Morgunblaðið - 11.01.1928, Síða 2

MORGUNBLAÐIÐ
)) IÖLSEINI
Ágæl
norQlensk tað
til sttlu i pakkhúsi okkar.
Su-M-Æ
? t
VíJia
/nefna þetta erindi úr kvæðaflokkn
(um „Guðsmóðir1 ‘ :
Stefáns frá Hvítadal.
Leggið „Óð einyrkjans"
| ,,Ó brúður andans, ó blessuð mær,
er björtum ljóma um veröld slær,
'þig signi guðs náðar sólin.
i Er húmar af nóttu, og hríðar kalt,
| í helg'um ljóma þú fegrar alt
og boðar oss blessuð jólin.“
Og sömuleiðis þetta úr „Saíve
regina1 ‘ í sama flokki:
)
/
„Vor gleði er lág, var harmur hár,
vor hjörtu tárast þungri eymd. —
Ó Jesú móðir, byrg ei brár.
Vor blessun öll er frá þjer
streymd.
Salve regina! Salve regina!
i
„Þorlákur biskup helgi" er
áreiðanlega mesta. kvæðið í fyrri
kafla bókarinnar. Það er rammís-
Saltiiskur.
St.órt verslunarhús óskar eft-
ir umboðsmanni á íslandi, til
að kaupa fyrir sig saltfisk
Umsóknir, með tilgreindum
launakröfum, aldri, reynslu
og meðmælendum, merkt: nr.
999, sendist A. S. f.
Bi-jefaviðskifti á dönsku.
ÚTBOÐ
Tilboð óskast I fiman til sjö bondr-
nð tuainr a£ meðalalýsi ár lýsisfram- „söngva förumannsins- og „Heis- i;“^7sTn7a“0gl0rmi,'"röjBÍt
leiðsln Bræðslnfjelags Keflaviknr,
retrarverfíðina 1928.
Skrifleg tOboð ðskast send íyrir
20. þ. m. til Friðriks Þorsteinssonar í
Keflarík (simi 25), sem líka gefnr allar
npplýsingar sðlnnni Fiðvíkjandi.
Til tfifilsstaða
f.r blfrelC alla vlrka daga kL I að.
▲11» .onnudaca kl. IX & hád.
o* kl. I «10d.
frá Blfrelbaatnn ItcMtn.
StaCltl vUJ helm.öknartl.uum.
Sfml 681.
og tilþrifamikið á köflum og i því
þungur straumur, sem iirífur mann
með. í því eru þessi erindi:
Hauksstððin til leigu.
Tilboö óskast um leigu á fiskverkun-
arstöðinni (áöur eign H.f. Haukur) yfir
tímabiliö frá 1. febr. n.k. til jafnlengdar
aö ári.
Frekari upplýsingar gefur
Páll Ólafsson9
Simi 1798.
ara bóka. Honum mundi seint
detta í hug, að þar væri um sama
mann að ræða. Svo breyttur er „.T . ,, „ .
„ „ Meginrikan, fnði iroman
Stefan fpa Hvitadal 1 ljoðagerð „ , , A, »
fremstan bar hann dómum að.
smni, ekki emvörðungu að efnis- TT . u^ .
° , — Hæstan syndi helgi-blómann,
vali og efnismeðferð, heldur og n, , . ,. , *
° hundi-uð votta sanna það;
formi og öllum búnmgi kvæðanna. ,..
b „ yfm leiddi — aldar somann,
Stefan var ekki islensknr i fyrstu árdagsljómami _ SbálhoitSBtað.
ljoðabokum smum, stoð 1 raim og j
' veru fjarlægur þeim grundvelli, |
1 sem lagður er íslenskum ljóð-
skáldum að byggja á. Hann hirti
ekkert um þennan arf. Þ6 efnið
í ljóðum hans væri íslenskt, voru
Þjer eruð varðsveit á vegum
og vökull minninga andi.
I aldanna hálcveðum afrekin
vitna
um ættbálksins dvöl í landi.
Því skáldið er tímans skapgerð,
og skáldið er fólksins æð,
og kynslóðum aldanna sálnanna
, Sál,
- þar samtíðin rís í fullri hæð.“
„Þjer konur“ minnir örlítið á
,Afbragð manna“ — ennþá ritast fyrri kvæði Stefáns. En alvaran er
Sagan talar — hjörtu hitast,
lieilög renna friðarjól.
yfir Þorláks biskupsstól
hættimir, formið, erlent, bar t. d. „ „ • „ „ *
’. ’ . ’ , — aldrei íegra nm að litast
mikinn keim af formi norska ágæt-
isskáldsins Wildenvey. Hann mun
og hafa sótt nokkuð af hispurs-
leysi sínu og bersögli í norskan
lyriskan skáldskap.
En nú — nú er Stefán orðinn
aldrei meiri blómi og sól.
Kveiktu honum kirkjustaðir
kertaljós þess vígða ranns-
nú þar sem áður var gáskinn og
teflt á tæpustu vöð. Kvæðið endar
svona, og gefur þetta erindi góða
hugmynd um þá karlmannlegu
hrifni, sem í því er:
manns.
Tírc$(one
FOOTWEAR COMPANY
Gummi
vinnuskór
með
hvitum sóla.
Gummistigvjel
með
egta hvítum sóla
Einkasali í heildsölu
nm Biíf.SŒ6 4ft
Telegr, Adrs, Holmstrom.
Þjer Iionur, sem hallirnar liækkið
og hefjið mannanna sonu,
.. bve Eysteins Iúlja er innf jálg
af ást til jarðneskrar konu.
Þjer liækkið vort andlega heiði,
uns himnarnir opnir sjást.
, Þó þessi kvæði, trúarljóðin, sjeu — Hver dáð, sem maðurinn drýgir,
Stefán gknm ^slenskra skalda, ^ ^ þ, eru þau ebki cr draumur um konuást.
skáldskapur. Þau eru lík hvort
öðru, sömu orðin, sama játningin, Eitt lítið kvæði er í ,yHelsingj-
sami lofsöngsómurinn í þeim <>11- m“, sem sýnir betur en nokkurt
um. Það er eins og þau sjeu frebar annað, hve Stefán hefir sveigst
ort til þess að sýna það, að höf- niikið inn á svið íslensks s'káld-
undur' þeirra hafi selt sá) sína skapar, þjóðlegs skáldskapar. —
kaþólsku kirkjunni í henchir, en Pyrir nokkrum árum, eða meðan
hitt, að þau hafi 'sprottið fram ]iann var að yrkja sínar fyrstu
... af innra umróti og djúpri þörf og bækur, hefði honum þótt ósvinna
tilfinningar, mer 1 ega menn on slíáldlegri sján á yrkisefnuntim. að velja því, efni þann búning,
mikla, marg reyti eba natturu. | feá er hinn kaflinn, hinn síðari. Sem það fær nú. Þa'ð er „Döklti
Þessi breytmg kom ekki alveg, ^ kyeður við annan tón. fear flotinn“. Kvæðið er í sjálfu sjer
að. uyorum- „Heilog kir ja 0 - eru ag vísu ekbi morg frumsamia ]ítils virði, en það sýnir hvar Ste-
aði hana. En menn juggust tæp livœði ný eða águr óbirt, en nokkr- fáns er nú að leita. Síðasta vísan
JS VÍð„Í?.T,™ „gTT Í ar þýðingar, sem ekki hafa sjest er þannig:
áður. En þó eru þau kvæði nægi- .
leg til að sýna stefnuskifti Stefáns Rýður valdögg risafennur
í skáldskapnum. íöðuls hinsta glóð.
Bestu kvæðin og mestu í þessum víðis-ekrur válynt rennur
kafla eru „Þjer skáld“, og „Þjer Virfils ærsla-stóð.
konur* ‘, en heiti kvæðanna ern
bæði undaríega fátækleg. Kvæðið. Þessi vísa gæti verið ort, þegar
um skáldin er skínandi fallegt á / rímurnar sátu í öndvegi hjer
, , , , , — ennþa brenna ardagsglaðir
íslenskur og þjoðlegur í besta ;, , „ . „ .„ ■ ,
, . f, . , , „ íslands þjoðu kveikir hans,
skilnmgi, nu byggir hann a art- ... „, . „„
„,’. .. y — yfir lysir aldaraðir
mum fra þeim gomlu, nu kennir '. , .„
TTT./„ „ ,. .„ eilif pryði heilags
engra Wildenveyskra ahrita. Ug
breytingin er enn meiri. Aður var;
hafði gaman af að tefla djarft,
sýnast strákur, vera fjöllyndur í
l.ióðum sínum, elskur að nautnum
og augnabliksmaður. Nú er hann
orðinn alvörumaður, lítur með
þunga ábyrgðarinnar á sjálfan
sig og tilverima, og yrkir sjaldan
um augnablikin, æfintýrin, neista-
flug nautnanna, heldur um dýpstu
Hitt er aftur á móti augljóst, að
kynni Stefáns af kaþólskunni og
\ganga hans undir merki liennar,
jveldur breytinguimi.
En hefir þá skáldgáfa Stefáns
vaxið að sama skapi og breytingin
er mikil?
1, Hún hefir ekki gert það enn.
Hún kann að eiga það eftir. En k5flunl) auðsjáanlega kveðið i „ÍB-jlmdi. Svo langt seilist Stefán aft-
jþessi ljóðabók er að listgildi og gpiration“} með fossandi ákafa. ................
Appelsínur Jaffa og Valencia — Epli í kössum, 3 teg.
— Laukur — Perur — Mysuostur — Goudaostur — Sar-
dínur — Fiskabollur — Dósamjólk — Saltkjöt, mjög ódýrt.
Eggert Kristjánsson & Co.
Simi 1317 og 1400.
ljóðsnild lægri í sessi en hinar
fyrri hækur höfundarins, þó góð
kvæði sjeu þarna innan um.
Stefán skiftir bóikmni í tvo
kafla, og er sú skifting eðlileg.
í fyrra kaflanum eru aðeins ka-
þólsk trúarljóð skáldsins, og þau
sýna, að Stefán er genginn móð-
urkirkjunni á hönd af alhug; að
minsta kosti verður ekki annað
sjeð af þeim.
Öll þessi trúarljóð eru ágæta vel
k>rt, víðast hvar. Sem dæmi má
ur fyrir sig um búning og form.
Ljómapdi fallegar stökur eru
þama, sem sýna, að Stefán getur
gert þær vel úr garði, svo að hann
minnir á okkar ágætustu stöku-
Það hefst á þessum erindran :
„Þjer skáld frá útsævi alda
við upprás töfrandi ljóma,
þjer hlustandi sáuð, er himnarnÍT' höfunda, t. d. Þorstein Erlingsson.
skópust Dómur um þessa blók hlýtur að
og hafdjúpin leystust úr dróma.
Og hjörtu yðar vjer heyrum
— því harpan var jarðríki geymdl
í hofskálum aldanna heyrast þau
stó,
en hinna þögnuð og nafnlaus
gkymd.
verða á eina leið af þeim, sem
þekkja fyrri' bækur Stefáns:
breyttur maður, breyttur skáld-
skapur, en ekki betri skáldskapur.
J. B.