Morgunblaðið - 30.05.1920, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
/
Kaupfél. Rvíkur
i gamla bankanum selur ódýra
Sumarfrakka.
loariæn
íást með góðu verði hjá
G. Zöega.
ROBERT BOSTROM
Simnefni »BOSTROM< Leith.
58 Constitution Street 38 Leith.
Smjörliki lækkað i verði.
Heiðruðum viðskiftavinum minum á íslandi tilkynnist hér með að
hið heimsfræga smjörliki frá firmanu Van den Berghs Ltd., London. merkið
•Acorni hefir lækkað í verði niður i það sem hér segir:
1 dunkum á 1 cwt 121 Shillings pr. cwt
i 2 Ibs stykkjum 123 »—« » »
i 1 » Do 125 »—« » »
Virðingarfyllst
ROBBRT BOSTROM.
verzlun
verður opnuð kí. 1 i dag á Laugavegi 13. Þar verður seldur
allskonar nýtízku barnafatnaður.
Kanpið Morgunblaðið
8ÁL FALLBYSSANNA.
Norðmaðurinn varð alt í einu var
við meðaumkvun. Hann leit í kring um
■sig1, en gat hvergi séð þá tilfinningu
hjá öðrum. Hann sá alstaðar andlit,
sem báru vott um sigurvonir og dráps-
löngun.
Nú nálguðust Frakkar skóginn. En
hornablástur kom þeim til að staðnœm-
ast. Og augnabliki síðar dundi á þá
skothríðin frá skógarjaðrinum. Og
byssurnar voru ekki sparaðar.
Frakkar litu öldungis forviða í
kringnm sig. Einn eftir annan féll til
jarðar og þeir sem féllu ekki, köstuðu
sér niður og tóku að skjóta á móti.
Þá heyrðist skipanahróp innan úr
skóginum. Og þá var eins og tveim flóð
um væri gefin framrás. Frá tveim hlið-
um voru Frakkar ofsóttir. Þeir höfðu
ennþá greiðan veg á eina hlið til þess
að flýja. En það var svo að sjá að þeim
kæmi það ekki til hugar. peir hlóðu og
skutu í þvílíkum tryllingsofsa, að fylk-
ingar Þjóðverja þyntust að mun.
En enginn má við margnum. Her-
deildin var kvistuð niður.
XXII.
Dauði hetjunnar.
Franska herdeildin var gereyðilögð.
Hún hafði varið sig til þess síðasta.
En þegar þeir, sem uppi stóðu, sáu
hvað verða viidi, köstuðu þeir byssun-
um og biðu óttalausir örlaga sinna.
Franskur fyrirliði hafði bundið
hvítan fána á sverð sitt og veifaði því.
Hann hafði ekki farið varhluta af skot
hríðinni. Blóðið streymdi niður ein-
kennisbúning hans á mörgum stöðum
og vinstri vanginn var tættur sundur
af byssusting. En það var jafnframt
auðséð, að hann hafði ekki verið að-
igerðalaus. Sverð hans var blóðugt og
byssan var enn rjúkandi. Hann hafði
gert skyldu sína. Bráðum mundi hami
deyja. En hann vildi hlífa mönnixm
sínum.
En það var enginn hægðarleikur að
stöðva Þjóðverja. Mörg hundruð fé-
laga þeirra lágu dauðir á vígvellinum
og þeir kröfðust hefnda.
prátt fyrir skipanir fyrirliðanna
Iþutu þeir áfram til þess að láta Frakka
fá makleg málagjöld. peir stóðu með
hendur í buxnavösunum umkringdir af
fjandmönnunum oig störðu á þá öld-
ungis óhræddir.
Líf þeirra hékk á veikum þræði. Þá
var gefið merki. pjóðverjar staðnæmd-
ust skvndilega. Skilyrðislaus hlýðnis-
Norsk sjóföt
ua
m
m
Síösokkaí’
Skálmar
Treyjur
Buxur
Pils
Ermar
Sjóhatta
Svuntur
Dreng j a-sí ðkápur
Komu uú með s.s. »Kóru«
i verslun
Sigurj. Péturssoar
Hafnarstr. 18.
m
»+
09
0«
O?
Glitofnar ábreiður
eða
söðulklæði
vil eg kaupa.
Vilh. Finsen, ritstjóri
Viðskiftin Óefað Ábyggilegust
í
Verzl. ÓL Ámimdasonar,
HREINAR LJEBEFTSTUSKUS
kaupir hæstá verði
Isaf oldarpr entsmið j s,.
skyldan mátti síji meira en hefndar-
tryllingurinn. Þeir litu forviða í kring
um sig eins og menn sem rakna úr roti.
Að eins einn maður hélt áfram með
beygðan hálsinn og byssustinginn drjúp
andi af blóði. Andlitið var hvítgult af
tryllingi. Einkennishúfuna hafði hann
mist og það var eins og hárin risu á
höfði hans.
— Hættið! hrópaði foringinn með
þrumurödd.
En ekkert virtist geta stöðvað litla
hermanninn. Hann var eins og vél sem
búið var einu sinni að setja á stað og
varð að ganga með, en ekkert bilaði.
Hann sentist beint á franska foringj-
ann, sem stóð og veifaði fánanum.
Hann leit hvössum augum á iþennan
ofsóknaranda og brosti um leið hæði-
lega. En hann hreyfði sig ekki. Það var
eins og hann þendi brjóstið út til þess
að taka á móti byssustingnum. En í
sama augnabliki og pjóðverjinn ætlaði
að reka byssustinginn í brjóst hans,
vatt franskur hermaður sér fram fyrir
hann og beindi stungunni aðra leið.
Byssustingurinn fló dálítið úr öxl hans
en foringjarm sakaði ekki.
En í sama bili hafði hár og þrekinn
hermaður hlaupið úr röðum Þjóðverja.
Hann hafði kastað byssunni og náði til
félaga síns hegar hann var að hefja
byssustinginn á loft í annað sinn. Hann
greip utan um hann miðjan og bar
hann eins og lítið barn aftur til baka í
BIFREIÐ íer til Hafnarfjarðar
daglega frá Versluu
Guöm. Olsen, Sími 145.
2-3 stór helst samliggjandi herbergl
vantar mig strax eða siðar
Sigfús Blöndahl
Sími 720. Simar 3i & 520.
Síldarnet -- Reknet
af besta tegnnd, og alt sem þeim tilheyrir. Odýrast i versl.
Sigurjóns Póturssonar, Hafnarstræti 1S.
Kennarastöðurnar
við barnaskóla Gerðahrepps era laasar til amsóknar til i. júli næstk*
Skólanefndin.
Stofa ásamt svefnherbergi
óskast til leigu nú þegar hjá góðri fjölskyldu. Tilboð merkt 999 sendist
afgreiðslu Morgunblaðsins.
I heildsölu
Sími 642
Timir pokar, Hessian (slrigi)
hjá
L. Andersen, Hafnarsír. 15.
herdeild Þjóðverja, þót-t hann spark-
aði og brytist um.
— Drepið þá! öskraði hann hásri
röddu. Drepið þá alla saman. Drepið
þá!
Andlitið var afmyndað af æði. En
sá, sem bar hana, skeytti hrópum hans
engu. An þess að fara óðslega að
nokkru lagði hann manninn niður á
jörðina, tók byssuna sína og gekk á
siun stað.
— Drepið þá! tautaði hermaðurinn.
En ofsinn var farinn úr röddinni.
Haun leit á einn eftir annan, strauk
sér yfir augun eins og hann væri að
þurka einhverja eýn burtu.
— Á yðar stað! sagði kapteinninu
við hann og rétti honum byssu eins
hins fallna.
Lágvaxui hermaðurinn snéri sér við
og kapteinninn ýtti honum að hliðinni
á þreklega mapninum, sem sótt hafði
félaga sinn í greipar pjóðverja. Svo
spurði hann:
— Nafn yðarl
— Jörgen Bratt.
Kapteinninn kinkaði kolli.
— Þér gerðuð rétt. Og hver er þessi
sem þér sóttuð ?
•— Það er Carl Reiz, herra kaiiteinn.
— Hinn þekti--------
Kapteinninn ætlaði að segja eitt-
hvað meira, en þagnaði snögglega og
gekk burtu.
En Carl Reiz stóð og riðaði til eins
og ölvaður maður. Hann var ekki særð
ur, og þó leið honum illa og það var
eitthvað sem skar haun í hjartað.
— Eg skil það ekki tautaði hana
aftur og aftur.
Bratt be.vgði sig yfir haun.
— Heyrið þér féiagi, sagði hann
vingjarnlega. pér eruð ekki vel heil-
brigður, en það jafnar sig. Dragið
þér andan þungt og drekkið mikið
vatn. Þér hafið barist eins og hetja.
En nú getum við verið rólegir um
stundarsakir að minsta kosti.
Jafnaðarmaðurinn leit framan 1 í
Bratt.
— Eg hefi gleymt einhverju, sagði
hann og hló. Gerði eg eitthvert glappa-
skot? Flýði egf
— Nei, síður en svo. Þér eruð hug-
rakkur maður.
Reiz leit hikandi á hann. Svo fór
anlega annars hugar.
anelga anars hugar.
Franski foringinn stóð enn í litla
hópnum, sem nú var tekinn til fanga.
Hann bar höfuðið hátt en hann hafði
islept sverðinu og hann skalf í knjá-
liðunum, svo auðséð var að kraftar
hans voru að þverra. Hann þreifaði
eftir einhverju í vasa sínum en virtist
ekki finna neitt.