Morgunblaðið - 25.01.1924, Blaðsíða 3
MORGUNBLABIÐ
Viðskifti. ==—-
Maltextrakt — frá ÖlgerCin Egill
“tallagrimsaon, er best og ódýTast.
S^ergi betri viCgerBir á sbófatnaði
tjá mjer. Stórkostleg verðlækkun.
, Ð P°rsteinsson, ASalstræti 14. Sími
UmbúSapappír
'*e}uí »MorgunblaðiS“ mjög ódýrt.
^ivanar, borðstofuborð og stólar,
- rast og best í Húsgagnaverslun
^javíkur.
^ser ferSir frá Innheimtustofu ís-
_a0d8 eru áhrifameiri en 30 frá reikn-
yður vantar fatnað, saumaðan
máli, þá gjörið svo vel og at-
verðið hjá mjer. Guðm. B.
^ii,
ar) klæðskeri, Laugaveg 5.
Innheimtustofa fslands, Eimskipa-
Magshúsinu, 3. hæð, talsími 1100.
Húsmæður! Biðjið um Hjartaás-
^jÖrlíkið. pað er bragðbest og nær-
^armest.
Breinar ljereftstuskur keyptar
®8ta verði í ísafoldarprentsmiðju.
VaeaK=“ Húsnæði. =====
® ágætar stofur með eða án að-
^a^gs að eldhúsi til .leigu strax. —
etersen, Bergstaðastíg 38.
Tilkynningar. —=—
Laugaveg 3. Hefi nú aftur fyrir-
liggjandi nýsaumuð karlmanna- og
unglingaföt frá 50 kr., vetrar og vor-
frakka frá 60 kr. og þar sem jeg
hefi ákveðið að skifta vinnunni £
tvo flokka, mun jeg eftir ósk manna
sauma mjög ódýr föt — samhliða
sem að undanförnu 1. flokks fatnaði
eftir pöntunum, bæði á vinnu og efni.
Andrjes Andrjesson, Laugaveg 3.
Allskonar fatnaður tekinn til við-
viðgerðar og pressunar. Sóttur og
sendur heim aftur. Hringið í síma
658. Guðm. B. Vikar, klæðskeri,
Laugaveg 5.
Saumavjelar. Jeg hefi á boðstól-
um þær endingarbestu saumavjclar
og sporviljugnstu, sem flutst hafa
tíl landsins. Sigurþór Jónsson úr-
smiður. Aðalstræti 9. Sími 341.
ir eru. í bænum, get jeg sam- Danskt blað befir nýlega sent pwgtiÍl^SlCiOÍSilfldÍ ■
kvæmt ósk, lýst því yfir, að stað- út fyrirspurnir til gamalla manna
bæfing þessi er algjörlega ósönn. þar í landi, sem mikið starfa iiver
Reykjavík, 24. jan. 1924. á sínu sviði, um það, hvernig þeir
Tryggvi pórballsson. áliti að þeir bafi haldið svo lengi _
starfskröftum sínum og starfs-
Aths. Rjett er að geta þess, gleði. Eru tekin hjer nokkur at-
svo skömmin skelli á rjettum stað, riði úr svörum þeirra, til fróðleiks)
| að það var Hjeðinn Valdimarsson, og gamans.
, sem bar þá fullyrðingu fram á Prófessor Höffding, sem mörg-
j kosningafundinum, sem þessi yf- um íslendingum er að góðu kunn-
irlýsing gerir að engu. Og vænt- ur, segir t. d., að þessi spurning
anlega er það líka runnið undan hafi eiginlega komið sjer að
Trawl-garn
Bindigarn
Lækjargötu 6 B.
CD.
Sími 720.
Et förende Firma i Herrelingeri etc.
söger eu velindfört Rejsende for Is-
land. Billet mrk. 107 modtager Syl-
vester Hvid, Nygade 7. Köbenhavu K.
===== Vinna, ===
Viðgerðir á skóm ódýrastar og
bestar á Frakkastíg 10. Eingöngt;
handavinna. Verðið lækkað. Stefán
Guðuason. — NB. Tek líka sólningar,
et’ lagt er til efni.
Prjón 'tekur uudirrituð að sjer. —
Guðríður Guðmundsdóttir, Túngötu 2,
steinhúsinu.
Sveitasögur.
^ aðferðum, geta menn í Aust-
^Úöndum, án þess að vita þó
síálfir hvað það er sem þeir eru
^ gera, magnað sig svo, að þeir
4 glóandi steinum án þess að
reona, og stíga á hnífseggjar án
,ess að skera sig. Jeg sje enga
ast®ðu til að rengja sögusögn
íaeutaðra Englendinga, sem sjón-
arv°ttai' hafa verið að slíku, eða
'Wtivel sjálfir reynt. Og er þá
trúlegt að sögurnar um her-
sem „hræddust hvártki eld
hje
•að
Ggg“, eigi vilð samskonar rök
styðjast. par hefir tekist að
j^gnast framyfir það, sem vana-
er. par er ofurmagnan. En
^aOti svefn, þá er vanmagnan,
fylgir slíku mikil bölvun þegar
eru að. Hefir þar minstu
^hað að þrautir þær, sem jeg
j6® átt í af slíkum sökum, eyði-
líf mitt. En skjótt mun
vandræðum lokið vei'ða,
,egar alment verður farið að taka
^'eindinni gagnvart mjer, svo
^ ^jer fer að verða unt að fá
oaaci við mínar frumstöðvar.
e}*?i einungis mínum vandræð-
hó 1111111 Þa lokið verða. pegar
oiargir verða samhuga í að
a kenningu mína rjett, vita,
a^, er sannleikur, sem jeg er
leig °^a: >á er komið á hina rjettu
ag ?*a er stefnt að því takmarki
vei^lgl>a þjáning og dauða. pá
Sni11^ s.íer að því með vax-
lifjg rafti, að fegra og fullkomna
lfl6oú SV° s3eu framar
>6^ ’ }leldur guðir og gyðjur,
af]j Seia skína af fegurð og lífs-
•hf » fer aldrei aftur ■ en alt-
Itani.
Völuspár-myndir.
18. jan. 1924.
Helgi Pjeturss.
í dag og á morgun kl. 1—3
verða sýndar í pjóðminjasfninu
mjög margar myndir, stórar trje-
skurðar-prentmyndir eftir þýskan
málara og myndhöggvara, Josef
Weiss í Tutsing á Bæverjalandi.
Flestar þeirra, eða aðalflokkur-
inn, eru gerðar eftir Yöluspá,
sýna sköpnn jarðar og ragnarök
samkvæmt frásögninni í því
kvæði. pær myndir eru 27 að
tölu. Ennfr. eru sýndar mj’nd-
ir eftir Völundar-kviðu o. fl. —
Ættu allir. sem áhuga hafa á
þessum fornu fræðum, og allir
sem vilja kynnast því er fram
kemur í heimi listanna á þessu
sviði, að skoða þessar myndir.
Höfundi þeirra var það mikið á-
hugamál að þær næðu að koma
hjer mönnum fyrir sjónir í heim-
kjuini Völuspár, og sendi þær því
hingað til sýnis.
M. p.
Yfirlýsing.
Á undirbúningsfundi undir oæj-
arstjórnarkosningarnar, sem hald-
inn var í gær í Báruhúsinu var
vikið að bollaleggingum, sem á
sínum tíma áttu sjer stað um
það, að hr. Magnús Kjaran versl-
unarstjóri tækist á hendur for-
stöðu kaupfjelags hjer í bænum.
Er mjer tjáð að ,það hafi annfem-
ur vierið staðhæft, að hr. Mágnús
Kjaran hafi verið ráðinn tilþessa
starfs, og er það sagt berum orð-
um í Alþýðublaðinu í dag, en hafi
svikið það, svo að ekkert hafi
úr orðið. par sem jeg mun vera
þessum málum eiuna kunnugast-
ur, þeirra manna,* sem enn eru
á lífi, og þeirra manna sem stadd-
rifjum Hjeðins, að Alþýðublaðið óvörum, því hann hafi aldrei um og þegar milt er veður segistf
endurtekur sömu vitleysuna aft- þctta hugsað áður. Hann segist hann byrja fyrstu máltíðina á
ur í gær. Hjeðni nægir ekki að hafa verið gæddur hraustbygðum ferskum berjum eða öðrum safa-
vera einfaldur ósannindamaður. likama og lifað heilbrigðu lífi og ríkum ávöxtum; aðra máltíðina á
Hann vill vera tvöfaldur í því þó ásótt sig ýmsir kvillar, enda mikillisúrmjólk, en borða eins lítið
sem öðru. hafi hann þurft að hafa miHar kjöt og unt sje. par að auki þakk-
j innisetur og kyrstöður vegna vís-|ar hann aldur sinn og heilbrigði
--------*-------- | indaiðkana sinna. En hann segist göðu skapi og ljettlyndi og áhoga
I þó ávalt hafa verið göngnmaður sínum á þvi að fylgjast með, eink-
( rciHll og skytta á yngri árum og' um ungu fólki og lífi þess, og svo
muni það hafa ljett nokkuð undir því, að njóta. samúðar þess á móti.
með sjer. „En jeg held“, segirj petta segja nú þessir góðu
Út af „Sveitasögum“ Einars H. hann ennfremur, „að það að fást menn, og getur nú hver sem viH.
Kvaran ritar einn prestux’inn við andlega vinnn, sem beinir athugað þaði og gildi þess á sjálf-
þessu blaði: hngsuninni burtu frá líðun lík- um sjer eða öðrum, sem þeir
„pað hefir einhvernveginn kom- amans og lætur hugann stöðugt þekkja. pví flestir eru svo gerðir,
ist iim í mig, að Einar H. Kvar- standa gagnvart nýjum viðfangs- að þá langar til þess að verða
an sje þreyttur maður, enda er efnum, það veki heilhrigða lífs- sæmilega gamlir, eða að minsta
hann farinn að verða hniginn á tiifinningu, sem einnig hafi áhrif kosti að vera heilbrigðir og verk-
efra aldur. pess vegna hefir það á líðan líkamans.“ Og hann rnaar færir og glaðir á meðan þeir lifa
orðið mjer undrunarefni, hvernig grein sína á því, að það sj-e eng- á annað borð.
hann hefir farið að því að skrifa an veginn rjett, sem staðið hafi
,.Móra“. Yið konan mín vorum um sig í einhverju hlaði, að hann
rjett nú að ljúka við að lesa sög- væri saddur lífdaga. pað segist
una saman, og erum bæði jafn- hann alls ekki vera, meðan hann
gagntekin af henni. Mjer finst, sjái framundan möguleika nýrra
að það hljóti að vera frábær á- andlegra verkefna. (Höffding er
reynsla að skrifa slíka sögu. Jeg fæddur 1843 og því rúmlega átt-
hefi fengið ofurlítið hugboð um ræður).
það, hvað það <er að vinna með
Eðlileg gremja.
peim mönnum kemur það ekki
undarlega fyrir sjónir, semþekkja
Annar kunnur vísindamaður, þá, sem stjóma Alþýðublaðina, þó
höfðinu, og þess fremur get jeg egifsku fræðingurinn prófessor Y. það sje reitt við Pórð Sveinsson
gert. mjer í kugarlund, hver þraut Smith, sem er 87 ára (f. 1836), 'kekni og bæjarfulltrúa. Hann hef-
það hlýtur að vera að fást við segist þakka aldur sinn mest ýms-|ir svo oft orðið kommúnistunum í
slíkt verk. pað er ekki eingöngu, um erfðaeiukennum ættar sinnar.} bæjarstjórninni skeinuhættur. —
hvað sagan er skáldleg, frumleg Forfeður sínir hafi mann fram af Fáir bæjarfulltrúar háfa eins
cg falleg, heldur er rökfærslan öll nianni lifað við stöðuga starf-
svo vönduð og þaulhugsuð, að semi og iðjusemi og í náttúrunni,
undruxi Sætir“. . en nautnir allar verið þeim fjar-
pá segir presturinn ennfi’emur, lægar. pví næst segist hann þakka
greinilega afhjúpað skynhelgi og
hræsni þeirra, vitleysu og fjár-
rnálaóstjóm, eins og hann. Og
fáir þeirra hafa eins opin augnn
að honum finnist, að í ritdómi þetta nægjusemi sinni og fá- íyrir óheilnæminu í öllum þeirra
þeim, er Morgunblaðið .flutti um brej’tni. skoðunum og einmitt pórður
„Sveitasögur“ hafi það ekki verið Henuig Jensen ritstjóri, sem er j Sveinsson. Og hann liefir ekkert
tekið fram, sem hnn vildi helst rúmlega 85 ára (f. 1838), segir | verið að dylja þessa bresti þexrra.
leggja áherslu á, og segir svo enn- einnig að ætterni sitt ráði miklujHann hefir bent þeim á þá, hrein-
freanur: ) um heilsu sína. pað stoðar þó lítið ) skilnislega og hispurslaust. Vitan-
„Ef það er nokkui-t einkenni, að hafa í æðum sjer heilbrigt) lega hefir þá sviðið undan þeirri
sem hann á fram yfir alla íslenslca blóð, ef ekkert er gert til að halda
rithöfunda, þá er það það. að því við. Hann segist ávalt hafa
skáldskapur hans, mamilýsingar verið mikið undir beru lofti og
og annað, befir ávalt verið notað-1 ganga ennþá daglega um hálfa
ur í þjónustxi lífsskoðunar hans' aðra mílu vegar. par að auH seg-
og þeirra hugsana, sem hann hef- s ist hann oft haða sig í sjó og
ir viljað flytja mönnum. Svo hef-’síðan „Mín aðferð“ J. P. Múllers
ir það verið, hver sem lífsskoðuu- hafi komið fram, hafi hann notað
iu hefir verið, alt frá „Upp og þær æfingar á hverju kvöldi og
íkalt steypihað á dftir. ,Gigt þekH
jeg aðeins af afspurn“, segir
hann. Harxn segir einnig að and-
legt líf sitt og vakandi áhugihafi
haft betrandi áhrif á líkamsheiisu
sína.
Loks segist svo Bluhme komman-
niður“ og til „Móra“.
Elli.
Talsvert hefir stundum verið dör, sem er um 91 árs, þakka góð-
um það rætt, hvort aldur rnanna an aldur sinn, frjálsu lífi undir
nú væri yfirl<eitt til jafnaðar (beru lofti, sem sjómaður og hóndi,
lengri eða skemmri en áður var. ireglulegu lífemi, og ekki síst því,
Margir telja að svo sje ekki. —1 að hann taki sjer dálítið gufubað
Hinsvegar er oft talið að manns- á hverjum morgni. Köld höð og
æfin endist yfirleitt betur nú en kælda drykki segist hann fyrir-
áður. Sjötugsaldur er nú ekki líta. Hófsmaður segist hann hafa
lengur talinn neitt sjerlega hár, verið, en þj-kja þó hest að ,f á góð-
aldui’, þó áður fjr hafi oft verið (au, danskan snaps' með morgnn-
litið svo á, að eiginlegu lífsstarfi matnum og glas af víui, helst stórt
niaunins væri þá lokið að minsta
kosti. pað er ekki ósjaldan að
fólk lifir nú fram um áttrætt eða
á miðjan níi;æðisaldur, svo að pað
haldi starfskröftum sínum sæmi-
lega.
glas með miðdagsmatnum. Hins
vegar segir hann að alt kaffisull
og sætabrauð sje sjer andstygð og
eins alt aukanart á milli máltíða,
sem nú sje altítt. En máltíðirnar
hreinskilni. Og það er þess vegna
sem reiðilesturinn dynur nú jrfir
p. Sveinsson í Alþ.bl. í gær.
pað er sjálfsagt rjett, að rnarg-
ir, sem Alþ.h'l. kallar alþýðumenn,
hafa kosið p. Sv. í hæjarstjórn.
Allir gætnir og hugsandi menn
vita. það og ern sammála um það,
að öllu nýtari og samviskusaiuari
bæjarfulltrixi er ekki til en pórð-
ur. Og þeim mönnum hafa eKki
brugðist vonir um bann. Aftur á
móti mun þeim, sem hugsað hafa,
að hann yrði í vasa holsjevikanna,
hafa sárnað. peir fengu þar óskift
an mótstöðumann, en ekH nenm
fylgifisk. Og það, sem bolsjevik-
um í bæjarstjóminni gremst mest
við pórð er það, að hann er svo
skýr og ákveðinn mótsetuing
þeirra — frjálsljmdur, víðsýnn,
en þó gætinn, hagsýnn og spar-
samur fyrir hæjarins hönd. Yið
þessa menn er Hjeðni, Hallbirni
cg Ólafi meinilla. Svo það er
ekkert undarlegt, þó að Alþýðu-
blaðið rjúki nú upp með fúkvrð-
um og helli sjer yfir pórð. pað
hefir ráðist á þá, sem hafa verið
minni prándar í götu þeirra.
pað er aftur á móti rjett hjá
Alþýðublaðinu, að pórður hefir
segist hann hafa þrjár. Á sumrin „unnið til þess“ að verða í kjöri