Morgunblaðið - 09.01.1929, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Besta saltkjötið í bænutn fæst í
Ármannsbúð, bæði í smásölu • og
heilum tunnum.
Fegurstir Túlipanar fást á Vest-
urgötu 19. Sími 19.
Útsprungnir túlipanar, nokkrar
tegundir af Kaktusplöntum og
Hyasintur til sölu. Hellusundi 6.
Útsprungnir túlipanar fást í
Hanskabúðinni í Austurstræti 6.
m
Kensla.
Fiðla og Kontrabassi. Tilsögn í
ofantöldum hljóðfærum veitir L.
Frederikssen, til viðtals þriðjud.
og föstud. kl. 2—4 og eftir kl. 7, á
Vesturg. 36 a.
Gólfmottur.
Gólfklútar, — Þvottasnúrur, —-
Burstavörur, — Jólatrjesskraut
og Búsáhöld,
íæst á Klapparstíg 29 hjá
VALD. POULSEN.
Sv. Jðnsson & Co.
Kirkjustretí 8 K. Sígj 4M,
IMIunið efiir
nvia veggfóðriitu.
Morgunblaðið
fest á Laug&vegi 12.
I bæjarkeyrslu
hefir B. S. R. 5 og 7 manna-dross-
íur. — Studebaker eru bíla bestir.
Hvergi ódýrari bæjarkeyrsla en
hjá B. S. R.
Ferðir til Vífilsstað'a og Kaí'n-
arfjarðar með Stndebakerdross-
íum, alla daga, á hverjum klukku-
tíma. — Ferðir austur í Fljótshlíð
þegar veður og færð leyfir.
o
Bifreiðastöð Reykjavlkur.
Afgreiðslusímar 715 og 716.
Nú er tækifærið að
kanpa
Vetrarkápur
Mikill aisláttnr.
Verslun
Egiil lacobseu.
Lnndafiðnr.
Nýtt Lundafiður frá Breiða-
firði í
Yfirsængui',
Undirsængur,
Kodda og
Púða.
Styðjið það íslenska.
Von.
Van Routens
konfekt og átsúkkulaði
er annálað um allan heim
fyrir gæði.
»4,1 heildsölu hjá
*
0
"fobaksverjlun lslandsh.t
Nýársnóttin verður leikin á
morgun.
ísfisksala. Kári Sölmundarson
seldi afla sinn í Englandi í gær
og fyrradag fyrir 1220 sterlings-
pund.
Próf. Johs. Velden heldur kirkju-
hljómleika í Fríkirkjunni á sunnu-
aaginn, með aðstoðs Páls ísólfs-
sonar.
Skjaldarglíma Ármanns verður
háð í Iðnó hinn 1. febrúar. Ættu
glímumenn nú að æfa sig kapp-
samlega það sem eftir er mánað-
arins og koma svo fjölmennir á
hólminn..Það sæmir ekki svo göf-
ugri íþrótt, sem glíman er, að
menn dragi sig í hlje vegna þess
að þeir vita að þeir geta ekki sigr-
að. — Þeir, sem vilja sýna glím-
unni heiður með því að keppa um
Ármannsskjöldinn, eiga að gefa
sig fram við formann Ármanns
fyrir hinn 24. janúar.
S j ómannakveð j a .•
FB. 8. jan.
Farnir til Englands. Vellíðan.
Kærar kveðjur.
Hásetab á Arinbirni hersi.
fsfisksala. Þessir bbtnvörpung-
ar hafa undanfarna daga selt ís-
fiskafla í Englandi:
Skúli fógeti .. .. fyrir ca. £1400
Leiknir.............— £1329
Draupnir............— £ 819
Otur.............. —* £ 934
Gyllir..............— £ 779
FB.
Germania. Nokkrir nemendur,
bæði byrjendur og aðrir, geta enn
fengið kenslu í þýsku. Menn snúi
sjer til Einars Magnússonar, Lauf-
ásveg 44; sími 1991.
Gamla Bíó sýnir þessa dagana
mynd er nefnist „Bogmaðurinn“ ;
er það leynilögreglusaga, við-
bnrðarík og „spennandi.“
Stokkseyrarbruninn. Það mál
kom aftur fýrir Hæstarjett á
mánudaginn var og var þá lagt
í dóm. Málflutningur fór fram
skriflega, því málið er mjög um-
fangsmikið og flókið. Hæstarjett-
ardóms er varla að vænta fyr en
seint-í þessum mánuði eða í byrj-
un næsta mánaðar.
FiOldi itrra höia
ísleuskra oy erleuúra, heutugar til tækifærísyjaia f
Bókav. Sigff. EymundtsonaPn
LESBÓK
MORBUNBLAÐSINS.
1. árgang (1925-6), nokkur eiutök, hefir blaðið verið heð-
ið að átvega. Þeir sem kynnu að vilja selja hana snái
sjer til afr. Morgunbl., Austurstr. 8, sem greiðir
—>- 10 krónur <—<m
fyrir hveru ógallaðau árgang.
™Vififsstaða,
Hafnarfjarðar,
Keflavikur
og austur yfir fjall
daglega
ffrá Steindópi.
Sími 581.
liagur danskra banka.
í nóvember 1927 skulduðu dansk-
ir bankar erlendum bönkum 97
miljónir króna, en í nóvember s.l.
áttu þeir inni hjá útlendum bönk-
um 30 milj. króna. Er mismunur-
inn því alls 127 miljónir króna,
en var ekki orðinn nema 110 milj-
króna um áramót. Sjóðir bank-
anna hefir jafnframt hækkað um
20 milj. króna.
(Sendiherraf r j ett).
-----------------
Moderne smaa baatmotoreí
Hfc. t i 4 e »
Kr. »»!— Ui:— IM:— «30:— 760:
P.ahang.motor Hfc. fcr. 285:—._________
f. komplot. metorer fraktfrlt. Prlsllstor
tfo fr. JOH. SVENSON, S AL A,
Kvennærfatnaðir.
Nærbolir frá 1.75
Buxur frá 1.50
Sokkabandabelti
Lífstykki
Ljereftsnærfatnaður
misl.
Náttkjólar, flónels
Tricotinenærf atnaður
frá 3.40 stykkið,
best hjá
S. Jóhanixesdðttir*
Ausfupstrœti 14.
(Beint á .móti Landsbank&num),,
Simi P887.
„Drabbari".
Það var eins og þessari svívirði-
lega afbrýðissemi vekti allar
verstu hvatir hjá honum en svæfði
hina góðu eiginleika hans — ef
skinhelgi skyldi þá kölluð góður
eiginleiki.
Og jafnhliða þessari byltingu í
sál lians breyttist hann líka að
ytra útliti. Fyrst fleygði hann
svarta hattinum og fekk sjer ann-
an brúnan'með fjaðurskúf miklnm.
Svo lagði hann niður stífa krag-
ann og fjekk sjer nýtísku háls-
skart. Svo Ijet hann setja silfur-
kniplinga á treyjuna sína og þann-
ig breytti hann ldæðaburði sínum
smám saman — hinum ytri tákn-
um trúar sinnar — þangað til í
vikulokin að hinn siðavandi kirkju
þjónn var orðinn að páfagauksleg-
um spjátrnng. Hann har í sig
moskus og hárið, sem hann hafði
áður sljettkembt, skrýfði hann nú
og liðaði í lokka og við liægra
eyra hafði hann bundið í það bláu
silkibandi.
Galliard horfði undrandi á þessa
breytingu, en þegar hann komst
að því af hverju þetta stafaði,
kendi hann Cynthiu um alt saman
og brosti eins hæðnislega og hon-
um einnm var Iagið að piltinum.
Kenneth roðnaði og tantaði eitt-
hvað milli tannanna. Gregory
brosti Iíka, en Cynthia varð svo
einkennileg á svipinn, að Crispin
braut lengi heilann um hvað henni
hefði búið í brjósti.
Kenneth gleymdi ekki heldur að
stæla, háttu, og framkomu heldri
manna þegar hann var kominn í
nýju fötin. Hann varð teprulegur
og tilgerðarlegur í tali og í staðinn
fyrir að vitna í ritningargreinir
tók hann sjer nú þráfaldlega í
munn ýms af hinum miður sæmi-
legu orðatiltækjum Crispins.
Hann sór þess dýran eið með
sjálfum sjer, áð úr því að Cynthia
vildi helst gortara og mann, sem
væri 'mikill á lofti, þá skyldi hann
Verða það framvegis. Að hinu gáði
hann ekki, að alt þetta gerði hann
aðeins hlægilegan í hennar augum.
En fljótlega komst hann þó að því,
að hylli hennar ávann hann sjer
ekki með þessu móti.
— Til hvers er alt þetta stáss?
spurði hún hann einu s'inni. Er það
líka eitthvert ytra tákn?
— Við getum gjarna kallað það
svo, madame, mælti hann gremju-
lega. Þjer leitst ekki á mig eigs
og Jeg var áður.
— Og þeim mun síður lítst mjer
á þig nú.
— Cynthia, þú dregur altaf dár
að mjer, hrópaði hann.
— Nei, það sje fjarri mjer, mælti
hún. Jeg hefi aðeins tekið eftir
breytingunni. Þú ert kominn í
nýjan grímubúning í staðinn fyrir
þann gamla. Áðnr Ijetstu vera guð
hræddur, en núna, já, nú veit jeg
ekki hvað þú þykist vera. Jeg veit
aðeins það, að hvorugt er sam-
kvæmt eðli þínu og innræti.
Hann skildi við hana í bræði og
fór á fund Gregory og rakti fyrir
honum raunir sínar út af því hvað
Cynthia væri vond við sig. Árang-
urinn varð sá, að Gregory áminti
dóttur sína, en Cynthia ljet það
ekkert á sig fá og sagði honum
skýrt og skorinort að hún vildi
ekki giftast fífli.
Gregory ypti öxlum og brosti
kuldalega. Hann sagði henni að
yfirleitt væri állir ungir menn
heimskingjar, og í heimskupörum
þeirra væri vísir viskunnar.
—• Það getur vel verið, mælti
hún æst, en þessi heimska er alveg
takmarkalaus. Það væri hest fyrir
Master Stewart að fara heim til
sín á skotsktu heiðarnar. Hann
eyðir tíma sínum til ónýtis hjer í
Marleigh-höll.
— Cynthia! hrópaði faðir1 henn-
ar.
— Já, pabbi, það þýðir ekkert
fyrir þig að reiðast. Þú vilt ekki
gifta mig nauðugá, og þú munt
ekki geta fengið af þjer að gefa
mig þeim manni, sem jeg fyrirlít.
— Hvaða rjett hefir þú til þess
að fyrirlíta hann? spurði hann og
sperti brýrnar.
— Það er rjettur hinnar sönnu
dómgreindar, sá eini rjettur, sem
kona hefir. Ef hún neytir eigi þess
rjettar, þá er hún skynlaus skepna
og þá hefir hún sömu þýðingu fyr-
ir mann sinn eins og uxi hans eða
asni, enda setur heilög ritning
hana á hekk með þeim sképnum.
Hún er! aðeins gripur, sem hægt
er að gefa eða taka, kaupa eða
selja, alt eftir því livað manninum
sýnist.
— Barn, barn, hvað veitst þú
um þetta? hrópaði hann. Þvi ert
ekki með sjálfri þjer, barnið mitt!
Svo tók hann loforð af henni
um það, að hún skyldi lilusta á
það, sem hann ætti eftir að segja
henni, þegar hún væri orðin stilt-
ari í skapi. Síðan skildi hann við
hana.
Hún fór út. í trjágarðinn til þess
að geta verið ein og í næði. En
þar ralcst hún á Sir 'Crispin. Sat
hann þar á föllnum trjábol og var
í þungum þönkum.
Hún sá hann nokkuð tilsýndar
og hann heyrði skrjáfið í kjólnum
hennar. En er hún kom nær, stóð
hann á fætur og kvaddi hana kurt-
eislega og ætlaði svo að fara.
—. Sir Crispin! kallaði hún.
Hann sneri við.
— Yðar reiðubúinn þjónn, jung-
frú!
— Eruð þjer hræddir við mig,
Si.r Crispin?
— Fegurð eykur manni kjark,
en gerir mann ekki hræddan, svar
aði hann og brosti hæversklega.
— Þjer farið undan í flæmingi,
en^ svarið ekki hreint og beint,
mælti hún.
—• Þetta var fullkomið svar, ef
vað er skilið á rjettan hátt, sagði
hann.
— Eruð þjer þá ekki hfæddir
við mig?
—• Það er ekki vani minn að
v
vera liræddur.
— Hvernig stendur á því, að
þjer hafið forðast mig undanfarna
daga ?
Crispin fann hjartað slá örara í
brjósti sjer, og ástæðan var sú,
að honum þótti vænt um að hún
liafði tekið eftir því, að hann
forðaðist hana og saknaði hans.
— Yegna þess, mælti hann, að
jeg óttaðist að þjer mundnð að
öðrum Icosti forðast mig. Jeg er
steigurlátur maður, jungfrú.
— Það var kölski líka, en það
varð honum til falls.
— Það verður mjer máske til
falls líka, mælti liann, úr því að
dramblæti mitt stíar okkur sundur.
' — Nei, Sir, mælti hún lilæjandi,
þjer gerið það af ásettu ráði að<
forðast mig.
— Nei, Cvnthia, jeg geri það
ekki af ásettu ráði, mælti hann, en
þagnaði svo eins og hann þættist
hafa hlaupið á sig. En svo brosti
hann og mælti. — Af tvennu illu.
skal taka það skárra, madarne!.
— Madame! endurtók hún ei'na’
og hún hefði ekki lieyrt neitt ann-
að. Það er Ijótt orð — áðan nefnd-
uð þjer mig Cynthiu!
— Já, jeg leyfði mjer það,
vegna þess, livað jeg er gamall,
en þjer hefðuð átt að setja ofan í
við mig fyrir það.
— Nei, þjer eruð ekki svo gam-
all, að þjer liefðuð leyfi til þess að
þeim ástæðnm, mælti hún. En ef
jeg gæfi yður nú leyfi til þess að-
kalla mig Cynthiu?