Morgunblaðið - 24.02.1924, Page 2

MORGTTNBLAÐTÐ
Sláið tvær flugur fi einu höggi.
Þær eru göðar og ódýrar.
* Postulinn hvetur oss hjer í hin-
úm upplesnu orðum mjög skýrt og
skorinort, eins og honum er lagið,
til eindrægnis og friðar. — Vitan-
legt er nú það, að það, sem aðal-
lega vakti fyrir postulanum, þeg-
Notið vjelaoliur frá L. C. Glad & Co., Kaupmh. ai hann ritaði >essi orð» var
- j-ems og endranær, vöxtur og
þroski þess f jelagsskapar, sem
hann hafði tekist á hendur að efla
og útbreiða á meðal mannanna,
sem sje kirkju Krists eða guðs
ríkisins hjer á jörðu. Honum var
það mæta vel Ijóst, að vaxtar- og
viðhaldskraftur þessa jnikilvæga
fjelagsskapar lá ekki hvað sísrt
fólginn í eindrægninni og eining-
unni. Hversu mikla þýðingu ein-
drægnin og einingin hefir haft
og hafi fyrir kirkjuna, verður
líka öllum ljóst af sögu hennar.
Hinum fyrsta kristna söfnuði lýs-
ir Lúkas guðspjallamaður svo, „að
hann hafi verið með einum huga“
Höfum nú lyrtrliggjaudi npákur fötaftveimui pektustu teguuduuum,
ijRapid” Cylinderolíu
og Lagenolíu no.905j8.
aBRBURRÆBRIUtH
Islandj h.1.
Ekn*klpafjeiHg»h«J»iiM». Reykj»vlk.
8 ( m a r: 64 2 (nkrihtufcnjy 809 (fraakrjMjHrf).
Símnefni JL.anranceu.
Allskonar sjó- og striðsvátryggingar
Alislenskt sjóvatryggingaríjelag,
fluergi betri ug áreiöanlegri uiöskifti.
Opinbert uppboð
verður haldið í Bárunni næstkomandi þriðjudag 4. mars klukkan
1 eftir hádegi, samkvæmt kröfu hæstarjettarmálaflutningsmanns
Jóns Ásbjörnssonar og cand. jur. Sveinbjörns Jónssonar, að und-
angengnum fjárnámum 23. ágúst 1923 og 23. jnúar síðastliðinn.
Verða þar seldir ýmsir innanstokksmunir svo sem: skrifstofniiús-
gögn (yfirdekt með leðri), fortepíanó, skrifborð, bókaskápur úr
mahogni, myndir, sófi, stólar, borð, byssur teppi og margt fleira.
Ennfremur verða þar seldar stórar litaðar ljósmyndir (landslags),
grammófónar og fleira.
Gjaldfrest á uppboðsandvirði fá þeir einir, sem reyndir
að skilvísi, og ekkert skulda upphoðshaldara.
UmQ öll þau mál, er fjelagið varðar, eru men»*
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 23. febrúar 1924.
)óh. Jóhannesson.
Hinar viðurkendu
LUCANA
Cigarettur
höfum vjer ætíð íyrirliggjandi,
Verslunin Krónan
Laugaveg 12.
1924.
Eftir Eggert prófast Pálsson
þingxnann Rangæinga.
> Friðaxþörfin og friðsemisskyldan.
Efes. 4. 1—3.
Menn veita því gjamaðarlegast
nauðalítið athygli, sem einhver
bandingi hefir að segja, enda þótt
hann kunni að hafa mál eða rit-
frelsi. Böndin setja oftast nær
þann blett á hann í meðvitund
jnanna, að þeir leggja trauðlega
hlustir við því, sem hann hefir
fram að flytja. Að minsta kosti
«ná rödd hans vera æði sterk eða
jinnihald orða hans næsta kraft-
toikið og þýðingarfult, ef menn
eiga að vera fáanlegir til þess að
gefa þeim nokkum gaum. Öðru
máli virðist vera að gegna með
bandingja þann, sem í hinnm upp-
lesnu orðum beinir til vor raust
sinni. pað er bandingi, sem allir
kristnir menn vilja gjarnan hlusta
á með því að hjer er um að ræða
bandingja vegna drottins. ,Böndin,
sem þessi maður var bundinn með,
stöfuðu ekki af neinum þeim or-
sökum, er geti sett Mett á hann
í augum kristinna manna. pvert, á
móti, þau eru nokkurskonar heið-
ursmerki. p au hefja hann enn
(Post. 1, 14.; 2, 1.). Enda var beðnir að snúa sjer til skrifstofu fjeiagsins.
þá óefað, ytri jafnt sem innri
kraftur kirkjunnar meiri enhann
hefir nokkrn sinni endranær ver-
ið. pótt vöxtur og útbreiðsla þess
helga fjelagsskapar hafi oft og
e,natt orðið mikill, þá hefirhann
þó sennilega aldrei orðið meiri, til-
eru tölulega, en á hinum fyrstu dög-
iim hans, þá er allir meðlimir
hans voru, samkvæmt lýsingu guð-
spjallamannsins/ með einum huga.
Hins vegar vitum vjer, að þegar
simdrung hefir komið upp í þess-
úm fjelagsskap, þá hefir það óhjá-
kvæmilega leitt til afturkipps eða
hnignunar fyrir honum. Og þessi
staðreynd ætti því að vera með-
limúm þessa fjelagsskapar — allra
.hélst þjónum kirkjunnar — nægi-
leg hvöt til þess, að forðast aít
þras og þráttanir, oft og einatt
um frekar smávægileg en þýðing-
arfull efni, en gæta í þess stað
að varð-
Hafnarstræti 15.
Talsfmar 615 og 616.
Efnalaug Reykjavikup
Laugavegi 32 B. — Sími 1300. — Símneftú: Efnalaug.
Hremsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt, og breytir um lit eftir óskum.
%feir þægindi! . Sparar fje!
I.
arms.
En
Sterkar
Nlilliskyrtur
úr tvisttaui fyrir
Karlmenn og Drengi
selur
meira í þéirra áliti og gefa orðum
hans enn fyllri þýðingu enn þau (áminningar postulans,
annars kynnu að liafa... haft. pan vetta andans í bandi frið
sýna sem sje augljóslega, hversu
mikill kraftur og einbeitt alvara
bjó í orðum hans yfirleitt, þár
sem hann hirti ekki um það, þótt
hann væri bundinn, þótt honum
væri varpað hvað eftir annað í
fangelsi, og meira að segja hann
væri af lífi tekinn vegna pess
boðskapar, sem hann hafði mönn-
unum að færa.
Hann hafði gjörst flytjandi
frelsis- og friðarerindis .Jesú
Krists. pess vegna var hann nú
bandingi vegna hans. pess vegna
beið hann nú í fangelsi í Róma-
horg, höfuðhorg heimsins. Vegna
friðarorðs þess, sem hann har, á
^ðra hliðina á milli guðs og manna
og á hinahliðina á milli mannanna
innbyrðis, var hann nú hneptur í
fjötra. Heimurinn er jafnan sjálf-
um sjer líkur. Heimurinn var vit-
anlega þá ekki ihneigðari til frið-
ar en hann reynist enn í dag..
ITann kaus þá, eins og hann gcrir
ennþá, frekar að hlusta á mál ó-
eirðarseggjanna heldur en þeirra,
som tala máli friðarins.
En þótt postulinn væri nú hnept
nr í fjötra hætti hann samt ekki
að flytja friðarerindi sitt; þótt
hnnn gæti ekki þá, eins og sakir
stóðn, talað máli friðarins, þá gat
hann samt ritað söfnuðum síiium
um þetta efni, og hvatt þá til þess
að leggja sem fastast stund á frið-
inn og eindrægnina, samhliða öðr-
um kristilegum dygðum. Og á með
al þeirra hvatningarorða er það,
Að þjóðfjelagið hafi þörf á friSi,
má oss öllum verða ljóst, hvort
heldur vjer höfum íyrir augum
frelsi og framfarir þjóðarinnar eða
farsæld einstaklinganna.
Að frelsið sje einhver dýrmæt-
æsta. eign sjerhverrar þjóðar er af
öllum viðurkent. Enda hefir mörg
ems og einingin og ein- þjóðin varið öllum kröftum sínum
drægnin hefir verið, er og verður vlarið Öllu því bestAj sem hún hefir
nauðsynleg fyrir þennan fjelags- átt til> lífi bl68i óteljandi sona
skap, svo er hun og óumflýjan- sinna) ýmist til þess að afla sjer
leg fyrir hvern annan fjelagsskap, frelsisins> ýmist til þess að varg.
aem þarfnast vaxtar eða viðhalds. veita þag 0g þa.s liggur - augum
Enginn fjelagsskapur, hversu uppi að slíkt gjald mundi ekki svo
sterkur eða öflugur sem hann margsinnis hafa verið gefið fyrir
xann að sýnast, getur staðið til frelsið) ef þaS ekki teldist þess
langframa, ef sundnrlyndið, tví- virði. Að vísn hefir frelsið ekld
drægmn, dedurnar ogflokkadrætt- kostað oss neitt slíkt gjald. Vjer
nnii ná sjer þai fyrii alvöru hofnm ekki þurft að fúrna einnm
mðri. pví það gildir ekki aðeins einasta blóðdropa til þess að afla
um kirkjuna, heldur einnig allan oss þe&s 0g m4sko með fram þess
annan fjelagsskap manna þetta, vegna finnum vjer þ4 heldur ekki,
s„m frelsari vor sagði. „Hvert það jafnvel sem aðrar þjóðir, sem þa<5
ríki, sem í sjálfu sjer er sundur- hafa gjört til þe>SS; hve dýrmæta
þykt, mun leggjast í auðn, og eign hjer er nm að tefla. En þútt
hvert hús mun þar yfir annað frelsiðj sem vjer höfnm svo að
lapa . (Lúk. 11, 17.). En sá ije- segja nýlega fengið, aS minsta
lagsskapur, sem vjer <eftir atvik- kosti ag fnllU; hafi ,ekki kostag
nmhljótumnúsjerstaklega aðhafa oss bl68> þ4 hefir það þó kost.
í huga er sjálft þjóðfjelagið. i>em að ogs langa og stranga har-
Guðm. B. Vikar,
Laugaveg 5. Sími 658. - »
Klæðaverslun. — Saumastofa.
Nýkomið úrval af vöndúð-
lim fataefnum.
Fljót og ábyggileg
afgreiðsla.
sónnum ættjarðarvinum hlýtuross
öllum jafnt að vera ant um heill
þess og hamingju, og vilja vcita
því stuðning, hver eftir sínum
kringumstæðum. En sje það nú í
raun og veru svo, þá verðum vjer
Iíka að leitast við að gjöra oss
ljóst hvert sje eitthvert helsta skil-
yrðið fyrir því, að slík viðleitni geti
horið árangur. Og í því slcyni
hefi jeg einmitt valið hinn heilaga
upplesna teksta. Jeg ætlast til
þess að hann skerpi sjón vora eða
skilning á: þörf þjóðfjelagsíns
á friði og hinni þar af leiðandi
áttu. Margir af landsins bestu og
göfugustu sonum hafa ekki aðeinS
um áratugi heldur aldaraðir varið
bæði tíma sínum o:g kröftum, fj®
og fyrirhöfn, til þess að afla css
frelsisins, ýmis meö því að vekjá
þjóðina til meðvitundar um sjálfa
sig og bvui liana þann veg undir
það, ýmist meö því að sannfæra
sjálfa valdhafana, svo að þeir
smátt og smátt slökuðu á klónni.
En alt þetta mikla og góða starf
hefði verið unnið fyrir gíg, öll
þessi langa og stranga frelsisbar-
átta liefði þá til einskis eða vei'1'
en einskis verið háð, ef vjer ættm11
fyrir höndnm að missa frelsið aft'
ur. Veit jeg það að vísu aö fáir
eða engir gjöra ráð fyrir því aó
til slíks geti komið. En því er Þ°
sem vjer höfum hjer hlustað á í' sameiginlegu skyldu vorri
dag.
I efla hann.
Himi árlegi dansleikur fjelagsins, fer fram laugardag-
inn 1. marz i Iðnó og hefst kl. 9 e. h.
Fjelagar geri svo vel og vitji aðgöngumiða fyrir sig og
gesti sína í verslun Haraldar Árnasonar, helst sem fyrBt °&
ekki siðar en á laugardag 1. marz fyrir kl. 4 e. m-
Stjópnin.