Morgunblaðið - 07.08.1924, Blaðsíða 2

MORGUN B LAÐIÐ
toMHTHBMXOLSEW'
Heimsins besti
þakpappi
4 þyktir.
Fæst aðeins hjá okkur.
—
<<<<<<<<
i
ISAFOLDARPRENTSMIÐJA H.F.
heílr ne^a^taldar bæknr, ávalt fyrlr-
ligKjnndi, til aðla á «krlf«tofn nlnnl.
ÞjðiaNtabækar preatnkallas
HelgisiBabók (Handbók presta),
Prestþjónustubók (Ministerialbók).
Sóknamnannatal (Sálnaregistur),
Pœöingar- og skírnarvottorö, í blokkum á f>0 stk.
•
ftMLtKkæknr KlatlhC.a:
2 .taerCir, þykk og þynnri.
(Lög nr. 10, 19. mal 1920, 7. gr.: Hver sá, sem gerlr sjer
þaB aC atvlnnu, aB nokkru eBa öllu leytl, aö hýsa gesti,
skal hafa gestabök, löggilta af lögreglustjöra, gegnum-
dregna og tölusetta. Skulu allir þeir, er gistingu taka elna
nött eBa iengur, rita meC elgin hendi nöfn sln, heimili,
stöBu og sIBasta dvalarstaC 1 bökina. Lögreglumönnum
skal Jafnan heimiit aC skoCa bök þessa og taka afrit af
henni. DömsmálaráCherra getur elnnig skyldaC forstðOu-
menn gistihúsa til þess aB senda lögreglunnl eftirrlt tlr
gestabök).
SU.a-dagbaekurt
LeiOarbök, I.elCarbökaruppkast,
VJeladagbök, VJeladagbökaruppka^t, '
LelBarbókarhefti (fyrir stýrimannaskólanemendur),
Almanak handa tsl. fiskimönnum.
Bliiksnaabnkur i
Fyrlr barnaakóla (nýja gerBin) og kvennaakóla.
— gagnfræCadeltð mentaskölana, '
— lærdómsdelld mcntaskölans.
Il«tkiili(ubakur npsrlaJAVai
ABalsJÖBbök, Dagbók bökara, Innheimtubök,
InnstæCubók, Lánabök, Skuldbindlngabók,
SJóCbök fyrir innlög, Vixilbók.
Sendsr eftir pöntnn hvert á land eem er, gegn póstkröfn.
u
J^
ir
Mikið gengur á fyrir Tímanum,
Og er ekki örgrant um, að mönn-
um þyki hjer í sveit, sem hann
verði því vesalli sem hann berst
aneira nm. pó fáir sjeu hjer um
alóðir, er mæli því , bændablaði“
hót, og það sje að bera í bakka-
fullan lækinn að reka ofan í Tím-
jfnn það, sem hann lætur frá sjer
fara, langar mig til að fara hjer
nokkrum orðum um afskifti hans
■áf bændaversluninni eða sjðustu
greininni um það efni, er hingæð
hefir horist.
Tíminn fjargviðrast yör Þvh að
Árni Jónsson alþm. dirfist að taka
iijer ferð á hendur til þess að at-
llnga markaðshorfur fyrir húnað-
ttrafurðir, maðurinn, sem fyrir
»k;ömmu hreyfði því máli, sem
fTíminn hælir sjálfum sjer nú hvað
tnest fyrir. Árni ritaði nokkrar
greinar um útflutning á lifandi
sauðfje, sem gefst vel, og gefur
v-on um sæmilegt fiamhald þessara
viðskifta eftir því sem Tímanum
farast orð. Gefur Tíminn þannig
fyllilega í skyn að kaupfjelögin
sjeu fær um, a>ð fara eftir þeim
bendingum, s'ein þeim eru gefnar,
ef þeir sjá sjer fært kanpfjelags-
menn, að fylgja þeim, fyrir póli-
tískri starfsemi Tímans.
í grein Tímans, „Aftu'ðasala
hænda“, fer ritstjórinn 'enn sem
fyr á stúfana, og þyrlar upp ým-
iskonar þvælu um það, að kaup-
menn geti áldrei, hafi aldrei og
vilji aldrei gera neftt til þess að
bæta afurðir bændánna. Sýnir
þetta, s'om svo margt annað, hve
Tíma-ritstjórinn er langt frá því
að vita hvað hann er að fara með.
Álíka gáfulegt væri það, að halda
því fram, að bændur gætu aldrei
haft ueinn 'hug á því, að bæta af-
urðir sínar. peir myndu aldrei
hirða og hirtu aldrei um það, að
bæta t. d. smjör íjjtt.
Bins og hændum er það aug-
ljós hagur að vara þeirra batni,
eins er kaupmönnum það heinn
hagur, að varan sem þeir versla
m'cð, sje sem hest, með því verð-
ur markaður og verð tryggara.
Hlýtur hvert mannsbarn að skilja
þetta, sem um það vill hugsa. Bn
þegar Tíminn fer að metast á um
það, hvort þeir kaupfjelagsmenn,
eða kaupmenn, hafi gert meira
fvrir markað búnaðarafurða, þá
er óþarfi fyrir haun að þakka
sjer eða sínnm miverandi fylgi-
fiskum fyrir ýmsar þær aðgerðir
sem mætir m'enn eins og t. d.
Pjetur Jónsson frá Gautlöndum
hWa gert fyrir afurðasöluna. Starf
þeirra og stefna Tímamannanna,
er svo mjög með öðrum hætti,
en starf þeirra mætu manna Pjet-
urs og samvterkamanna hans, að
það á ekki saman.
Spaugilegur er rembingur Tím-
aus, er hann talar um ullarsöluna
til Ameríku. pað vita menn þó
fullvel, að þar kemur engin for-
ganga Tímamanna til greina. Ull
var seld til Ameríku löngu áður
en Tíminn skreið úr eggi. Og
manni hefir skilist, að hend-
ing ein rjeði því, að Sam-
bandið seldi nll sína vel þar
1922. Yæri rjettast fyrir Tím-
ann að telja það svo, því þá mætti
frekar kalla það hendingu eina
fhvernig ullarsalan fór fyrir kaup-
fjelögunum tvö árin á undan.
Bændur muna þau viðskifti enn
í dag, þó Tíminn hafi ekki gesrst
fjölorður um það mál.
Og enn (hjákátlegra er þaið, að
Tíminn skuli hælast um forgöngu
í gæru rotun, af því að kaupfje-
lögunum datt í hug að rota gærur
5 árum áður en það komst í verk.
Hve mikill hagur hefir orðið af
„hugsana rotuninni“ fyrir hænd-
ur, fæ jeg 'e-kki sjeð. Sambandtð
er byrjað á gærurotun, og það er
vel. En því má ekki segja hverja
söguna eins og hún gengur, því
má ekki s'egja frá því, að kaup-
maður einn varð til þess að byrja
á þessari iðju.
■ pá gefur Tíminn í skyn, að
ófært sje að nokkur annar en
Sambandið fáist við gærurotun,
því kaupmenn gefi bændum lægra
verð fyrir gærumar 'en Samtoandið
gefur þeim. parna er jeg viss um
að Tíminn hlýtur aið fára með
mál, sem hann getur ekkert vitað
um. pví þá br'agður nýrra við ef
Sambandið býður innlendum kaup-
manni vörur sínar til kaups. Svo
hefir það veri'ð og mun vera enn,
að Tíminn hamast á móti útlend-
um kaupmönnum í orði kveðnu,
en sjer jafnframt fyrir því, eða
styður að því, að innl'endir kaup-
menn eru útilokaðir frá viðskift-
um við samvinnumenn þá sem
Tímanum fylgja. Öllum hagnaði
sem af þeim viðskiftum flýtur,
reyna þeir áð koma á útlendar
hendur.
Um kindagarnirnar vill Tíminn
ekki tala — tekur ekki einu sinni
fram neinar verslunarhugsjónir 1
því efni, og hrossasölunni fer hann
nú líklega að þreytast á, eða
verða smeykur um að farið verði
að h'efja „sögulega" rannsókn á
framkvæmd hrossaútflutningsins
fyrir útflutningsnefndina sælu.
Horfumar eru ekki svo glæsilegar
fyrir Tímann í því máli eftir allan
gorgeirinn í fyrra, að nú skuli
viiðskiftavinur þeirra sem þá var,
ekki geta átt við það lengur að
nota Sambandið s'am millilið.
Sjálfur verður hann nú að kaupa
hrossin af bændum. Og fer þá að
verða lítið úr hinni glæsilegu for-
göngu í hrossasölunni.
Pyrirspurpinni í Verði, um
frammistöðu Sambandsins og skil
á andvirði hrossanna síðastliðið
ár. befir Tíminn heldur ekki svar-
að enn, svo hann hefir nóg
(blóðmeðalið
er öllum ómiss-!
andi seœ unna
heilsu sinni.j
Fæst i
efni vlð hendina um það mál —
sæi hann sjer fært að fara um það 1
fleiri orðum. j
Fmrædd Tímagrein 'endar á,
þeim ummælum að Morgunblaðið!
(eða Isafold) muni aldrei vinna;
þá þraut, að fá bændur til aið trna j
því, að kaupmenn verði þeirra i
skjöldur og skjól.
Hvað sem því líður, þá má i
toenda Iionum á, að enn hefir i
bændum ekki fundist skjólasamt |
uiidir verndarvæng Tímans, þvert!
á móti. par hefir oftast andkalt j
verið. Og enn er svo að sjó, sem
Tíminn sj'e a'ð uppgefast í þeirri
orðagjálfursþraut, að telja hænd-1 Söngmenn, 'hljóðfæramenn, ræðu-
um trú-um, að hann komi þeim að raenn, kvæðaraenn og frammi-
nokkru liði. j stöðufólk við veitingarnar er alt
pví bændum fer nú að skiljast mjög kærkomið. Verði gott veður,
af reynslu hver er óþarfasti milli- T,,á búast við 500 manns, flest alt
I.
liðurinn.
Einyrki.
lunli
jfólk, sem fátt hefir af almennum''
| skemtunum a)ð segja; en því!
j skemtilegra er að veita því skemt-
un þessa dagsstund.
Eins ng að undanförnu verður
gamla fólkið ekki spurt um borg-
un, en þeir sem vilja ge.ta horgað'
greiðann, og allur ágóðinn fer til
Elliheimilisins.
Reynslan hefir verið sú: pví
fleiri kaffigestir, því meiri ágóði.
og þá mun veL
eru vinsamlega
á aðalatriðin í
Venim samtaka,
ganga.
Hin dagblöðin
heðin að minna
þessari grein á morgun.
Pyrir hönd stjómar Elliheimil-
isins.
S- Á. Gíslason.
-------x—:----
Amerlsku herskipln
i Reykjavíle.
verður, ef veður leyfir, á sunnu-
daginn kemur á túninu við Elli-
heimilið. Porstöðunefndin er sú
sama og undanfarin ár, og treyst-
ir sömu velvild og hjálpfýsi bæj-
arbúa og fyr hefir vel reynst.
Jeg get talið upp til minnis fyrir
vini gamla 'fólksins ýmislegt, sem
á þarf að halda, svo dagurinn
verði þeim ánægjulegur og alt
gangi eins og í góðri sögu:
Pyrst og fremst eru sum gamal-
mennin svo lasburða, að þau kom-
ást ekki hjálparlaust. peirra vegna
þurfum við bifreiðar kl. 12 til 2
og 6 til 7 á sunnudaginn. Bifreiða-
stöðvarnar hafa undanfarin ár
hlaupið þar mjög drengilega undir j ------
bagga 'og gjöra vonandi enn; en Amerísku Maðamennimir.Auk þeirra
þar sem þeim er oft á sunnudög- ,lv®"gj«< sem nefndir vorn í gær eru
um talsverður bagi ao resta hit- K ,
rciðar endurgjaldslaust, væn oss Bunyan (Univenal News Serviee)j
einkar kært, ef einhverjir aðnr ^ Davis , Walsh {International
bifreiðaeigendur vildu hjalpa oss. jNewfJ Service) og Mr. * 0. Peabody
J’g held þeim verði ems mikil 'Swi£t (United Presa). Á Baleigh, er
skemtun að aka fóthrnmum gam- kom um klukkan 10 í p>»rmorgun er
almennum fram og aftur að blaðamaðuriun Reavis, frá Associated
Grund þenna dag, eins og þótt Press. x
þeir færu til pingvalla sjálfir. -------
Æskilegt að fá fregnir af því fyr-j
ir helgina hveriir geta njalpaö í , „ , ,. , .
8 “ J piunu vera alls a skipum þeim, sem
þessu efni. _ . j liggja hjer á höfninni. Hafa all-
Sömuleiðis er áríðandi að þeir jnargir þeirra rerið í landi og sumir
segi til sín á laugardaginn, sem ^gengið í bú'ðir og keypt allmikið af
komast eklci nema þeir verði sótt- jþeim hlutum, sem útlendir ferðamenn
ir. peir, sem síðar síma, eða allsjteru vanir að kaupa hjer á landi.
ekki láta til sín heyra, geta ekki _______
búist við flutningi frá nefndinni
Látið það berast, góðir menn, til Önnur Vough flugvjelin af Rieh-
gamalmenna, og símið fyrir þaú 4 PK>na var á Sveimi yfi[,bamum ná“
laugardajgirm til mín (sími 236), CTenni 1 "ær’ um n°ktnrt skeiS'
svo að ekki verði vonbrigði ðg
leiðindi á eftir.
Kaffi, sykur, kakaój neftóbak,
Lögreglumeua frá herskipunum
(verða í landi dagana, sem herskipin
vindlar, brjóstsykur, gosdrykkir, ^-a hjCr á höfninni. Kylfur hafa
T"iA,t og:j,eir einar vopua. Eru lögregluher-
\menn þessir auðþektir á því, að á-
rjömi eða mjólk niðursoðin,
allskonar kaffibrauð, eru vörurn
ar, sem á þarf að' halda. Kaup-
menn og bakarar hafa gefið þess-
háttar og gera vafalaust enn;
senda það á laugardaginn að
Grund eða segja oss til í sima
láta vitja um það.
Einn nefndarmanna bað mig að
geta þess jafnframt, að ef nokkr-
ar húsmæður vildu senda dálítið
„heimabakað“ með kaffinu, þá
væi-i reynsla fyrir því, að það væri
ihæði drjúgt og hragðgott. Á gam-
almennaskemtunum í Hafnarfirði
hefir verið svo mikið af þesshátt- j)
ar sælgæti, að Reykvíkingar, sem [
þangað komu, dáðust að velvild!
húsmæðranna. 1
vinstri liandlegg jakka þeirra eru
saumaðir stafirnir S P (Shore-Patrol).
Mun það vera venja, er mörg lier-
skip liggja á s&ma tíma í erlendri
ihöfn, að sjerstakt lögreglulið frá her-
skipunum gætí þess, að h«rmennirn,i»
hagi sjer sæmitega. Mnn þess oft full
þiirf, því misjafn er sauður í rnörgu
fje. Um 300 hermann fá landgöngu-
ílevfi á dag.
Boð hafði aðmíráll Magruder inn 4
Riehmond í gærkvöldv og var nm 40
manna hoðið frá landi.
S