Morgunblaðið - 21.09.1920, Page 4

MORGUNBLAÐIÐ
4
„Cows Hsid“
mjólkin
'komin afiur.
Dósln kr. 1.25.
kaapir bæsta verði
Lauth, Kirkjustræti io.
Stúlka
óskast i vist, getar fengið fritima
til að læra. A. v. á.
Herbergi óskast til leiga.
Cand. pharm. Arne Möller,
Nýja Apótekið.
Taurulluiyjíýzka r.
Þvottabretti.
Gólfmottur, m. teg.
Vírmottur.
Strákústar.
Skrubbur.
Handskrubbur.
Kústasköft.
J árn vðrudeild
Jss Zimsen.
Tilboð óskast
í skipafleka í fjörn á Álftanesi. Tilboðið sé komið til nndirritaðs fyrir
26. þ. m.
Bessastöðnm 20. sept. 1920.
Jón Þorbergsson.
Bæjargjöld.
Hér með er alvarlega skorað á alla þá, konur sem karla,
sem eiga ógoldið aukaútsvar, fasteignagjald, barnaskólagjaid,
eða annað áíallið gjald til bæjarsjóðs Reykjavíkur, að greiða
það tafarlaust.
Bæjargjaídkerínn.
Lampaglös 6, 8,10,14,15, 20 línu.
Lampakveikir.
Lampabiennarar.
Dreifarar.
\ Olíuofnakveikir.
Reykhettur yfir glös.
Glasakústar.
J árn vör udeild
Jes Zimsen.
Auglýsins.
# ■■
Samkvæmt 45.—47. gr. heilbrigðissemþyktar fyrir Reykjavík frá 30.
janúar 1905, eru allir íþeir, e'r ætla á næata vetri að taka til kenslú hér í bæn-
uin 10 börn eða fleiri, hérmeð ámintir um að senda undirritúðúm formanui
heil'brigðisnefndar fyrir 26. þ. m. skriflega tilkvnningu um, hvar þeir ajtli að
I
kenna., enda fylgi læknisvottorð um heilbrigði kennara.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 18. septbr. 1920. ^
JÓN HERMANNSSON.
umimjjiijumxi

P. W. Jacobsen & Sön
Timburverzium Stofrmð 1829
Kaupmannahöfn C, Carl-Lundsgade. Simnefni: GranfurB, New Zebrfc Code.
Sefur timbur i stærri og smærri sendingum frá Kaupman.ahöfn
% Einnig heiia skipsfarma frá SviþJói.
Að gefnu tilefni skal tekið fram, að vér höfum engan ferða-umboðsmann 4 íslandi
Biðjið um tilboð.-Að eins heildsala.

CLEMENT JOHNS* N AS.
Bergen — Norge.
Telegrafadr.: CLEMENT. ^Aktiekapital & Fonds Kr. 750.000
% mottar til Forhandiing fiskeprodukter:
ROGN — TRAN — 8ILD — FI8K — VILDT etc.
Lager av Tönder, Salt,/ Bliktrantönder, Ekefat.
SAGA TÖKUBAENSIN3.
henni til þess ai5 blekkja haua og gylla
annað líf fyrir henni með? Hvaða
játningu skyldi hann toga út úr þess-
ari að ijram komuu veru? Hann ásetti
sér að sitja kyr, og verja hana fyrir
þessum áleitna klerki.
Ábótinn var folur og röddin var
þróttlítil. Hann gat talað um sjúkdóm
af reynslu. Savigny varð hissa á, hvað
hann talaði blátt áfram og af mikilli
8amúð. En þó tók hann sérstaklega
eftir hinu einkennilega innsýna augna-
ráði hans, sem sagði miklu meira újj,
org hans.
— Þfessi maðnr er ekki/hræsnari,
sagði hann við sjálfan sig’, og hann
er því síður heimskingi .... En hvað
er hann þá?
Svo gekk hann til hans og sagði í
nærgöngulum, en þó ekki ókurteisum
róm:
— Trúið þér á guð, herra prestur?
Ábótinn vissi hver Savigny var. —
Verzlunarskóli Islands
tekur til starfa föstudaginn 1. október. Efri deildar nemendur komi til við-
tals kl. 2, en þeir, sem sótt bafa um aæti í -neðri deild, mæti kl. 4 í skóla--
húsinu við Vesturgötu. i
Reykjavík, 20. september 1920.
JÓN SIVERTSEN.
í S I
K R I
Knattspyrnumóiið
I kvöld kl. 6 keppa Væringjar og K. R.
Matthildur hafði sagt honum ýmislégt
um hann. Hann þekti því göfuglyndi
hans-og sjálfsafneitun í þágu almenn-
ings. En ef horium tækist nú að vinna
þessa sáí til trúar á Krist, sem hún
bæri nú ekkert traust til, en fylgdi þó
aí einhverri eðlishvöt.
Ábótinn hafði staðið upp meðan
hann var að kugsa um þetta. Þeir stóðu
frammi fyrir hvor öðrum þessir tveir
menu, annar óviúveittur, tortrygginn,
en hinn brennandi af mannkærleika.
Hann hafði alveg gleymt að svara af
geðshræringu.
Savigny hélt að hann hikaði við er
hann sæi í augu hreinskilins manns
og brosti háðslega.
— Hvað hafið þér þá í rann og veru
að gera, úr Iþví þér trúið ekki á h ann-*?
Ábótinn hafði nú aftnr fengið vald
yfir hugsunum sínum. Hann svaraöi
fastmæltur og í ákveðnum rómi:
— Já, hvað hefði eg í raun og veru
að gera, ef eg tryði ekki á guð? Hann
er hin eina von mín, eina hælið fvrir
hugsun mína. Hvemig ættum við anu-
ars að afbera þessa st.yrjöld, ef við
tryðum ekki á guð. „An guðs, án von-
:li>“ , segir postulinn. Og að vera von-
1 laus er að vera viljalaus. Eg trúi á
guð af öllu hjarta m'ínu, öllu afli mínu
og atiri hugsun minni.
— Og hvaðan þekkið þér þennan
guð, sem þér vonið og trúið á? ....
Sjáið þér haun í hinum hræöilegu órótt-
látu athurðum, sem gerast nú dag-
lega kringum okkur. Eða er þa'ð þannig,
aö yður hirtist hann í sjón eins og
þessari ?
Savigny leit á Elísu. Höfðu þeir
fJutt sig dálítið fjær henni. Hún and-
aði nú með mestu þrautum.
— Eg trúi á guð þrátt fyrir þetta
alt, sem hann hatar meira en við gæt-
um gert. Eg trúi á guð, vegna þess, að
alt, sem er fagurt og mikils umvert í
þessum synduga heimi, er frá honum.
Eg trúi á guð vegna J)ess að sála inín
þyrstir í hann og hugur minn getur
hvergi fengiö hvíld nema hjá honum.
Eg trúi á guð vegna þess að hinn guð- j
dómlegi sonur haus opinberaði oss kær-
Barnaskólinn.
PSÓF 8 og 9 ára gamalla barna, sem skólanefnd Reykjavíkur hefir
hoðað, verður haldið í harnaskólahúsinu þessa daga:
Fimtud., 23. þ. m. fyrir drengi úr Austurbænum (fyrir ofan Lækjar
götu og Fríkirkjuveg).
Föstudaginn 24. þ. m. fyrir stúlkur úr saina hæjarhluta.
Laugardaginn 25. þ. m. fyrir drengi og stúlkur úr öðrum lilutum bæj'
arins.
Prófið byrjar kl. 9 árdegis.
Þan hörn sem eithvað hafa lært að skrifa, hafi með sér sýnishom d
skrift sinui.
Skólaskyldir drengir, sem eiga að vera í harnaskólanuni næsta vetutr
en voru ekki í honum í fyrraýkoini til prófs í skólahúsinu föstudag 24.
þ. m. kl. 4 síðd. og stúlkur, sem eins er ástatt um, komi laugardag 25. þ®-
kl. 4 síðdegis. /
Morten Hansess.
Iðnskólinh
1
verður settur þriðjadágiun 5. okt. kl. 7 síðdegis.
Væntanlegir nemendnr gefi sig fram við nndirritaðan í Bankastræú
II, kl. 5—7 siðdegis fyrir 26. þ. m. og greiði skóíagjaldið, kr. 7ý,oo!
Þeir, sem ekki hafa gefið sig fram fyrir þann tima, geta átt í
hættu, að fá ekki aðgang að skólanum.
Þór. B. Þorláksson.
ieika sinn með því að lifa lífi voru og
deyja vorum dauða.
— Já, Krist ykkar virði eg og dáist
að. En hatin lifði á öðrum tímum og
við annan aldaranda en við .... haun
liefir aldrei hafist handa í hinu rriikla
máli, hann hefir ekki þekt það.
— Eg hvgg þvert á níóti, að hann
hafi ráðið því til lykta. „Elskaðu ná-
unga þinn“ .. er það ekki hið guðdóm-
lcga boðorð, sem jafnar alt, og mundi
breyta heiminum, ef það væri notað.
— Ef það væri notað! pað hefir
ið aldrei verið og mun aldrei verða
nema a£ fáeinum sem ekkert mega móti
öllum straumnum, það er þess vegna,
sem við tökum réttlætið fram yfir kær-
leikann. Eéttlætið, það er ekki tilfinn-
ingamálefni, það er óhagganlegt lög^
mál, sem enginn getur undan komist.
Eg hefi lært að þekkja mennina nú síð-
ustu árin, og hefi komist nálægt þeim.
Plokkadráttamennirnir eru allir eins,
eigingjamir, hégómagjarnir, smásmug-
lega vuðingagj arnir. Einn eða tveir
finnast, viem eru lýðnum trúir, en hve
margir eru þeir ekki, sem ekki hugs9
xan aðra en sjálfa sig........Eg bý^
ekki við neitt meiru a£ 4’ður.
— En eg, sagði ábótinn, hefi kouri^
að gagn öfugri reynslu. Eg hefi Iri'9
koinist í nána kynningu viö menn 1111
síðnstu vikurnar. Og hjá þeim, sem
hjóst ekki við neinu af, fann eg fór11'
fýsi, hugrekki, þolinmæði. Er hægt
aÖ
sjá fegurri sjón en þetta fólk, sem
án þess að mögla, þessa þögulu sjálf3
afneitun, þessa fórnarlöngun áu ^
míela! Og hefi eg ekki jafnvel með^
hinna ríku, sem óvanir eru öllum þraU*'
um, fundið sömu dygðirnar. Eg u
séð konur, sem óvanar eru að legf?Ja
nokkttð á sig, sitja nætur og daga
pestnæmu lofti hjá sjúkuni og særðnlU
og hjúkra þeim. Mannleg náttúra hef1
birst mér göfug og góð og í sannleíka
hún endurspeglun sjálfs guðs. ,
— pað er e£ til vill eitthvað sa^
því, sem þér seglö. Við höftun ve
I