Morgunblaðið - 21.12.1924, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ
*1
er heppileg
JÓLAGJÖF
handa ungum sem gömlum
körlum sem konum.
Allir geta fengið
EVERSHA RP
við sitt hæfi
Fæst í mestu úrvali hjá
Halldóri Sigurðssyni
gullsmið
Ingólfshvoli.
Kökupl. í bakaraofna.
Köku- og búðingsform,
Kolakörfur.
Ofnskermar,
Barnabaðker o. m. fl.
ilEiHuJir iíUr w
3
er kærkomin jólagjöf. Gef
20'' afslátt af sigtigasdúk-
um, til jóla. Hefi úrval af:
j fljótsaumuðum kommóðu-1
1 dúkum, verð frá 3,85. Tilbún-

ir uppsettir púðar frá 9,50,
einnig nokkur svört silki-
vorðm- scit mjög ódýrt tii jóia. j svuntuefni, silkisokkar, vasa-
! klútar, vasaklútamöppur og
I margt fleira.
Þuríðiir Sigurjánsdóttir
Skólavörðustíg 14.
A.Einarsson&Pnnk
Templarasundi 3.
Frá Reval

Spil
®0
Kerti
hvergi betri og ódýrari en hjá
JÓNI HJARTARSYNI & CO.
Odýrasti pappir
Simi 39.
Hertuf Clausen.
Slys.
Gengið.
Rvík í gær.
Sterl. pd........... 28.10
Daíwkar kr............105.76
Norskar kr............ 90.79
Sænskar kr............161.28
Ilollar.............. 5.99
Franskir frankar....... 3226
Bátur ferst á Skagastrond.
Tveir menn drukkna.
Róðrarbátur hefir farist á Skaga
strönd. Tveir bátverjar drukkn-
uðu, en einum varð b.jargað. peir
sem drukknuðu hjetu Valdemar
Benediktsson, kvæntur maður, og
Sigurjón Sigvaldason, ókvæntur.
Báðir á besta aldri.
Dagbóh.
I. O. O. E. — H. 10612228 — II.
(
Veðrið síðdegis í gær. Hiti á Noro-
furlandi 0—1 stig. A Suðuriandi 1>—2
stig. Austan á Suðvesturlandi, norð-
austan á Norðurlandi og kyrt annars-
staðar. Úrkoma á Suðvesturlandi; —
annarsstaðar þurviðri.
f,
Auglysingar, sem koma eiga í
.lólablaði Morgunblaðsins, þurfa að
koxna til Auglýsingaskrifstofunnar á
morgun (mánudag).
Jafnaðarstefnnr, eftir Sigurð pór-
ólfsson fyrv. skólastjóra, er nú kom-
in tjl bóksala i bænum, og kostar kr.
Myndin ér af aðaltorginu í Re-'myndin er af Laidoner hershöfð-
i val, þar sem mest gekk á um ingja, ei' bafði herstjóm á hendi
: daginn í Bolsauppþotinu. Sveitiþegar uppþotið var kæft.
; hermamia er á torginu. Manns-
4,00. Bókin er um 9 arkir, og er því
mjög ódýr. Hún er áreiðanlega þess
■í rð, að hún sje keypt og 'lesin. —
iíennar verður síð'ar minst hjer í
blaðinu.
Togaramir. Af veiðum komu ný-
lega: Maí með 60 tunnur og Ari með
lítinn afla. Ennfremur pórólfur og
Gvlfi. Halda sjómenn að fiskur sje
mi að þverra þar vestra.
Fyrir þá bágstöddu. Á sunnudaginn
lijelt danskennari Sig. Guðmundsson
barnaskemtun í kjallara Nýja Bfó, til
ágóða fyrir fátæku konuna, sem Mbl.
lu fir verið að safna fyrir. I dag kl.
6 ætlar hann að endurtaka þessa
skemlun, og verja ágóðanum af henni
(il allra þeirra í sameiuingu, sem
(járbóna hefir verið leitað fyrir hjer
í blaðinu síðustu vikurnar. Er þetta
drengilega hlaupið undir bagga með
þeim bágstöddu. Menn ættu að
styrkja hiiia fátæku með því að
sækja vel þessa skemtun, og njóta
góðrar skemtunar um leið, því marg-
ur mun hafa gaman af þvi að sjA
stóran flokk barna dansa vel.
Bestu
og
ódýrustu
Jölagjafirnai*
fast i
Vöruhúsinu
Ekta
5tErin-
KErti
er best að kaup<i í
. Dl.
Simi 149.
V.
Laugaveg 24
Blink g.ólffemis
er ábyggilega besta gólf-
lakkið fáanlegt.
Bónvax, skuripulver, allskon-
ar lökk, bæs ýmsa liti, brons,
tintúra, löguð málning, pensl-
ar, kerti, fægilögmr o. m :l.
Komið fyrst til okkar þegar
þjer þurfið ofantaldar vörur,
fi.f. fiiti S [ijós
Sy. Jónsson &"Co.
Kirkjastxæti 8 B.
hafa venjulega fyrirliggjandi
miklar birgSir af fallegu og end-
ihgargóðu veggfóðri, margskonar
pappír og pappa — á þil, loft og
gólf — og gipsuðum loftlistum og
loftrósum.
Símnefni; Sveiuco.
Vestfirsku bátamir. Ekkert hefir
af þeim frjest ennþá, og em nú, þvf
niður, mjög Htlar vouir um, að þeír
komi fram hjer eftir.
Stækkaðar ljósmyndir dr íalensk:i
kvikmvndinni, sem Loftnr Guðmund*.
mrnt
lefnd iarlsfrúarinnar.
Eftir Oeorgie Sheldon.
þ*‘ss að gera það, sem rjett er, þá er
ð’ður ljóst erindi okkar/4
„Herra minn. Jeg verð að segja, að
'‘d framhaldið er eftir byrjuninni, þá
'erður mjer ekki mikið gleðiefni að þess-
ari heimsókn yðarM .Tarlinn reyndi að
^rosa, en honum var órótt mjög í geði.
Ibinn liorfði ýmist á Sir Horace eða á
lögmanninn og er hann sá hið alvarlega.
átlit þeirra spratt honum kaldur sviti á
,phni.
„Já, herra. pað er mjög alvarlegt
.^1,“ svaraði Mr. Farnum, og vildi enn
hann undir það, sem á eftir átti að
Áonva.
•>Hvað er það? Segið alt af ljetta og
kveljið mig ekki á þennan hátt.“ svar-
aði jarlinn óþolinmóðlega.
„Undir eins, Durward jarl. En má jeg
fyrst leyfa mjer að spyrja yður hvort
þjer hafið samið erfðaskrá yðar,“ spurði
Mr. Farnum hægt.
„Erfðaskrá mína. Nei, herra, og jeg
ætla. mjer ekki að gera það fyrstu tutt-
ugu árin,“ þrumaði jarlinn og bætti síð-
an við af miklum hita:
„Og hvað kemnr það yður við, hvort
jeg hefi gert það eða ekkií“
,.pað kemur akjólstæðingum mínum
mjög mikið við, Durward jarl, þareð er-
iudi okkar hjer í dag er að bera fram
kröfu til erfðarjettar hinna einu lög-
legu erfingja yðar.“
„Erfðarjettar á eignum mínum — hin-
ir einu löglegu erfíngjar,“ spurði jarlinn
í svo mikilli undrun, að ekki verður með
orðum lýst.
„Einmitt það, herra minn,“ sagði lög-
maðurmn, án þess að láta sjer bregða
hið minsta.
„Og hverjir mumi vera hinir einu lög-
legu erfingjar mínir, ef ekki börn mín.“
„Engir .herra minn, engir!“
„Hvern þremilinn eigið þjer þá við-
petta er grátt gaman, ef hjer á að vera
gaman á ferðum. Skýrið mál yðar, fin
tafar.“
„Með ána'gju," svaraði lögmaðurinn
kuldalega. Hairn tók skjal eitt upp úr
\vasa sínum og las:
„Jeg, Mary Foeley, sem af flestum er
ikölluð Foeley hjúkrunarkona, lýsti því
hjer með yfir, að þann 18. júní 18—,
klukkau þrjú að morgni, 61 lafði Made-
line Durward, 'kona jarlsins Dudley Dur-
ward, tvíbura, son og dóttur, og tók jeg
á móti börnunum sjálf, ásamt Besaie
Sargent, þernu lafði Durward.
Mary A. Foeley.
Eiðsvarin af A. G. Farnum.
Vitni Sir Horace Vere.“
pegar lögmaðurinn hafði lökið lestr-
inum leit hann á jarliim, sem sat sen»
jSteini lostinn. pegar hann hafði heyrt
nafnið Madeline, hafði hanti kipst viðl
og farið að hlusta með enn meiri eftir-
tekt. Svo hafði hvorki heyrst frfi honmn
stuna eða hósti.
Hugur hans flaug raeð eldingarhraða-
til þeirra daga, er fyrri kona hans hafðS
legið svo þungt haldin i turninum, þeg-
ar allir höfðu haldið, að hún iægi fyrir
dauðanum. Hann mintist þess, &ð í tvt»
þrjá mánuði hafði hún ekkí leyft neinum
að koma inn í íhúð «ína, nema þeraa
sinni og hjúkrunarkonu. En ef þetta
væri nú satt, hversvegna hafði honum
ekki verið aagt frá því, þareð það var
einmitt það, að hjónaband þeirra var
barnlanfit, eem skapaði hið óbrúandi
dýpi á milli þeirra. Vel hafði hún vitaS,