Morgunblaðið - 24.07.1924, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
— Tilkynningrar. ———
Sænsk sjúkraLeikfimi. Massage og
fótlækningar. Ingunn Thorstensen,
Skólavörðustíg 30, sírni 636.
ísafold var biaða best!
Isafold er blaða best!
ísafold verður blaða best.
iuglýsmgablað fyrir sveitirnar.
Drýgri engin dagbók er,
Draupnis smíða hringa,
en dagbókanna dagbók hjer:
Dagbók auglýsinga.
Nýir kaupendur að Morguublað-
iuu fá blaðið ókeypis til næstu
Uxánaðamóta.
VíískiftL
Tófuhvolpar, hæst verð, afgr. Al-
þýðublaðsins, gími 988, vísar á.
Ný fataefni í mikln úrvali. Tilbúin
?öt nýsaumuð frá kr. 95,00. Föt af-
greidd mjög fljótt. Andrjes Andrjea-
son, Laugaveg 3, sími 169.
Dívanar, boröstofnborð og stóiar,
ðýraast og best í Húagagnaverslun
'^ivkjavfSnjr.
Hreinar Ijereftstusknr kaupir Isa-
foldarprentsmiðja kæsta verði.
Mlorgan Brothers vina
Portvín (double diamond).
Sherry.
Madeira,
eru viðurkend bert.

10. gr. glös, pelaflöskur og soyu-
flöskur eru keyptar í búðinni á Baid-
ursgötu 39.
Tapað. — Fundið.
Pakki með myndum, tapaðist í gær
á götu í bænum Finnandi beðinn að
skila honum til A. S. í. gegn fund-
arlaunum.
ákveðið, að meðan samningurinn
verði í gildi, verði engar nýjar
flotastöðvar gerðar; en þó eru í
samningnum undanþáguklausnr,
og samkvæmt þeim teljast Banda-
ríkin hafa heimild til þess að gera
nýja flotastöð á Hawai, og Eng-
lendingar á Singapore.
Vegna afstöðu Mac Donalds og
stjómar hans, verður því senni-
lega hljóðlegra en verið hefir nm
mál þetta að sinni, en svo segir
mörgum hugnr um, að þessi mál
-og önnur, er allmjög snerta Jap-
ana muni mjög auka haturþeirra
til hvítra manna, er út geti brot-
ist síðar og leitt af stríð og hörm-
ungar. Sumir halda því fram, að
fyr eða síðar muni geigvænlegt
stríð verða háð í Asíu, um yfir-
ráðin yfir henni, mi$li Japana og
Evrópumanna.
Japanar ieru sporgönguþjóðin í
Asíu. Hinar Asíuþjóðimar eru all-
ar meira og minna þrælbundnar á
evrópíska klafa. Japanar vildu
þar öllu ráða. Óvíst er mjög hvern
ig fara mundi, ef í harðbakka slæi.
Japanar eru engi lömb við aðleika
sjer.
Gengið.
Rvík í gær.
Sterlingspund.......... 31,85
Dollar................. 7,26
Danskar krónur.......117,10
Norskar krónur....... 97,19
Sænskar krónur.......193,21
Frariskir frankar...... 37,70
-rrrii i-jirommyimn.i
Guöm. B. líikap
Í klæðskeri,
Langaveg 5. Sími 658.
I. flokks saumastofa.
Vönduð fataefni
í úrvali.
t Athugið verðið hjá rojer.
nnrr« * 11 m » v irjaLiLA rm »i
DAGBÖK.
Veðrið síðdegis í gær: Hiti á Norð-
urlandi 9—14 stig, á Snðurlandi 12
—14 stig. Norðlæg átt. Hæg á Norð- [
ur- og VesturlandL Ljettskýjað á
Norð-vestúr og Suð-vesturlandi. Ský-
jað annarstaðar.
Nokkrir göngugarpar hjer í bæ,
Tryggvi Magnússon, Helgi Jónasson
og fleiri, ætla í ferðalag nm óbygðir
bráðlega. Meðal annars ætla þeir að
koma í pórisdal. peir fara í bifreið
til pingvalla, en fótgangandi þaðan.
Hesta munu þeir hafa með í förinni
undir klyfjar.
■ E.s. Diana er væntanleg á föstudag

Athygli bifreiðaeigenda skal vakin
á auglýsingu lögreglustjóra á fyrstu
síðu um bifreiðaskoðun.
2. ágúst. Eigi mun fastráðið ennþá,
hvar hátíðahöld dagsins fari fram.
Komið hefir til orða, að þan fari fram
á Akranesi og að „Suðurlandið'‘ verði
fengið til þeirrar farar. Einnig hefir
komið til orða, að farið yrði til Við-
eyjar. Arbæjartúnið er ekki fáanlegt
í ár. y
Og hefir komið til orða, að halda
daginn hátíðlegan á Blönduhlíðartúni
(fyrir neðan Skíðabrautina.)Er senni-
legast, að sá staður verði valinn.
íþróttamótið, sem ungmennafjelögin
Afturelding og Drengur í Kjós halda
árlega, annað hvort í Kollafirði eða
á Eiði í Kjós, átti að halda í Kolla-
firði í sumar, en fórst fyrir vegna
mislinganna.
í. S. í. hefir í hyggju að stofna
til íþróttanámskeiðs hjer í bænum,
frá 1. nóvember næstkomandi, til 1.
apríl næsta ór, ef næg þátttaka verð-
ur. þar verða kendar ýmsar íþróttir,
svo sem sund, glímur, stökk, knatt-
Isafoldarprenfsirsidja h.f«
Rey kja vik
Ódýrar skemtibækur:
Sðsmsafii ísafoldar: 1., 4., 6., 7., 8., 10., 14. og 15. hefti, alt
afar-spennandi sögur á prýBilegri islensku, kosta
aöeins 1 kr. heftiö.
f andirdjúpnnum, saga eftir H. G. Wells, 50 aura.
Franskar smísögnr, eftir þekta hðfunda, 1 kr.
Hefndln X. og XI. hefti, eftlr Vietor Cherbuliea, 2 kr.
Nýir aiðir, eftir Aug. Strindberg, 1 kr.
Fjetnr og Maria, eftir Alex. Puschkin, 1 kr.
Hamvisknbit, eftlr Aug. Strindberg, 1 kr.
Áfram, eftir O. Swett Marden, 1 kr.
Dranmar Hermanns Jönnssonar, 1 kr. 60 aura.
Fjalla-Byvindnr, aöeins 50 aura.
Reykjarlk fyrrum OK ná, eftir Indriöa Einarsson, 1 kr.
F4st hj4 böksölum og 4 skrifstofu okkar.
Einkabrjefsefnin fallegu í kössum,
aem margir nota einnig: til t»kif«erinejafa,
fást enn meiS 5O°/0 af»l«etti á gfcrifstofu rorri.
Allskonar prentun
hvergi sroekklegar, fljötar nje ðdýrar
af hendi leyst en hj4 oss.
Isafoldarprentsmiðja h.f.
Simi 48 —•— Simi 48
leikir, heilsufræði, Miillersæfingar og
fleira. Jón porsteinsson forsttöðu-
maður Mullersskólans veitir náms-
skeiði þessu forstöðu og geta þátttak-
endur snúið sjer til hans eða stjóm-
ar f, S. f.
Af veiðum kom Egill Skallagríms-
son í gær með 135 föt.
Úr ferðalagi um Vestur-Skaftafells-
sýslu kom Jón Kjartanssón alþingis-
maður í fyrrakvöld. Hefir bann verið
að halda leiðarþing með kjósenduns
þar eystra. Segir hann grasbrest all-
tilfinnanlegan, einkum austan Mýr-
dalssands og verst í Skaftártungu.
Eru tún þar víða mjög kalin. f Mýr-
dal er grasvöxtur betri og fara menn
að byrja slátt þar. Heilsufar manna
g’Ott.
G-arðar Gíslason hefir verið á ferða-
lagi um Borgarfjörð, og hefir því
dregist að grein hans birtist, sú, sem
er í blaðinu í dag.
Skotið á heiðinni.
Eftir Paul Busson.
fyrst í halla haxnrahlíðar, og svo í mýr-,
ardragi, innan um óhreina pytti og fúa-
keldur, í einlægum bugum.
Jeg varaði hana við, að ganga út á
mýriua eina síns liðs.
„Jæja, Martin“, sagði hún, og ávarp-
a‘ði mig með skírnarnafni mínu. „pá
verðið þjer að kenna mjer að rata á
þessum slóðum. Mjer þykir gaman að
því að ganga um heiðina, og jeg verð
því að vita deili á öllum hættum, er á
vegi mínum gætu orðið hjer“.
Við komum að dálitlu pílviðartrje og
si'ttumst í skugga þess. Og af því hún
óskaði þess, lagði jeg niður geithafur-
inn, og settist við hlið hennar. Svo horfði
hún á mig, og það var þessi einkenni-
legi, seiðandi ljómi í angnm hennar. Og
hún brosti. Og áður en jeg vissi, hafði
hún vafið hönd sinni um háls minn og
kyst onig.
Jeg get ekki lýst tilfinningum mínum
á þeirri stund og þeim, er á ieftir fóru.
Jeg hafði aldrei verið eins hamingju-
samur og aldrei eins kvíðafullur, jafn-
framt kanske vegna þess, að líkami ifainn
og sál var á hennar valdi. Já, sálin líka,
því guð átti hvorugt leugur.
En er við komum að vegamótum
nokkrum, tók jeg eftir svo einkennileg-
um ilskuglömpum í augum hennar, að
mjer rann kalt vatn milli skixms og hör-
unds.
Jeg leit á klæði mín, því á þau starði
húu. Hún starði á blóðblett, er á þau
hafði henst, er jeg drap geithafurinn.
Og áður en jeg fengi nokkuð að gert,
lagði hún varir síuar að grófgerðum
klæðum mínum og beit svo í þau, þar
sem blúðbletturinn var. Og um leið rak
hún upp svo hryllilegt vein, að hrollur
fór um mig.
Andartak fanst mjer jeg horfa á
óargadýr, er gnísti tönnum í heift. En
fáum andartökum síðar, er jeg horfði í
andlit henni, var það fagurt og bros-
andi, eins og áður, og hún mælti með
mjúkri röddu:
„Hve lítið þarf eigi til að hræða yður
Martin“.
Hún hló við, hátt og hvelt, og hlátur
hennar hvarf, eins og fugl er rennir
hátt til flugs.
Yið gengum áfram, og er við fórum
um skógiun, þar sem hann er dimmast-
ur, stóð Heinrich Múckenzáhler augliti
til auglitis við okkur. Andlit hans var
svartleitt að venju og skein á hvítan
tanngarð hans. Með öxi sinni hjó hann
til nýjan hræristaf í þurkunarofn sinn.
„petta mun vera Múckenzáhler,“ sagði
greifafrúin og horfði á hann. Hann ypti
loðnu, dökku brúnunum.
„Björn eða maður?“, spurði hún og
hló.
Yiðarbrenslumaðurinn stóð upprjettur
og lyfti þungum viði eins og fisi: ,Björn
í augum litla veiðimannsins þarna“,
sagði hann, „en maðnr í yðar augum,
fagra frú“.
Aitur skein á háan, hvítan tanngarð-
inn.
Greifafrúin hló við lágt, horfði stöðug-
lega á hann og mælti svo: „Yið skulum
halda áfram, Martiu“.
En þegar jeg, skjálfandi af reiði,
hafði snúið mjer við og fbúist til göngu
dokaði hún enn við og kinkaði kolli til
svarta risans.
Við hjeldum áfram göngunni, og jeg
var sár og reiður.
„Jæja, Martin! Hvað gengur að yð-
ur?“, spurði hún loks.
„Hvað að mjer gengur?“, sagði jeg
reiðilega. „Hví sýnið þjer illmenni þessu
og Þjófi slíka alúð? Nú verður hann
hreyknari og verri viðureignar en
nokkru sinni fyr“.
Greifafrúin staðnæmdist og horfði á
mig frá hvirfli til ilja. Andlitssvipni?
hennar var kaldur og harðneskjulegur.
„Pjer erúð drengur góður, Martin“,.
sagði hún. „En verði jeg vör afbrýðis-
semi hjá yður, þá getið þjer farið leið
yðar. Gleymið því ekki“.
Mjer leið eins og kastað hefði veriði
ísköldu vatni í andlit mjer. Og það særði
mig djúpt, að hún skyldi tala til mín á.
þenna hátt.
Á þessu andartaki barst að eyrum okk-
ar hávært hó Heinricks. Hann hóaði k
sama hátt og kolabrenslumenn hóa sín á.
milli. Jeg vissi undir eins tilgang hans
og hún líka.
jyHann sendir mjer kveðju .. Heyrið
þjer það?“, sagði hún hrosandi.
„Jieg heyri vel“, sagði jeg þuuglega.
,)En þeir tímar munu koma, að hann
má eigi reyna svo á raddbönd sín“.
„Barnshjal“, sagði hún, og strauk
hönd mína þýðlega með mjúkri hönd
sinni. Mjer leið illa. Hjartað barðist á-
kaft um í hrjósti mjer. pað lagðist í
mig að eitthvað ilt mundi henda, eitt-
hvað, sem snerti kolahrenslumanninn. En
hún gekk á undan og söng og leit sjef
eigi um öxl.
Nokkrir dagar liðu, og hún varð aldreí
á vegi mínum. Jeg kvaldist stund hverja*