Morgunblaðið - 04.11.1926, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ
1
HORGUN BLAÐIÐ
^oínandi; Vilh. Fln«an.
^ Kafandl: Fjelag: t Rey&J*rlk.
U*tWrar: Jðn Kjartanjwon.
Valtýr Stefán»»on.
^SlýBlngaatJöri: E. Hafberff
‘‘tifBtofa Austuratrœtl 8.
S1*ul nr. 50u.
Auglý»inga»lir)f»t. nr. 700.
íelma»lmar: J. KJ. nr 74*
V. St. nr. 12*0
o E. Hafb. nr. 770.
•'triftaarjald tnnanlanda kr. 2.00
11 m&nuOl.
Utanland* kr. 2.B0.
tnusasölu 10 aura elntaklB
Framsóknarflokkurinn
og
lafnaðarstefnan.
^nunaelí Sveins Ólafssonar
alþm. í Firði.
1.
^egar |iait uadur höfðu sktið s.
sum.'ir á stjórmnálasviðinu ís'
a, a§ miðstjórn Framsóknar-
°kksins hafði gert, bandalag við
og óróaflokka jafnaðarstefn-
^11111' S haupstöðunum, var því
^Þáð hjer í blaðinu, að þetta
®hdalag væri gert, inóti vilja.
mua gætnari manna innan Fram-
^knar. Var því baldið fram, að
nrnndu ibafa verið hinir óstýr*
m Tímamemi, Jónas og Tryggvi,
þessn hefðu ráðið í óþökk
S1nna flókksmanna.
í^að var í rauninni óhugsandi
þes-si sambræðsla gæti með
^^n móti átt sjer stað. Að bænd-
, gerðii pólitískt bandalag við
Vlti
ar
Hugamenn
jafnaðarstefnumi-1
var svo fjarri allri heilbrigðri
“^ndapólitík, að slíkt var mcð
"l!'1 útilokað.
. í*ví var einnig spáð hjer í blað'
þegar saxnbræðslan var gerð
^yrnm kunn, að bændurnir í
ranisókn mundu ekki taka henni
þökkum. Og það er vitanlegt
^111 nokkra þeirra, að þeir voru
óánaigðir þegar þeim barst
^eykslissagan til eyrna. — Þeir
vÚdu ekkei*t styðja að kosningu
SaDibræðsIuIistans; ljetu kosning'
afskiftalansa.
®Qn verður ekkert um bað full-
bveniing bændur yfirleitt bafi
aið þessu nýja lianda'lagi. Senni-
®?a verður það ekki fyr en í lok
ssa mánaðar, «>ða í byrjun d<’.r
^ber^að irrslit landskosninganna
^erða kunn. — En hvernig sem
4lldskjörið kann að hafa farið,
i*að augljóst mál, að bæudnr
^ jafnaðarmenn geta ekki átt
'J^ið í stjórnmólum. Þetta vita
^Hdur í Framsókn mjög vel og
.kR.in enga launung á þá skoðun
mia.
VaV getið hjer í blaðini
. lr sköm.nm, að Sveinn Ólafssou
a ^* í Firði hei“ði skrifað i Tínr
w 0 s. <]. laugardag ádeilugrein í
” boðbem jafnaðarstefnunnar
^ & landí. Greinin er da.gsett
•.W, svo sýnilegt er, að rit'
'fhnans hefir látið hana
. á'úðan tínni I skrifborðs
h 1111 ^inni áður en hún var birt
Y„ ei> eðlilegt og skiljanlegt,
^ia landskosninganna sem stóðu
’JUlm,.
tlu Sveins í Firði sýnir eink"
^ógf hver er afstaða hinna
fj0, 1 manna í Framsóknar'
^ún 111 jafnaðarstefnunnar.
"ennftenmr, að þeir hafa
0g f'a^1Ó um sambræðsluna, eins
T H íújlyrt var hjer í blaðinu,
þegar sambræðslan var kunngerð.
Sveinn í Firði er að svara grein
til hans, er hirst hafði í málgagrd
jafnaðarmanna á Austfjörðum. —
En sú grein hafði sprottið af um-
mælum er Sveinn hafði látið uppi
um jafnaðarstefuuna á samkomn,
er haldin var í Kirkjubóls-Teig
27. jú»í s. 1. <Er Sv. Ól. að leið'
rjetta. ranghermi blaðsins og seg"
ir um ,jafnaðarstefmina m. a.
þetta.:
— Hinsvegar sagði jeg, að
verkalýðshreyfingin, eins og
bún birtist hjer, væri innflutt ^
ur faraldur frá stóriðjubæum
Evrópu og að í henni lenti eink-
um menningarminni hluti fólks*
ins, iskipbrotsmenn af vegiun
frjólsrar samkepni og þeir sem
vegna skapgerðarbresta yrðu
olnbo|abörn samvistarmanna,
sinna.
Þetta tíiun það, sem blaðið
nefnir „órökstudda sleggju'
dóma“. En hjer er um stað-
reyndir að ræða, erlendis og
hjerlendis, urn myndun slíkra
flokkra, og því ástæðulaust að
nefna nöfn eða. lifandi dæmi.
Jeg gerði enga sjerstaka lands
málastefnu að umtalsefni, lýsti
engri stefnuskrá. Þess vegna
ástæðulaust að geta um fjar-
skyldari strauma í flokki sósial"
ista. Það breytir eugu um uppi'
stöðu flokksins, þótt hann fylli
ýmsir mentamenn og gefur
heldnr enga tryggingu nm
haldkvæmni stefnu hans, enda
er alkunna, að meðal þeirra
eru frekast ungir og reynsl rt-
litlir námsmenn. Það er einnig
vitað, að nndir merkjum hans
standa ýmsir framgjarnir hæfi-
leikamenn, þótt lítiltrúaðir
kunni að vera á jafnaðarhug"
sjónirnar, til þess að leita sjer
frama og mannvirðinga. með
kjörgengi þeirra, er í grunlausri
góðsemi telja. „viðhlægendur
vini“.
í lok greinarinnar kemst Sv.
Ól. þannig að orði:
Jafnaðarhugsjónin sjálf, sem
hjerlendir sósíalistar hampa
svo mjög og kenna sig við, er
nokknrskonar alheimseign og
miklu eldri en flokksmyndun
þeirra. Að henni er stefnt þar
sem meira rjettlætis -er leitað
um kjör einstaklinga og þjóða.
Hún er að vísu aðlaðandi hug"
sjón, en dálítið ofan við veru-
leikann og treg t.il að samþýð-
ast þeim mismun í skapferli
og eiginleikum, sem einstak"
lingarnir eru bnnir frá hendi
náttúrunnar. — Er þeim lítill
greiði ger, sem gintir eru til
að trúa. því, að með kaupdeihr
ærslum, hnútukasti til velvilj-
aðra vinnnveitenda og gull-
hamraslætti við verkalýðinn sje
verið að skapa jafnrjetti og
jafnræði í mannheimi.
Það er ekki ófróðlegt. í þessn
sambandi að kynna sjer kosn'
ingalögin í jafnaðarmenskulýó'
veldi ' ráðstjói-narinnar nis>-
nesku, þar sem kosningarrjett-
ur og- kjörgengi var bnndið við
öreign, og heilar st.iettir voru
afskiftar r j ettmum. J öfnu ðurinn
fór þar út um þúfur og „siða'
hótin' ‘ varð aðeins hausavíxl
á öfgastéfrium fyrri tJina og
síðafi.
Ummadin eru skýr og ákveðin
og ekki er ósennilegt, að þeir sjen
æði margir bændurnir í Ffamsókn,
sem geta skrifað undir ummæii
Sveins í Firði. Ummælin eru ein
sönnun þess, að það er rjett sem
haldið hefir verið fram hjer í blað-
inu, að Framsóknarflokkurinn er
samsettur af mönnum með ger-
óflíkar skoðanir á aðalmálunmn.
Engn skal spáð um það, hvers.i
lengi flokknrinn heldur saman á
þessum grundvelli.

HIÐ RJETTA HUGARFAR.
Gott er þegar almenniugi þessa
lands birtist hið rjetta hugarfai*
holsaforkólfanna.
Fyrir fám dögum var þess get'
ið í dálkum Alþbl., að hafin væru
samskot hjer í Reykjavík, til á-
giíða fyrir verkamenn í námunum
ensku.
Var farið . um það nokkrum
fjálglegum orðum, að iiti í Eng-
landi væru „bræðm* í neyð“, sem
þyrftu á stuðningi að halda.
V erkamannaf jelagið „Ðagsbrún‘ ‘, i
hefði riðið á vaðið, og gæfi 150
krónur úr fjelagssjóði handa þess'
um 750.000 verkamönnum, sem
ekkert aðhafast í Englandi Alþbl.
vonaðist eftii* því, að send myndi
stærri fjárhæð til hinna verklausu
„meðhræðra“ í Englandi.
jMenn furðaði nokkuð á þessum
tiltektum, og hugleiddu, hvað lægi
á bak við. Því enda þótt hjer væri
ekkert atvinnuleysi, og alt stæði
með blóma, gat engum lifandi
manni til hugar komið, að hjcr
safnaðist það fje, er nokkru mun-
aði, til hjálpar þeim bágstöddu
miljónum í Bretlandi.
Drepið var á það í Alþbl., að
mikið væri fengið, ef enskir
verkamenn fengju að vita að ís-
lenskir verkamenn bæru innilega
samúð í brjósti td þeirra — að
Bretinn kyntist 'hugarfari íslenskra
verkamanna foringja.
Þ. 2. nóv. birtist grein í Alþb'-
um hið sama efni. Þar er komist
svo að orði:
„Ef til vill kemijr röðin að
ogs fyrr en varir. Þá er gott að
bafa gert vel og „hitta sjálfan
sig íyrir“. Þá munu erlendir fje-
lagar vorir heldur ekki gleyma
oss. — Látum „Dagsbrún" eksi
verða eina nm þann beiður að
veita þessum braiðrum voruai
nokkurn styrk í natiðum þeirra.“
Hjer er kastað grímunni. Hjer
kemur hið rjetta hugarfar í Ijós.
; Dragas.á saman fje til ensku námu
manna, ekk« til þess að draga úr
neyð þeirra og hágindnm, heldm*
til þess, að henda því í íaðm Bret-
ans, sem beitu, i von 'um meiri
feng síðar meir, þegar „röðín
kemur að“ verkamannaleiðtogun-
um hjerna.
Athugið le.sendur góðir. Hjer á
eftir verður eigi um vilst. — Ef
verkalýðsforingjum þessa. lands
tekst að sá því eitri stjettahaturs
í hugi verkamanna, að hjer rísi
alvarleg atvinnudeila, þá eru bols-
ar lijer tilbúnir að leita til ann'
ara landa, eftir fjárstyrk; þeir ætla
sjer að fara bónarveg að erlend-
um verkalýðsforingjnm t.il þess
að fá hjá þeim styrk, liðsinni, til
að koma atvintíuvegum vorum á
knje.
Blaðið, sem géfið eF út með
: styrk af erléndu fje, til þess að
æsa upp verkalýð þessa lands, *hef-
ir nú sýnt hið rjetta hugárfar.
Þegar færi liýðst ætla foringjarn'
ir að vcga að atvinnuvegum vor-
Dansleikur verður haldinn laugardag-
daginn 20. þ. m. á Hötel ísland.
Fjelagsraenn vitji aðgöngumiða sem fyrst í versl.
Java á Laugaveg 19.
1
Zwirnerei u. Nahffadenfabrik
GiJggingen.
BQgginger 4-bæitur kefiatirinni
var þektur um alt ísland fyrir stríð. Er nú fáanlegur aftur.
Leitið upplýsinga um verð hjá umboðsmanni vorum
Gardari Gíslasyni, Reykjavík.
I. s.
E.s. Lyra
fer hjeðan i kvöld kl. 6.
NSc. Bjavnason.
Magnns Magnnsson
ritstjóri
talar fyrir munn fjögra stjórnmálaflokkanna í Bárunni á
fimtudaginn kl. 8. •*- Aðgöngumiðar seldir við innganginn
frá kl. 71/2. — Foringjum stjórnmálaflokkanna er boðið.
um, sjálfstæði þjóðar vorrar —
með styrk frá erlondnm skoðana-
bræðrum.
SALTKJÖTIÐ.
Hvernig stendur á því, þegar
ber á skemdum
í útflutningskjötinu?
Þess var getið hjer nýlega, að
Gísli Guðmundsson vairi íarinn ti!
Noregs, til þess að vera þar viS*
síaddur, er aðalkjötfarmamir
koma þangað, sem fara hjeðan í
haust. A hann að reyna að graf'
ast fyrir, hvemig á skemdunmn
kunni að standa.
Mál þetta er mjög mikilsvarð-
andi fyrír bændur þessa lands, og
exv eðlilegt, að þeir veiti því mikla
athygli.
Einhver reyndasti og vandvirk'
asti sláturhússtjóri vor, er Sig-
tryggur Þorsteinsson á Aknreyri.
Hann. hefir verið yfirkjötmats-
maðnr í Eyjafjarðar', Skagafjarð-
ar-, og Anstnr-Hnnavatnssýslu 'i
raörg ár.
Morgunblaðið hefir haft taJ af
honum og spurt hann að þvi,
hvað hann áliti helstu orsaMr
skemdanna. í saltkjötinu, þegai*
þær koma fyrir, og livað helst
beri að varast. Taldi liann eftir-
farandi atriði helst koma til.
greinn :
1) Hætt. er við skemdum, éf
kjötið er látið hanga of lengi, á‘ö-
ur en það er saltað. Þetta kemnr
helst. fyrir, þegai* hlýtt er í veðri.
M enn láta kjötið hanga þangað
til það er orðið alveg kalt. En
þegar kæliútbúnaður er enginn t
sláturhúsunum, og jafnvel kalt
vatn,af skomnm skamti, þá kóln-
ar kjötið of seint, ef lieitt er i.
veðri. Reynsla S'. Þ. er það, að
láta kjötið aldrei hanga lengm*
en 18—20 klukkustundir, salta.
það þá, þó það sje ekki orðið fnll’
kalt, fremvn* en láta það hanga.
lengur.