Morgunblaðið - 10.11.1923, Blaðsíða 2

Alafoss-afgreiðslan er flutt í Nýhöfn Hafnarstræti 18. - Sími 404.
liotið aðeins islenska dúka i fotin! Kaupum ull hsesta verði.
)) WariHmi i Olsem Cia
Með siðustu skipum fengum viðs
jHögginn melís.
Strausykur
Kaffi.
Exportkaffi.
Epli, J>urkuð.
Apricots, þurkaðar.
Sveskjur.
Rúsínur.
Hrísgrjón.
Lauk.
Baunir, heilar.
Maismjöl.
Heill mais.
Hveiti.
Haframjöl
Consum súkkulaði.
ísafold do.
Cocao.
Bakaramarmelade.
Sultutau,
margar teg.
Kaffibrauð.
Matarkex.
Nýkomnar miklan birgðir af þessum viðurkendu
— I ..ttSGr4
hvitbMmðu Gúmmístigvjelum
Gætid að
merkinu
á hæl og
sóla.
mmm
Karlm.: hnjehá, hálfhá og fullhá. Unglinga og
! barna. — Leyfum okkur sjerstaklega að beada á að þessi stíg-
vjel eru ómíssandi öllum börnum sem í skóla ganga.
SS* Kosta litið en endast lengi.
, OtVýrvT,
'' '
Holmblads Spil, Kerti, o. m. fl.
Bestar
og ódýrastar
Skóhlffar
hjá
L. H. Muller.
Nýkomið
með Islandinu:
Hvitkál,
Rauðkál,
Gulrætur,
Rauðbeður,
Selleri,
«
Purrur,
Piparrót
og E g g
Matardeild
Sláturfjel. Suðurlands.
EPLI,
APPELSÍNUR,
CÍTRÓNUR og
MELÓNUR.
Nýkomií í
Nýlenduvörudeild
J e s Z i m s e n.
Bretar hafa nú haft yfirráð yf-
ir Gibraltar, sem er eitt af öflug-
nstu vígjum heimsins, í 119 ár,
eða frá árinu 1704 að þeir náðu
yjginu í spánska erfðastríðinu. En
fyrsta virkið á Gibraltar-klettin-
um gerðu Márar árið 711, er þeir
hjeldu liði sínu inn á Spán. Yar
Tarik foringi þeirra og nafnið
Gibraltar er runnið af nafninu
„Djebel al Tarik“ (Klettur Ta-
riks). Bretar hafa alla tíð látið
sjer mjög ant um, að hafa virk-
ið sem rambygðast, og er það tal-
ið nærri ótakandi. Setulið Breta
þar ,er aðeins 6.000 manns, en
fallbyssurnar 800, og eru sumar.
'þeirra í byrgjum, sem holuð hafa
verið inn í klettana. Kletturinn
og land það, sem Bretar eiga um-
hverfis er aðeins 5 ferkílómetrar,
og íbúar þar um 25.000.
Það var enski aðmírállinn, Sir
Georges Rookes, sem fyrstur vann
Gibraltar Bretum til haoda, o.-
vita menn ekki, hvort hann hefir
unnið það verk af sjálfshvöt, eða
haft skipun um það frá yfirvöld-
•mum. En víst er urn það, að Gi-
braltar befir síðan verið eitt af
merkustu „seljum“ enska flotans.
Sem verslunarhöfn hefir Gibraltar
einnig haft afar mikla þýðingu.
Þar er fríhöfn, og fjöldinn allur
af skipum tekur þar kol. En þó
Gibraltar hafi, undir yfirráðum
Biveta verið þýðingarmikill stað-
ur fyrir verslun og siglingar, þá
hefir hann þó verið enn þýðingar-
meiri sem flotastöð. Gibraltar
gerði Bretum mögulegt að hafa
herflota í Miðjarðarhafinu, meðan
á Napóleons-styrjöldunum stóð, og
frá Gibraltar kom enski flotinn
og Nelson, til þess að heyja Tra-
falgar-orustuna frægu. í heims-
styrjöldinni höfðu Bretar miðstöð
í Gíbraltar fyrir skip þan, sem
borðust gegn kafbátunum.
Það eru því býsna lítil líkindi
ti), að Bretar taki í mál að sleppa
þessu fornfræga hervígi, jafnvel
þó mikið byðist á móti. Því naum-
ast er sá staður til, sem jafnast
geti á við vígið. Talað hefir verið
um, að Spánverjar ljeti horgina
Geuta á Marokkóströnd fyrir. Hún
stendur á skaga, eins og Gibralt-
ar, en þar er ekkert fjall, sem
jafnast, geti á við Gibraltarklett-
inn. Ennf-remur mundi það taka
mörg ár að hyggja þar höfn, sem
jafnast gæti á við höfnina í Gi-
fcraltar. Fyrsta skilyrðið . til þess
að Bretar vildu skifta væri það,
að vígi og -höfn væru bygð í Ceu-
ta, jafn-rammibyggileg eins og í
Ennfremur komu Gúmmisfigýjel á smábórn, Ijett og falleg.
Lárus G. Lúövígsson
Skóverslun.
kóhlífar:
>Helsingborgs« og margar aðrar tegundir fyrir fullorðna og börn^Mestfúirval. Lægst verð.
Lárus G. Lúðvigsson, skóverslun.
Uralboðnmemi:
I. Brynjólfsaon & Kvararn
Gíbraltar, og Gíbraltarvígin jöfn-
uð við jörðu.
Aðalherflotastöð Breta í Mið-
jarðarhafinu er á Malta. En Gí-
fcraltar er eigi að síður lykillinn
að Miðjarðarhafinu. Hinn lykill-
inn er í Aden, og þar hafa Bretar
einnig lyklavöldin. Bretar geta
þannig „lokað“ Miðjarðarhafinu
þegar þeirn lítst, og þau forrjett-
indi vilja þeir ekki láta af hendi.
Þeir vilja ekki einusnni „hreyta
um skrá“ á vesturhurðinni, af
hræðslu við að sú nýja mnndi ekki
duga eins vel og sú gamla.
Viðburðirnir í fyrra'hanst sýndu
ljóst, hve mikils virði það er
Bretum, sem stórveldi, að hafa
iyklavöldin að Miðjarðarhafinu.
An þeirra hefðn þeir lítils verið
ráðandi um viðskiftin miili Grikk-
ja og Tyrkja. Og fleira mætti
nefna. pað gæti einnig komið sigl-
ingum Breta tilfinnanlega í koll,
ef mótstöðumenn þeirra í ófriði
lc-kuðu fyrir þeim Miðjarðarhaf-
inu og þar með beinustu siglinga-
leiðinni milli Bretlands og Ind-
lands og annara landa þeirra í
Asíu. Miðjarðarhafið er og verð-
ur um sinn nauðsynlegt skilyrði
þess, að Bretar geti haldið sam-
an heimsveldi sínu. Og það er
einnig skilyrði fyrir því, að þeir
haldi þeim mikla íhlntunarrjetti,
sem þeir hafa nú um málefni Ev-
rópuríkjanna yfirleitt.
pað er því skiljanlegt, að mála-
leitun Spánverja um Gíbraltar eigi
lnngt í land. Bretar álíta hana
enn svo mikla fjarstæðu, að það
mundi ekki vekja meiri furðu hjá
þeim þótt Þjóðverjar færu fram á
að fá eyjuna Mön.
t
frt M Mra
Þess er áðnr getið hjer í blað-
inu, að 6. þ. m. andaðist á Akur-
eyri frú Guðrún ekkja Matthíasar
skálds Jochumssonar. Hafði hún
legið í lungnabólgu og andaðist
úr þeirri veiki, eða afleiðingum
hennar.
Hún var Runólfsdóttir, ættuð
frá Saurbæ á Kjalarnesi og kynt-
ust þau M. J. þar, er hann var
prestur Kjalnesinga og hjó í Mó-
um- Var hún þriðja kona M. J.
og miklu yngri en hann, fædd
1850, en giftist M. J. 1875- Bróðir
frú Guðrúnar, Þórður, er lengi
bjó síðar í Móum, var kvæntur
Ástríði, yngstu systur M. J.
Samfarir þeirra M. J. og frú
mótQrbátur
ca. 14 toDS, er til sölu.
Upplýsingar gefur
liirii L Píhdissii.
piirza£biTnrrru.uu|
Guðm. B. Vikar
j Laugaveg 5. Sími 656. B
** KlæCaveraluu. — Saumastofa.
Mikið af vönduðum
fata- og frakka-efnum
Athugið verðið hjá mjer.
TTTTT’
mnrrrrroa
Guðrúnar voru góðar og var hún
af öllum kunnugum talin merkis-
lcona. M. J. minnist hennar meðal
annars með þessum orðum í Sögu-
köflum sínum: ,,.... Höfum við
búið saman nálægt fjörutíu ár,
or jeg skrifa þetta. Er það skoð-
un mín, að með henni hafi jeg
lilotið þá konu, sem mjer og börn-
nm okkar — alls ellefu — varð
fyrir bestu“. Segir hann, að vandi
sjo að rita um einkamál, en gerii'
ráð fyrir að einhverjir kunnugif
verði til þess, að minnast hennar
og rita um hana, „einkum u®
það, hver framúrskarandi móðir
hún hefir verið-“