Morgunblaðið - 12.12.1924, Page 2
•*W-
3U&.
MORGUNBLABI0
ElMamaw
Hestahafra,
Hænsnabygg,
Hænsamaiðy
Hænsnamjöi,
iiaismjöl.
nefnda fjrátt að "jalda síðan 1922.
En þá skeðui' þetta merkilega.
Fram á sjónarsviðið kemur nýr
maður, það er hinn svo kallaði
,.,kristni“ hershöfingi, Fen{>-ju-
hsiang, vinur og hernaðarfjelagi
| Wu-pei-fus. Hanu hafði að vísu
| áður tekið þátt í innanlands-er.;-
I unum nreð Wu-pei-fu, og var þá
skip;:ðiir til viðurkenningar hers-
höfðingi í Peking og nálægum
hjeruðum. En síðustu árin hafði
lítið á honum borið. En herdeihlir
sínar hefir hann æft svo og styrkt
á ýrnsa lund, að þ:er eru nú taldar
bestar allra í Kína.
Konur^og stúlkur.
BEDSTE FA8R1KAT
iHEíSmGBORGf
TRE TORN
A/s HELSINGBORGS GALOSCHER
„KROMBORG” VANDKUJSSTEIN
K0BENHAVN, B.
Bargarastyvjöld
í Kína.
Fcng-ju-hsiang.
-Sagnfræðingur einn hefir sagt,
að Kína væri land hinna ófyrir-í
sjáanlegu og stórkostlegu atburða.j Og með þennan vel útbúua her
v íst ei' uui það, að þar gerist við | sj,m leggur hann undir sig höfuð-
og við ymislegt. sem engum datt. borg. Kínaveldis, Peking, án þess
í hug, að fyrir muudi koma, FyrsV cinn blóðdropi flyti. Hann setur
og íremst •eru þar ýms öfl að ^ stjþrnmeðlimina í fangelsi og lýs- settra manna
Pjér, sem eruð t vafa um, hvað
þjer eigið að gefa föður yðar,
ntanni, bróður eða unnusta, í jóla-
gjöf, þurfið ekki að vera lengi í
vafa, ef viðkomandi manni þykir
gott, að reykja.
Fátt getnr verið þeim kari-
manni, er reykir, kærkomnari
jólagjöf en góður vindill; því
góður vindill róar skap þess, er
reykir, og veitir honum sjerstaka
ánægjustund, en af þeim nnin
sjaldan vera of mikið.
Konur og stúlkur! Veljið því
v i ni yðar r.jettu jólagjöfina, og
gefið honum vindlakassa: þeir
fást stórir og smáir, dýrirogódýr-
ir, í Tóbakshúsinu, Austurstræti
17, og það er ekki neitt orðnnr
aukið, að þjer finnið ekki marga
staði í bænum, sem hafa jafnmik-
ið úrval af vindlum, sem helduv
er ekki að undra, því það er sjer-
verslun, sem að fornu og nýju
hefir lagt kapp á að vera vel
byrg af þessari vöru.
Konur og stúlkur! Komið sem j
fvrst, og veljið jólagjöfina, og ef I
þjer óskið, sendura vjer yður það, j
sem þjer kaupið, livert senr er í:
ibæmim, hvort heldur þegar eftir i
að kaupin hafa farið franr, eða, i
eins og mörgum er kært, ekki fyr
en á ’ aðfangadagskvöld.
NB. peim til leiðbeiniagar, senr
ef til vill ekki man livar Tóbaks-
húsið er að finna, skal þess getið,
að það er næsta hús við Pósthúsið
og við liina hlið þess er Sápn-
húsið, og er því einhver auðfundn-
asta búð bæjarins. ■
Tobacconist. i
stós* og smá og
Biepensrðg
i
iBfí,5f Ei
a r*
Konur!
Siðjið um besta viðbitið i
„Smára“-sm]ö llkil
gfpgsgsa}:- '4&Z?tg/&tt$ÍÉSSRSl&£íil%jSS££l6
Nýtt. failegt jólahefti handæ
böriium og unglingum, inniheldur:
verki, sem E vrópuþ jóðunum er
sögur, æfintýri, Ijóð, sönglag og
sem vilja raka ehl milríiíj, fjölda mynda. -— Fæst í
ir því yfir, að hann sje þar tek- ao sinni köku, En um leng-ju- hókaverslununum og kostar 1 :kr.
-o -
VESTURLAND
þurfa allir lundarnenn að lasa.
. Óteölutnaður i Reykjavik
HITT OG ÞETTA.
Pljóttir að daama.
ertitt að átta sig á. Og í öðru jKll við völdum og Wu-pei-fu sjc hsiang ber öllum samán, að harrrt;
lagi er alt frjettasamband Krna j-ekinxt frá. mnni vera sá ólíklegasti ti! þes>
við umbeiminn svo örðugt, og petta kom öllunr rn.jög á óvarf. !’ð ætla sjalfum sjer nokkra lrags
oreglulepft, oð metrn eiga erfitt un þó þj-k,jast menn geta ráðið muni af þessu tiltæki sínu, held
með að átta sig á samhongi og or- ; það( hvað fyrir Feng-ju-hsiang ur beri hann hag allrar þjóðar
sökrrm þeirra stóratburða, sem hafi vakað. Hann hafi viljað bæla innar fyrir brjósti.
þar g<?rast. Nýir menn koma þar nignr uppreistina og óeirðimar
emnig liam á sjónarsviðið, og j nnanlands, en ekki sjeð önnur
kollvarpa ráðagerðum og fyrirœtl- ráð til þess en taka ejálfur taum-
unum þeirra, sem kunnir em. ana ; sínar hendur. Og þykir jafn
Hefir það einmitt komið fyrir í framt'víst, að hann hafi áður ver-,
innanríkiserjum þeim, sem nú jg búinn að fá Tsang-tso-lín á sift Lúðvík 14. var oitt sinn að tefla!
hafa staðið í landinu. Auk alls Hand, því liann ljet það boð út við e’nn af þjónum sínum. peírj
þessa er harla erfrtt að fá yfirlit ganga í sömu andránni, að bar- lur&n ósammála um einn leik, og
.deildrt » nm leikinn, en aðrir þjónar,
sem voru viðstaddir og horfðu á
itaflið, sögðu ekkert’ og vil-du efekert
segja um það, hver hefði rjett fyrir j
sjer. pá kom (Jrammont greifi inn til j
Egill Guttormsson
EimskipafjelagBhásinu I11 ir f>PSSa geysifjölmennu þjóð, áttan gegn stjóm Mið Kína. væri
um 4 miljónir, hvað er að gerasl úr sögunni.
lijá henni, hvert straumamir. Feng-ju-hsiang er sagður hinn
liggja og fyrir hverju er barist, merkilegasti maður, og er nú orð-
þ\í það sem er keppikefli á ein- jnD; eftir þetta, sá maðurinn
Portvín
•r vfn HEnna vandlátu.
■ *
Wá og hvit, görfuð og
uppaett i búa
selur
- r ---------------------
«<'n' þeírra. „Leggið dóm á, hvor okkar j
Um stað i þessu afarvíðlenda nki, mcst athygJi beinist, að í Kína. Og ,hefir á rjettu að etanda, herra:
e.- fordæmt á öðrum. jþeir, sern ein þjóðmálum Kína greifi,“ sagði konungur. „pjónninn
Fyrir nokkru kom sú frjett í kunnugastir, telja hann mjög lík- hefír á rjettu að standa,“ svaraði
erlendum skeytum, að borgarstyr- legan til þess að geta sameinað greifinn, án þess að hika- Konungur
jöld væri skollin á i Kína. Yar hinar ólíku stefnur, er vaðið hafa rvarð dálrtið birstur ogsagði: ,,Hvern-
einkum í þeim bardaga teflt um uppi innanlands, í einn sterkan 'o getið þjer sagt tuti það, án þess að ;
borgina. Bhanghai. Hershöfðingja j straum, er beri þjóðina fram til :SekiA >ður inn í taflið áður. ‘ ,,-Tn, j
Mið Kína. Wu-pei-fu tókst að friðar og velgengni. ^.1*1 iA tfl, vð.ir hátign- pjórarnir, wnn j
, , , ’ . . t horfðu á taflið hefðu áreiðanlega \
bo}a. andstæðingi sinum, C’hek- Feng-ju-hs.ang er kallaður luwt'^. flf y(W t4tign }icfði haftj
mng hershöfðtngjanum. Lu-jurg- „kristni,“ og er það rjettnefm. á rjetfcn ^ 8VaraSi ^ríiun.!,
sjang þaðan burtu. Og bjuggust j Hann tók á unga aldri kristna
ifsláttarhestiF
óskast til kaups.
A. S. í. visar á.
»
Gardínntan
fallegt úrvaU
WÉlEÉMiÖ.
Munið A. S. I.
SM 700.
Ný uppgötvuiL
.bmerlkumenn f inna upp á öllum j
menn nú við merkilegunr frjettum trú fyrir áhrif amerískra trúboða.
frá norðurvígstöðvurmm, því þar Hefir hann haldið fast við þessa
hafði Wu-pei-fu haft herdeildir ab'trú og lagt mikið kapp á að snúa Sskrambanum. Til þess að segja til um,
fjölmcnnar og staðið í erjum við hermönnum srnum tij liennar. Ogjkraða bifreiðar, hafa þeir nú fundið,
er svo sagt, að hann hafi að ölluiuPP 4 ■* láta Minn ^
leyti hin bestu siðferðisáhrif á þá,lnieS hUim’ ^ar komið er á
þeir reyki ekki og bragði ekki ,Akvfinn hr^
vm og sjeu pruðan gg dagfars- > * ^ ^ ea ^ lj6eJ
betri en aðrir kmversktr hermenn. ^ WÍM er æ mílnr ^ raufct,
pað hefir þótt brenna vtð 1 rþegar hann er 40 mílnr. Komist hrað-
Kína, að óeirðir þ:er, sem öðru-j-nn yf;r mílur, tekur spiladós að
hvoru eru að brjótast’ þar út, spiia lagið „Hærra minn Ouð til
stafi af valdasýki einstakra hátt- /þín.“
stjórnarhermn r Mukden, Thang-
tso-lín. Höfðu þeir átt nokkrar
orustur en enginn úrslitabardagi
orðið, Var nú alment álitið, að
nú bemdi Wu-pei-fu öllum her-
styrk sínum á þennan gamla fjrnd
mann sinn, Tsang-tso-lín, úr því
hann var laus við Lu-jung-sjang.
pvi hann þóttist eiga þehn fyr-
K»aö lýtir MidKtid
að nota I jót gleraugu, sem ekki
riassa, eða nettlenjmur, sem
setja í'ar á nefiA — Og það
er öldungis óþarft.. —- Hjá
T h i 1 e , hinum faglærða sjón'
fcaefkjafræðingi á Laugavog, get-
ið ’þjer fengið þá gleraugna'
iimgjörð^ sem er við yðar bwf'e
og sem þ.jer, ef vil vill long*
hafið sak»að.