Morgunblaðið - 10.11.1923, Side 4
MORQ U N B ! A »T»
Tilkynningar. =====
EitvjelaverkstæSiS er í pinghoits-
tneti 3, og hefir síma 1230.
Hafnfirðingar! Jón porleifsson hef-
ir. málverkasýningu í Flensborgar-
sKÓianum, sunnudaginn 11. nóvember
kl. 10—4. Inngangur 1 króna.
Á Vitastíg 13, eru hjólhestar teknir
til geymslu og viðgerðar fyrir lágt
verð. —
*=== Viðskifti. ==*==
Dívanar, allar gerðir beetar og
Sdýrastar í Húsgagnaverslun Reytja-
rfknr á Laugaveg 3.
—■ ■■■ H I ! ..... I — ■■ I
Olínborðlampi óskast keyptur. A. S.
í. vísar á.
Maismjöl, pokinn 26 krónur. Rúg-
mjöl, hveiti, haframjöl, hrísgrjón,
baunir. Ódýrt.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
Langbestu- kaupin á dömu- og
barnahöttum og hattaskrauti á
Hverfisgötu 40.
Húsmæður! Biðjið um Hjartaás
mjörlíkið. pað er bragðbest og nær-
ngarmest.
Toppasykur, molasykur, strausykur,
kandís. Ódýrt.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
===== Vinna. =====
Ungur maður, reglusamur, þaul-
vanur allri vjelgætslu, óskar eftir
atvinnu við einhverskonar vjelar í
landi. Upplýsingar á Hótel Skjald-
breið, nr. 5; frá kl. 11—12.
=“=■ TapaS. — Fundið. =====
Bndda, með lykli o. fl., tapaðist í
fyrrakvöld. Skilist gegn góðnm fund-
arlaunum í Landsstjörnuna.
Lítið gott hús, ókast til kaups, á
góðum stað, helst á eignarlóð; sje um
lagt verð að ræða má búast við góðri
útborgun.
Tilboð merkt „TækifærLskaup1 * —
sen&ist Auglýsingaskrifstofu íslands
fýrir 12. þessa mánaðar.
8ími* MÍHTo'l n S^CBoji
2*2. 4 ÁeiTfn ■áí 245.
— m e ð h v’e r r i f e r ð.J—
I flokks [saumastofa
klæðskeri
Halldór Hallgrimsson.
Anöersen 6t Lauth,
Austurstræti 6.
kvenna og barna
m ik i ð ú r v a 1.
Vöruhúsið.
Fáum með e.s, Island
í dag:
í pökkum og kössum.
Einkaumboðsmenn fyrir Island:
SMS51
Simar 144 og 844.
L&gður i einelti.
Ensk saga.
pessi ótti og efasemi píndi mig
allan liðlangan daginn þar sem
jeg kúrði bak við niðurhleypt
giuggatjöldin í auðu húsinu. En
svo leið dagurinn alt fram að
rökkri, að ekki kom neinn til að
ónáða mig í einveru minni.
36. kapítuli.
Fundinn!
Jeg varð hughranstari eftir því,
sem Iengra leið á daginn, þó und-
arlegt væri. Pjetur hafði nú haft
allan daginn fyrir sjer til að siga
lögreglunni á mig, ef honnm hefði
sýnst svo og hjeðan af var ólík-
legt að jeg yrði ónáðaður fyr en
þá daginn eftir. Jeg taldi mjer
trú um, að þessi fjegjarni fiski-
maður væri ekki svo slóttugur og
jeg hafði haldið og var feginn því,
að jeg hafði ekki leitað mjer ann-
ars fylgsnis, sem mjer hafði þó
komið til hugar. Þennan langa og
leiðinlega dag greip mig stundum
löngun til að hlaupa eitthvað út í
skóg og fela mig þar, eða taka bát
í fjörunni og fara út á sjó og það
eina, sem aftraði mjer, var það,
að þá hefði jeg ekki getað leitað
sambands aftnr við Herzog eða
Janet. —
Jeg var nú orðinn þreyttor á
að hýrast þarna allan daginn bak
við gluggatjöldin og gekk því upp
á kvistherbergi, sem vissi að sjón-
nm og settist við gluggann. Ekki
þorði jeg samt að opna gluggann
til að fá sjer frískt loft, en fýrir
honnm voru engin gluggafjöld svo
jeg gat notið útsjónarinnar án
þess að jeg sæist með því að
skuggsýnt var orðið inni í her-
berginu.
Ljósin á skipunum á víkinni
blikuðu eins og stjörnur, en ann-
ars yar himininn þakinn dimmum
og rauðleitum skýjabólstrum hið
neðra <en heiður hið efra svo að
alt útlit var fyrir, að veðurspá
Pjeturs Croal mundi rætast. þó að
glugginn væri aftur heyrði jeg
samt glögglega hljóðfæraslátt og
hlátrasköll úti á einu skipinu, en
það var ebki til anuars en að gera
mig angurværari út af eymd minni
cg ógæfu, því að þarna varð jeg
að sitja og rorra úti í skúmaskoti
fjarri öðmm mönnum og var þó
jafnsaklaus og þessir menn, sem
yora að skemta sjer og ljeku á
alls oddi.
En nú beindist athygli mín að
öðru, því að alt í einu sá jeg
mann nokkum milli trjánna skamt
frá húsinu, sem stóð þar hreyf-
ingarlans og bærði ekki á sjer.
Það var nú orðið næstum al-
dimt, svo að jeg gat ekki sjeð
andlitsfall hans og ekki einusmm
Be rh. Petersen
Reykjavík. Símar 598 og 900.
Slmnefni: Bernhaido.
Kaupir allar tegundir at
lýsi hæsta verði.
ær konur
sem ekki nota smjör,*kaupa
Smára-smjörlikið,
sem er smjörs ígildi.
Dæmið sjálfar um gæðin.
fB iwl 1 Smj0RLÍKIll !A
rHlSmjörlikis<jer6in iBsgkjavikl M
e p b'e s t.
Pæst í heildsöln í
7ERSLUN ö. ÁMUNDASOVAX
Laugaveg 24.
Aðalumboðsm. fyrir tslaad:
B. ÓLAFSSON & OO.
Alkranesi.
hvernig hann var klæddur; en
samt var auðsjeð að hann var að
virða húsið fyrir sjer. Mjer sýnd-
ist hann vera svipaður á hæð og
Pjetnr • Croal,; en hvað átti það
ao þýða — ef það skyldi vera
hann — að standa þama eins og
staur eða stoð, og gera ekki vart
við sig?
Jeg' var að velta þessu fyrir
rnjer og þótti einna líklegast að
Pjetur væri ntx búinn að segja til
mín og biði þarna eftir rjettarins
þjónum, til að vísa þeim leið inn
í húsið. Nei, ekki gat það verið,
því að nú gekk maðurinn upp að
húsinu aleinn og engirm með hon-
um, og þegar hann kom nær, sá
jeg að glórði í 'vindil, sem hann
var að reykja.
Pjetur hefði eflanst tottað krít-
j ípuna sína.
En hvað sem þessu leið, þá áleit
jeg best að láta skríða til skarar
o-r læddist því ofan stigann, svo
híjóðlega, sem mjer var unt, ef
svo skyldi vera, að þetta væri ein-
liver, sem langaði til að skoða hús-
ið af forvitni, án þess að vita af
nærveru minni þar.
En þegar jeg gekk úr forstof-
unni inn í dagstofuna, hrasaði
jeg um dyramottuna og um leið
var klappað á gluggann. Jeg stóð
grafkvr og þorði varla að draga
andann; en nu hætti maðurinn að
Þjett að gluggannm lá malar-
stígnr og virtist mjer jeg heyra
Ijett fótatak á honum, alls ólíkt
þrammi Pjeturs Croal. Jeg fór nú
að vona, að þessi óboðni gestur
væri farinn aftur við svo búið,
þó að mjer þætti það undarlegt,
að hann skyldi fara að klappa á
/o pculin devc
é>
-<■ < - = v*'
Sje kælivatnið í lagi og vjelin
hirt vel, er aldrei hætta á að
Cylinder ofhitni, ef stöðugt er
notuð hin viðeigandi tegund af
hinu stóra viðurkenda ú r v a 1 i
Gjertsens, (15 tegundir þykkar
og þunnar). Yjelstjórum líkar
stöðugt betnr og betur olíur
Gjertsens, sem halda altaf sömu
gæðum. — Leitið til Hallgríms
Jónssonar, Akranesi, um allar
upplýsingar viðvíkjandi olíunum.
Símnefni: Hallgr, Sími 7.
Kaupið hin aiþektu
smurningsolíu-
merki.
ÍAAA (AEE (AR3 (AE6
1 A4 (AE5 IAR5 1aE7
ÍAW3 ÍAXX ÍAYY
lAW5 lAX5 1aY5
í J/i og Va tunnum frá
E. i EÍ
Smuringsfeiti í ‘/i tunnum og
ðúnkum. — Miklar og fjöl-
breyttar byrgðir á
Haligr. Jónsson
Akranesi.
Lögtak.
Öll ógreidd aukaútsvör og fasteignagjöld
sem fjellu í gjalddaga 1. apríl og 1. október þessa árs,
ennfremur ógoldin brunabótagjöld sem fjellu f
gjalddaga 1. október þessa árs, verða tekin lögtaki á
kostnaí gjaldenda a? liðnum átta dögum frá birtingu
þessarar auglýsingar.
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 9. nóvember 1923.
Jóh. Jóhannesson.
Þein menn i Reykjavik
og nágrenni, er eiga að hafa með höndum Sparisjóðsbæknr úr Spari-
sjóði Árnessýslu, og ekki geta mætt sjálfir á fíindi, er halda á 24.
þ. mán. í Sparisjóði Árnessýslu, gefi framkvæmdastjóra Jóni Ólafs-
syni umboð til að mæta fyrir sig með bækurnar eða númer þeirra.
F. h. Sparisjóðs Árnessýslu.
JÓHANN V. DANÍELSSON.
Gefið þvi gaum
hve auðveldlega stork og særandi efni í
sápum, geta komist inn í húðina um svita-
holurnar, og hve auðvéldlega sýruefni þau
sem eru ávalt í vondum sápum, leysa upp-
fituna í húðinni og geta skemt fallegan
hörundsíit og heilbrigt útlit. — Þá munið
þjer sannfærast um, hve nauðsynlegt það
er, að vera mjög varltár í valinu þegar
-. þjer kjósið sáputegund.
O&k }lj Fedora-sápan tryggir yðnr, að þjer eig~
• ið ekkert á hættu, er þjer notið hana,
' vegna þess, hve hún er fyllilega hrein,
laus við sterk efni og vel vandað til efna í hana — efna seni
hin milda fitukenda froða, er svo mjög ber á hjá FEDORA-
SÁPUNNI, eiga rót sína að rekja. ti'l, og ern sjerstaklega hentag
til að hreinsa svitaholurnar. auka starf húðarinnar og gera húð-
ina mjúka eins og flauel og fallega, hörundslitinn skíran og hrein-
an, háls og' hendur hvítar og mjúkar.
Aðalumboðsmenn:
R. KJARTANSSON & C o.
Reykjavík. Sími 1266.
gluggann, ef hann vissi ekki að
einhver væri í húsinu.
Nú heyrðist ekkert annað en
að einhver var að krafsa með fæt-
inum, eins og hann væri óþolin-
nióður eða þætti sjer hafa brugð-
ist von sín. Komumaður var þá
ekki farinn, eftir því að dæma,
enda klap'paði hann nú á glugg-
ann aftur. Jeg fálmaði mig þvert
yfir stofuna í myrkrinu til
opna gluggann, en brá heldur en
ekki, er jeg heyrði nafn vnit*
r.efnt, og það mjög vinalega.
— Rivington! Emð þjer þarOa
Rivington ?
— Hver er þar ? spurði jeg ö1*®
öndina í hálsinum.