Morgunblaðið - 18.01.1927, Blaðsíða 4

4
A40RGU N jöLAÐIÐ

\ *
‘64»
m
1»
Húsmædðjr !
P A N S Y
jrúsínur, steinlausar, í pökk-
iMmMMaMMHMMmiMiMHk i uhi, eru næringarmestu,
| Viðskifti. |f§ hreinustu og' ódýrustu rúsín-
..." .... í urnar og besta sælgætið
VINDLAR, vindiinga*- og vindi- handa krökkunum.
ur í miklu úrvali, nú sem fyr í
Tóbakshúsinu, Austurstræti 17.
Ný reyktur fiskur fæ-st næstu
éagta í Fiskúðinni. Sími 655. Ben.
Benónýsson.
1
heildsölu hjá
G. Behrens
Sími 21. — Hafnarstræti 21.
SÆLGÆTI í meiru úrvali en
gengur og gerist, er rauplaust ó-
hætt að segja að sje í Tóbakshús-
inu, Austurstræti 17.
N ý k o m n i r skrautlaukker og
hengipottar í stóru úrvali, Lauf-
ásveg 44. Hjálmar Guðmundssou.
MAISMJÖL, Rúgmjöl, Rúgu.r,
M.aiskorn, blandað Hænsnakorn,
Haframjöl, Hveiti, Hrísgrjón,
Viktoríubaunir, Sykur, Kaffi, og
mart fleira nýkomið.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
HúsnæðL
Sókúkt herbergi er til leigu
fyrir einhleypan mann. — A. S. í.
vísar á.
Tapað. — Fundið. "fe
Tapast hafa lyklar, 6rá, Póst-
húsinu að Skjaldbreið. Uppl. á
a. a f.
VinnsL
Stúlka óskast, nú þegar eða 1-
febrúar.
Olga Biering,
Skólavöírðustíg 22 C.
S i m a r :
24 verslunin.
23 Poulsen.
27 Fossberg.
Kiapparstíg 29,
lárnsmíðaverkfæri
SPa Jakob Krisfinsson, endur-
tekur síðari hluta erindis síns,
í Nýja Bíó .:mnað kvöld kl. 71,o
e. hád.
%
n íð cq1 istar
Skrifvjelar be

Snjó/mðniugsbíHinn hefir verið
að verki núna fyrir og eftir belg-
ina- Veitir ekki af, því snjór er
óvenju mikill um þessar mundir.
A laugatf-daginn fór hann austur
yfir heiði og ruddi veginn, og
átti ekki eftir nema um tveggja
tíma ferð, en þá brotnaði í hon-
um öxull. Voru 9 bílar á eft.ir
honum- Bíllinn komst í lag aft-
ur í gærmorgun og tók til ruðn-
ings á heiðinni, fór hann frain
hjá Kolviðarhóli kl. 3 í gær. En
hve langt bann hefir komist, veit
Morgunblaðið ekki um- Búast má
við því, að í gærkvöldi, þegar tó^
að hvessa, hafi rent í slóðina, og
mun heiðin því vera ófær nú eða
illfær.
60 áXa er í dag Helgi Ásbjarn-
arson. óðalsbóndi í Innri-Njai ðvík.
Tryggvi ófv®ra»ður Aldrei hefir
Tr. Þ. orðið hneyk.slaðri en þá, er
hann sá nafnorðið „fiðurfje“ í
Morgunbl. Hann kallar það »reg-
invitleysu, heimsku og fáfræði .að
nota þetta orð. Telur það bera
vott um, að sá, «r orðið reit,
kunnj ekkert í íslensku máli. —
Það er ágætt að menn standi
vörð um tuuguna, en hún græðir
ekksrt á svo vitlausri hót.fyndni
og þessari í „Tímanum“- Sjálf-
sagt veit ritstjórinn ekki hvað
hann er að fana, enda reynir
hann ekki að sýna fram á hvers
vegna þetta orð sje vitlaust. Væri
hjer um nýyrði að ræða, kæmi
fjyst til á'lita hvort það væri rjett
■a.rndað, en þett.a er ekki nýyrði.
Það lifir í alþýðumáli víða um
land. í orðabók Björns Halldórs-
sonar er nefnt „fiðurfje“. í orðí. -
bók Sigfúsar Blöndals er „fiðitr-
dýr“=fugl. Virðist það eigi nein
dauðasynd, þótt fugl sje kendur
til fiðurs eigi síður en fjaðra, og
fje er eins gott nafn á fuglum
eins og dýr (sbr. sauðfje, búfje,
sem flestir munu kalla fegurri
nöfn en sauðdýr, búdýr). Sanr.-
leikurinn e*r eflaust sá, að Tr. Þ.
befir eigi skilið orðið og verður
honum að virðast það til voirk
unnar, þar sem hann er enn and-
leg.a ófiðraður og á langt í land
aú honum vaxi flugfjaðrir.
:Nýja Bíó byrjar að sýna í kvöld
mjög fræga kvikmynd, „Manon
Lescaut,“ sem gerð er eftir sam-
nefndtri skáldsögu eftir Abb-
Prevast. Er skáldsagan viðurkent
meistaraverk og kvikmyndin hefir
tekist ágætlega, enda leik þar
aðalhlutverkin Ly.a de Putti og
Rússinn Wladimir Gaidarow, sein
ljek í kvikmyndinni „Elskið hver
annan,“ og eru bæði viðurkendir
afhragðs leikendur. — „Manon
Lesc.aut“ er saga ungrar stúlku,
sem fómaði öllu fyrir ástina, en
beið ósigur í lífinu, vegna. þess
að fegurð hennar töfraði alla
karlmenn.
75 ára afmaeli á síra Stefán M.
Jónsson á Auðkúlu í dag. Hann
er enn við allgóða heilsu, glaður
og reifur eins og hann hefir átt
vanda til og getur „tekið lagið‘ ‘
enn þá ef svo ber undir. Hefir
h»ann verið annálaður söngmaður,
•öddin bæði mikil og fögur. —
Fyrir fjórum árum Ijet síra Ste-
fán af prestskap, enda var hami
þá orðinn svo aldurhniginn, að
honum var þörf á hvíld. Síva
Stefán hefir verið m,-inna vinsæl-
astur um æfina og mun m.argur
nota þetta tækifæri t.il þess að
votta honum vináttu sína og óska
honum heilla.
G E N G I Ð.
Sterlingspund . . . • . . .. 22.15
Danskar kr .... 121.64
Norskar kr .... 117.26
Sænskar kr .... 122.00
Dollar .. .. 4.56%
Frankar .... 18.31
Gyllini . . . . 182.88
Mörk . . . . 108.44
Fiskarnir
eftir Bjariaa Sæmundsson, er bók, sem allir kafa ánægju af al.eíg*
og lesa. — Verð óbundin 1200, í bandi 15.00.
Litla sjó- *g vatnakortið yfir Ssland, fæst en* sjeratakt tii 9*1*.
hjá bóksölum.
Bökaw. Sigfúsar EymundssonaP
BÐRTDRIVER
SMERTERNE

'MtKi
Slóa»* er lang út- ».
breiddasta ,Liniment‘
í beimi, og þúsnndir
manna reiða sig á
það. Hitar strax og
linar verki.Er borið á
án núnings. — Selt í
öllum lyfjabúðum.
Nákræmar notknn-
arreglur fylgja hverri
flöskn.

llllllllllllllllillillilllilllilillll!
Timburverslun
P.W.Jneebsan & Sðn.
Stofnuð 1824.
Símnefni: Granfurn — Carl-Lundsgade, Köbcnhawn C.
Selnr timbur í stærri og smærri sendingum frá
Kaupmannahöfn. — Eik til skipasmíða.
Einnig heila skipsfarma frá Svíþjóð.
Hðfir veralad við ísland í 80 ár.
Samsteypustjórn
í Grikkiandi.
M. Zaimis,
forsætisráðherra.
Árið sem leið r<ak hver
.reisninj aðra ( Grikklandi,
var hin mesta ringulreið á
stjórnarfari landsins. Var .almenn-
ingur orðinn dauðþreyttur á þessum
erjum og va«' sú almenna krafa
borin fram um land alt, að uú
ætti friður að komast á, og sam-
steypustjóm að taka við vÖIdum-
Flokkareiptogið um völdin var al'
vel óþolandi.
M. Zaimis hefir tekið að sjei*
stjórnarforseti og alt.af staðið ;i Ó
miklu leyti utan við flokkaerjnr-

ogieinna mestu áliti allra lands-
öllu manna, hefw- 5 sinnum verið
Hættulegir menn.
hann mikinn forða af hneykslissögum, sem h.smi
(angaði til að koma á stað meðal viðstaddr.a.
Fonn gekk til Knúts og fór að tala um „nýjar
hugsjónir og skoðanir.“ Hann var hissa á því, hvern
ig þessar skoðanir færu að læðast inn í hugi fólksins
— þær voru .alstaða»r, í bókmentunum, listinni, hljóm-
listinni, skólunum. Maður gat jafnvel heyrt þessat'
skoðanir í sjálfu málinu.
Þegar hann hafði talað um stund, fór hann að
spyrja Knút um ýmislegt, því hann „hefði lifað við
uppreistarelda álíunn.%r.‘ ‘ Knútur var undarlega sam-
mála honum- Hann játaði að hættan væri mikil. Eu
hvers vegna höfðu kristnu þjóðfjelögin viðurkent þessi
heiðnu uppreistaröfl, vísindin og t.rúna?
Stuttu síðar var komið með kaffi og líkjör- —
Björnholt vaknaði. Hann fjekk sjer í pípu, og þegar
hann hafði drukkið tvo bolla, fanst honum að sjer
líða vel. Og þá vaknaði veiði-náttú»ra hans. Og þegar
flestir voru farnir, kallaði hann á Knút.
— Setjist þjer, laiknir. .
Þegar Knútur hafði setst, mælti Björnholt:
Yitið þjer hv.að, jeg hcld, að Strand sigrist á
Fonn. Jeg þekki hann, við uiðum stúdentar sama ár.
Hann var gífurlegur vinnuhestur. Hann stefnir altaf
krókalanst á takmarkið hvað sem raular og tautar.
Alt va»r mikilfenglegt hjá þessum manni. Hann hefir
þegar byrþið bardagann gegn Fonn með góðum ár-
angri. Hann fjekk óðara að vita, bve margar fjöl-
skyldur Fonn hafði, og nú hefir ha.nn unnið helming-
inn af þeim frá honum, og það þær bestu, það er aó
segja þær ríkustu- Hann er óumræðilega hygginn
maður.
En þekkið þjer vin vorn Vildhagen. H>ann er
geysilega hnugginn yfir þessari sa.mkepni prestanna-
H»ann heimsækir alla, jafnt háa sem lága., og hefir
rekið mesta kristindómsverslun hjer á staðnum alÞa,
rnanna.
Yfirkennarinn var ánægður, hann hafði ljett á
hjarta sínu. Ilann tæmdi kaffibollann og hneig þung-
lega niður í stólinn. Það dó í pípunni hans og hún
fjell niður á gólfið. Augun sljófguðust, höfuðuð seig
niður á brjóstið — og stuttu síðar hraut hann.
Knútur fór úr garðhúsinu og gekk upp á svai-
irnar, þar voru flestir .aldurhnignu karlmennirnir í
smáhópnm.
Stubbur var þar, og þegar hann sá Knút, vjek
hann sjer að honum, og hvíslaði, að tilrauniir hans ti*
hjálpar ÍMaríu Hansen, hefðu borið ágætis árangur-
Hamar heiði látið undan, og konsúllinn og Marift
mundu verða gefin saman í næstu viku.
Knútur fór að svipast um eftir Kornelíú- Han f
vissi, að hún mundi taka þessa.ri fregn með fcgnuði.
Hann sá, að hún sat 4 bekk niðri í garðihum, og fór
því þangað.
— Þetta. var fallega gerí af Stubb, hrópaði hútv
þegar Knútu,r hafði sagt henni frá afreksverki hanfi.
Jeg verð að þakk.a honum fyrir það.
Hún skundaði upp á svalirnar, og þegar hún koui
aftur, sagði hún við Knút:
— Jeg þakka yðu»r einnig fyrir þetta. Kurt segit’V
að þjer h,:ifið verið með t allri ráðagerðinni.
Þau settust á bekkinn. Sumt yngra fólkið vat'
farið að leika sjer í garðinum. Pjetur og Hanna geng'
ust fyri»r skemtuninni. Knútur aðgætti þau. Hanna va}*
eitthvað kynleg í kvöld, það var líkt, sem hvíldi J’f11'
henni villri einhver ljómi af hamingju og gleði. Það
var eins og innileg ástarorð væru altaf' að fæðast »
vörum hennar. Það var eins og öll hennar persón>i;