Morgunblaðið - 13.05.1924, Page 4
MORGUN BLA1I8
Tilkynningar. ——
ísafold var blaða best!
£sai#ld &r blaða best!
ísafold verður blaða best.
Auflýsingablað fyrir sveitirnar.
AUir rersla ársins hring,
ains þeir stærri’ og minni.
ef þeir hafa anglýsing
átt í daghókinni.
Viískifti. —
Maltextrakt — frá Ölgerðin Bgili
«kailagríni8son, er hest og ódýrast.
...........i-—- ....... ■ — ■»>
Oívanar, borðstofnborð og stóiar,
JMýraist og best f Húsgagnftverslun
fíaykjavíknr.
Hreinar ljereftstusknr kaupir ísa-
/oldarprentsmiðja kæsta verði.
Umhnðapappír
■v.ainr „Morgnnblaðið' ‘ mjög ódýrt.
Hey tíl sðln í Höepfnern-pakkhdai í
Hafnarstræti.
Barnarúm til sölu' á Lindargötu
7 A.
— HúimæTH. ——
Stór stofa til leign á' Langaveg 42,
miðhæð, fyrir einhleypa.
Lítil íhúð í miðbænum á A.kureyri
ev til leigu nm sumannánnðina júní
til sept. Nokkur húsgögn geta fylgt.
Ibúðin er 2 samliggjandi herbergi og
eldhús með rafsuðu, vatni og vask,
aðgang að þvottahúai og snúrum. —* 1
Kostar 50—60 kr. ,nm mánuð. A. S.
í. vísar á.
Gott tveggja manna herbergi er til
leigu frá 14. mai. „Von.“
Ágætt herbergi eitt eða fleiri, á
besta stað í bænnm, með forstofu-
inngangi, miðstöðvarhitnn og raflýs-
ingu, til leigu frá 14. maí.
A. S. í. vísar á.
■..... Vinna. =—■—
Duglega verkamenn vantar Búnað
arfjelag Mosfellshrepps. Semja ber
við Magnúe á Blikastöðum. Sími
að Varrrra. -
Komið, reynið, sannfserisi
Oft er þörf, en nú er nauðsyix að kaupa Veggfóður, þar, sem vissa
«r fyrir að menn fá endingargóða, ódýra og smekklega vöru. —
Genð þrí kaup yðar á veggfóðri nú sem endranær þar sem reynsdan
mnn sýna yður að kaupin gerast beet, en það er hjá
Sw. Jónssyni & Co., Kipkjustræii 8 b.
talaði major Grauslnnd og mintist
íslands — kvaðst aldrei mundu
gleyma því, einkum þjóðmni, og
f>ví trausti, er bún befði sýnt, sjer
í starfi sínu.
Um kvöldið kl. 8þú var á ný
opinber samkoma og kom þar mik-
ill mannfjöldi, sem kveðja vildi
Grauslund og frú hans. .
Voru þessi kveðjusamsæti hin á-
nægjulegustu og Ilernum til sóma
jafnframt því, sem þau sýna vin-
sseldir þess manns, sem nú er að
láta af stjórn Hersins bjer á landi.
kvenfólkið fengi alt að vera í
innri hringnum (næst byrginu),
en karlmenn’rnir í þeim ytri, en
þetta hefði miðillinn ekki viljað.
Hann hefði viljað dreifa því þann-
ig, að liafa karlmann og. kven-
mann á víxl. Hr. E. K. gat þess
líka, að miðillinn hefði heimtað,
að altaf væru 7 þeir sömu á hverj-
um fundi. Hann sagðist svo ætla
að biðja -okkur öll að taka hönd-
um saman, þegar v:ð værum sest.
En það, sem mest væri erfiðio,
ætlaði hann karlmönnunum, og
beiddi tvo af þeim, þá sem yst
sátu í ytri hringnum, að styðja
höndunum á herðar, karlmönnum
þe m, sem sátu fyrir framan þá.
pegar kl. var átta, vísaði hr. E.
K. okkur öllum til sætis í stofu
jþeirri, þar sem fundurinu átti
fram að fara, en hún var við hlið-
ina á skrifstofunni. Hverju okkar
Ihafði verið vísað til sætis áður en
fundurinn hyrjaði. Hr. E. K. hafði
sjeð svo um, að mjer hlotnaðist
besta sætið, og er jeg honum þakk
lát fyrir >að.
Pegar jeg var búin að koma
mjer fyrir, leit jeg inn í hyrgið
•og sá jeg þá, að miðillinn var
kominn þangað. Sat hann þar á
hægindastól og studdi hönd undii’
I styttings
Dýrkeyptur „bitlingur.“ „TIminn“
skýrir frá því, í eíðasta blaði, hvers
vegna Framsóknarmenn kusu Bjarna
firá Vrogi í bankaráðið. pá vantaði
bitling handa Klemenz. En „Fram-
sóknarflokkurinn hefir ekki meiri-
hluta á Alþingi — varð hann að
gera samband við annan flokk, til
þess að ná meiri hluta við allar
kosningarnar,“ til þess að bitlingur-
inn ekki tapaðist.
Einhyerjúm, öðrum en Tímafor-
kólfúnum, hefði þótt þessi biti dýr-
kéyptur. Eftir að blaðið hefir ausið
sjer yfir Bjarna, og talið hann allra
ruanna skaðlegastan í bankaráðinu,
taka þessir „sannleikspostular“ hönd-
um saman og kjósa Bjarna. til 12 ára,
til þess að geta fengið bitling handa
flakksmanni sínum í eitt ár.
Sigurjón Jónsson, þm. ísafjarðar-
kaupstaðar. Síðan Alíþingi kom saman
í vetur, hefir Alþýðubl. sjaldan kom-
ið svo út, að það hafi ekki slett rógi
og illmælum til Sigurjóns Jónssonar,
þm. Isafjarðarkaupstaðar. pað er eng-
iii furða að blaðið gerir þetta, því
það er í samræmi við allar gerðir
þess. Bla?Sið öfundar Sigurjón fyrir
það mikla álit og traust isem hann
ávann sjer með þingmensku sinni í
vetur. Blaðið óttast að Sigurjón hafi
til frambúðar trygt sjer kjördæmið,
enda má fullyrða, að svo verði, því
Sigurjón má óefað telja með nýtustu
þingmönnum.
Gengið.
Rvík í gær.
Sterlingspund 32,50
Danskar kr 126,06
Sænskar kr 201,16
Norskar kr 106,73
Dollar 7,61
Kihöfn í gær.
Sterlingspund 25,65
Ðollar 5,89
Franskir frankar 33,30
Belgískir frankar 27,80
Svissneskar kr 104,50.
Lírur 26,30
Pesetar 81,35
Gyllini 220,55
Sænskar kr 156,00
Norskar kr. 81,80
ÐAGBÓK.
□ Edda 59 245136'/2 = 2
Fyrsti knattspyrnukappleikur ársins
var haldinn á Iþróttavellinum á
sunnudaginn var. Keptu þar K. R. og
flokkur skipverja af franska herskip- !
inu Ville d’Ys. Úrslit urðu þau, að j
K. R. skoraði 14 mörk á móti 1. Dóm-
ari var Erlendur Pjetursson. Veður
var ágætt og fjöldi fólks.
I
Kuldatíð hefir verið hjer síðan fyr-!
ir páska jþar tii nú síðustu daga, að j
brugðið liefir til þýðviðra. Er klaki !
svo mikill í jörð enwþá, að ekki hefir
verið hægt að pæla upp kálgarða eða
gera önnur verk, sem vanalega hefir.
verið lokið á þessum tíma. j
Fiskafli. Nokkrir bátar hafa róið
hjer undanfarna daga út á Svið, og
aflað vel, fengið upp undir hundrað í
hlut af stútungsfiski og smáfiski.
Hafa þeir sem róið fengið góð
daglaun oftast, þegar gæftir hafa
verið góðar.
Hrognkelsaveiði hefir verið með
minsta móti hjer í vor. Er kent uin
sjógangi og kulda.
—• „Gullfoss kom frá útlönd-
um hingað á sunnudagsnóttiua. Meðal
farþega voru: Kristján Torfasou km.,
Eskildsen fi-amkv.stj., Eggert Laxdal
málari, J. Nilsson fiðluleikari, Theó-
rlór Siemsen, Ragnar Blöndal, G.
Jannoeh, þýskur maður, Benedikt pór-
arinsson kaupm., Sigurður Birkis
eöngvari, Sveinbjörn Högnason stud.
theol., l’jetur Ingimundarson slökkvi-
liðssstjóri, Júlíus Guðmundsson, ung-
frúrnar Sesselja Guðbrandsson, Mar-
grjet Jóhannesdóttir, Bjarnfríður Ein-
a.rsdóttir, Auður Finnbogadóttir og
Unnur Pjetursdóttir, Sehelle óbersti,
þýskuf maður, Karl Petersen og frú
haiis, frú Thorsteinsson (Axel Thorst.)
Ragnar Ofeigsson eand. theol o. fl.
/
Svar frá Kristjani Bergssyni, við
grein þeirri, er Helgi Valtýsson fjekk
birta hjer í blaðinu, hefir komið til
blaðsins fyrir nokkru, en hefir ekki
komist vegna rúmleysis. Ivemur það
■á morgun.
I
VertíSin I Vestmánnaeyjuxu hefir
orðið í þetta sinn mjög góð. Hefir
t. d. hæsti netabáturinn fengW um
67000 fiska. En af línubátum hefia
sá lægsti um 9000, en sá hæsti um
15000 fiska.
í
„Por“. Hann fer til Akureyrar í
kvöld, ef 100 farþegar gefa sig fram.
Eru fjölmargir menn staddir hjer I
bænum, sem norður þurfa að komast,
en nú er engin ferð nema með „Var-
anger/ ‘ sem fer í kvöld, en haun fek-
nr mjög fáa eða jafnvel enga farþega.
Bæjarfógetaskrifstofan er flutt í
Suðurgötu 4, uppi, en bæjarfógetinn
býr sjálfur niðri.
„Lagarfoss1 ‘ kom hingað á sunnu-
dagsnóttina. Farþegar voru fáir.
Karlakór K. F. U. M. söng úti á
sunnudaginn uppi við stjórnarráðshús,
og hluStaði afarmikill mannfjöldi á
sönginn, sem gerður var hinn besti
rómur að, þó annan einsörtgsmanninn
vantaði, Símon pórðarson. Ætti þessi
kór að láta oftar til sín heyra úti en
hann gerir. Mundu bæjarbúar verða
honum þakklátir fyrir það.
Alment landbúnaðarpróf tóku þcir
í fyrra mánuði við landbúnaðarháskól-
ann ií Höfn, Olafur Jónsson og Stein-
grímur Steinþórssön, báðir með fyrstu
einkunn. Tekur Olafur við fram-
kvæmdastjórastöðu Ræktunarfjelags
Norðui'lands á þessu vori.
Ævintýri Andersens verða sýnd á
ný í kvikmynd og skuggamynxlum í
Iðnaðafmannahúsinu kl. 7 í kvöld.
4
Grein Kofoed Hansen er birtist hjer
í blaðinu í dag, hiifum vjer borið und-
ir búnaðarmálastjóra, og felst hann á
efni hennar, að öðru leyti en því,
þar sem að því er vikið, að Bún-
aðarfjelagið hallist frekar að einum
’stjórnmiálaflokk en öðrum. Starfsemi
bess «511 hefir sífelt veri.ð utan við
flokka og stjórnmáladeilur.
En um stefnu þess skal þaS að-
eins tekið frani, að starf fjelagsins
hefir verið og er svo mikið á sviði
tilrauna og undirbúningsathugana, að
stefnufestan hefir því oft ekki getað
verið eins mikil og sumir hafa ætl-
ast til.
kinii. Byrgið var þannig útbúið,
að tjaldað var fyrir eitt honxið 1
stofnnni frá lofti til gólfs með
svörtum dúknm. Dúkarnir voru
svo efnismiklir, að þéir lágu í
fellingum.Talsvert rúm var í hoirn-
inu fyrir innan tjöldm. pegar við
komuxn inu í stofuna, var ljós
þar inni og tjöldin voru dregin
til hliðar frá miðjunni, svo að vel
sást inn í byrgið. pegar allir voru
búnir að koma sjer fyrir, var ljós-
ið slökt, aðeins látið lifa í rauðri
„peru“, sem var á „píanóinu“,
en við það sat frú Matthilde Arn-
alds og spilaði meðan á fundiniixn.
stóð. Fyrst, eftir að ljósið var
slökt sá jeg ekkert. Jeg heyrði
samt einhvern tala um að þetta
væri nóg Ljós, það xnætti ekki vera
rneira. Jeg gat þess þá við hr. E.
K., að mjer fyndist alveg myrk-
ur, en hann sagði, að jeg skyldi
vera róleg, jeg myndi venjast
birtunni. Enda varð það svo, því
að eftir litla stund fór jeg að
geta .greint alt í kring um mig,
og miðilinn sá jeg vel, og sat hann
í sömu stellingum og áður.
Hr. próf. Haraldur Níelssou
hjelt nú nokkuð langa bæn, bað
fyrir xniðlinum, bað fyrir „þeiru
hmum megin,“ er væru að hjáipa
miðlinum, bað fyrir okkur, sem
vorum þama saman kornin o. s.1
! frv. — Að bæninni lokimii hófst
! sálmasöngur — sem við oll vorum
i ,
, beðin að taka þatt í — og uú dró
próf. H. N. tjöldin alveg fyrir'
byrgið. Fyrst voru sungnir dansk-
ir sálmar, síðan íslenskir. pegar
þessi sálmasöngur lxafði staðið
nokkuð leugi, heyrðist rödd ixman j
úr byrginu og vörum við ávörpxið
á dönsku. Hr. E. K. sagði mjer,'
að þetta væri aðal-„kontrollör“ ,
(stjórnandi) miðilisins, og skyld-
ist mjer þá, að nú væri miðillitm
fallinn í „trance.“
Alveg hafði þessj, svo kalíaði
„stjórnandi“ sama málrórn og
miðilliixn, — jeg heyrði miðil-
inn tala við fundarmexm áður exi
funduriun byrjaði. ,Stjórnandinxi‘
gat þess meðal annars, að hanxx
væri mjög ánægður yfir ag geta
verið þarna með okkur um
kvöldið. pegar hann þagnaði hófst
sálmasöngur á ný, og voru sungn-
ir íslenskir sálmar.
Eftir litla stuiid er sagt inni
í byrginu, að hann („stjórnand-
inn“) viti ekki, hvemig á því
standi, að sjer gangi illa í kvöld,
kvaðst ebki finna betur enn að
það vantaði kraft til þess að
,,materialisera“; sálmasöngurinn
hófst þá enn á ný litla stund. Nú
segir röddin inni í byrg:nu, að
ljós'ð muni vera ofmikið. Var þá
ljósið minkað lítið eitt. Jeg beyrði
þá frú Aðalbjörgu Sigurðardóttur,
konu prðf. Haralffs Níelssonar,
líka vara við því, að hafa ljósið
of mikið, og minti húix einhverja
af þeim, sem inní voru, £ það, að
a síðasta fundi hefði komið ,vera‘
fram í byrgisgættina en hörfað
aftur og ekki þorað fram fyr en
búið var að minka ljósið. Ein-
hverja heyrði jeg samsinna þetta.
Nokkrxi seinna heyrði jeg frú
Aðalbjörgu og frú Vilborgu
Guðnadóttur tala um þáð, að >ær
sæju ,vemr‘ standa rjett hjá sjer,
en ekki voru þær „verur“ sýni-
legar mínum augxxm. Líka talaði
frú Aðalbjörg xxm, að hún sæi ský,
og spurði hún mann sinn, hvort
hann sæ: það ekki, og kvaðst hann
sjá vel stóran skýhnoðra. Sama
var um þessa sýn og „verurnar“,
sem frúmar sáu, að ekki birtist
kún mjer. Enn voru sungir sálrn-
ar góða stund. Einhver hafði þá
orð á því, að ekkert mpndi ætla
að gerast, en frxx Arnalds sagði,
að lengur hefði orðið að bíða á
síðasta fundi. Eftir litla stund er
sagt inn: í byrginu, að nú megi hann.
(,,kontrollören“) til að h:ðja um
alveg xnyrkur dálitla stund, ef
hann eigi að geta .materialiserað/
Er þá slöbt á raxiðxi „perunni“,
svo að nxi er kolsvarta myrknr
nokkra stund. Ekki get jeg vel
ætlast á um, hve' lengi það var,
en 'hygg, að það muni hafa verið
um 10 mínútur. íslenskir sálmax-
voru sungnir á nxeðan. — pá er
sagt inni í byrginu, að nxi megi
rauða Ijósið koma aftur. Er þá
kve'kt á raxxðu „perunni"1, en þess
vandlega gætt, að ekki sje of-
mikið ljósið. Var það þó svo mik-
ið, að vel xnátti greina alla, senx
inni voru.
Ekki mnndi jeg samt hafa þekt
þá sem fjærst mjer sátu, ef jeg
hefði ekki vitað, hverjir það voru.
Nú er sagt iuni í byrginu: ,,Nu
tror jeg at vi har faaet samlet
sáa megen kraft, at vi kan
,materialisere.“
pótt. jeg nxi aðeins tilfæri þetta
á döxxsku — af þ\n jeg man það
orðrjett — þá var sarnt alt sagt
á dönsku,, sem taláð var inxxi í
byrginu.
Framh.