Morgunblaðið - 11.04.1926, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ
7
X
*>
"«n,
3.
4.
5.
6.
7.
R. Nordraak: Ja, vi elsker
Bja rni Þorsteinsson: Minni íslands
Jón Laxdal: Vorvísur (sóló: Símon Þórðarson)
F. Flemming: Barmahlíð
Erik Bögh: (K. Flodin) Hör Klokkerne ringer
Sænskt þjóðlag: Du gamla, du fria (soló: Símon Þórðarson)
Sv. Sveinbjörnsson: Sumarkveðja
Söngstjóri: Jón Halldórsson.
8. Max Filke: Elslein von Caub
C. M. Bellman; Fredmans sáng nr. 21.
Oscar Borg: Flaget
F. A. Reissiger: Guð míns anda (sóló: Óskar Norðmann).
Jul. Bechgaard: Nu brister Isen
G. Wennerberg: Hör os, Svea
Sv. Sveinbjörnsson: Laudnámssöngur íslands.
9.
11.
12
13.
14.
í latinu og fimm ára í
a»j. '• Jeg vissi vel, er jeg skrii-
1 J’etta, að jeg gaf andstæðing-
Ujjl - -
unnum liöggstað á mjer, eins
^°mið er á daginn, og að þcir
ku • ^era míer a brýn, að ein-
VeJ11’r í ólesinni latínu ættu að
betri sönnun en fullyrðingar
*’ en jeg rjeð engu síður af
"^a Se^a sem íe” vissb
satt og rjett, af þeim ástæð-
j ’ _er nú skal greina. Jeg hefi
Gn ár lesið með nem-
^ U®Um í 5. bekk hins lærða
áttla niesi það, sem þeir
^atí 'esa til prófs í ólesjimi
Gíafst mjer þannig í hverri
j,0jU. ^°stur á að reyna í þeim
bVa ' 'n ganga úr skugga um,
Je» ^eir skild« í ólesinni latínu.
Va^ V.'SSÍ °8!> ;|ð í ólesinni latína
SönJ^ stúdontsprófs nær því ein-
rj^?.n tekig upp í þeim ljettustu
l)f.ct°^nr,<lurn> sem til eru á lat-
svo sem Justmus og
W US °s meira að segja vand-
em, Val<lir úr þeim staðir, sem
Og ^ni i1'1*' var ofætlun að skilja,
or§ f1"1 fyrir eítthvert sjaldgæft
!■ VUr þe"ar í stað gefið.
aun ieg, að jeg stóð sem
sjá]£l|ln^aillai'’ur frammi fyrir
01 mjer og öllum þeim mönn-
um innanlands og utan, er bera
s’kyn á málið, ef jeg hefði að
dæmi minna háttvirtu andstæð-
inga farið að meta kunnáttu stú-
denta frá garnla lærða skólanuvn
í ólesinni latínu, eftir prófsein-
kunn þeirra í þeirri grein. Miklu
nær væri að miða hana við ein-
kunn þá, sem þeir hafa fengið í
latneskri þýðingu; en þá ætla jeg,
1 að niðurstaðan verði alt önnur.
Þetta var aðjúnkt Páli Sveinssyni
I að minsta kosti alveg vorkunnar-
laust að vita.
j Höf. segir, að jeg fari „mjög
^ hörðum- orðum um kunnáttu nem-
I mda í latínu, meðan hún var
miklu meira kend en nú, en virðist
una því vel, sem er.“ Jeg kann-
ast ekki við, að þetta sje alveg
,rjett hermt hjá liöf. Er rjett að
'kalla það „mjög hörðum orðum“,
sem jeg segi um kunnáttu nem-
enda í ólesinni latínu? En orðið
,,ólesinn/“ hefir fallið niður hjá
höf.
Latínukunnáttan nú.
Það var þó vitanlegt hverjum
þeim, sem ber dálítið skyn á, hve
örðugar forntungurnar eru, að
það er ofraun hverjum miðlungs-
nemenda að komast svo vel niður
í latínu og grísku með stunda-
fjöldíi þeim, er þeim voru ætlaðar
í hinum lærða skóla, að þeir geti
að nokkru ráði skilið á þeim tung-
um, ólesna höfunda, sem eru
j ekki því ljettari; enda hafa ýmsir
’málsmetandi skólamenn talið próf-
j ið í ólesinni latínu við stúdents-
próf hjegóma. Um kunnáttu nem-
enda hins lærða skóla í lesinni
latínu varðist jeg allra frjetta,
því að jeg áleit, að ekki væri neitt
sjerlegt við hana að athuga. Af
ástæðum, sem höf. mun vel s'kilja,
talaði jeg ekkert um kunnáttu nú-
verandi mentaskólanemenda, enda
áleit jeg málið mjer skylt og
daunill eru digurmælin. En fyrst
höf. fór nú að brjóta upp á þessu,
þá get jeg fullvissað hann um,
að kunnátta margra nemenda
(lærdóms)deildar í latínu er að
minni hyggju framar öllum von-
um, og jeg liefi oft furðað mig á,
hversu mi'killi kunnáttu í lat-
neskri málfræði sumum samkenn-
mum mínum hefir stundum tek-
ist að berja inn í höfuðin á nem-
endunum á einum vetri. Þakka
jeg það bæði notadrýgri og raun-
hæfari kensluftðferð en við áttum
að venjast í heimaskóla og á
fj'rstu skólaárum vorum, en eink-
um því, að nemendur em nú
orðnir miklu þi oskaðri, þegar þeir
byrja latinunám en við vorum.
Annars get, jeg tekið undir með
rektor mentaskólans (sbr. Þskj.
247, fs'kj. I) þar sem hann segir,
„að töluvert gagn sje að því lat-
ínunámi, sem nú er í Mentaskól-
anum, og að stúdentar hjeðan
sjeu nú að ýmsu leyti betur að
sjer og engu síður þroskaðir en
þeir voru fyr á tímum, meðan
meiri áhersla var lögð á latínu-
kunnáttu.“ Hjá samkennara voc-
um Kristi Ármannssyni getur höí.,
ef hann vill, fengið vitneskju um,
hvernig prófessor í forntungunum
við Kaupmannahafnarháskóla lít-
ur á latínukensluna hjer við
menfaskólann.
Jeg hefði kunnað betur við, að
höf. hefði í staðinn fyrir: „er
stundafjöldinn var færður niðnr
um miklu meira en helming“
sagt nokkru meira en helming, því
að latírastundir í máladeild eru
nú 19, en voru áður fyr 43 stund-
ir á viku.
Lærður skóli — mentaskóli.
Jeg veit ekkí hvað höf. gengur
til þess að halda i orðið lærður
s'kóli, sem er miklu óíslenskulegra
eða
sem gefur fagran, svartan
gljáa með litilli vinnu.
Nú geta allir reykt vindla
þeir eru svo ódýrir í
Landstjörnunni.
en Mentaskóli, enda til vor komið
úr dönsku, en hún aftur tekið það
upp úr þýsku. Jeg veit ekki betur
en að orðið sje i þessum þremur
tungum aðeins notað um skóla þá,
þar sem forntungurnar eru höfuð-
námsgreinarnar.
Jeg gleðst yfir þvi, að höf. er
nú kominn á þá skoðun, að ekki
þyrfti að auka latínunámið meira
en svo, „að fara mætti með það
niður í neðri bekki.“ Jeg gæti
felt mig vel við það, að það væri
tekið upp í 3. bekk fyrir nem-
endur þá, sem ætla að taka stú-
dentspróf. En jeg vil, að þeir
sjeu orðnir nokkurn veginn
bænabókarfærir í dönsku og
ensku, áður en þeir byi’ja á lat-
Karlakór K. F. U. M.
syngur úti íyrir Safnahúsinu í kvöld.
Heildsölubirgðir hefir
Eiríkur Leifsson,
Reykjavík.
f kvöld kl. 6 svngur karla'kór K.F.U.M. útifyrir Landsbókasafninu. Söngskrá flokksins birtist hjer.
Merki verða seld á staðnum til ágóða fyrir flokkinn, upp í kostnað við Noregsför. Gefst bæjarbúum þar
kostur á að stvrkja för þessa. En þeir munu margirsem ljetta vilja undir með söngmönnunum, til þess að
þeir beri sem minst beint fjárhagslegt tjón af förinni.—- Verði veður bærilegt í kvöld, er ekki að því að
•spvrja að múgur og margmenni safnast saman tilþess að hlusta á söngflokkinn.
Söngsicrá
við útisöng Karlakórs K. F. U. M.
kl. 6 í dag, við Safnahúsið.
'■■■ . J1 Ui—
Noiið altaf
Broderi-
verslun
til sölu. — Tilboð, merkt
„Broderi“, sendist til A.S.t.
fyrir 15. þ. m.
Besta sákknlaðlð er