Morgunblaðið - 22.07.1925, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Auglýsingadagbók.
—II Vifekifti. ■■■II
Kvenreiðfataefni, verð 9 krón-
ur naeterinn, víbreiður. Karl-
mannasökkar, hálsbindi, hnfnr,
axlabönd, sprotar og margt fleira.
Guðm. B. Yikar, Laugaveg 5.
fá blaðið
ókeypis
til næstkomandi mánaðamóta.
Lítið hús óskast til kaups. Til-
boð merkt „1400“, sendist A. S. í.
Ferðalög eru óskemtileg í rign-
ingu. En mikið má auka ánægj-
nna í ferðalögum, með því að
kaupa tóbak og sælgæti í nestið
í Tóbakshúsinu, Austurstræti 17.
Til sölu er Hænsnahús (með 2
liænum og 1 hana), Handvagn og
Barnakerra. Upplýsingar á Þórs-
götu 7 eða í síma 1629, eftir 'kl. 6
síðd.
GENGIÐ.
Rvík í gær.
Sterlingspund............ 26.25
Danskar krónur............115.38
Norskar krónur............ 98.08
Sænskar krónur...........145.38
Dollar................... 5.41%
Franskir frankar .. .. .. 25.73
nillllliWI Vinna. Bil|||||||B
Eldhússtúlka getur fengið at-
vinnu nú þegar. Hátt kaup. Hótel
Island.
Þeir, sem ætla að láta gljá-
brenna reiðhjólin sín, ættu að
koma með þau strax til okkar.
Við gljábrennum næstu daga. —
Þorbergur og Kjartan, Skólabrú
2. —
2—3 herbergi, ásamt eldhúsi,
óskast til leigu 1. okt. n. k. Uppl.
í síma 720.
1—2 herbergi óskast, helst í
Mið- eða Austurbænum. Upplýs-
ingar í síma 215 eða 877.
Húsnæði. 5 herbergja íbúð með
baðherbergi og stúlknaherbergi, á
fallegum stað nálægt miðbænum,
fæst gegn láni með trvggu veði í
húsinu. A. S. í. vísar á.
Illblttl Tapað. -‘T31HIÍ
Peningar töpuðust á Strand-
götu í Hafnarfirði 21. þ. m. —
Skilist gegn fundarlaunum í Aust-
urhverfi 3 í Hafnarfirði. Sími
144.
DAGBÓK.
Hjúskapur. 18. þ. m. voru gef-
in saman í hjónaband af sjera
Friðrik Hallgrímssyni, ungfrú
Guðlaug Sveinsdóttir og Rósant
Óskar Sveinsson.
iSettur bæjarfógeti er Lárus Jó-
liannesson hrjm.flm. í fjarveru
föður hans. Hefir Lárus viðtals-
tíma á bæjarfógetaskrifstofunni
!kl. 4—5 e. h.
í þakkarávarpinu frá Katrínu
Pálsdóttur á Einarsstöðum, er
birtist í blaðinu í gær, hafði fall-
ið niður nafn Gunnlaugs Einars-
sonar læknis; en hann hafði rjett
ekkjunni og börnum Eennar
myndarlega hjálparhönd.
0 .
Forsætisráðherra, Jón Magnús-
sen, og frú hans, voru meðal far-
þega á íslandi í gær.
„Hermóður“ kom í gær; ’hafði
verið að flytja ýmislegt til vit-
anna.
Nora, norskt kolaskip, fór i gær.
Hafði engan farm meðferðis.
munið aö uarsla uið 'lóbakshúsi^
Besf að augfýsa í JHorguabí.
og hafoícf.
Suðurland kom í gær úr Borgar-
nesi, og var fjöldi farþega með.
Ágúst Flygenring var meðal
farþega á íslandi í gær. Hefir
hann skrifað gagnorða skýrsluum
verslunarmálaráðstefnuna fyrir
Morgunblaðið; er birtist hjer á
morgun.
Lækjartorg er nú laust við
„Sjálfsalann“, sem þar var. Um
20 bensírdunnur voru á torginu í
gær.
fslánd kom hingað seinnipart-
inn í gær. Meðal farþega voru:
Bankastjórarnir Magnús Sigurðs-
son og Sigurður Eggerz, Þorleif-
ur H. Bjarnason, Jón Ófeigsson
og frú, Sæmundur Halldórsson
kaupm., frk. Sigríður Björns-
dóttir bóksali, Troels Lund dóm-
ari, Svend Fleuron rithöfundur
og m. m. fl., þar á meðal allmarg-
ir útlendingar, Englendingar,
Þjóðverjar og Danir.
Þýska skemtiskipið kom hingað
í gærkvöldi kl. 8. Helmingur
ferðamannanna fara til Þingvalla
í dag. En þeir sem eftir verða
skoða bæinn fram til hádegis. Kl.
3 verður haldin glímusýning fyrir
þá á Austurvelli, ef veður leyfir.
Verði veðrið of slæmt til þess,
verður glíman sýnd í Iðnó. — 1
kvöld verður íslenska kvikmyndin
sýnd úti í skipinu, og fyrirlestur
haldinn um Island.
Veðrið. Enga von hafði Þorkell
Þorkelsson um verulega veður-
breytingu í gærkvöldi er Morgun-
blaðið átti tal við hann. Suðvestan
áttin allrík ennþá. Bjóst hann
varla við að dagurinn í dag yrði
rigningalaus, — en hafði von um
skúraskil.
Sjálfsala hafa málhreinsunar-
menn nefnt „átómata“.
B.
„Pai er eni ieo eies iið"
Hreins stangasápa hefir
alla sömu 'kosti og bestu
erlendar þvottasápur.
Hreins stangasápa er ó-
dýrari en flestar erlend-
ar þvottasápur.
Hreins stangaspáa er ís-
lensk
fþróttavöllurinn nýi Daglega
vinna þar 15 menn, og gengur
verkið vel. Er vonandi að því
verði lokið að mestu í haust. —
Á gamla íþróttavellinum stendur
enn baðklefinn og búningsslkúrinn
og gert ráð fyrir að skúrinn
standi þar áfram, til þæginda fyr-
ir þá, sem æfa á gamla vellinum.
En því miður hafa verið gerð þar
ýms spéllvirki, (brotnar rúður,
skemdar dyralæsingar og fleira).
Er leitt að eigi skuli enn hafa
tekist að ná í þá óþokka sem
þetta fremja, en vonandi verður
þess ekki langt að bíða úr þessu.
Emil Deckert framkvæmdarstjórí
íslandsvinafjelagsins í Berlín, er
meðal farþega á Múnchen.
Jón Stefánsson málari kom með
íslandi í gær.
—■■—«m>-------—
Duglegir þjófar.
Nýlega hefir lögreglan í París
handsamað 12 þjófa. Höfðu þeir
haft fjelag með sjer. Als gengust
þeir við að hafa framið 1200
innbrotsþ j ófnaði.
mafiiSnianistíanic
Hálfvirði
á
Sumar-
kápum
Og
Höttum
in íiii
Fyv»ii*ligg|andi i
Bindigarn
IN Mmm l Ei
Sími 720.
Sokkar.
Mesta og besta úrval lands-
ins er hjá okkur, bæðí á
börn og fullorðna, úr silki,
ull og baðmull.
Karmannssokkar
ódýrastir hjá okkur. Verðið
frá kr. 0,75 til 9,00 parið.
Allur tilbúinn fatnaður
bestur hjá okkur.
Iföpuhúsið.
liýkomið *
Sfrausykur, Högginn
melis, Toppasykur, FIAr-
sykur, Kandis.
Sími 144.
SPÆJARAGILÐEAN
X. KAFLI.
Undrunarefni Spencers.
Duncombe var, eins og allir nngir Englending-
ar, íþróttamaður, og fann ekki til taugaóstyrks. En
þó stóð honum ekki á sama þessa stundina. Þögnin
í herberginu var óvenjulega ónotaleg. Hann sá ekki
neitt og heyrði ekki annað en tíst í úri einhvers-
staðar í herberginu.
Hann þreifaði í ofboði eftir eldspítunum. En
þegar til átti að taka var stokkurinn tómur. Hon-
um þótti hálft í hvoru vænt um, þá hafði hann
næga ástæðu til að fara. Hanu gekk aftur á bak
út úr herberginu og hraðaði sjer síðan niður stig-
ann. —
Gamla konan sat enn og las í blaðinu. En hún
lagði það frá sjer, þegar Duneombe kom, og horfði
á hann yfir gleraugun.
— Fyrirgefið þjer, sagði hann og tók ofan
hattinn; herbergi ungfrúarinnar var ólokað, og þar
er enginn inni, og auk þess kolniða myrkur.
Gamla Ikonan leit aftur í blaðið.
— Þá er ungfrúin væntanlega úti, sagði hún
eins og ekki þyrfti frekar að. ræða það mál. Hún
er það venjulega á þessnm tíma. Þjer getið skilið
eftir nafnspjaldið yðar eða sagt mjer hvað þjer
heitið.
— En það stóðu allar dyr galopnar, hrópaði
Duncombe.
— Þá skal jeg ganga upp og loka þeim, rjett
strax, sagði gamla konan. Það hefir verið asi á ung-
frúnni, þegar hún þeysti út síðast, óþrifatuskan
sú arna.
Duncombe dróp upp úr vasa sínum allra fall-
egasta gullpening. Kerlingaranginn fleigði í vet-
fangi blaðinu frá sjer og starði á peninginn, eins
og liíin ætlaði að hrifsa hann úr höndum Duncombe
með augunum einum.
— Þjer gerðuð mjer mikinn greiða með því að
fara upp strax, sagði Duncombe. Jeg þarf að vita
það fyrir víst hvort unga stúlkan er heima eða ekki.
Gamla konan var rekin á stað með furðulegum
flýti.
— Við verðum að hafa með okkur ljós, mælti
Duncombe.
Könan ikveikti á lampa og talaði á meðan í
sífellu.
— Þjer eruð ákaflega ástúðlegur, herra minn.
Ungfrú Flossie er allra elskulegasta stúlka. Það er
ekki undarlegt, þó hún eigi marga vini. Hún kom
heim seinni partinn í gær með einhverjum karl-
manni — en hann fór strax aftnr.
Ó, þessir stigar! Mjer finst þeir verða brattari
og verri með hverjum degi, sem líður — eða þá að
jeg hrörna og eldist, eða fitna. Það er ekki gott aÖ
segja, hvort heldur er. Loksins kc^i.iust við allra leið!
Hún hratt hurðinni opinni, og gekk skáhalt inn
ganginn. Duneombe fylgdi fast á eftir, og var ekki
í neinum vafa um það, að hjer væri eitthvað ískyggi-
legt á ferðinni. Það fyrsta, sem ljósglampinn skein
á í herberginu, var borðdúkur og brotin blómaskál,
hvortteggja á gólfinu. Rjett hjá lá stóll á hliðinni.
En það ægilegasta sem sást, var kvenlíkami á legu-
bekk. Hárið flakti laust, og augun voru opin og
brostin. Gamla konan setti lampann á borðið, og íóe
að hrópa og æpa og láta öllum illum látum.
— Drottinn minn dýri! Ungfrúin dau<5.
Duneombe brá sjer í snatri út á götuna eftir
tveim lögregluþjónum. Svo beið hann á meðan þeir
athuguðu allar ástæður. Þeir sögðu, að þetta væri,
— að því er sjeð yrði, — mjög hversdagslegt'
morð. Morðinginn hefði ekki látið eftir sig neitt
merki um sig. Hringarnir höfðu verið teknir af
fingrum hinnar látnu, og skrautgripaskrín hennar
var tæmt, og alt, sem nokkurs virði var, hafði morð-
inginn tekið. Peningaveskið var tómt. Annars var
ekkert á að byggja. Gamla konan, dyravörðurinn,
sem sjeð hafði þann mann, sem kom heim með Floss-
ie, lýsti honum þannig, að hann hefði verið lágur
vexti og haft flókahatt. Lögregluþjónninn, sem yf-
irheyrði hana, þótta þetta litlar upplýsingar. Hann