Morgunblaðið - 25.08.1929, Blaðsíða 2

MORGUNBLAÐJÐ
I feimiN] I ÖLSEINl
Kaadissyknr,
Rið-kalfi,
Ezport Lndvig Davids.
Llnolenm
miklar birgðir fyrirliggjandi.
Á. Einarsson & Fnnk.
N ý k o m 1 ð:
Mikið órval af fataefnum. — Rykfrakkarnir góðu
margir litir. Reiðbuxur og Reiðfataefni.
8. Bjarnason & Fjeldsted.
1. Ágdst.
Böknnar-
ogg
17 anra.
II. liseiil»ti.
taeimsfrægn
postnlinsvörnr.
Nýkomíð mikið nrval af:
■atarstellnm, ,
Kaffistellmn,
Diskum,
Bollum,
Kaffikönnnm,
Chocoladekönnnm
o. m. fl.
Verslnnin
Hamborg.
Langaveg 45.
er lokuð í dag vegna
flntnings.
Slgrtr (dioilssa.
Víðsvegar um Evrópu köfðu
kommúnistar lýst yfir því, fyrir
síðustu mánaðamót, að þann 1.
ágúst ætluðu þeir að láta til skar-
ar skríða.
Þó heimsbyltingin kæmist ekki
á að þessu sinni, þá átti á þessum
degi það takmark að nálgast, að
þeir tæki við völdum. 1. maí er
sem kunnugt er eftirlætisdágur só-
síal-demokrata, e» til þess að sýna,
að sósíal-demokratar og kommún-
istar sjeu ekki af sama sauðahúsi,
þá hafa kommúnistar ákveðið, að
hafa 1. ágúst sem sinn hátíðisdag.
En minna varð úr byltingu og
valdaráni heldur en forvígismenn
kommúnista höfðu látið í veðri
vaka. Hafði lögreglan talsverðan
\iðbúnað í stórborgum álfunnar,
svo sem í Berlín og París og víðar.
Voru helstu kommúnistaforsprakk-
amir settir í steininn nokkrum
dögum áður. En þegár dagnrinn
rann upp, kom það í ljós, að þær
öryggisráðstafanir, sem gjörðar
höfðu verið, voru víðast hvar ó-
þarflega miklar, því að kommún-
istar hjeldu daginn ekki hátíðleg-
an með öðru en nokkram mein-
lausum götulátum.
H austurvegum.
Eftir Magnús Magnússon.
_________ • .
í lífsháska á Gatnabrún.
Var nú haldið af stað með hin-
um nýja bílstjóra, sem Loftur hjet,
broðir Einars alþm. á Ueldinga-
Ia‘k. Var bíll hans ferlíki mikið og
fulJ mannhæð upp í hann. Valt
hann jafnvel svo. að þeir Árni og
sýslumaður hjeldust ekki kyrrir í
sætum sínum, en köstuðust ýmist
hvor að öðrum eða hrintust frá,
er meiðingar urðu þó engar þótt
þeim lenti saman, því að djúpt var
á beini á báðum. Gekk alt slysa-
laust uns komið var upp í sneið-
ingana í Gatnabrún, en þar er all
bratt upp. Þá stöðvaðist þíllinn
allskyndilega og vildi sig hvergi
hræra áfram, en gerði sig binsveg-
ar all-líklegan til þess að skröngl-
ast aftur á bak eða á hlið niður
allar brekkurnar.
Varð oss Áma litið niðnr fyrir
og sýndist sem vjer mundum lítið
sjá af Skaftafellssýslu, ef vjer
færum þann lystitúr. Var það því
fangaráð vort að stíga út hið
skjótasta, og komu þeir Jón og
sýslumaður svo á eftir. Gekk sýslu-
maður síðastur af 'oss út úr bíln-
um tog sá enginn maður á honum
ótta, og að engu fór hann óðslega.
En svo trúði Árni oss Jóni fyrir
síðar, að það hefði sjer verið efst
i hug, er hann þóttist skynja lífs-
háskann, að stilla svo til, að verða
ofan á sýslumanni er niður fyrir
snarbrattann kom, ef vera mætti
að líkami Magnúsar mætti forða
lífi sínu.
Veit sá, er þetta ritar eigi, hver
hugsun hefir gert vart við sig
hjá Magnúsi, en af yfirbragði hans
öllu, er hann stje út úr bílnum,
er honum það næst að halda, að
hugur Magnúsar hafi snúist að því
einu, hveraig hann mætti forða
Áma frá bana eða meiðslum. Má
nokkuð af þessu marka innræti
mannsins, ef rjett er til getið.
Vjer gengum síðan allir upp
brekkuna, nema Loftur. Hann sat
kyr í farartæki sínu og ljet eitt
yfir sig og það ganga. Hefir hann
að sjálfsögðu líka þekt, hver vits-
munaskepna bíllinn var, og því
vitað að hann mundi aldrei leita
þá Ijettu leiðina, sem niður á við
liggur. Rejmdist það líka sVo, því
að þegar Loftur hafði gefið bíln-
um að drekka, rann hann af stað
og staðnæmdist ekki fyr en nppi
á brún. Skal hjer enginn fullnað-
ardómur á það lagður, hversu lífs-
liáskinn var mikill, en það kom
oss Árna saman um, að vjer liefð-
um aldrei sjeð nær stappa því, að
fslands óhamingju yrði alt að
vopni.
Var nú skamt til Víkur, enda
reyndist Loftur og bíllinn ágæt-
lega. Var klukkan nm eitt er þang-
að kom, en um hálf tólf höfðum
vjer lagt af stað úr Reykjavík og
farið að engu óðslega. — Nokkuð
á þriðja hundrað kílómetra mun
leið þessi vera talin og lagður veg-
ur er ekki nema í Fljótshlíðina,
en þaðan mun vera yfir 100 kílóm.
til Víkur.
Hafði ferðalagið gengið alt. að
óskum og samkomulag millum vor
sjálfstæðismannanna og forseta
sameinaðs þings verið eins og mill-
um bræðra. Mundi tæplega nokk-
ui vor ritstjóranna hafa. kosið að
ná prestsfundi, enda þótt vjer
hefðum fundið dauða vorn nálg-
ast, heldur glaðir og með fullu
trau^ti falið þessu Ijúfmenni að
bua oss undir lífið framundan, ör-
uggir þess, að*vjer mundum þá fá
Inð fyrir títuprjónsstungum sam-
visku vorrar og koma hressir og
reifir, eins og vjer hefðiun ný-
lyktað af salmíaksspíritus, fram
f.vrir dómarann, srm ölli;m Hæsta-
rjetti er cfar.
Framh.
Bílstjór«.mál.
í Kaupmannahöfn hefir á und-
anförnum árum verið mikill rígur
á milli fjelaga þeirra er eiga leigu-
bifreiðar. Þegar hinir svonefndu
„litlu bílar“ komu til sögunnar,
fengu eigendur þeirra ekki leyfi
til að hafa þá standandi á götum
úti. Bílstjórar „litlu bílanna“
mega ekki taka á móti farþegum
nema á bílstöðvunum sjálfum.
Nú hefir það oft viljað brenna
við, að þegar bílstjórar eru á ferð
með tóma bílana um göturnar, þá
verði á vegi þeirra fólk, er vill fá
bílana leigða. En gildandi sam-
þyktir heimila bílstjórum ekki að
taka þannig á móti farþegum. Og
komist það upp, að þeir geri slíkt,
og sjeu þeir kærðir fyrir, fá þeir
sekt. Bílstjórar þeirra bíla, sem
mega standa á götum úti og taka
þar farþega, hafa þráfaldlega orð-
ið þess valdandi, eða gert sjer
blátt áfram lei kað því, að bíl-
stjórar „litlu bílanna" væru kærð-
ir. Þeir hafa gert þá brellu, að
koma til „litlu bílanna“, án þess
að vera einkennisklæddir, tekið
þá til leigu á óleyfilegum stöðum
og kært þá síðan. Nýlega var eitt
slíkt mál fyrir rjetti í Kaupmanna
höfn. Bílstjórar tveií frá „stóru
bifreiðunum“ taka' „lítinn bíl“ á
leigu á óleyfilegum stað og kæra
síðan bílstjórann, er fær sína sekt.
En þá kom fram ný hlið á mál-
inu. Dómarinn, sem dæmdi bíl-
stjóra „litla bílsins" lítur svo á
að kærendurair tveir sjeu einnig
sekir. í þessu tilfelli eiga þeir
fyrst og fremst sök á því, að bíl-
stjóri „litla bílsins“ varð brotleg-
ur. Mál þetta er ekki útkljáð enn,
en dæmist það svo rjett að vera,
að kærendnmir sjeu í þessu til-
felli einnig sekir, þá er málið at-
hyglisvert fyrir fleiri en bilstjórft
i Kanpmannahöfn.
Flóaáveitan var falleg yfir að
líta í sumar, að afloknum áveitu-
tíma. Hátt gras í áveitiihólfunum.
En heyrst hefir að bændum þyki
sumstaðar áveituheyið verða rýrt.
í fallinu.
Sjötugsafmæli á í dag Guð-
mundur Guðmundsson trjesmiður,
Bjargarstíg 14. Guðmundur er
meðal eldri borgara bæjarins. —
Hefir liann verið búsettur hjer í
47 ár og ætíð reynst hinn nýtasti
maður. Byn-ir lians fimm eru bú-
sett.ir hjer og eru allir iðnaðar-
nienn. Magnús bakari, Sigurður
klæðskeri, Sófus og Gunnlaugur
skósmiðir og Ragnar trjesmiður.
Slökkviliðið var í gærmorgun
kvatt inn á Hverfisgötu. — Hafði
komið upp eldur í húsi þar inn-
arlega, en varð fljótt slöktur og
urðu engar skemdir af.
Nokkrar myndir frá Scoresby-
sund eru til sýnis í glugga Morg-
unblaðsins.
Þýska tímaritið ’ ’Literarische
Welt“ birti líylega yfirlit yfir
bækur þær, sem bannaðar eru í
Rússlandi. f yfirliti þessu, sem er
prentað með eiginhandskrift og
nieð nafni systur Lenins undir, eru
m. a. þessar bækur: Fagnaðarboð-
skapurinn, kóraninn, ritverk Pla-
tos, Kants, Schopenhauer, Nietz-
sches, Spencers, Taines, Carlyles,
Ruskins, og ennfremur æfisögur
Tolstois og Krapotkins.
Eins og undíanfariji ár höf-
um við nú fengið nokkur
þúsund stykki af okkar
þektu niðursuðuglösum.
Með ári hverju eykst sal-
an á þessum sterku og hent-
ugu glösum — og það er ekki
nema eðlilegt, því hreinlegri
áhöld til matarniðursuðu er
ekki hægt að fá; og svo þar
að auki hinn mikli peninga-
sparnaður, þar sem nota má
sama glasiðl ár eftir ár með
mjög litlum tilkostnaðL
Það er því ekki nema sjálf-
sagt að birgja sig upp fyrir
haustið með glös, niðursuðu-
potta, spennur og hringa.
Geta skal þess, að skifta skal
um hring í hvert sinn sem
soðið er niður, því að ef
gamlir hringar eru hafðir á
glösin, verða glösin ekki loft-
þjett og skemmist því mat-
urinn. Það varf varla að
taka það fram, að bestu og
sterkustu Niðursuðuglösin
eru með merkinu Biene og
fást aðeins í .
JÁRNVÖRUDEILD
JE5 ZIMSEN.
Bakarí
með hornbúð, við tvær aðal-
götur bæjarins, getur sá
fengið leigt um lengri tíma,
sem greiða vildi töluverða
húsaleigu fyrirfram.
Staðurinn er hinn ákjósan-
legasti og hvergi bakarí
nærri. Listhafendur láti sín
getið í lokuðu umslagi mrk.
„BAKARÍ“ til A. S. í.
Hvítu
kvenslopparnir
eru komnir aftur, ásámt
Sokkiun,
alLskonar, svo sem:
Kvensokkar úr:
Silki — ísgami — Ull,
margir litir.
Barnasokkar úr:
ísgarni —- Ull — BaSmull
margir litir.
Karlmannasokkar
úr ísgarni — Ull — Baðmull
margir litir.
flsB- B. Gunnlaugsson
& Go.
Austurstræti 1.