Morgunblaðið - 22.01.1930, Side 6
6
MORGUNBLAÐIÐ
MORGENAVISEN
BERGEN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiciiiiiiiimiiimiiia
iiiiiimmimimmiiimmmnmmiitiii
er et af Norges mest læste Blade og er serlig i
Bergen og paa den norske Vestkyst udbredt i
alle Samfundslag.
MORGENAVISBN er derfor det bedste Annonceblad for alle som
önsker Forbindelse med den norske Fiskeribe-
drifts Firmaer og det övrige norske Forretnings-
liv samt med Norge overbovedet.
MORGENAVISEN bör derfor læses af alle paa Island.
Annoncer til Morgenavisen modta'ges í Morgunbladid’s Expedition.
Iporaie®
•“NSWEKTENED STERIUZED
mm
Þegar þjer kanpið dósamjólk
þá mnnið að biðja nm
DYHELHHD
því þá táið þjer það besta.
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Footwear Company.
Nýju sjóstígvjel,
merki ..Pacific".
eru búin fil úr sjerstaklega endingar-
góðu gúmmí. Margreynd að vera hin
sterknstn á heimsmarkaðinnm.
Aðalumboðsmaður á íslandi Birgðir í Káupmannahöfn hjá
Th. Benjaminsson Bornhard KJœr
Lækjartorg 1. - Reykjavik. a0the^SgMbe®ha“nifíai"de,'■
Símnefni Holmstrom.
þó ekki. Veldur því fjarlægðin frá
bygðinni. Tel jeg sjálfsagt að kap-
elfu beiú að reisa í gamla kirkju-
karðinum, sem liggur vel við og
mundi þá lík, sem jarða ætti í
nýja kirkjugarðinum, verða flutt
í bifreið þangað, að aflokinni
kirkjulegri athöfn í kapellunni,
lík sem jarða ætti í gamla garðin-
um yrðu borin frá kapellunni og
lík, sem brenna ætti, flutt í for-
salinn að líkbrensluofninum.
Tillöguuppdrátturinn, sem Sig-
urður húsameistari Guðmundsson
hefi-r gert, er gerður samkv. þeim
grundvallarreglum, sem jeg hjer
að framan hefi lýst og er bálstof-
unni valinn staður í kirkjugarð-
inum við Ljósvallagötu, þar scm
nú eru skrifstofur kirkjugarðsins,
Verður þó nokkurt autt svæði fyr-
ir framan (austan) bygginguna og
tiltölulega auðvelt að gera bílfær-
an veg beint að aðalhliði garðsins
við Suðurgötu.
Byggingunni er þannig fyrir
komið, að i miðju er kape'lla, sem
rúmar um 250 manns.
Við suðurhlið kapellunnar er
lægri bygging og í henni 2 skrif-
stofuherbergi fyrir umsjónarmann
kirkjugarðanna og kapellunnar,
prestsherbergi og 3 herbergi til
líkgeymslu, eitt þar se,m tekið e*r á
móti líkum, annað þar sem þau
verða geymd tij útfarardags og hið
þriðja, þar sem aðstandendur
hinna látnu geta skreytt kistur
áður en borið er í kapellu. Lík,
sem flutt verða til geymslu verða
borin inn frá Ljósvallagötu.
Við norðurhlið kapellunnar er sal
ur, sem kistur verða bornar í úr
kapellunni, ef brenna skal líkið.
Þar skilja aðstandendur við kistu,
er seinna verður flutt í ofninn, sem
er í herbergi innar af. Loks er
í þessari álmu rúm fyrir hitunar-
tæki byggingarinnar. Gert er ráð
fyrir að ofnarnir verði tveir, annar
til vará. Teiknaðir hafa verið
,,IIöganiis“ ofnar, en aðrar teg.
geta komið til greina.
Ekki er gert ráð fyrir að aska
framliðinna verði ge'ymd nokkur-
Saðunah.
Wansford lagði frá sjer brjef
sonar síns með andvarpi. Hann
hafði tæple'ga búist við því, að
ungi maðurinn mundi taka hinar
alvarlegu áminningar hans til
greina, en samt sem áður gat hann
ekki fengið sig til að samþykja
ráðahag sonar síns. Hann var samt
svo mikill heimspekingur, að hann
gat vel sætt sig við það, sem óhjá-
kvæmilegt var. Það var rangt að
segja, að hann væri svo eigingjarn
að hann hefði ekki getað hugsað
neitt um annara manna hagi, en
einhvernveginn var það honum þó
ómögulegt að vera sí og æ að
hugsa um aðra, jafnvel þótt þeir
væru honum jafnnákomnir og son-
ur hans.
Hann hafði talað eins og spá-
maður, en rödd hans hafði verið
hrópandans í eyðimörkinni og eng-
inn hafði tekið neitt tillit til hans.
Hann fann, að það var ekki sem
skynsamle'gast, en hann vissi aftur
á móti, að margir feður höfðu hag-
að sjer heimskulegar en hann. —
Þegar á alt var litið, hafði unga
stúlkan göfugt blóð í æðum sinum,
sem mundi vega fyllilega á móti
hinu blandaða blóði móður Iiennar.
staðar í byggingunni, nje heldur
í annari byggingu, heldur verði
askan látin í krukkur af einfaldri
gerð og jörðuð í kirkjugarðinum.
Þeir sem þess óska gætu þá fengið
lítinn reit fyrir ösku framliðinna.
Nákvæm áætlun um kostnað við
bygginguna hefir ekki verið gerð,
en sennilegt að byggingin með
ofnum og öllum útbúnaði mundi
kosta nál. 200 þús. kr.
Dr. Gunnlaugur Claessen hefir
skýrt mjer frá, að ef bálstofa verð
ur bygð að ráðstöfun bæjarstjórn-
ar inuni „Dansk Ligbrændingsfor-
ening“ vera fús að veita til þess
*án með 5% ársvöxtum og að öðru
leyti með hagkvæmum kjörum.
Það er þó óvíst hve mikill hluti
kostnaðarins fengist lánaður á
þenna hátt, en dr. Claessen hefir
lofað að grennslast nánar eftir
því nú í utanför sinni. —
Ef bæjarstjórn vill frekara sinna
þessu bálstofu-máli, tel jeg sjálf-
sagt að skipuð verði nefnd til að
ílrnga tillögur þær, sem jeg hefí
gjört og undirbúa málið frekar, áð
ur en bæjarstjórnin gerir ályktun
uin framkvæmdir. Meðal annars
mun þurfá að semja við ríkisstjórn
ina um væntanlegt tillag úr ríkis-
sjóði, þar sem líkbrenslan mnndi
spara ríkinu talsverð útgjöld til
kirkjugarðs, og mörg önnur atriði
eru sumpart órannsökuð og sum-
part ekki nægilega athuguð, Og
gæti væntanleg ne'fnd sennilega
gert ýmsar breytingartillögur til
bóta á þeim frumdráttum, sem nú
eru fyrir hendi.
Borgarstjórinn í Reykjavík,
15. janúar 1930.
K. Zimsen.
Slökkviliðið var kvatt upp á
Skólavörðustíg í gær. Hafði kvikn-
að eldur í sóti í reykháf, en var
ekki alvarlegur og þurfti ekki til
vatnsdælanna að taka.
C-listi
er listi Sjálfstæðismanna.
Kjósið C-listann!
Hún var ekki dansstúlka, og hún
hafoi ekki lagt snörur fyrir Ronnie
til þess eins að giftast honum, því
að hann vissi að hún elskaði hann
mjög heitt.
Hann beygði sig því fyrir örlög-
unum eins og vitur maður og hann
ljet ekki staðar numið við það,
heldur ritaði hann syni sínum
sama kvöldið hlýlegt brjef, þar
sem hann óskaði honum allrar
gæfu í hjónabandinu. Hann skrif-
aði Edithu einnig hlýtt brjef, þar
sem hann bað hana að kappkosta
að gera son sinn hamingjusaman,
og vonaði að sjer mundi líka vel
við hina tilvonandi teflgdadóttur
sína.
Trúlofunin var birt opinberlega
og heillaóskabrjefin og skeytin
streymdu að. Sum þeirra voru ekki
sem kurteislegast orðuð, en sama
gilti um öll þeirra, að þau voru
hreinskilin.
Laroche varð auðvitað að segja
ofurlítið, en brostnar vonir hans
leyfðu honUm ekki að segja nema
hið allra stysta, sem hann gat kom-
ist af með. Hann óskaði þeim til
hamingju kaldri röddu og me'ð
fám orðum, sem hann hafði yfir
fljótt og óhikað. — Hann hafði nú
síðustu næturnar legið andvaka í
rúmi sínu og verið að opna sár
Fundurinn í IL R.-húsinu.
Jeg kom sem snöggvast inn á
bolsafundinn á sunnudaginn. Jón
Olafsson var að tala. Fyrir neðan
senuna stóðu þeir Ólafur litli í
Harmonikubúðinni og Oddur af
Skaganum. Reittu þeir hár og
skegg og ljetu öðrum látum sínum.
Vildu þeir f jelagar, Oddur og Ólaf
ur, reka flesta út af því að þeir
fengu ekki að vera í friði, með
fíflalæti sín. Mjer varð litið upp á
paliinn. Hannes dýri spígsporaði
þar og Dog-Brandur hoppaði um
eins og hrafn á haustþingi. En að
baki sat fuiltrúi Krishnamurta og
virtist líta með ve'Iþóknun á þá
siðferðiiegu fullkomnun, sem lýsti
sjer í framkomu flokksbræðra
hennar. Hún hefir líklega verið að
spekúlera hvar Óii litli í Harmo-
lukubúðinni hefði staðið í lífsstig-
anum á fyrra æfiferli sínum og
hvar hann mundi standa næst.
Alt var á tjá og tundri npp á
sviðinu. Eini maðurinn sem tók
öllu rólega var Jón Ólafsson. Hann
ljet sjer hvergi bregða, hvernig
sem fíflalætin mögnuðust vel í
kring. Mjer þótti framkoma hans
stinga mjög í stúf við ókurteisi og
strákskap fundarlioðenda, sem
sýndu gestrisni sína og hæversku
í því, að vilja henda út öllum fund
armönnum, sem voru á annari skoð
un.
Þegar Jón Ólafsson hafði lokið
máli síuu fór Guðbrandur að
roessa. Vrar maðurinn harla ámát-
iegur og röddin eins og hann hefði
gleypt gamlan járnkamb. Mig lan'g
aði ekkert í blönduna hans Brand-
ar, svo að jeg hypjaði mig.
Sl.
Verslunartíðindi (11.—12. tbl.
12. árg.) eru nýkomin út. Er í
þeim fjölbreytt efni. Meðal annars
er skýrsla um veitt ve'rslunarleyfi
utan Reykjavíkur á árinu 1928.
Eru þau samtals 48. Ekkert versl-
unarleyfi var veitt í Mýrasýslu,
Dalasýslu, V.-ísaíjarðarsýslu, N,-
ísafjarðarsýslu, Strandasýslu, Þing
eyjarsýslum, V.-Skaftafellssýslu.
sin aftur og aftur. Hann var að
athuga möguleikana á því, að
hefna sín á stelpuskrattanum, sem
hafði gert honum þessa skömm.
Honum var heldur ekki svo ve! til
Sandowns, að hann sæi eftir því
að gera honum einhverja svívirðu.
En það, sem hamlaði honum frá
því að gera nokkuð var það, að
hann þóttist viss um að hægt yrði
að rekja þetta til hans, og yrði
þá óvandaðri eftirleikurinn, ef hús-
bóndi hans fengi að vita það. —
Hann hafði að auk altaf dálitla
von um að honum mundi takast
að vinna hjarta hennar aftur, en
liann vissi, að konur fyrirgefa
seint svik og fláttskap, enda þótt
það kunni að vera sprottið af ást
tii þeirra.
Fyrsta hugmynd hans var að
fara til Sandowns og segja honum
það, sem hann vissi um fjárhag
Mays. Hann var laus við allar
grillur um heiðarleik sjálfur, og
hann þóttist því kunna að þekkja
heiðarlegan mann, þar sem Sand-
own var, enda Ijek ekki nokkur efi
á því. En hann fann, að Sandown
mundi finna veiluna í þessu, því
að ekki vaf hægt að neita því, að
hann fór hjerna með svik gagn-
vart húsbónda sínum, og Sandown
mundi því þegar taka þann kost-
inn að segja May frá þessu.
Hann vissi að May var svo lag-
inn, að hann mundi ekki vera
lengi að telja Sandown trú um
hið gagnstæða, og væri þá ve'r far-
ið en heima setið.
Þá datt honum í hug að senda
nafnlaust brjef, en það er venju-
lega þrautalending hugleysingja.
Hann ritaði síðan brjef með ann-
arlegri rithönd, og ásetti sjer að
setja það í póstinn einhverstaðar í
París, þannig að enginn grunurgæti
fallið á hann fyrir það. Hann var
ánægður með brjefið, þe'gar hann
hafði lokið því. — Það hlfóðaði
þannig:
Herra lávarður! Jeg hefi fengið
að. vita, að þjer eruð triilofaður
stúlku af lágum stigum, ungfrú
Clayton að nafni. Je'g býst við, að
jeg geti sparað yður mikil óþæg-
indi í framtíðinni, ef jeg segi yður
það, sem mjer er kunnugt um hagi
stjópföður hennar. Hr. Mostyn
May er í þann veginn að missa
allar eigur sínar og álit útaf leið-
inlegu og óheiðarlegu gróðabraski,
og eliginn vafi mun leika á því,
að útkoman verður alvarleg, ekki
einungis fyrir hann, heldur einnig
fyrir hans nánustu, þar sem nokkr-
ir hluthafar eru í þann veginn að
höfða mál á hendur honum fyrir
Statesman
er slóra orðið
kr. 1.25
borðið.
Saltbjöt
tnnnnm og tðlg
í skjöldum,
selst mjög ódýrt.
Versl. Björninn
Bergstaðastræti 35. Sími 1091.
fasteignastofan Hafnarsfr. 15
(áður Vonarstræti 11 B)
Annast kaup og sölu faste'igna
í Reykjavík og út um land.
Viðtalstími kl. 11—12 og 5—7.
Sírnar 327 og 1327 (heimasími).
Jónas H. Jónsson.