
sólin í litla heiminum þeirra. pa'S gat
ekki — þaS matti ekki ganga neitt aS
henni.
— SegSu alt eins og er, pabbi, sagSi
Selía.
Charlotta hafSi snúiS sér frá föSurn-
um þegar hann hafSi sagt frá lasleika
móSurinnar. Jeff horfSi óttasleginn á
liana. Hann tók eftir stóru svörtu slauf-
unni, sem háriS var bundiö saman meS
í hnakkanum. Honum hafSi æfinlega
fundist vera eitthvaS hátíSlegt viS þessa
slaufu.
Lansing endurtok orS Selíu: — Já,
segSu alt eins og er. ViS viljum helzt fá
aS vita alla málavexti.
— Nú hefi eg gert ykkur hrædd, sagSi
Birck. Eg bjóst viS því, aS eg mundi
ekki geta minst á hana án þess aS angra
ykkur. En eg verS samt aS tala um þetta
viS ykkur, því eigum viS aS fara eftir
fyrirmælum læknisins, þá verSnr hvert
okkar aS fóma sér dálítiS. Eg efast
ekki um, aS þiS geriS þaS meS gleSi.
En eg held aS þaS sé bezt aS þiS vitiS
alt sem nákvæmast. Forester læknir seg-
ir, aS-sú veiki, sem þjáir móSur ykkar,
rouni éflaust læknast í Mexiko, ef reynt
sé í tíma. Og viS reynum í tíma.
Justin og Jeff urSu ringlaSir, Selía
dró andann þungt og Lansing náfölnaSi.