Morgunblaðið - 09.01.1921, Qupperneq 2

1
MítfiCPMHi.Af Jlf'
][5][i3[S][g^][5][g]|a][5][g>gj|[ilBll[i1!c.,f5]f5ir51[5U51[a]Hl[al[51[En[llí^^]
ostlegt tilbo
Uísalan stenöur aðeirts yfti’
frá mánuö. 10. jan. til laugarö. 15. jan
Pá veröur selt nrtiklu óöýrara en áður til öæmis:
Dömucolftreyjur bláar og gráar, sem áður kostuðu 32 kr, en seljast nú fyrir 12 kr.
Dömusilkilangsjöl áður 15,50 én nú 6 krónur.
Barnaflauelshattar áður 5,50 nú aðeins 2 krónur.
Dömumotorslæður áður 3 kr. nú 1,90
Svart alklæði, áður 32 kr. mtr. nú 27,50
Drengjamatrosaföt með afar miklum afslætti.
Svuntuleggingar stórt úrval aðeíns 5 aura meterinn.
Allar aðrar vörur seljast
þessa ðagana með 10 pct. afslætti
Komið og skoðið því það borgar sig.
Talsími 623
Juel Henningsen.
Austurstræti 7.
i^!i]|5|l||ö|il|ö||llIö||l|ö|il|ö||E]|||ll@lii|ö|ll|ö||g|a|ig|ö|lil|ö||||[^|
INTERNATIONALE
ASSURANCE-COMPAGNI

Höfuðstóll 10 miljónir
Sjó- og stríðsvátryggingar.
Aðalumboðsmaður:
Gunnar Egilson
Hafnarstrseti 15.
Talsími 608.
nr að skapast sanngjamt verð á
vörunni.
jín er þá ekki hætta á því að
herði að þessari peningakreppu,
sepi landið er komið í ? spyrja rnenn
Þaið er undir bönkunum koinið,
þeir eru sá eini rétti „Regulator“
í þessu efni. Þeir verða að hætta,
ef þeir þegar ekki eru hættir, að
ilána eignalitlum — eða eignialaus-
um „spekulöntum' ‘, til þess að
kaupa vörur í vjtleysu til þess
nð spekúlera með. Hitt er bmð að
sýna sig, að á þeim hvílir engin
skylda til þess að yfirfæra i/uieign-
ir mianna, hvað þá lán, til útJanda.
Allir hérlendir kanomeuu, sem
kaupa v 'irur erlendis, vita að peir
fá þær ekki nema annað hvo"t með
samningum um borgun á vjssum
fæst hjá
SIGURÐI SKÚLASYNI.
tím-.-i • orgun út í höud, r»» .-»r
lendir viðskiftamenn þeirra vita nú
hver vandkvæði geta verið á því iað
fó penii'ra héðan, ef ekki greit'
út í hönd. Báðir málsaðiiar nnnu
því fará varlega í sakirnar og því
ekki mi'kil hætta á að úr Jiessu safn
ist óþa-rflega mikið af vörum í
Íandiuu eða peningakreppa sú, sem
verið hefir, en sem vonandi er að
læknast, hiaildist við, eða skapist á
nv.
Suður á Grímsstaðaholti, í litlu
steinhúsi með tindóttum múrbrún-
um, býr Hjálmar Lárusson skurð-
listarmaður. Móðir hans, Sigríður
dóttir Bólu-Hjálmars, gaf honum
nafn afa síns, og hafa hæði hag-
mælska og hagvirkni fylgt niafni,
en líka örðug lít'skjör. Hjálmar er
nð inestu sjálflærður, og fer sínar
eigin götur í íþrótt sinni. En hann
he’fir smíðað .margt, sem lengi munu
gripir í þj»kja. Meðal þess er bikar
sá, eign dr. Jónsi Þorkelssonar þjóð-
skjalavarðar, sem mynd er af hér
að ofan. Ilann er úr fílstönn, feldur
og skrúfaður saman úr sjö lilutum,
skorinn myndnm og vísa eftir
Hjálmar rist á með rúnum, og hin
mesta dvergasmíð. Þá má og minna
á, að Hjálmari hefir nú um þrjú ár
verið veittur listamannsstyr'kur í
viðurkenningar skyni fyrir smíðar
sínar.
En Reykvíkingar eru sporlatir,
þvkir langt snður á Grímsstaðaholt,
enda mun ekki öllum kunnugt um
Hjálmar. Því vildj eg vekja eftir-
tekt mianna á honum með þessum
línum. Hanu hefir stundnm minna
að gera en skyldi, og þarf þó mikils
með, fátækur og barnmargUr. En
illa kann eg þá skiaplyndi Reyk-
víkinga, ef þeir láta dótturson
Bólu-Hjálmars þola s'kort hjá garði
sínum, og gera með því höfuðstað-
inn jafna.n Akrahreppi. Enda er
hér ekki mælzt til annars en at-
vínmi Er Iljáhnar fús til að koma
til talsi við menn, er vildu láta hann
smíðia fyrir sig, og þarf ekki ann-
að en skrifa honuin um það. Munu
memi þá sjá, að maðurinn er sjálífur
bæði einkiennilegur ng skemtilegur,
og eigi síður hagur kaupanda en
seljianda að skifta við hann. Sæmir
betur að kaupa íslenzk iistaverk,
sem verða því meiri gersemar, sem
Iþau geymast lengur, en fylla liandið
erlendu glingri, sem enginn vill
eiga né sjá eftir nokkur ár.
Sigurður Nordal.
Síór sölubúð
með tilheyrandi hliðarherbergi við aðalgötu bæjarins hentug fyrir
skrifstofu eða hvað sem er, er til leigu frá 1. febrúar. LTppl. í síma 322.
ir.
Frá bökunim bæjarins hefir blað-
inu borist efttirfarandi yfirlýsing
og beiðst birtingar >á:
„Með þessari yfirskrift birtist grein
í Morgnnblaðinu í gær, en hún er svo
; rangsnnin, aé við viljum biðja yður,
herra ritstjóri, fyrir eftirfarandi leið-
réttingu í blaði ýðar.
I Bakarameistarafélagið og bakara-
sveinafélagið hafa aldrei sarnið um
með ser að gera verkfall, þótt, stjórn-
in tiaiki brauðgerðarhúsin eignarnámi,
þvert á móti var samþykt tillaga á
fundi Jjaknrameistaráfélagsins 29 des.
1920 að ef stjórnin vildi taka brauð-
gerðarhúsin áttu bakarasveinar að hafa
algerlega óbundnar hendur frá vinnu-
veitenda hálf'u, að taka til starfa. —
Enginn fundur var haldinn á nýárs-
dag!
Að skrifarinn ekki vildi taka á móti
bréfi því, er við stjórnir félaganna
höfðum meðferðis til stjórnarráðsins,
er líka. ofsagt.
Við hittum forsætisráðherra að máli
og afsakaði hann fyrir hönd atvinnu-
málaráðherra, sem var fjarverandi, að
við ekki liöfðum fengið isvar við bréfi
því er bakarameistarafelagið sendi
stjóínarráði íslands ,þann 31. des. 1920
og svar við því fengum við síðari hluta
dagsins, og þar eð það var fullnægj-
Munið hlutaveltuna í Bárunni í kvöld.
andi létum við aldrei af hendi bréf
það er við höfðum meðferðis.
Reykjavík 7. jan. 1921.
! stjórn Bakarameistarafélags Rvíkur:
Stef'án Sandholt. Guðm. Ólafsson.
Sveinn Hjartarson.
í stjórn Bakarasveinafélags Rvíkur:
Guðm. Oddsson. Hjálmar Jónsson.
Kjartan Jónsson.
Bökurum er nú kuunugt um,
liver er heimildarrnaður Morgun-
blaðsins að því er segir í umræddri
gréin. Vissi blaðið eigi betur en að
hann væri í stjórn félaigs bakara-
meistara, en síðar höfum vér kom-
ist að raun um a.ð svo er ekki, og
eru því upplýsingar blaðsins ek'ki
frá stjórniairmeðlimum félaganna.
Skal blaðið ekki legg.ja dóm á, hvað
rétt sé í málinu. Fer best á að rett-
ir Mutaðeigeiid'ur komi sér sama
mn það.
Á 'fimtudag þegar mk. Emma lá
í Skógarn'esi kom það hömiulega
slys fyrir, að s'kipstjórinn Egill
Þórðarson druknaði.
Atvikaðist slysið þanrag, að skip-
stjóri ásamt þrern mönnum var á
leið í land. Undiralda var töluverð,