Morgunblaðið - 01.09.1920, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 01.09.1920, Blaðsíða 3
MOBGUNBLAÐIÐ 3 nn nálægt til >að koma hinni minstu )ilu» í lag, og leiðarmetkið hverf- ,r’ og að í stað sparnaðar getur ir*5ið miljóna tap. Vitaverðir eru ómissandi í hina aeiri annesvita. Þeir ættu að vera 'JÓmenn, þanuig launaðir, að þeim vel og gætu haft þægmdi í ein •'ei'Unni, en ekki illa launað íitsiit- ^ iólk, einmitt iiia launað af því. eins áríðandi vita og Portlands- ':t,nu er, ætti að vera duglegur, iilngasamur maöur. ílntlig héi "letm I>3Ír íinnast séu þeir teknir sem og verða varir við, að þeim 1 ir'tað, en flestir eru svo, að þeir Jota sín ekki, sé þeim vantreyst. 'íófuaður sem vitavcjjrður, skilur s veit,hvað félagarnir úti á s.jón- ltn v*nta af honum á dimmri óveð- lrsnóttu og bregst þeim ekki. Að Jn* Það, að vitavörður hins stærsta ,lla landsins er sviftur því að hafa 'lnia’ sem svo auðvelt er að leggja r'U’ gerir alla aðstöðu hams verri. áhugasamur maður. Hann 111,11' hve lítið er um hann hugs- ’ ^vað honum er meinað, því verk % er karlmannsverk og hann vill öiaður, en á eyðimörku er hon- 1111 áaldið og kaupjstaðir sviftilr V* gagni, sem þeir gætu af hon- lln haft, Sem væri iniklu meira í )eningum, en þó að 100 símaspott- 11 v®ru lagðir út á Reykjanes. — f:iir annars nokkrum þeim, sem 1(lhð hefir góðs af starfi hins ein- nata vitavarðar dottið í hug, að •ía hann með því t. d- að senda ")irnnm hans jólatré fyr^r jólin, • . j (!tgi hann engin börn, þá honum u úeim i I j hans einhvern glaðning. , k>e nú þetta sílogandi svenska ^nót eins ábyggilegt og látið er t vegna er þá vitavörður í Q., H nti °8' fleiri sænskum vit- jj ’ ^iv6rs vegna eru þá Englend- ij* 1 að kosta vitaverði á stórvit- (]4 sinum t. d. Bell Roek, sem við ^ þekkjum. Skyldu menn e 'ia ^kilja Ushant eða. Cap Finis- ^*e eftir mannlausa, með svensha 6nttuu; hvað mundu allar sigl- -* heimsins segja þá, væri ráðstöfUn tekin. Eru Englend- 'ikl' ^laiíi?ar °S Dianir ekki full- , ,68a ekki eins miklir búmenn ^ ’ Pví taka þeir ekki upp það, ,}i ( l ódýrara og betra, ekki eru ^r®ddir við að hætta við úr- þ . ilurr|buo; hvers vegna er t a ^yrirmyndar djós, sem sparar *rþli C^ki ^omi® í Hanstholmen, tl a s> Jótlanrsskagavita, Ry- 11 og feleiri ? Einkum ættu U r Píóðir að hugisa um spamað- H 6hki að eins launa afskekt- ira ltdv°rðum sínum vel, heldur þá sem menn, sem mikla fþ5 ilftfa, ofþreyta þá ekki með tf., 'r' dvöl í einu í einverunni, hv; h s menn til skiftanna, sfá linða "Clll8u nauðsynja þeirra, ió(5ll}ii°g hóka m. fl. Því öðrum ' eH u" ^jóst hvað vitavörður arf^ ^ llUr er sýut að til þess Verh, ' ,1>llnfi okki annað en ein- 'lltiil)n le^ ■' d. 3—400 króna árs- }less að gefa anga, ekki 'fþ kpj j0*1’ ^^0 er svo sem ábyggi ^ fj'i'ij. Ur,ilVGTlíí‘r slokni, en komi p!®ÓiUg illa v°rður iað sækja verk- fi til þ^11} ^eykjavík austur á ör- 1 Óó ó hveikja, eins og þeg- °g þvyril,lltli a Akranesi í fyrra , ]>etta ru°lar slóu klikk. — Nú 'lft ha»HUí0lnatÍ8k" i-íós komið á r aetf| | U/ «taði landsins,- ^ar^i 51 tn er hin fjölfamasta. "^kliskj n"ar eru orðnar tíðari ti5a- Skiatt' 6n voru’ v^^a kola- 80111 úr hafi koma verða 300 gestir. Fyrir nokkm síðan var 300 kon- um frá Suðurjótlandi, hinum nýja danska ríkishluta, boðið í heimsó'kn til Kaupmiannahafnar. Dvöldu þær þar í nokkra daga og var þeim sýnt alt sem vert er að sjá í kinni fögm borg. Á myndinni hér að ofan sjást konurnar á torgi Rosenhorgarhall- ar, en þar eiga Danir sögumenja- safn mjög stórt. Að sögn hafði engin af konun- um áður komið til Danmerkur og þótti þeim því förin bæði fræðandi og skemtileg. að leita að vissum merkjum á lamdi, til þess að geta óhult haldið ferð sinni áfram með hafnalausri ná- strönd; merki þau, sem hið kald- raualega land hefir upp á að bjóða eru ótrygg og benda ekki á strönd- ina í tíma, því við Ingólfshöfða, sé haus deitað, era seglskip nörruð of langt inn að ströndinni og isvo má búast við, að enn sé farið lengra innr þegar viti þar logar ekki, því .söununin er fengin fyir því, að vit- ar suðurstmndar landsins þurfa iga sh/ 'af mönnum, sem falrið er með eins og menn og sem sjófar- endur geta reit.t sig á. islenzkir skipstjórar, sem vinna á, Bönkunum í skammdeginu hafa mótmælt.þessu patenti á landtöku- vitann, en þeim er ekki sint. Kröfu uin símaspotta til Reykjaness er he: dur ekki sint. Það hreyfir sig enginn, þegar Dyrhólaviti slokkn- ar á miðri vertíð — og myrkur er :■ í nokkra daga, það er sötmun fvrir l'ví, að okkur vsauðsvörtum Íslendingum má bjóða alt og hér er það líka sannarlega igert. Það er dýrt að reisa fullkomna vita, en dyrara getur orðið að hafa óábyggi 1 ■: a mannlansa vita á hættusvæði, sem enginn getur reitt sig á sem þekkir, og getur orðið framandi mönimm, sem treysta því að alt sé j eins og vera ber, að f jörlesti. Þyki Imönnum það frekja af mér, sem ekki sem stendur nota þessi ljós, ' að fara að gera þetta lítilræði að blaðagrein, þá vona eg að mér sé 'gefið „vink“ um það opinberlega, að mér beri ekki að vera að niðra mannvirkjum þeim, sem okkur eru afhent, og mér bent á að eg skil.ji ekki, að við eigum að vera það góð börn, iað þegar við okkur er sagt: „Þarna hafið þið innréttingnna, svoua á hún að vera handa ykkur* ‘, að við þá lofnm og prísum alt, sem hið fullkomnlasta, hvort sem við getum notað það eða ekki. Enginn hefir skorað á mig að hreifa þessu niáli, að eins langaði mig til þess •að komast eftir, hvað igóð börti við ætturn að vera og vonaist til að ein- hver finni sig tilkvaddan að skýra það mál fyrir okkur öllum. Því mál þetta þarf að skýra, — fyrst svo, að íslenzkir sjómenn geti skilið það, hvað í gráðinu felst, og í öðru lagi hverjar af.sakanir við getum framborið,þegiar erlendskip, er færa okkur flutning, leita að vltum og finna þá ekki þar • sem þrir eiga að vera, vegna þess að masineríið fungeraði ekki, eins væri ekki úr vegi að sjófarendum væri bent á, hvers vegna Dyrhóla- og Ingóifehöfðavitar þurfa eigi að hafa jafnsterkt ljós og Reykjanes- viti. Óskandi fyrir okknr alia væri að skýrngar þær yrðn svo sláandi, að eg og aðrir mér líkir mættum skammast okkur og þegja, að þær ■gleddu hin mörgu hundruð manna, sem a löngum vetrarnóttnm vinna fyrir sér og sínum á þessu hættu- lega svæði, að konur, unnustur, feð- m- og mæður þyrftu ekki að lesa auglýsingar í dagblöðum um það að þessi eða hinn vitinn logaði ekki þegar mest ríður á, og hafa engin lifiandi ráð til að koma fregniimi um hættnna til ástvina sinna, því voiiandi verður ekki skýringin svo: Sjókarlarnir eru ekkert of góðir til að finna það út sjálfir, hvort log- ar á vitunum eða ekki. — En það væri þó ekki ósvipað öðru hér. Ritað á höfuðdaginn 1920. Sveinbjörn Egilson. Þjófnaðarmálin Pyrir nokkrum dögum var í Vísi minst á þjófnaðarmál það, sem nú veldur mestu umtali hér í bæn- um, á þann hátt, að einn maður var nafngreindur. Maður þessi er ’þó ekki enn sannur að neiuni sök, að því er þar segir. Þetta virðist mér igefa tilefni til nokkurra at- hugasemda. Hvers vegna er að eins einn mað- ur nafngreindur af öllum þeim, sem bendlaðir eru við mál þetta, og það jafnvel þótt hann sé ekki sannur orðinn að sök? Sú tilhugsun ligg ur óþægilega nærri, að hér igeti verið um hlutdrægni að ræða, þar sem maður þessi er útlendingur, og svo vill til, iað hann stendur ekki Vátryggingadjel&gin Skandinavia - Baltica - National HluUfje eemtale 43 mllliónii króna. íslands-deildÍD Troile & Bothe h,f., Beykjavik. A11 s k o n a 1 s|ó- og stríðsvátryggingar á skipum ag vöruas gegn lægstu iðgjðldum. Ofannefnd fjelög hafs afhent Islandsbanka i Reykjavík til geyroslu hálfa millión krónur, sem tryggingaríje tyrir skaðabótagreiðslura. Fljót og góð skaðabótagreiðsla, öil tjón verða gerð upp hjer i staðnnm og fjelög þessi h2fa varnarþing hjer. BANKAMHÐMÆLl; Islandshanki. Det kgl, oktr. Söassuranee -- Kompagni tekur að sér allskcnar gjÓTÓtryglngar. Aðalumboðsmaður fyrir ísland: Eggert Claessen, hœstaréttarmálaflntningsmaður. J örðin Kleifar við Seyðisfjörð vestra er til sölu með ðllum húsum og maunvirkjum. í landi jarðarinnar ágætt land undir sildverkunarstöð. Lysthafendur snúi aér til eiganda jarðarinnar, Eggerts Reginbalds- sonar, Kleifum, eða Grims Jónssonar kaupmanns, Súðavík, fyrst um sinn staddur á Vesturgötu 48, Reykjavik. Umboðssala. íslenzkir kaupmemi ættu ætíð að r'eyna að fá sem mest fyrir íslenzkar afurðir og kaupa erlenda vöru með ódýrastn verði. Eftir 25 ára reynsln í íslenzkri verzlun og með nákvæmri þekk- ingu á sölu íslenzkra afurða erlendis, vil eg mælast til þess við kaup- menn á íslandi, að þeir leiti tilboð a frá mér. Öllum fyrirspurnum svarað fljótt. Útvega sérstaklega gott timbur í heilum förmum frá Noregi og Svíþjóð. — Skipaleiga (sérstök skipamiðlaradeild, sem leiðsvarinn miðiari stjómar). ALBERT A. PETERSEN Ny Toldbodgade 6. Köbenhavn. í skjóli við 'helztu stórmenni þessa bæjar. Blöðin hafa sagt að ýmsir sé orðnir sannir að sök, en hvers vegna ern ekki nöín þerra nefnd? Vegna þess, hve ialmenningur veit lítið með vissn um þetta mál, má heyra ýmsa, bepdlaða við það, sem þó er víst um að eru saklausir. — Hvað fyrnefndan mann snertir, er þeim, sem þetta ritar, með öllu ó- kunnugt um hans málefni, en vegna sögnsagna þeirra, sem ganga um bæinn, virðist það vera sjálfsögð slcyida blaðanna, að skýra frá ö 11- u 111 málavöxtum eftir því, sem kost ur er á, og væri þá ekki úr vegi að byrja á því, að nefna nöfn þeirra, sem þegar eru orðnir sannir að sök. Er þagað vegna þess, að hinir séku standi í skjóli einhvera þeirra, sem viðurhlntamikið þykir að styggja fyrir sakir auðs eða met- orða? Jakob Jóh. Smári. Deschanel lætur af íorsetastörínm. t París er nú fullyrt, að forseti Frakklands, Dechanel, muni láta af forsetastörfum innan skamms. Millerand er talinn líklegastur til að taka við embættinn af honum. Poincaré gengur ötullega fram í því, að Millerand verði forseti lýð- veldisins. Þjóðemissinnar kváðu vera ánægðir með það, en það er jafnframt talið víst, að þetta muni hafa mikil áhrif á utanríkismál Frakka. Dechianel mun láta af embætti í næsta mánuði. Blöðin gera sér dátt yfir óhepni hans í forsetaem- bættinu, því taugasjúkdómur sá, er hann þjást af, hefir stundum haft 111 iður--heppi 1 egar afleiðingar fyrir stjómmálastörf hans. fíann kvað vera svo annað veifið, að hann geti ekki gert hin nauðsynlegustu em- bættisstörf. En aðra stundina er hann þó með sjálfum sér, og vill þá tafarlaust fara frá völdum, því að honum eru blöðin hrein plága, því þau láta hann aldrei í friði. Frá ýmsum flokkum er því ’hald- ið fram, að ekki sé víst, að Miller- and verði forseti.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.