Morgunblaðið - 10.11.1923, Blaðsíða 2

'tyf O C* TT TS3[ T A ^ '
Álafoss-afgreiðslan er flutt í Nvhöfn Hafnarstræti 18. - Sími 404.
Blotið aðeins islenska dúka i fotin! Kaupum uil hæsta venði.
IhfaTHM I OlLSEM fa
Með siðustu skipum fengum viðs
Pögginn melís.
Strausyknr
Kaffi.
Exportkaffi.
Epli, þurkuð.
Apricots, þurkaðar.
Sveskjur.
Rúsínur.
Hrísgrjón.
Lauk.
Baunir, heilar.
Maismjöl.
Heill mais.
Hveiti.
Haframjöl
Consum súkkulaSi.
ísafold do.
Cocao.
Bakaramarmelade.
Sultutau,
margar teg.
Kaífibrauð.
Matarkex.
Nýkomnar miklar birgðir af þessum siðurkendu
hvitbotnuðu Gúmmístigvjelum
Gœtið að
merkinu
á hæl og
sóla.
Holmblads Spil, Kerti, o. m. fl.
Bestar
og ódýrastar
Skóhlffar
hjá
L. H. Muller.
Nýkomið
með Islandinu i
Hvftkól,
Rauðkál,
Gulrætur,
Rauðbeður,
Selleri,
«
Purrur,
Piparrót
og Egg.
Matardeild
Sláturf jel. Suðurlands.
EPLI,
APPELSÍNUR,
CÍTRÓNUR og
MELÓNUR.
Nýkomií í
Nýlenduvörudeild
J e s Z i m s e n.
Bretar bafa nú haft yfirráð yf-
ir Gibraltar, sem er eitt af öflug-
ustu vígjum heimsins, í 119 ár,
eða frá árinu 1704 að þeir náðu
yiginu í spánska erfðastríðinu. En
fyrsta virkið á Gihraltar-klettin-
um gerðu Márar árið 711, er þeir
hjeldu liði sínu inn á Spán. Yar
Tarik foringi þeirra og nafnið
Gibraltar er runnið af nafninu
„Djehel al Tarik“ (Klettur Ta-
riks). Bretar hafa alla tíð látið
sjer mjög ant um, að hafa virk-
ið sem rambygðast, og er það tal-
ið nærri ótakandi. Setulið Breta
þar .er aðeins 6.000 manns, en
fallbyssurnar 800, og eru sumar
íþeirra í byrgjum, sem holuð hafa
verið inn í klettana. Kletturinn
og land það, sem Bretar eiga um-
hverfis er aðeins 5 ferkílómetrar,
og íhúar þar um 25.000.
Það var enski aðmírállinn, Sir
Georges Rookes, sem fyrstur vann
Gibraltar Bretum til handa, oí
vita menn ekki, hvort hann hefir
unnið það verk af sjáifshvöt, eða
haft skipun um það frá yfirvöld-
'inum. En víst er um það, að Gi-
braltar h'efir síðan verið eitt af
merkustu „seljum“ enska flotans.
Sem verslunarhöfn hefir Gibraltar
einnig haft afar mikla þýðingu.
Þar er fríhöfn, og fjöldinn allur
af skipum tekur þar kol. En þó
Gibraltar hafi, undir yfirráðum
Breta verið þýðingarmikill stað-
ur fyrir verslun og siglingar, þá
hefir hann þó verið enn þýðingar-
meiri sem flotastöð. Gibraltar
gerði Bretum mögulegt að hafa
herflota í Miðjarðarhafinu, meðan
á Napóleons-styrjöldunum stóð, og
frá Gibraltar kom enski flotinn
og Nelson, til þess að heyja Tra-
falgar-orustuna frægu. 1 heims-
styrjöldinni höfðu Bretar miðstöð
í Gíbraltar fyrir skip þau, sem
bórðust gegn kafbátunum.
Það eru því býsna lítil líkindi
tiJ, að Bretar taki í mál að sleppa
þessu fornfræga hervígi, jafnvel
þó mikið byðist á móti. Því naum-
ast er sá staður til, sem jafnast
geti á við vígið. Talað hefir verið
um, að Spánverjar ljeti borgina
Geuta á Marokkóströnd fyrir. Hún
stendur á skaga, eins og Gihralt-
ar, en þar er ekkert fjall, sem
jafnast geti á við Gibraltarklett-
inn. Ennf-remur mundi það taka
mörg ár að byggja þar höfn, sem
jafnast gæti á við höfnina í Gi-
fcraltar. Fyrsta skilyrðið til þess
að Bretar vildu skifta væri það,
að vígi og höfn væru bygð í Ceu-
ta, jafn-rammbyggileg eins og í
Karlm.i hnjehá, hðlfhð og fullhá. Unglinga og
! barna. — Leýfurn okkur sjerstaklega að beada á að þð83i atíg-
vjel eru ómissandi ötlum börnum sem i skóla ganga.
Kosta litið en endast lengi.
Ennfremur komu G ú m m f s t i g]v j e I á smábörn, Ijett og falleg.
Lárus G. Lúðvígsson
Skóverslun.
Skóhlff ars
>Helsingborgs« og margar aðrar tegundir fyrir fullorðna og börn^Mestfúirval. Lægst verð.
Lárus G. Lúðvigssorif skóverslun.
Umlboðamemi:
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Gíbraltar, og Gíbraltarvígin jöfn-
uð við jörðu.
Aðalherflotastöð Breta í Mið-
jarðarhafinu er á Malta. En Gí-
braltar er eigi að síður lykillinn
að Miðjarðarhafinu. Hinn lykill-
inn er í Aden, og þar hafa Bretar
einnig lyklavöldin. Bretar geta
þannig „lokað“ Miðjarðarhafinu
þegar þeim lítst, og þau forrjett-
indi vilja þeir ekki láta áf hendi.
Þeir vilja ekki einusnni „breyta
um skrá“ á vesturhurðinni, af
hræðslu við að sú nýja mundi ekki
duga eins vel og sú gamla.
Viðburðirnir í fyrra'haust sýndu
ljóst, hve mikils virði það er
Bretum, sem stórveldi, að hafa
iyklavöldin að Miðjarðarhafinu.
An þeirra hefðu þeir lítils verið
ráðandi um viðskiftin milli Grikk-
ja og Tyrkja. Og fleira mætti
nefna. pa,ð gæti einnig komið sigl-
ingum Breta tilfinnanlega í koll,
ef mótstöðumenn þeirra í ófriði
lokuðu fyrir þeim Miðjarðarhaf-
ínu og þar með beinustu siglinga-
leiðinni inilli Bretlands og Ind-
iands og annara landa þeirra í
Asíu. Miðjarðarhafið er og verð-
nr nm sinn nauðsynlegt skilyrði
þess, að Bretar geti haldið sam-
an heimsveldi sínu. Og það er
einnig skilyrði fyrir því, að þeir
haldi þeim mikla íhlutnnarrjetti,
sem þeir hafa nú um málefni Ev-
rópuríkjanna yfirleitt.
pað er því skiljanlegt, að mála-
leitun Spánverja um Gfbraltar eigi
langt í land. Bretar álíta hana
enn svo mikla fjarstæðu, að það
mnndi ekki vekja meiri furðu hjá
þeim þótt Þjóðverjar færu fram á
að fá eyjuna Mön.
t
Frl GuSrðn Ioéid.
Þess er áður getið hjer í blað-
inu, að 6. þ. m. andaðist á Akur-
eyri frú Guðrún ekkja Matthíasar
skálds Jochumssonar. Hafði hún
legið í lungnabólgu og andaðist
úr þeirri veiki, eða afleiðingum
hennar.
Hún var Runólfsdóttir, ættuð
frá Saurbæ á Kjalarnesi og kynt-
ust þau M. J. þar, er hann var
prestur Kjalnesinga og bjó í Mó-
rnn. Var hún þriðja kona M. J.
og miklu yngri en hann, fædd
1850, en giftist M. J. 1875- Bróðir
frú Guðrúnar, Þórður, er lengi
bjó síðar í Móum, var kvæntur
Ástríði, yngstu systur M. .J.
Sainfarir þeirra M. J. og frú
matarbátur
ca. 14 toDS, er til sölu.
Upplýsingar gefur
Blarni I. lielgrsm
pnTimx.1 ii auMB
j Guðm. B. Vikar B
j Langaveg 6. Sími 666. P
■ Klæðaverslun. — Saumastofa.
Mikið af vönduðum
fata- og frakka-efnum
Athugið verðið hjá mjer.
ttnmnTtmrcBncntBDl
Guðrúnar voru góðar og var hún
af öllum kunnugum talin merkis-
lcona. M. J. minnist hennar meðal
annars með þessum orðum í Sögu-
köflum sínum: Höfum við
húið saman nálægt fjörutíu ár,
. r jeg skrifa þetta. Er það skoð-
un mín, að með henni hafi jeg
hlotið þá konu, sem mjer og börn-
um okkar — alls ellefu — varð
fyrir bestu“. Segir hann, að vandi
sje að rita um einkamál, en gerir
ráð fyrir að einhverjir kunnugir
verði til þess, að minnast hennar
og rita um hana, „einkum u®
það, hver framúrskarandi móðir
hún hefir verið-“