Morgunblaðið - 30.06.1925, Side 2

MJORJB t NBLAÐlij
• Gólfdúkar.
Noregssaltpjeturinn:
er kominn aftur.
peir, sem pantað hafa, eru beðnir um að vitja hans seni fyrst.
Miklar birpðir.
Lflpgst verð.
flyörn i guðlastsmállnu
íhaldsstjórnin gegn Brjmjólfi Bjarnasyni.“
Fæst hjá bóksölum um land alt og á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
—■
Mnniö eftir
þossu eina
innlenda fjelagl
.Þegar þjer sjö- og bruna-
^tryggið.
Sími 542.
Pósfthólf 417 og 574.
Simnefni: Insurance.
SkiftafunðarboO.
Með því, að Pjetur P. J. Gunnarsson, kaupmaður
hjer í bænum hefir í dag framselt bú sitt til skiftameð-
ferðar sem gjajdþrota, verður skiftafundur í þrotabúinu
haldinn í bæjarþingsstofunni þriðjpdagijip 30. þessa
mán. kl. 1 síðdegis til þess að taka ákvarðanir um með-
ferð og sölu eigna búsins.
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 24. júní 1926.
]ðh. Jóhannesson.
Aðalumboðsmemi:
I. Brynjólfsson & Kvaran.
PABRIEKBWER
Kakaó og Súkkulaði
00000000000000000<0>00000000<»<00000000
Biðjið um tilboð. Að eins heildsala.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá
Kaupmannahöfn. — Eik til skipasmíða.
Einnig heila skipsfarma frá Svíþjóð.
P. □. 3acabsen B 5ön.
Timburverslun. Stofnuð 1824.
Kaupmannahöfn C,
Cári-Lundsgade.
>OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÓ
Símnefni; Granfuru.
New Zebra Code.
Handbók fyrir ísl. sjómenn.
Eftir Sveinbjörn Egilson.
Veiðarfæri
frá
Bergens Notforretning
eru viðurkend fyrir gfeði.’ — UmboðBmenn:
I. Dryniófssan S Kuaran.
~ wnngTTm nr—rnr—————i———m—
Sælgæti
allskonar, best og ódýrast selur
mmœzsms
obaKsnusH
Um þá bók hafa talsverðar um-
ræður orðið, bæði í ræðu og riti,
síðan hún kom á markaðinn.
En þær umræður hafa aðallega
snúist um málið á bókinni. pó er
það auka-atriði, því hið raunveru-
lega gildi bókarinnar getur ekki
miðast við, á hvað fallegri ís-
lensku hún er skrifuð. Hitt er að-
alatriðið, að hverju sjómennirnir
áslensku eru betur settir við að
hafa bó'kina. En með það fyrir
augum er hún skrifuð, að þeir
hafi sem mestan stuðning af henni
við hin ýmsu sförf og það, sem ^
að höndum getur þorið á sjón-
nm. |
.Jeg geri ráð fyrir að hókin á
vmsum sviðum nái tilgangi sínum, ■
þó frágangur hennar sje ekki sem
sem bestur. En það er hann, sem
því miðnr, að ýmsu leyti, auk mál-1
færisins, sem jeg fyrir mitt leyti
legg ekki mikið upp úr, er að
ýmsu leyti athugaverður, því að að
hvaða leyti væru íslensku sjó-
mennirnir betur settir, þó málið,
sem þeir tala á sjónum, væri svo
rammíslenskt, að það skildist
hvergi nokkurstaðar á hnettinum
eitt einasta orð úr því, nema á
íslandi eða við fsland. En þó verð
jeg að viðurkenna, að orðavalið
hefði getað verið betra en það er,
eins og t. d. laus reiði í stað
hlaupandi góz, og knuði i stað
klóða, sem er mikið sjaldgæfara
og ver viðeigandi í málinu.
En það voru ndkkur atriði önn-
iir í bókinni, sem jeg rakst á við
lestur hennar, og jeg get ekki felt
mig við. Jeg ætla hjer að tilfæra
nokkur þeirra.
Til fasta reiðans á skonnortu
ei’U taldar, Klyfer og Jagerbom-
ur; því þá ekki að telja allar
bómur til fasta reiðans? Annars
hefi jeg aldrei fyr heyrt hómur
nefndan reiða.
Hlaupandi góz (laus reiði) á
skonnortu. par er tvisvar talið
skonnortuskaut, þar er sennilega
átt við .^konnortu-springskaut,
með öðru þeirra, því það er ekki
nefnt. Annars er sú upptalning
mjög ófullnægjandi, því að svo
margt er ótalið, eins og t. d.
neðratoppsegls-brasar, breiðfokku-
skaut, neðratoppseglsupphalar,
bramtopplentar o. fl., svo að ekki
gætu þeir talist vel að sjer, sem
lan’ðu að þekkja lausan reiða á
skonnortu eftir þeirri upptaln-
ingu.
Á bls 10 stendur svar við
hvernig setja eigi upp vírreiða
með þrem stögum og er þar sagt,
að stinga eigi augu á tvö hin
fremstu, sem verði þá í tvennu
lagi. pessi aðferð er áreiðanlega
mjög sjaldgæf, hitt mun mikið al-
gengara, að hafa tvö fremstu stög-
iu í einu lagi og hregða miðjunni
utan um toppinn og láta þau
koma niður í kross að framan-
verðu við mastrið (sigluna).
Jeg ætla ekki að taka fleiri at-
riði til yfirveguixar, þótt margt
sje athugavert, ógreinilega sagt
fyrir verikum og óreglxxlega raðað
efninu. En eins og jeg hefi þegar
tekið fram, þá mun mörgum verða
stuðningur að bókinni eins og hún
er, og ættu því sem flestir að
eignast hana.
En æskilegt væri að ekki yrði
mjög langt að bíða eftir að bókm
yrði gefin út aftur, og þá ’ mikið
bættri og aukinni útgáfxx, því að
sannarlega er þess full þörf.
D. G.
Herra ritstjóri!
Kæri vinur. !
Jeg þaklta þjer fyrir, að þú
sendir mjer athugasemdir um
handbókina. Jeg þekki ekki mann
þann er skrifar, en það er minn
maður, sem ekki er smeykur að
nefna nöfn á skipsmáli. Sjálfur
get jeg ekki farið að verja galla
bóharinnar, fyr en að því kemur,
að sama sje mjer borið á brýn, að
jeg fari með staðl^ysur, sem geti
yilt nxenn. pójt eitthvað sje o-
talið af mjer, er uxn skonnortu-
siglingar ræðir, þá veist ÞÚ, að
bókín er handbók, og aðeins sex
arkir að stærð.
pótt kver þáu eða vasabækur,
sem útbýtt er hjer til jólagjafa,
gefi okkur bendingar um burðar-
gjald með póstum, þá megum t'ið
ekki heimta öll póstlögin í þeirri
va,.abók.
liokkra
Háseta
vantar til sildveiða. —
Upplýsingar gefur
ekfpstjóri
Hcdtsg ‘tu 8 Sími 1655
iUltlllllil
CORA
VERMOUTH
Mjer er vel við þann sem skrif-
ar og býst við, að hann aldrei
komist í þann flokk manna, sem
bjó til orðið Álegg — Paalegg —
sem á stö'ku stað prýðir Reykja-
vikurbæ.
pinn einlægur.
Sveinbjöm Egilson. j