Morgunblaðið - 28.02.1920, Blaðsíða 4

MOEGUNBLÁÐIÐ
Aðalfundur
Radiunjsióðs Islands verðar haldinn fimtndaginn 29. spril n. k. ki. 4 e
h. i husi K. F. U. M. Dagskrá samkv. lögnm félagsiir-.
Stjérnin.
Skeggsápj til að láti i Jiylki
Krystal Briliantine.
Colgate’s
Hárgreiður frá 1,25. — Vasagreið ir aðeins 1 krónn.
Rakarastofan i Hsfnarsfrœti 16
Sími 625
nefndri grein í Morgonblaðinu
hermir, hefir minni hlutinn nú unn-
ið málið, og þar með verið úrskurð
að að samband Tjaldbúðar- og
Unitarasafnaa skyldi teljast ólög-
mætt, og þeir, er því sambandi
fylgdu, missa rétt til eigna safnað-
arins og veru í honum.
Þeir sem þekkja til laga Tjald-
búðarsafnaðarius, furða sig reynd-
ar ekkert á þessum málalokum. Því
að svo er mál með vexti, að þegar
Tjaldbúð|irsöfnuður gekk úr
Kirkjufélaginu, fórs't fyrir, ein-
hverra hluta vegna, að breyta safn-
aðarlögunum í samræmi við trúar-
stefnu þá, er síra Friðrik Berg-
mann fylgdi og Kirkjufélagið út-
hýsti. Og þeim hafði ekki heldur
verið hreytt síðar. Lög Tjaldbúðar-
safnaðar voru því hrein og bein
Kix'kjufélagssafnaðarlög, sniðin
eftir stefnu Kirkjufélagsins, en
ckki stefnu síra Friðriks. Og eitt
ákvæði þessara laga, eins og annara
Kirkjufélagslaga, mælti svo fyrir,
að hver sem viki frá trúarjátningu
þeirri, er í lögunum var, skyldi
teljast genginn úr söfnuðinum og
.hafa fyrirgert öllum réttindum sín-
um þar. Nú var sennilega ekki svo
örðugt að sýna fram á, að þeir, sem
samband vildu við Unitara, hefðu
aðra trúarskoðuu en þá, er nefnd
trúarjátning tók fram. Og fyrir því
urðn málalokin sennilega þan, er
raun er á orðin. Því að hitt hefir
minni hlutinn alls eigi hirt um,
að meiri hlutinn fylgdi trúarskiln-
ingi þeim, er greint er frá í sam-
Nýkomið:
strigi og maskínupðppir
i vetslnn
Daniels Halldórssonar.
Nýkomið:
kítti, bronce, aluminiuna
og gull
1 verzlun
Daniels Halldórssonar.
25 föt af fóðursíld til sölu. Afgr.
vísar á.
bandslögum eftir síra Friðrik, sem
áður er getið.
Þessi gömlu Tjaldbúðarsáfnaðar-
]ög, sem tóku fram trúarskilning
andstæðinga síra Friðriks, hafa
minni hluta menn notað til að vinna
málið og gera meiri hlutann safnað-
arrækan og réttlausan. En eigi er
unt að sjá, aS þeim hafi tekist það,
án þess að gerast trúarjábræður
Kirkjufélagsins og fyrirdæma
stefnu hins fallna leiðtoga síns.
Mun því mörgnm þykja sigur
þeirra alt annað en glæsilegur.
Stnndum er vinningur mála miklu
verri en tap.
Jakob Kristínsson.
Ný regnkápa
til söla með tækifærisverði
A. v. á.
HREINAR LJEREFTSTUSKUR
kanpir hæsta verði
ísafoldarprentsmiðja.
TILKYNNING.
Þá, sem þurfa að tala við mig,
eða mitt heimilisfólk, vil eg hér með
láta vita — til þess að losa þ'að við
árangurslausa fyrirhöfn — að eg
x.ú, og fyrst um sinn hefi engin síma
afnot lieima hjá mér.
Reykjavík 28. febr. 1920
Bjöm R. Stefánsson
Laufásveg 12.
Laukur
góður og ódýr í heildsölu hjá
A. Guðmimdsson.
Bankastr 9. Slmi 282.
ÞJOÐSOGUR
Jóns Árnasonar óskast keyptar.
A. v. á.
GRAMMÓFÓNN
til sölu, 30 plötur fylgja. Einnig
gasbökunarofn.
Elín Egilsdóttir
Ingólfshvoli.
GÓÐAN SKRIFSTOFUSTARFA
óskar stúlka, sem kann ensku,
dönsku og vélritun, frá 1. apríl.
Svar merkt „Skrifstofa" sendist
afgr. Morgunblaðsins.
Bókfærzluaðferðir.
Reikningsskekkjur lagfærðar.
Endurskoðun reikningsskila.
Leifur Sigurðsson,
Hverfisgötu 94.
' Charlotta.
Eftir
G. S. BICEMOND
þreytt og döpur inn í eldhúsiS. Hún
leit öfundaraugum á systurina, sem
hljóp um alt með stóra hvíta svuntu og
rjóðar kinnar og ljómandi augu af á-
nægju.
— pú byrjar ekki meS hangandi
hendi, sagði vngri systirin og settist á
stól og andvarpaði um leih.
— Já, og mér hefir gengiö miklu
betur en eg bjóst við, sagði Selia og
stakk kökum inn í bökunarofninn. —•
petta er hreint og beint skemtilegt.
— það er gott aS þú ert ánæg‘5 meS
þaS.
— Yeslings bamiö, sagði Selia og
leit á hina döpra systur sína. Hrokknu
hárlokkamir vora allir í óreiðu og á
enninu var svartur blettur. Svuntan var
ekki ákjósanlega hrein, því það var lík-
ast því að hún hefði verið notuö fyrir
ofnþurkunarklút. Eg hefi víst látiíS þig
hafa o£ erfitt verk. Forstu líka að þvo
herbergi Daliu. pú hefSir ekki þurft aS
þvo þaS í dag, góða min.
— Eg vildi ljúka við það í einu.
Delia var bezta eldhússtúlka en hún var
ekki jafn þrifin í herberginu sínu.
OóSa, gefðu mér eina köku, eg er svo
banhungruS og get ekki beðið til kvölds.
— Justin kom inn fyrir stuttn og
var svo soltinn að ekki hefði verið ein
einasta kaka eftir ef eg hefði ekki
fengiö honum banana. Eg sendi hann
yiður í kjallam eftir ferskjum og síð-
an hefi eg ekki séð hann. Nú skal eg
hlaupa niður eftir þeim. Og í kvöld-
matinn skuluð þið fá heitar kökur með
hunangi og ferskjusultu.
Selia tók bolla úr skápnum, opnaði
dymar að kjallarastiganum. í annari
tröppunni sneri hún sér við og sagði:
— Farðu í bað og skiftu um þöt, þá
hverfur þreytan. Farðu í rauða kjól-
inn þinn, viltu ekki gera það. Eg vil
þaS hslzt. pað ska! alt vera svo bjart
og glatt í kvöld, því eg veit aö Lansing
er þreyttur eftir þessa erfiðu vjbnnu,
sem hann er óvanur við. Okkur voru
sendar nokbrar rau'öar Neliikur. Eg
hefi látið þær á boröiö og þær prý'öa
svo mikíö. Nú skal eg sækja —------------
En Selia gat aldrei sagt það sem
hún hafði í huga því hún rann í þriðju
tröppunni og hljóðlaust féll hún alla
leið niður á kjallaragólf.
III.
— Selía! Selía! Ertu mikið‘meidd?
hrópa'ði Charlotta og þaut ni'ður stig-
ann.
En það kom ekkert svar. Hún þreif-
aði með skjálfandi höndum eftir höfði
systur sinnar. pað hvíldi út við vegg-
brúnina, og hún fann á augabragði að
Selía hlaut að vera meðvitundarlaus.
Fyrsta hugsun hennar var sú, að ná í
ljós, sú næsta að hún yrði að ná í hjálp
á sömu stundu.
Hún hljóp aftur upp stigann og hróp-
aði á Jeff og Jústin.En hvorugan dreng
inn var að l'in\i. Síðan hljóp hún að
símanum til þess að biðja einhvem
læknanna að koma. En hún hætti, við
það, því henni fanst nauðsynlegt að
koma Selíu fyrst af öllu upp úr köldum
og rökum kjallaranum. Hún æddi út í
dymar til þess að kalla á einhvern ná-
búann, en mundi þá sér til ósegjanlegrar
gleði, að næsti nábúinn var Churchill
læknir, sem litið hafði á móður hennar
kvöldið áður.
Hún hljóp yfir grassléttuna milli hús-
anna og hringdi dyrabjöllunni með á-
kafa. Dymar lukust upp og læknirinn
stóð fyrir framan hana með hattinn í
hendinni og var auðsjáanlega á leiðinni
til einhvers sjúklingsins.
Duglegur, siðprúður
og áreiðanlegar drengar óskast tíí að bera út Morgunblaðið. Hátt kaup.
Þarf ekki að innheimta.
Hanskabúðin
Nýkomnar miklai birgðir af karlmanns Ruskins og Vaskaskinshönskum
í hanskabúðina.
80-100 tn. ensk kol tii söln.
Kolin í strandaða botnvörpungnum „Uusti’a“, er straxuiaði á
Gerðahólma í janúarmánuði síðastliðnum, og sem þá voru ca. 120 tonn,
en nu eru aætluð 80—-100 tonxi (engin ábyrgð tekin á því, hve mikið í
skipinu kaun að vera), fást keypt nú þegar þar sem þau liggja í skip.
inu, ef viðunanlegt tilboð fæst.
Tilboð sendist undirritnðum, er gefur allar nánari upplýsingar,
fyrir 3. m'arz næstkomandi.
' - * *
Reykjavík 27. febr. 1920.
Geir H, Zoéga.
Alpha mótor
f Nokkrir mótorar type I4—22 H. K. og type 20—30 H. K. ern nú
nllsmíðaðir hjá verksmiðjunni og fást með mjög stuttum fyrirvara ef
samið er strax. — Lysthafendur snúi sér til nndirritaðs.
Hannes Hafiiðason.
Skrifstofa
Búnaðarfélags Islands
Lækjargötu 14, er opin alla virka daga kl. 1—3. Útborganir aðeins á
miðvikndögum og laugardögum kl. 2—3.
Hvað hann hugsaði um þessa stúlku,
sem stóð fyrir framan hann, ógreitt,
brokkiö hárið, náfölt andlit, með ó-
hreina svuntu og enn óhreinni ermar,
sem brettar vora upp fyrir olnboga, gat
enginn séð á útliti hans. En hann tók
mjög ástúðlega á móti henni.
Charlotta gat aðeins stunið upp: —
Ó, komið þér fljótt!
Hann brá óðara við, án þess að koma
með nokkrar spurningar. Við kjallara-
dymar nam hún staðar og benti niður.
— pér erað vænar, ef þér komið með
ljós, sagði læknirinn og hvarf niður
stigann. Hún kveikti á litlum eldhús-
lampa og skundaði síðan niður á eftir
honum. Hann bað hana að fara dálítið
frá meðan hann rannsakaði Selíu rétt
til bráðabirgða.
— Eg held að höggið á höfuðið sé
ekki mjög alvarlegt, sagði hann eftir
litla stund. En eg get ekki sagt hvort
hún kann að hafa meiðst eitthvað meira
fyr en við höfum komið henni upp.
Hann var hraustmenni og bar Selíu
upp stigann eins og hún væri bam.
Charlotta vísaði honum á breiðan sófa
inni í dagstofunni. En um leið og Selía
var lögð á hann, opnaði hún augun.
Hálfri klukkustund seinna var hurð-
inni hrundið upp og Lansing’ kom inn
í verstu fötunum sem hann átti og með
brotinn og bældan hatt á höfði. Andlit
hans og hendur voru hræðilega óhreinar.
— Uff! Hér er eitthvað að brenna!
hrópaði hann. — Selía! Charlotta!
Hvar eruð þið? þetta er falleg ráðs-
menska!
Hann flýtti sér að eldavélinni og tók
af henni pott með jarðeplum í, sem alt
vatnið var soðið af. Og önnur bruna-
lykt var þarna líka, fanst honum- Hann
reif upp bökunarofnshurðina. par
voru margar kökur líka hálfbmnnar.
— Nei! Petta/er oguðlegt! Hann
hafði hlakkaö svo mikið til kvöldverðar-
ins, því hann var svangur, og honnxn
fanst þetta hálfu ver en ella. En hann
var strax rifinn npp úr þessum hngleið-
ingum við það, að Charlotta kom fram
í dyrnar.
— Ó, Lansing! hrópaði hún og hljóp
’til hans.
— Nú, hvað er um að vera? Hefir
Selía fengið höfuðverk og fengið þér
matartilbúninginn í hendur? Alt er
brunnið, það get eg sagt þér-------
— Selía er fótbrotin.
— Hvað segirðu?
— Híin datt niður kjallarastigann
og------
— Hvar er hýn ? Hatturinn og mat-