Morgunblaðið - 10.10.1922, Blaðsíða 3

5terk barna
endum skiljist, hve afar nauðsyn-
legt er að grípa hjer fram í, og
að þeir hafi einnig fullkominn vilja
a því að annast sjálfir umboðs-
söluna, ef ekki er annars kostur,
til að fá sæmilegt verð fyrir fisk-
inn. Bn jeg býst hins vegar við
því, að margir þeirra sjeu svo
háöir bönkunum fjárhagslega, að
þeir geti það ekki án samþykk's
þeirra. En bankarnit verða líka að
láta sjer skiljast, hvað hjer er í
húfi, og hvað er fyrir bestu. —
Bankastjórnirnar eru auðvitað
fyrst og fremst skipaSar fjármála-
niönnum, en þar sem bankarnir
hafa svo mikið að gera með sjáv-
arútgerðina, hvað rekstursmögu-
leika sn-ertir, álít jeg einnig nauð-
synlegt og sjálfsagt, að banka-
stjórnirnar hafi einnig góða þekk-
ingu á fiskverslun og fiskmarkað-
i;ium, eða þá að minsta kosti að
þær hefðu sjer t;l leiðbeiningar
reglulegan sjerfræðing í þeirri
grein. Hygg jeg, að það mikill
hluti af árlegri veltu íslensku
bankanna eigi rót sína að rekja
til sjávarútgerðarinnar og fisk-
verslunarinnar, og að öðru leyt'
hagur bankanna sjálfra sje það
mikið kominn undir velgengni
nefndra atvinnuvega, að það væri
vel þess virði að þetta væri at-
hugað,
En þrátt fyrir fjárhagsörðug-
leika einstakl'nganna, að því er
snertir umboðssöluna, ætti það þó
alls ekki að vera ókleift, ef aðeins
væri um að ræða samtök fleiri
framleiðenda, því þá gætu þeir
sameinað sendingarnar þannig, að
hver einstakur þyrfti ekki aö
senda í einu nema smáslatta, 2—3
—4—500 skpd., og á þann hátt
kæmi það ljettara niður á hverj-
um einstökum og ætti því að vera
framkvæmanlegt, enda þótt við
væri að stríða þá erfiðleika, sem
nú eru, að því er snertir flutning-
ana. Eft:r að reglubundnar skipa-
ftrSir væru komnar á við mark-
aðslöndin, eru flutningserfiðleik-
arnir yfirunnir, þar eð þá getur
hver og einn einstakur sent mikið
eða lítið eftir eigin geðþótta, og
eftir því sem kringumstæður hans
leyfa.
Tilgangur greinar þessarar er
sá, að opna augu þeirra sem hjer
eiga sjerstaklega hlút aö máli fyr-
ir því, hversu ómögulegt til fram-
búðar hið núverandi fyrirkomu-
lag fiskverslunarinnar er, og hve
nauðsynlegt er að breyta því, og
hversu afaráríðandi það er, til að
koma versluninni í það lag, sem
hún þarf að komast í, aö tafar-
laust verði unnið að því að koma
á beinum og reglubundnum gufu-
skipaferðum milli íslands og fisk-
markaðslandanna, sem er fyrsta
skilyrðið fyrir því, aö sjávarút-
gerðin geti brotið af sjer þá f jötra
sem hún nú er í, og geti blómg-
ast og tekið framförum í fram-
tíðinni.
M O E íi U N B L A & %»
□0 unglinga-gummistíguid hjá fiuannbErgsbræðrum.
fítuinnurógur eöa huaö?
Það hefir borist til eyrna und-
irritaðs, að sá orðrómur mundi
ganga hjer um bæinn, að kornvör-
ur þær, sem auglýstar hafa verið
til söiu meö lágu verði í húsi
„Kol og Salt“, á Austur-upp-
fyllingunni við Battaríisgarðinn,
r. ;undu vera eða væru skemdar.
Þetta eru tilhæfulaus ósannindi.
Vörurnar allar (rúgmjöl, hálf-
sigtimjöl, bakaramjöl, hveiti, banka
bygg og rúgur), eru fyrsta flokks
vörur að gæðum, og er hægt að
sanna það með vottorðum frá
ýmsum, sem vörurnar hafa keyp.t
og notaö. Vörurnar komu hingað
í ágústmánuði í besta ásigkomu-
iagi, beint frá einni af stærstu
og elstu mylnunum í Danmörku,
voru affermdar í þurru veðri, og
síðan geymdar í góðu húsi. Get-
ur hver, sem vill, sannfærst af
eigin reynslu um, að hjer er farið
með rjett mál.
Almenningur aðvarast því um,_
s. 'ö láta eigi ósannindi af ósæmi-
legum toga spunnin, aftra sjer frá,
aö athuga sjálfur vörurnar og
verð á þeim, og mun hann þá
komast að þeirri niðurstöðu, að
hann geti hvergi fengið betri vör-
ur nje ódýrari, þrátt fyrir alla
samkepni.
Reykjavík 9. okt. 1922.
0. Friðgeirsson.
A morgun verða aliir húsmunir sem eftir eru seldir fyrir hálfvirði
i A B C útsölunni.
(enskar) mílur frá ströndum lands
ins. Geri þau þaö, skal leggja
hald á þau. Útlendir skipaeigend-
ur mótmæla með milligöngu
stjórna sinna og sendiherra.
Efidgosið.
Ekki eru komnar nánari fregn-
ii- af eldgosinu en áður höfðu
borist hingað. Skeyti hafa þó
bor'st frá Hólum í Hornafirði
og frá Norðthngu, bæöi á sunnu-
daginn. En í þeim er ekkert nýtt,
annað en það, að skeytið frá Hól-
um segir, að Skeiðarárjökull hafi
sprungið fram á miðjan sandinn 5.
þessa mánaðar, þar sem sæluhúsið
stóð og tekið það með sjer. Vatns-
flóð geisimikið flutti með sjer
jakahraungl um allan sandinn, og
hafa hagar allir eyðilagst á sand-
iiinm. Annað tjón hefir ekki af
hlaupinu orðið, segir i skeytinu.
í Öræfum hafðf hlaupið byrjað
að fjara í fyrradag.
í Norðtungu-skeytinu segir, að
jarðskjálfakippur hafi fundist þar
aðfaranótt þpss 7. þessa mánaðar.
Og er það eini kippurinn, sem
heyrst hefir um.
Eftir fregnum að dæma, mun
öskufallið nú vera að minka víð-
ast hvar þar sem það var mest.
Blekstativ
úr málmi, mjög góöir gripir fyrir þá
sem enn eiga ekki Watermanns linö-
arpenna. Fást í
BpL símíregmr
irit, frjettaritara MorgunblaÖBÍns.
Khöfn 9. okt.
Lán handa Austurríki.
Frá London er símað að þjóða- j
sambandið hafi samþykt 21 milj.
sterlingspunda lánveitingu handa
Áusturríki gegn ábyrgð stórveld-
anna.
Tyrkir og Grikkir.
Frá London: Mudaníu-samning-
unum er haldið áfram, en Grikkir
eru lítt sáttfúsir.
Frá Havas frjettastofa: Eftir
ósk Angóra-stjórnarinnar diegur
stjórnin í Konstantínópel sig í
hlje, en landstjóri verður sendur
þangað frá Angóra. Soldáninn
lieldur völdum þangað til frið-
arsamningarnir veröa undirskrif-
aðir.
Frá Aþenu: Georg konungj er
haldið inniluktum í konungshöll-
inni. Sífelt ósamkomulag milli
byltingarnefndarinnar og fylgis-
manna Venizelosar og óeirðir úti
um landið-
Rathenaus-morðið.
Frá Berlín er símað, að meðan
scaðið hafi á rannsókn út af Rat-
henaus-moröinu í Leipzig hafi 2
orðhvötustu mennirnir meðal
h'nna ákærðn verið drepnir með
eitri í fangelsinu.
/
Bannið í Bandaríkjunum.
Skipum, sem hafa áfenga drykki
ir.nan borðs er bannað, að koma
innfyrir línu, sem liggur þrjár
€DáSBÖI
□ Edda 592210107—1
A C.
Kaupþir.gið verður ekki opið í dag.
Sirius kom hingað í gærkvöldi. —
(Farþegar voru fáir.
Hugljómun. Hvað er það? Svarið
f æst, ef menn lesa „Morgunn* ‘.
Háskólinn. Hjer i blaðinu var sagt
l. okt. að háskólinn væri settur. En
það er misskilningur, og verður hann
ekki settur fyr en í dag.
Togararnir. Af veiðum komu nýlega
Valpole og Skúli fógeti. Draupnir
ei nýkominn frá Englandi.
Tveir togarar eru nú eftir við hafn-
argarðinn.
Skipafregnir. Goðafoss var á
Blönduós í gær, er væntanlegur hing-
að á fimtudaginn. Gullfoss fór frá
ísafirði á suðurleið í gær, mun geta
verið hjer á morgun síðdegis. Villé-
moes kom hingað í gær frá New
York. Lagarfoss var á Sauðarkrók á
si.nnudaginn.
Trúlofun sína opinberuðu fyrir
stuttu ungfrú Petrea Jóhannsdóttir
á Laugavegi 24 og Aage Carlsen,
láti á „Fylla“.
Silfurbrúðkaup áttu í gær frú Lilja
Kristjánsdóttir og Ami Jónsson kaup-
tíiaður á Laugavegi 37.
Hljómleikum Páls ísólfssonar og
Eggerts Stefánssonar verður frestað
vegna lasleika Eggerts.
Uppboðið á Vatnsstíg 3, heldur á-
fram í dag, samber augl. í blaðinu.
Safnaðarfundurinn. í tilefni af um-
mælum hera prófessors Haraldar Ní-
elssonar á safnaðarfundinum 7. þ.
m. , þeim er lutu að prívatlífi mínu,
sem er einkamál, og enginn, sem ó-
kunnugur er præmissum þess, má
ætla sjer að geta leyst úr, skal
jeg hjermeð taka það fram, að slík-
ur ruddaskapur stafar af þeirri sorg-
legu staðreynd, að svokallaða „há-
mentaða menn“ getur stundum vant-
að svo tilfinnanlega það, er þykir
þurfa með til sannrar mentunar, sem
sje hjartámentun, sem er ávöxtur
kærleikans anda og móðir mannúð-
arinnar.
Reykjavík 8. okt. 1922.
Bjarni Hjaltesteð.
—a-
fiEÍmanmundurinn
— Það er ekki annaö en hafa
gjaldfrestinn nógu langan til að
koma í veg fyrir það, því það
væri auðvitað mjog leiðinlégt fyr-
ir okkur báða. Þjer gætuð til
dæmis gefið út tíu þúsund króna
víxil, sem fjelli eftir sex mánuði
og annan til eins árs.
— Þetta t lboð yðar er mjög
vingjamlegt, en þar sem viðskifti
okkar eru ekki annað en vanaleg
verslunarviðskifti, vildi jeg gjarna

Vinna.
Stúlka óskast í vetrarvist
strax, þarf ekki að vera í eld-
húsi. A. v. á.

Litið herbergi handa einhleyp-
um kvenmamii tii leigu. A.v.á.
eigið þjer víst við? Þjer haldið
að þjer gerið á mjer góðverki
— Hversvegna að vera svo ber-
orður, það er nóg að kalla það
ofurlítinn greiða — það á miklu
betur við — og hversvegna er
nauðsyn á því að vera nokkuö
að minnast á ástæður mínar fyrir
þessu? Mjer finst að það mætti
vera yður nóg, a8 jeg geri það
meö fúsum vilja að hjálpa yður
úr þessari slæmu klípu, sem þjer
hafið komist í.
— Jeg sje hinn góða tilgang
yðar og er yður að sjálfsögðu
þakklátur fyrir hann; en jeg er
ekki vanur að þiggja þannig lag-
aða greiðasemi af öðrum en vinum
mínum, herra Rainsdorf! og af
því að jeg er kominn að þeirri
fá að heyra hvaða greiða þjer, , .. .
0. • • * , niðurstoðu að omogulegt sje að
ætlist til að jeg gen yður í L . . ö J
, ,x. | leugja frestmn nema að koma í
staðmn? , ,
- Greiða? Mjer er ekki vel j nð vanalega verslunaraðferð,
ljóst hvað þjer eigið við. ! þa ®tla Jeg ekkl að þl^a þenn-
— Eftir því sem mjer skilst,1 aD rest' klð F®ur legSJ'a
er það atvinna pening'akaup-1 á«ftum gialddaga,
mannáins að láta hverja vissa
fjárupphæð ávaxtast með vaxandi
upphæð. Hvað mikil þyrfti í þessu
tilfelli upphæðin að vera til þess
að þjer yrðuð skaðlaus af að
hafa gjaldfrestinn svona langan.
Rainsdorf mislíkaði, og þó hann
hefði fullkomlega vald á ytra
útliti sínu, gat hann þó ekki stilt
sig um að auðmýkja hann dálítið
í hegningarskyni fyrir það — sem
honum fanst — gegndarlausa
stær'læti sem hann sýndi.
— Mjer er fyllilega skaðinn
bættur, hr. von Degerndorf, sagði
hann, með því að vita, að jeg
hafi orðið til að koma yður úr
slæmri klípu, og svo hefi jeg ef
til vill mínar ástæður fyr'r því
að líta á þetta mál frá sjónar-
miði tilfinninganna frekar en því
fjárhagslega.
— Frá sjónarmiði tilfinmnganna,
— sjónarmiði meðaumkunarinnar,
jeg skal sjá um að borgunin verði
til, verið þjer sælir.
Reinsdorf starði á eftir B§rnd
von Degerndorf alveg forviða. —
Þessi árangur af samtali þeirra,
kom honum alveg á óvart; og það
lýsti sjér á svip hans að hann
var hvergi nærri ánægður með
hvernið það fór. Hann beit á
vörina og studdi hendinni á
ennið.
Þegar Bernd kom út, flýtti
hann sjer á næstu póstafgreiðslu
tii að senda símskeyti til ung-
frú Lýdíu von Thyrnan svo
bljóðandi:
„Getur þú, áður en vika
er liðin, lánað mjer tuttúgu
þúsund krónur óákveðinn
tíma; brjef seinna.
Bernd“.