Morgunblaðið - 06.02.1925, Qupperneq 4

MORGUNBLAÐIÐ
Hásetar
þeir sem ráðnir eru á þýska togar-
ann, gefi sig fram í þýska aðalkonsú-
latinu i dag og á morgun.
Þýska aðalkonsulatið
ATHUGIS fataefnin hjá mjer.
GrtiSm. B. Vikar,
klæðskeri. — Laugaveg 5.
Fyr irligg jandi i
Fiskilínur
Trawlgarn
Saltpokar

Sfmi 720.
ræðu. Efni: Athugasemdir og árangur.
Umræður. Engir gestir.
Landsmálafjelagið „Stefnir' ‘ hjelt
fund i Bárunni í fyrrakvöld. Var
fnndnrinn fjölmennur. Frummælendur
vorn a.ibinarisTnennirnir Jón porláts-
«''.n, i'jármálanáðherra og Aiognús
Jónssoh, dósent. Talaði J. p. aðallega
um fjármálin, og mintist á nokknr
etjórnarfrumvörpin, sem lögð yrðu
fyrir bingið. Jlagnús Jónsson taláði
lun verslunarmálin, —- innflutnings-
höftin og ríkisembásöluna. Einnig
mintist hann á nokkur stjórnar-
frumvörp. Báðir töluðu ræðumenn nm
fiskiveiðalöggjöfina, þá hættu er okk-
ur stafaði af hinni frægu „lögskýr-
ingu“ Klemensar á þeirri löggjöf.
A fundinum tóku til máls, ank frum-
piælenda, Jón Bergsveinsson, Jóhaun
Eyjólfsson frá Brautarholti og Olafur
Thors. Eundurinn fór hið besta fram.
Hafnarstjóri biður Morgunblaðið að
geta þess, vegna ummæla í blaðinu
í gær, í sambandi við tafir þær, er
Goðafoss varð fyrir hjer á ytri höfn-
inni, að hann hefði ætlað Goðafossi
pláss við Iiafnar'bakkann og v.ar hon-
uiii sagt af Eimskipaf jelaginu, að
Goðafóss muridi koma klukkan 1, en
þegar |það fórst fyrir, þá kl. 2, en
það ,.passaði“ ekki heldur, því skip-
ió koin fvrst klukkan 3. pað sje
ómögulegt fyrir höfnina að vera að
bíða þanuig eftir skipum, þegar önn-
nr skii> bíðn eftir afgreiðslu.
G-oðafoss fer hjeðan klukkan 2 í
dag, vestur og norður urn land, til
Kaupmarmahafnar. Meðal farþega
verða: pórólfur Beck, skijistjóri,
Björn Björnsson, kaupmaður, Jörgen
porsteinsson kaupm., o. fl.
Siglingaf: Lagarfoss fór frá Kaup-
mnrmnhöfii í gr?r. Gullfoss fór frá
Vestmanaeyjum kl. 3 í gær. Harm
varð afgreiddur nú í Vestinannaey-
jum. íslánd var á Siglufirði í ga'r;
á að fara frá Akureyri á laugardag.
IJtsire, flutningaskip, fór hjeðan vest-
ii' í gier. Björkhaug, flutningaskip,
kom frá Hafnarfirði í gær,
Togararnir: Skallagrímur fór á
veiðar í gær. Triglia, ítalskur togari,
fór einnig á veiðar.
pingmennirnir eru nú allir komnir
til bæjarins nema Bjöm Líndal og
Halldór Steinsson. Pjetur Ottesen •
Botnfarfa sjerstiiklega góðann;
bæðj á trje og járrt og einnig
Lestarfarfa höfum við fyrirligg-
jandi langódýrastan í bænum.
Spyrjið um verð!
V eiðarf æraverslunin
GEYSIR,
kom í fyrradag, Eggert Pálsson próf.,
Jórundur Brvnjólfsson og Magnús
Torfason, eru allir nýkomnir.
Innbrot. Nýlega var stungin upp
liurð út að portinu í verslun Haraldar
Jóhannessen í Kirkustræti. — Var
það að næturlagi og varð fólk í hús-
inu vart við manninn og gerði Iög-
reglunni aðvart. Maðurinn komst út
úr búðinni, en lögreglan elti hann og
handsamaði og sétti í varðhald. Mað-
urinn- heitir Júlíus Jónsson af Gríms-
staðaholti. Engu, hafði hann stolið úr
búðinni, (því þar var ekkert af pen-
ingum.
Grunsamlegt ferðalag. Eina nótt nú
nýlega hittist maður í grunsamlégu
ferðalagi inn í húsum á Skólavörðu-
stíg 14, og var hann grunaðnr um
að vera þangað kominn á óleyfilegan
nráta, og var hann handsámaður og
settur í varðhald. Maðurinn heitir
Valdimar Eyjólfsson. Er mál hans
undir rannsókn.
1
Konuhefnd heitir ágæt mynd, sem ,
nú er sýnd í Gamla Bíó. Aðalhlut- J
vcrk leiknr hin fagra og vinsæla lcik-
kona Lya de Putti. Er hlutverk henu-
ar í iþes'sari niynd nokkuð frábrugð-
ið þeirn hlutverkum, sem hún venju-
lega leiknr í, en henni fer það ágæt-
lega úr hendi.
Hr. Erich Húbner á Skjaldbreið,
sem auglýsir kenslu i fiðluleik, er
mjög dugandi í sinni grein. — Við
k\eðju íiljómleik, sem hann hjelt í
Elberfeld fjekk hann ávenju gott um-
tal í blöðunum. par stendur m. a.:
„Hr. Hiibner sýndi bæði næmleik og'
fjör sem söngstjóri og stýrði orkestr-
inu af mikilli Ieikni einnig í stærri
hlutverkum, svo seni Rienzi-ouverture
Pappirspokav
| allar atærðir. Ódýraat í bænum ]
tfierluf Ciausan.
Simi 39.
fi m eiri
24 verslunin,
23 Poulsen,
27 Fossberg.
Klapparstíg 29.
EarujElar.
Sælgæti, allskonar
og
gódu
aelur
jaTsKusic
1498
er simanúmerið.
„Má I a r i n ncc.
íslenskt smjör
glænýtt og gott, selur
Hverfisgötu 56. Sími 1137.
Wagners. Sem fiðluleikari hefir hann
náð mikilli kunnáttu á hinum hærri
stigum þeirrar listar.“ Annað blað
segir: „Tónarnir hrukku fram, eins
og perlur undan boga lir. Húbner’s
hljómmiklir og fagrir, Af þessnm
listamanni er 'mikils að vænta.“ —
h.
Háskólafræðsla. Dr. Kort K. Kort-
sen: Æfingar í dönsku í dag kl.
6—7. Okeypis aðgangur.
Augl. dngbók
Tilkynnin&»r
Vörubílastöð íslands, Hafnarstræti
15, (inngiangur um norðurdyr húss-
ins). Sími 970.
wam vitsurtt. b««é3
*
IMorgan Brofthers vín>
Portvín (double diamond).
Sherry,
Madeira,
eru viðurkend best.
Handskorna neftóbakið úr TóbakS'
húsinu er viðurkent fyrir hvað fínt
gott það er.
Túlipanar. Amtmannsstíg 5. Síi®:
141.
Hyasintliur kr. 1,25. Amtmannsstíg
_
Lítið hús, óskast keypt. A. S. L
vísar á.
Með íslandi siðast fjekk jeg eftir*
taldar vörur. Blátt scheviot 5 te?*
undir. Föt frá kr. 160,00.
Vetrarfrakkaefni, verulega góð.
Blátt sehevipt í drengjaföt. Blátt
tau í barnayfirhafnir og slög.
Guðm. B. Vikar, Laugaveg ð-
Nýtt met í verölækkun!
NIOLASYKUR á 0.92 pr. kg. í kössum og 0.95 pr. kg. í lausri vigt.
Iferslun Guðmufidar Jóhannssonar
Norðlenskt hangikjöt er ensi®
'fautafæða. Skaplegt verð hjá mjer.
Haiines Jónsson, Laugaveg 28-
Hitaflöskur 2,75. Aluminium katl"
á" 6,59.
Tlannes Jónsson, Lr.ugaveg 23.
Hrísgrjón, „Japan“, „Burna“
„Rang'oon“ rirvalstegundi'x- með lagO'
verði.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
Kransabönd, Tuhja, mjög ódýr og
allskonar kransaefni, fæst á Amt"
mannsstíg 5.
mmm. Rúsna?3i.
Lítil, snotur íbúð, helst sem næs*
miðbænum, óskast 14. maí. Upplýs"
ingar í Hattaverslun Margrjetar Levi-
Baldursgötu 39.
Sími 978
ieiða-beúðurin.
manns síns. En þegar leitað var hófanna hjá Elsu, gaf húu
jafnan þetta sama svar:
— Jeg vil ekki gifta mig — ekki strax.
En Irma gamla var ekki af baki dlottin. Hún gerði Elsu
Ijóst, að þeim kostaboðum, sem Béla 'biði, mætti ekki liafna.
Hann befði t. d. hátíðlega lofað því, að svo framarlega sém
Elsa giftist honum, skyldu foreldrar hennar fá til íbúðar
iiesta hús við Kendarveginn, með garði umhverfis, og með
skyldu fylgja þrjár kýr, fimm svín og þjónustustúlka.
pó stóð Elsa föst og stöðug um nokkur ár. Hún vænti
Andors heim. En hann kom ekki. pað var «agt, að hann
hefði látist úr kóleru, á sjúkrahúsi í Slovnitza.
Pað varð almenn sorg í þorpinu. Öllum hafði verið vel
við Andor; hann var fallegur, kátur og hrókur alls fagnað-
ar. Ungu stúlkurnar grjetu beiskum tárum. Faðir Bonifa-
cius 3fcrifaði til þess að fá fulla vissu um dauða hans. En
f jekk aðeins það svar, að maðurinn væri dáinn. En þó trúðu
margir því, að Andor mundii koma einhvern góðan veðurdag.
VII. KAETJ.
„pau ern Gyðingar, en við erum Ungverjar“.
En hvernig leið Elsu öll þessi ár, alla þessa löngu og
mörgu mánuði, sem hún var í óvissu. Hún talaði lítið, og
grjet ekki, eins og hinar ungu stúlkurnar.
pað var Béla, sem. flutti fregnina um danða Andors. Og
hann sagði hana svo grimdarlega, sem unt var. Elsa varð þá
dauða föl, og hljóp síðan út úr stofunni, faldi sig, og grjet
lengi. 8íðan hafði hún varla tárast.
— Hefir þíi verið blind í öil þessi ár, hafði þá Béla
sagt, í sínum venjulega hæðnisrómi; hefurðu ekki sjeð, að
Elsa unni Andor ?
— Nei, sagði Trma, róleg. pað vissi jeg ekki. Vissir þú
það ?
— Já, auðvitáð, svaraði Béla þurlega. En jeg hefi líka
vitað síðustu sex mánuðina, að Andor var danður.
— Vissir þú það ? hrópaði Trma, og gat ekki trúað þessu.
— Jeg hefi sagt það, og þegar jeg segi eitthvað, segi
jeg það satt.
— En hvernig 'befir þú fengið að vita þetta?
— pegar Andor kom ekki heim í septembermánuði, fór
jeg að hugsa um, hvað fyrir hefði komið. Og er Páll Laka-
tos veiktist, Iöngu áður en hann talaði við föðnr Bonefaeius,
skrifaði jeg til hermálaráðuneytisins, og komst að því sanna,
— En hver þremillinn kom þjer til að gera þetta, spurði
Irma. pjer mátti standa 'á sama um Andor.
— Ef til vill ekki, svaraði Béla, sýnilega í vandræðum.
*
En líttu á; — jeg var hræddur um, að Páll gamli gæfi upP
öndina og Andor mundi verða vellríkur, þegar hann kæmi-
pá hefði jeg áreiðanlega mist Elsu. Vegna þess varð jeg
vita vissu mína.
Irma ypti öxlum, á sinn venjulega, kæruleysislega hátb-
eins og hún kastaði allri ábyrgð á sjálfri sjer og dóttur
sinni yfir iá annan æðri vilja en sinn. Herini stóð líka nok^'
urn vegirm á sama um, hve brögð Béla kynni að hafa í ta^1’
* AC
í þessu máli. Aðalatriðið var fyrir henni, að Elsa giftist »fl
ugum manni, svo hún sjálf gæti átt gott í ellinni.
Vegna þess, að hún sá, að Elsu leið á einlivem ha^
illa, vildi hún ekki ónáða hana fyrst í stað, með gifting'1
ar'
tali. Hún lofaði henni að þrifa og hreinsa til iimao
hjálpa föður sinuin, þvo og gera við föt fyrir aðra.
IlilSSr
jrinfl
virtist það nóg, að Béla hjelt áfram að koma á biðilshuXlirl
um. pessar stöðugu ferðir hans áttu að verða þeir dropa
sem að lokum holuðu bjargið. . -
En loks kom að því, að Elsa Ijeti undan, — en P° ,
.... jjv-ao
ósjálfrátt. Hún fór að hugsa um, að engu máti skiPP
um hana yrði, hvern hún ætti, og hvar hun ætti henna-
Móðir hennar vildi, að hún ætti Béla. Var ekki eíflS ^
giftast honum, eins og einhverjum öðrum f Hún vlSS ’
hann var vargur, var hneygður til víns, og að bann
sjer vel með Klöru Goldstein. 1