Morgunblaðið - 23.10.1921, Side 2

MOKGUNBLAPIt
Nýkomnar vörur
meö mjög lágu verði
Cheviot
svört og mislit
frá kr. 4,50—17,50 pr. m.
Káputau
mikið úrval
frá kr. 5,75—17,50 pr. m.
Kjólatau
ullar og baðmullar
frá kr. 2,25—15,75 pr. m.
Flauel
svört og mislit
Sv. Silkiflauel
Gardínutau
frá kr. 1,35—4,50
Afmældar gardínur
frá kr. 14,00 fagið
Regnkáputau
Moll
margir litir
Léreftin
viðurkendu
frá kr. 0,95 pr. m.
Flonel
ullar og baðmullar
hvít og mislit
I
Dúnhelt léreft
Sirts
ljós og dökk
i
Tvisttau
í mörgum litum
Fóðurtau
allskonar, svo sem lasting-
ur, svartur og mislitur,
ermafóður, millifóður, fóð-
urshirtingur í mörgum
litum •
Handklæði
og
Handklæðadreglar
Glasþurkur
og
Þurkuefni
Rúmteppi
hvít og mislit
Rekkjuvoðir
hvítar og mislitar
Vatt-teppi
frá kr. 12,75—] 6,50
Ferðateppi
frá kr. 16,00—225,00
Undirsæhgnrdúkur
ágætur
,.Iívað gerir þu mér, það geri eg
þér.
Svo greinir hin kalda mold.
Ef gleður þú mig, þá gleð eg þig,
Þín gæf'i er eg, segir Fold“.
(Matt-h. Joch.).
En það þurfti athygli og starf
og fyrirdæmi margra góðra for-
ustumanna til að koma mönnum
J þann skilning.
Njáli, eða einhver Njáls jafni,
kendi möttnum ,,að aka skarni á
fg
Jióla“. Konur plöntuðu lauka-.
„garða, og aldir liðu og margt
gleymdist aftur. — Vísi-Gísli og
Bjöm í Sauðlauksdal gerðu gróðr-
artilraunir og sýndu náungunum
að móðurmoldin var frjórri en
flestir höfðu ætlað. Og svo kom
liver af öðrum — og nú hafa
margir lært þá list að láta jafn-
vel sjálfa jöklana hjálpa sér til
af „elska, byggja og treysta á
landi“.
Loks eru landsmenn farnir að
skilja að ránbúskapurinn er slæm-
ur, svo slæmur, að hann rekur
bæði menn og skepnur út á gadd-
inn — rekur þá út úr Paradís!
Og það er farið að rofa til fyrir
skilningi á því að ræktun lands-
ins gerir það aftur að Paradís. Og
í Paradis viljum við öll komast.
Ætíð þegar eg les um slysið
mikla, sem vildi til okkar fyrstu
foreldrum, Adam og henni Evu,
þegar þau fyrir einn eplisbita
voru rekin burt úr Paradís, — þá
get eg ekki annað en haldið, að
burtrekstrarsökin hafi í rauninni
verið töluvert meiri en sií, að þau
borðuðu eitt epli. Mér er nær að
halda, að það hafi verið að kenna
einhverju meiri háttar hirðuleysi
við skilniugstréð og sérstaklega
lífsins tré. Eg vil hallast að þeirri
skoðun, að búskapur þeirra í garð-
inum hafi verið svipaður að ýmsu
leyti búskap margra forfeðra okk-
ar hér á tslandi. Þau hafi setið
jörðina illa. Slíkt er vant að hefna
sín. „Alles hoses rácht sich hier
auf Erde“ — alt ilt hefnir sín
hér á jörðunni sagði Gothe. Þau
höfðu af guði þegið góða hlunn-
indajörð, en þau ráku sig sjálf
úi úr Paradís. En það er líklega
ekki til neins að væla út af því,
heldur verðum vér niðjarnir að
reyna að spjara okkur til að koma
kotinu aftur í góða rækt.
Lvstigarðsfélagið okkar á Akur-
eyri hefir í nokkur ár barist góðri
baráttu af því tagi, sem nú var
minst á. Og árangurinn er orðinn
ekki einasta félaginu heldur öllum
bænúm til sóma. Allir ljúka upp
sama munni um þá bæjarprýði,
sem lystigarðurinn er orðinn.
Yfirleitt megum við hér á Ak-
ureyri vera státin af hinum mörgu
prýðilegu blómgörðum og trjá-
görðum sem margar konur þessa
bæjar hafa plantað við heimili
sín. Geri eg ráð fyrir að Guðrún
Ósvífursdóttir öfundi þær (þegar
hún lítur í áttina hingað frá ann-
ari stjörnu) og finnist henni mik-
ið til koma í samanburði við sinn
laukagarð fyrrum. En þess verð-
nm við þakklátlega að minnast, að
þessa framtakssemi okkar kvenna
ejgum við að þakka útlendum fyr-
irmyndum og þá sérstaklega for-
göngu nokkurra góðra danskra
samborgara okkar, sem komið
hafa í vorn hóp og búið vor
á meðal.
Það var danski kaupmaðurinn
•I. Gudmann, faðir þess sem gaf
bæjarfélaginu' sjúkra húsið „Gud-
manns Minde“ er plantaði fyrstu
reynitrén hér í bænum — tréð
við gamla amtmannshúsið og
gamla Laxdalshúsið, en tréð við
gamla spítalann var plantað úr
garðijmm frá hinu síðarnefnda
húsi. En öll þessi tré áttu ætt
sína að rekja til reynitrjáa í
Möðrufellshrauni. Þaðan sóttiGud-
mann ungar hríslur. Og þaðan
voru líka um svipað leyti plönt-
uð trén í garðinum hjá Skriðu í
Hörgárdal (1836).
Það var líka annar kaupmaður
danskur, Lever að nafni, sem
snemma á síðastliðinni öld plant-
aði hér fyrsta kartöflugarðinn.
Varð sú tilraun byrjunin til hinn-
ar arðsömu kartöfluræktar, sem
síðan befir verið rekin hér í
þænum.
En af þeim sem seinna gengu
best fram í að rækta hér tré og
skraufblóm ber einkum að minnast
frú Onnu Schiött. Hún hefir reist
sér minnisvarða sem lengi stend-
ur, með Lystigarðinum okkar, því
henni eigum við mest að þakka
til veru hans og þroska.
Sumir hafa byrjað á því að
gefa minningargjafir við jarðar-
farir til Lystigarðsins líkt og til
annara góðra stofnana. Eg vil
hvetja menn til að taka upp þessa
yenju. Eg lít svo á, að enginn
geðslegri minnisvarði verði reistur
neinum en með gróðri jarðarinnar,
hvort sem er á sjálfu leiði hins
framliðna eða á einhverjum enn-
þá betri stað.
Satt að segja kynni eg best við
að ekki væri verið að íþyngja
neinum með þessum steinvörðum
og hnullungum sem tíðkast í
kirkjugörðum (en þó aðeins yfir
hinum „efnuðu líkum“). Því alt
það hrúgald hiynur og brotnar
og letrið afmáist fyr en varir.
\’ ilji menn endilega koma sér
upp einhverri grýtitsvörðu þá
væri sæmra að senda hana til
Matthíasar frænda, fornmenja-
varðar, og vita til hvort hann
vildi ekki geyma hana á safninu,
t. d. uppi á lofti.
Nei — réttast finst mér að jafnt
væri gert við okkur alla, sléttað
yfir öll leiðin svo að allir hvildu
undir einni sameiginlegri grænni
torfu. En sérhver bær og sérhver
sókn ætti að eiga listigarð, og ætti
þar hver og einn að rækta tré og
blóm í minningu sín og sinna, og
leggja sinn skerf til að sá reitur
vrði vel hirtur.
Englendingar segja oft í eftir-
mælum eftir nýta menn: „He left
the world better than hé found
it“, þ. e. hann skildi við veröldina
skárri en þegar hann kom inn í
hana. Hver sá sem ræktar þó ekki
sé nema lítinn blett þar sem áður
var auðn, eða plantar blómum og
trjám t.il nytja og prýðis, hann
hjálpar skaparanum að skapa;
hann skilur við veröldina skárri
en þegar hann kom í hana.
■
m
Víða hér í bænum er farið að
brydda á rottugangi aftur síðan
eitrunin fór fram hér í fyrra. —
Enda er þáð kunnugt, að eigi dug-
ir að eitra aðeins einu sinni, held-
ur þarf stöðugt eftirlit og ávalt
'að eitra á ný, þar sem rottu verð-
ui' vart, En hér í bænum hefir
þéssa eigi verið gætt sem skyldi,
og þarf þar batnaðar við.
í skýrslu þeirri, sem gefin var
uin árangur eitrunarinnar í fyrra,
var áraugurinn talinn góður. Eft-
i • eitrunina á Akureyri gaf dýra-
læknirinn þar það vottorð, að
rottu yrði ekki vart nema í örfá-
um húsum. A Sauðárkrók hefir
einnig verið eitrað með mjög góð-
um árangri, og hafa vottorð um
árangurinn borist Ratin-félaginu í
Kaupmannahöfn frá öllum þessum
stöðum. I Hafnarfirði var einnig
eitrað í fyrra og er verið að eitra
þar á ný nii. Þá eru Mosfellssveit-
armenn og Kjalnesingar í þaim
veginn að eitra hjá sér og á Eyr-
arbakka og Stokkeyri er farið að
hugsa um rottueitrun.
Hefir reynsla sú sem fengin er
þannig orðið til þess að ýta undir
kaupstaðina úti á landinu, og er
það vel farið, því vitanlega er
kostnaðurinn við eitrunina hverf-
andi hjá því verðmæti, sem rott-
urnar skemma. En vitanlega er
Mollskiim
frá kr. 4,00
Stormtau
Vetrarsjöl
góð, frá kr. 45,00—248,00
Vetrarkápur kvenua
í mjög góðu úrvali
Kvenblúsur
frá kr. 6,50
Hvítir Flókahattar
Lífstykki
Prjónavörur

í mjög stóru úrvali, svo
sem peysur barna og full-
orðinna, prjónakjólar
kvenna og barna, prjóna-
treyjur og húfur samstætt
á telpur, prjónaföt á
drengi, af fjölda mörgum
gerðum og mismunandi
verði, prjónapils, prjóna-
kot, ullarlangsjöl,
m — m -- m -r-m» ~ ».
. ullartreflar
Sokkar
afarmikið úrval
Shetlandsgam
Buxur
barna og kvenna
í HERRABÚÐINA:
Hattar
mikið úrval
Manchetskyrtur
hvítar og mislitar
Náttföt
ýmsar gerðir
Vasaklútar
Linir flibbar
Axlabönd
Treflar
Manchetthnappar
Vetrar-nærfatnaður
í afar miklu úrvali
Karlmannapeysur
af ýmsum gerðum og
gæðum
Karlmannasokkar
Inni-jakkar
(Slobrok)