Morgunblaðið - 25.02.1927, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ

gpHsMsISI!
i Hugtysingadagbðk
M VijfekiftL ^
Utsprungm blóm fást á Amt-
mannsstíg 5. Sími 141 og á Vest-
orgötu 19 (send heim ef óskað
er). Sími 19.
SÆLGÆTI i meiru úrvali eQ
gengur og gerist, er rauplaust ó-
hœtt aó segja að sje í Tóbakshús-
inu, Austurstræti 17.
Tilkyimingar.
Boekilde Husholdniagsskole Har-
iSÍAshorg — Statsanerkendt. — Nyt
Kkrsus beg. 4. Maj. Program sendes.
Aana Bramsager Nielsen.
Hokkur þúsund í hlutabrjefnm í
fose&fjrf'. „Titan“ tii sölu. Tœkifær-
isverð ef samið er strax. A. S. I.
vísar á.
Harmonia. Samæfing í kvöld kl.
Stór stofa og eldhús til leigu L
■UHrs n. k. Uppl. í síma 268.
HitafliSskup
(Thermos flöskur)
kosta nú aðeins
kp. 1,75
hjá
Johs. Hausens Enke
Laugaveg 3. Sími 1550
Notið Smára smjðr*
likið og þjer munuð
sannfærast úm að jþað
sje smjöri líkast.
Peysur
dökkbláar, Karlmanna,
úr ull og bómull eru
bestar og ódýrastar í
Verslunarmannafjelag Eeykjavíkur
heldur fund í kvöld kl. 8% í Kaup-
þingssalnum. Ýms fjelagsmál á dag-
skrá.
Kvöldvökumar. — í Hafnarfjarðar
Bíó lesa þeir í kvöld kl. 8% B.jarni
Bjarnason, Helgi Guðmundsson og
pórðuv Binarsson.
Guðspekifjelagið. Fundur í Reykja-
víkurstúkunni í kvöld kl. 8V2 síðd.,
og byrjar stundvíslega. Efni: Krafta-
verkamenn á 4. öld e. Kr.
Hrognkelsaveiðar fara að byrja
hjer innan skamms. Munu þeir, sem
þá veiði stunda, leggja net sín um
helgina.
Hjúkranarfjel. „Líkn“ heldur að-
alfund sinn í kvöld á Hótel Skjald-
breið. par flytur Katrín Thoroddsen
læknir erindi um meðferð ungbarna,
og fleiri mál verða þar til umræðu.
Sjá augl. í blaðinu.
8(ml 800.
Íllillllllllllllllllllllllllíl
Togaramir. Njörður kom frá Eng-
landi í gær. Hafði veitt ofurlítið á
leiðinni. Snorri goði kom af veiðum
í gær með 93 tunnur lifrar, og Ólaí-
ur sömuleiðis, með 114 tunnur. Sindri,
áður Víðir, kom hingað. í fyrradag,
og er að búa sig á veiðar. Maí fer
vseanilega. á veiðar í dag. Eru þá eftir
ófarnir Hilmir og Jón forseti.
Tiiubnrskip seái Járstein heitir,
kom í gær til Árna Jónssonar kaup-
manns.
porsteinn línnveiðari, kom nýlega
af veiðum með 120—130 skpd.
pýskur togari kom hjer inn í gær
með brotið spil.
Hafnarfjarðartogaramir, Ver og
Valpole, komu af veiðum í gær, Ver
með 117 tunnur lifrar og Valpole með
67.
ísfiskssala. Eiríknr rauði seldi af'ía
sinn í Englandi í gær, 1144 kítti, fyr-
ir 1291 stpd.
GENGIÐ.
Sterlingspund . .. 22.15
1 Danskar kr . .. 121.70
Norskar kr . .. 118.72
Sænskar kr . .. 122.01
Dollar . .. 4.5714
1 Frankar . .. 18.07
1 Gyllini . .. 183.22
Mörk . .. 108.32
Elsti maður í heimi.
Við nýafstaðið manntal 1 Rússlandi
kom það upp úr kafinu, að í þorpi
einu í Mið-Rússlandi er maður að
nafni Tchatkowsky 145 íra gamall.
Er búist við því að liann sje elsti
maður heimsins.
Kona ein þar í landi að nafni Mal-
arieva er 130 ára.
—
Persil
konið aftnr
Norskt herskip undir
skriðuhlaupi.
í pórshöín í Færeyjum var nýlegu
gerð tilraun til að mynda hlutafjelag
með mjög einkennilegu verkefni. Er
tilætlunin sú, að grafa upp skip eitt,
„Norske Löve“, sem strandaði við
Færeyjar 1708, og sagan segir, að
hafi grafist undir jarðfalli með rá
og reiða og öllum mönnum.
Skipið átti að hafa strandað í
Lambavík á Austurey, og getur gam-
alt fólk þar enn bent á staðinn, þar
sem skipið á að vera grafið undir
urðinni. Á því áttu að vera 120
manns, og það vopnað 36 fallbyss-
um, og vera á leið til Indlands. Er
enn til í mannamunni á ' Færeyfjum
þjóðvísa um atburðinn. Og í kirkj-
unni í pórshöfn hangir skipslíkan,
sem á að vera af því.
Um aldámótin gekst -skipstjóri
nokkur, Ole Svendsen, fyrir því, að
farið var að grafa í gjána, sem
skipið á að vera í. Hann fann ýmsa
hluti, sem bentu á það, að þarna
væri skipið. En hann varð að hætta
vegna fjárhagsörðugleika.
í skipinu áttu að hafa verið geysi-
miklir fjármunir, og það er þess-
vegna, að mönnum leikur svo mikill
hugur á, að grafa skipið upp.
Blblinr.
Biblía, stór útgáfa, í ljereftsbandi.
•Verð kr. 10.00. Biblía, stór útgáfa í
skinnbandi, gylt snið. Verð kr. 20.00.
Biblía, stór útgáfa, í linu skinnbandi,.
gylt snið. Verð kr. 25.00. Vasabiblía,
í ljereftsbandi. Verð kr. 5.00. Vaáa-
biblía, í linu ljereftsbandi, gylt suj'ð
Verð kr. 7.00. Vasabiblía í linu skinn-
bandi, gylt snið. Verð kr. 10.00. — -
Nýja testamentið með Davíðssálmuln,
í ljereftsbandi, gylt snið. Verð kr.
3.50. Nýja testamentið með Davíðs-
sálmum, í linu skinnbandi, gylt sníð.
Verð kr. 6.00.
Bðkaverslun
Sigfúsar Eymundssonar
Smyjflarar dæmdir til dauða.
Frá Moskva kom sú frjctt nýlega
að austur í Afganistan væru menn
bannvinir miklir, og hafi það nýlega
verið sett í lög, að þeir menn, sem
geri sig seka i smyglun hvað eftir
annað, skuli dæmdir til dauða.
Stórhríðar í Asíu.
í janúarmánuði gengu miklar stór-
hríðar í vestanverðri Asíu. Fregn
frá Teheran segir, að á einum aðal-
veginum milli Síberíu og Indlands,
haí'i 300 ferðamenn í hóp orðið úti.
LMilners peninga-
skápar reynast best
BokiirirfyrirligglamK
m
Lýsi
kaupir
H*f. SSeipnis*.
HÆTTULEGIR MENN
— Jeg var hræddnr við þig. Hjelt einnig, að þú mundir
dkki hirða um að vita þetta.
— pað er skömm fyrir mig, að þú hefir haft ástæðu
tíl að líta svo á, sagði Knútnr, og lagði handlegginn um
háLs föður síns.
— Jeg hefði átt að ferðast minna., pabbi, þá hefði jeg
«f til vill komið meiru í verk. Jeg hefði að minsta kosti
ekki eagt þessi heimsknlegu orð áðan. Eins og jeg hafi
nokkurn rjett til að álasa þjer. Nei, pabbi, nú fer jeg ekki
burtn. Nú gerist jeg meðeigandi þinn. Jeg hefi aldrei unnið,
eða minsta kosti ekki nema með sprettnm, það er óham-
íngja mín. En nú skal það verða öðru vísi. pað sem jeg
þurfti, er skeð: við erum orðnir fátækir. Ef við getum
haldið versluninni áfram, þá er það gott. Getum við það
efeki, þá lokum við hægt og hljóðalanst og byrjum að nýju.
— Eins og þú vilt, Knútur. Jeg fer glaður út í sökk\ -
andi skip, ef þú stendnr við stýrið.
Rjett í þessu kom þjónustu stúlka inn og sagði tv.>
tnenn komna.
— Látið þjer þá koma hingað.
Stnttu síðar var drepið á dyr. Holt gekk til dyra.
— Gott kvöld, var sagt úti fyrir. Er hægt að fá að
tela við yður, Holtf
Holt starði, hneigði sig, starði og hneigði sig aftur.
— Jú, anðvitað, gerið þið svo vel, þó það væri nú.
Inn gekk sá, sem aldrei talaði móðurmál sitt, konsúll-
inn, og einnig Stnbbnr.
Peir tóku báðir í hönd Holts. Svo sagði Stubbur:
— Getum við fengið að tala við yðnr í einrúmi, HoR?
— Gerið þið svo vel, herrar mínir.
peir gengu inn í hliðarbergið.
Knútur hevrði að Stubbur talaði mest. Yið og við
beyrðist þó urra í konsúlnuiu. Og loks há rödd Holts.
Alt í einu var dyrunum iokið upp. Holt stökk inn með
sigursvip. pegar hann hafði lokað dyrunum á eftir sjer,
hrópaði hann:
— Knútur! pú spurðir að því, hvort enginn vildi hjálpa
mjer. Veistu hvað þessir menn ætla að gera ? Yeita mjer
nauðsynlegt fje!
— pá má ekki koma fyrir, pabbi. pað er fallega gert
af þeim, þeir eru mótstöðumenn þínir. En það væri ekki
fallega gert af þ,jer að nota þjer tilboS þeirra.
— SkilyrSiS frá þeirra hálfu er vitaskuld það, að
eignir mínar reynist eins miklar og jeg hefi sagt. Par að
auki hefi jeg sagt þeim, að þú værir genginn í f.jelag viS
mig. Á jeg að kalla á þá?
Konsúllinn og Stubbnr komu inn í skrifstofuna aftur.
Knútur endnrtók mótbárur sínar. Stubbur fjelst ekki á
þær. Hnnn fullyrti, að konsúllinn ætti hugmyndina, og hefði
haldið því frarn, að það væri bænum óbætanlegt tjón, ef
Tfolt yi'ði að hætta öllum atvinnurekstri. Hann þekti engan,
sem gæti rekið allar atvinnugreinar hans af nokkni viti.
Hann treysti Holt syo að segja takmarkalaust.
Holt leit á soninn. Pað var eins og hann vildi segja:
— parna heyrir þú! En hann mælti ekki orð frá
vörum.
Knúthr Ijet að lokum undan. Hann lofaði því, að
tillxiði þeirra skyldi verða tekið, ef nauðsyn krefði, og þeim
sýndist hættulanst að lialda áfram.
pegar þeir voru farnir, njeri Holt saman höndunum
af ánægju og gleði.
—* pú mátt treysta því, sagði hann, að þeir skulu ekki
tapa neinu á mjer. En þú sjerð þó, nð þoir eru til, sem
treysta mjer.
peir fóru nú, feðgamir, að leggja ýmsar áætlanir, og
voru svo ákafir, að þeir tóku ekki eftir því, að Kalrín var-
komin iun í skrifstofuna. Hún spurði, hvar hún ætti að
bera matinn á borð, í borðstofunni væri alt eyðilagt.
— Ilvað segir þú, Knútur ? Er ekki rjettast, að vi®
borðum hjer uppi ?
Knútur kinkaði kolii. Katrín fór.
— Pabbi, sagði Knútur rjett á eftir, þú mátt ekki’
misvirða það við mig, en jeg ætla að minnast á eitt vií>
þig. Hversvegna kvongast þú ekki Katrínu?
Holt varð dreyrrauður.
— Nei, sonur minn, jeg fullvissa þig um það — —
Lún er siðsamasta kona.
— pað er einmitt það, sem jeg veit. Jeg átti ekki viS
neitt illt.
iHolt sagði stuttu síðar:
— Jeg óttaðist, að þú mundir vera því mótfallinu:.
En Katrín vill þaS ekki án þíns samþykkis,
Kntrín kom aftur og breiddi á borðið.
— Pú ætlast til, að hjer borði aðeins tveir, sagði
Knútur. Borðar þú ekki með okkur ?
Katrín varð eins og myndastytta — stóð negld við
gólfið með diskinn í höndunum, varð fyrst náföl og síðan
eldrauð. Hún leit hrædd fyrst á Knút, því næst á Holv.
Knútur hefði sagt „þú“ og beðið haila að borða með þeim,
og nú kinkaði Holt kolli til samþykkis. Hún var gráti nær.
— Knútur lítur svo á, mælti Holt, en komst ekkt
lengra, svo Knútur bætti við:
— að við ættum að drekka hjer glas af víni öll þrjú.
— Alveg rjett, sagði Holt, þetta með gula lakkinn tiK
hægri, ha, ha! Svo skulum við fá matinn.
Katrín liraðaði sjer út.