Morgunblaðið - 17.05.1928, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
)) jhflmm i Olseini ((M
Höfum íil:
til útscBðis, einnig

rmn
feamup i wlkulokin msd ;,^ðvs(S,
m
ptl¥9í,
Ódýrasti, besti og ljúffengasti svaladrykkur í sumarhitan-
um, er sá gosdrykkur, sem framleiddur er úr þessu limon-
aðipúlveri. — Notkunarfýrirsögn fylgir hverjum pakka.
Verð aðeins 15 aurar. Afarhentugt í öll ferðalög.
Biðjið kaupmann yðar ætíð um limonaðipúlver frá
Hi. Efnagepð Reykjawikue*.
Niðnrsoðnir árestir:
Jarðarber, Perur, A^anas,
Fersbjur, ApHcots, 3!. áwextia*,
allar teg., bæði í 5/i og ’/e dósum.*

Eggert ’ Krisfjánsson 1;8t Qo.
Simap*l3i7 og 1400.
Radio-laiflDar
eru af fagmönnum viðurkendir
þeir bestu, sem fáanlegir eru.
Útvarpstæki án Telefunken-
lampa, geta aldrei verið fullkomin.
Munið að Telefunken er braut-
ryðjandi á sviði útvarpsins.
Umboðsmenn fyrir Telefunken
eru
Hjaiti BjOrossu 8 Gs.
Sími 720.
BRAGÐIÐ
MJ0RLIKÍ
AILITot ÞÓR
eru landsins bestu hjól.
Fást hjá Sigurþór
Aðalstræti 9. Símnefni Úraþör. Sími 341.
Verkamenn
og jafnaðarstefnan.
i.
Hjer sem annarstaðar er það
einkum verkalýður bæjanna, sem
jafnaða'rstefnuna aðhyllast.
Uað er sú stjettin, sem hefir um
langan aldur átt við einna þrengst
kjör að búa, en jafnframt haft
mest kynnin af alsnægtum yf-
irstjettanna svonefndu — Og
það er sú stjettin, sem ýmsra
atvika vegna hefir mest skort
raöguleikann til þess að afla sjer
þeirrar mentuna'r, sem skapar
stærra útsýíii, víðfeðmari skilning
og hærra takmark en brauðhugs-
unin ein fær veitt.
II.
Hjer hjá oss eru bæirnir ungir,
mikill hluti þeihra manna, sem
þá byggja eru fæddir og uppaldir
í sveitum, en hafa Jeitað þaðan
ýmsra atvika vegna, en þó flestir
líklega í leit eftir betri lífskjörum,
auknum lífsþægindum og í von
um auðveldari framfærslu sín og
fylgiliðs síns.
Og það er einmitt einkennin,
að það ern þessir yngstu horgarar
bæjanna. — innflytjendurnir —
sem fljótast verða lýðskrnmurum
jafnaðarkeninganna að bráð.
Skiljanlegt er þetta. — Þessir
menn eru í gæfuleit. Þeir hugðust
að finna í bæjunum þau lífsgæði,
sem sveitin veitti þeim ekkj, en
þegar sú von þeihra brást, þá
falla þeir í faðm þeirra kenninga,
sem lofa gulli og grænum skóg-
um, ef þjóðfjelagsskipulaginu sje
breytt. Og í lífsbeiskju þessara
manna fá þær góðan jarðveig,
dylgjurnar ogv ásakanirnar sem
valdagjarnir spekúlantar nota til
þess að lyfta sjálfum sje'r upp.
III.
Launakjör verkalýðs bæjanna
og efnaleg velmegun er undir því
komin, hvernig- atvinnurekstrar-
fyrirtækin ganga.
Þetta skyldi Lenin, lærimeistari
jafnaðarmanna, 1905. — Þá sagði
hann:
„Það er slrilyrðislaust í þágu
vefltalýðsins, að einkarekstuir
gangi sem best og taki sem skjót-
ustum vexti og viðgangi."
Og hann segir ennfremur:
„Það er að vinna fyrir gíg, að
ætla sjer að' hæta lífsltjör verka-
manna með öðru móti en því, að
vinna að þróun og eflingu auð*
valdsins (Kapitalismans)."
Er það nú þessi kenning læri-
meistarans, sem jafnaðarmannafof-
ingjarnir hjer flytja.
Árum saman hefir Jónas .Tóns-
son í Tímanum — ,„afleggjara Al-
þýðublaðsins“, eins og einn af
helstu jafnaðarmönnunum orðaði
það fyrir nokkru — ráðist með
dylgjum og aðdróttunum á stærstu
atvinnurekendúr vora. Mennina,
sem verlialýður bæjanna getur
ekki án verið, ef hann á að lifa
sæmilegu lífi.
Árum saman. hefir Alþýðublaðið
svívirt þá menn og ofsótt, sem
verkamennirnir vinna hjá.
Hatur og óvild hafa bæði þessi
blöð reynt að kveikja millum
þeirra aðila, sem að fyrirtækjunum
vinna og eiga aJt sitt undif vexti
þeirra og viðgangi.
Og því miður er það svo, að
fjöldi verkamanna trúir þessum
Níðhöggum best. Þessum Níðhögg-
tim, sem blátt áfram lifa á því að
ófriðareldurinn millum stjettánna
sje síbrennandi.
Það eru engir menn Skaðsam-
legri verkalýð bæjanna en þeir
menni'rnir, sem þetta aðhafast. —
Þeir eru lúsin á. líkama þeirra,
er þrífst þess betur, sem þeir
sjálfir verða magrari.

Ifstofusfúlku
Eggert Kristjánsson söðlasmið-
, ur á fimtugsafmæli í dag. Hann
er fæddur 17. maí 1878 að Stapa
í Tungusveit í Skagafirði, sonur
Kristjáns Þorvaldssonar bónda
þar.
Ungur fór Eggert úr foreldra-
húsum og tók að nema söðlasmíði
hjá Hjálmati Sigurðssyni að
Skeggstöðum í Svartárdal. — En
eklci dvaldi hann þar til lang-
frama, því að Hjálmar hætti
noklturu síðar að kenna. \Tarð
Eggert ])á á lausum kili. Vildi
hann þá fara að eiga með sig sjálf-
ur, verða sinn eigin húsbóndi.
Eggert hefib sýnt það hvað sín
má einbeittur vilji og áýæði, sam-
fara fyrirhyggjú og dugnaði. Það
er 'þetta, sem vjer köllum fram-
tak einstaklingsins og er driffjöð-
ur allra framfara í smáu og- stóru
í heiminum. -
Ófnllveðja og með tvær hendur
alge'rlega tómar, rjeðist Eg'gert
norður til Sauðárkróks, fekk sjer
þar byggingarlóð og reisti þar
hús. — Þarna settist hann nú
að og tók að stunda söðlasmíði.
Var þó smátt um smíðatólin og
efnivöru fyrst í stað, en Eggert
vann sjer fljótt álit og tiraust
þeirra, sem við hann skiftu og
bann skifti við. Tok hann brátt
að færa út kvíamar og um eitt
skeið rak hann á Sauðárkrók
söðlasmíði, skósmíði, aktýgjasmíði
og jverslun.
Árið 1904 lcvæntist Eggert Sum-
arrós Sigurðardóttur, ættaðri úr
Svarfaðardal. Misti hann hana 1.
júlí í fyhra. Þau áttu þrjú börn,
sem öll eru uppkomin.
Árið 1916 'seldi Eggert eignir
sínar á Sauðárkróki og fluttist
hingað til Reykjavíkur. Setti hann
á stofn hjer söðlasmíðabúðina
Sleipni, sem hann rekur enn, og
mun nú stærsta reiðtýgja og ak-
týgjaverslun á landinu. Hefir hún
viðskifti um alt land og nýtu'r
almennra vinsælda.
vel mentaða, vantar á opinbera
skrifstbfu nálægt Reykjavík. —
Byrjunarlaun 60 kr. á mánuði og
alt frítt. Verður helst að geta
byrjað 1. júní n. k. Eiginhandar-
tilboð sendist A. S. í., merkt:
„2000“.
húsasmlðgr
óskas! ssm 3 4 wSkna
lima.
Upplpingae í síma 1947
eftis* !• 5. S e. h. næstu
slaga.
allar tegundir
nýkomin
med Lyrs.
0» E 11 i m g sen
mjjög góðir*
09
SportbaaxuB*
ntargai* iegnudir
frá 11,50.
Torfl G. HrSarsM
Laugaveg.
Ödýri.
íslenskar kartöflnr
seljum wið A
kr. 12.50 pr. sk.
íslenskar gnlrðfnr
Laugaveg 63. Sími 2393.
EScBtu keSakai«pin gjiis*®
pelra aem ksiupa þeesl
isjéðfreegrs tog&pakoS lajá
H. P. 9uus. Avsli þwp str
iiúal, Bfml £5.