Morgunblaðið - 24.05.1930, Blaðsíða 4

1 •
MORGUNBLAÐIÐ
Reykjarpípur fallegar og góðar
ný'komnar í Tóbakshúsið, Austur-
atræti 17.
Ýmislegt til útplöntunar í Hellu-
sundi 6. Einnig plöntur í pottum.
Kristalskálar, vasar, diskar, teírtu
föt, toilettsett, matarstell, kaffistell
og bollapör, með heildsöluverði. —
Layfásveg 44, Hjálpar Guðmunds-
son.
Alþingishátíðin nálgast, ljós-
ídavjelar í bestu úrvali ljós-
£ar, líka vjelar fyrir byrjend-
wr. Amatörverslun, Kirkjustr. 10-
Vinna.
Vjelrittun og fjölritun tek jeg
að uijer. Martha Kalman, Grund-
ar^tíg 4. ________________________
íelpa 12—14 ára óskast nú þe'g-
ar Jli að gæta bama. A. S. í. vís-
aar fi. —
Duglega kaupakonu vantar á
gotf. heimili í Borgarfirði. Upp-
lýsihgar í síma 1225.
| Anstnr í Vík.
Bifreiðaferð austur i Vík í
Mýrdal kl. 91/2 árdegis á
t mánudögum og fimtudög-
" um með bifreiðum Brands
Stefánssonar, Litla Hvammi.
Panta má far á
Bifreíðastifð Steindðrs
Sími 581 (þrjár línur).
::
Hin dásamlega
Tatol-handsApa
mýkir og hreinsar hörundið
og gefur fallegan og bjartan
litarhátt.
Elnkasalar:
i. Brynjðifsson t Hvaran.
lllsknnar bðsðbnld.
Katlar, pottar, margar.stærðir.
'Einnig mjólkorbrúsar,
allar stærðir
Vald. Ponlsen
Klapparstíg 29. Sími 24.
Væntanlegt s
Appelsínur 240 og 300 stk.
Epli. — Laukur.
Kartöflur, ítalskar.
Egyert Kristjánsson & Co.
Plltnr
14-17 ára, sem er nátt-
úraður fyrir heildversl-
unarstörf getur fengið
atvinnu nú þegar.
Soy a.
Hin ágæta margeftirspurða
Soya frá Efnagerð Reykja-
víkur fæst nú i ■ allflestum
verslunum bæjarins.
Húsmœður, ef þið
viljið fá matinn bragðgóðan
og litfagran þá kaupið Soyu
frá
R.f. Efnagerð Reykjavíkur.
Kemisk verksmiðja.
Sími 1755.
(slensk
íslensk egg
Otlend egg.
i
* i
Laugaveg 12. Sfmi 2031.
stafesoian
er stóra orðið
kr. 1.25
á borðið.
hollum og góðum skemtunum. —
Hjer fyrr á tímum gátu heimilin
betur en nú sjeð fyrir. því, að
börnin kyntust góðum sögum og
æfintýrum við þeirra hæfi. En nú
gætir mest í uppeldi þeirra áhrif-
anna „frá götunni“. Væri vel ef
þessí nýbreytni frá Mörthu Kal-
man fengi góðar undirtektir, og
börnin fengju þarna að njóta
skemtunar sem sniðin er við þeirra
hæfi. Miðar seldir í dag hjá frú
Katrínu Viðar.
Líkneski Hannesar Hafstein. Lið
ið er eitt ár eða svo síðan lík-
neski það sem gert hefir verið af
Hannesi Hafstein kom hingað til
bæjarins. En það mun vera geymt
einhversstaðar í einhverju pakk-
lmsinu. Itætt hefir verið um hvar
ætti að setja það upp, og talað um
að tildra því á „þríhyrnuna“ neð-
an við Tjamargötu gegnt ráð-
herrabústaðnum. Þeir sem gengust
fyrir því, að Einar Jónsson mynd-
höggvari gerði líkneski þetta,
munu eigi allir vera ánægðir með
þann stað og er það ekki nemr
eðlilegt. En óviðkunnanle'gra ei
það þó, ef líkneskið á að geymasl
lengi falið almenningi. Hvað veld-
ur seinlæti þe’ssu er Mgbl. ekki
kunnugt um.
Sendisveinar og sendiferðir. Frú
Guðrún Jónasson vakti máls á því
á síðasta bæjarstjórnarfundi, að
mjög væri það athyglisvert hve
sendisveinar þeir, sem vinna hjá
verslunum hje'r í bænum eru
margir ungir og vanmegnugir að
flytja farangur þann urn bæinn,
sem þeir eru sendir með. Ágúst Jó-
sefsson tók í sama streng, og taldi
rjett að ákveða eitthvert aldurs-
takmajk við slíka vinnu. Oft bæri
það við, að drengir væru sendir
á reiðhjólum, með svo mikinn
flutning, að þeir hefðu lítið vald
á öllu saman. En þegar drengir
þessir slangra með hin þungu hjól
eftir götunum, er hætt við að þeir
einmitt getf orðið fyrir bifreiðum,
sem fara hratt yfir. Er vert að
bæjarbúar gefi málefni þessu
gaum.
Oft vill það breuna við, að bæj-
arbúar ganga alveg óþarflega
langt í því, að heimta það af versl-
unum, að þeim sje sent hreinasta
smáræði heim til sín, sem þðir auð-
veldlega geta tekið með sjer sjálf-
ir. En þvælingurinn með smámuni
þessa íþyngir sendisveinunum, sem
oft hafa ærið nóg að starfa. Og
húsmæður, sem vanar eru við
allar þessar heimsendingar, heimta
iðuglega, að vörur sjeti sendar
svo til samstundis á þeim anna-
mestu tímum dagsins. Yæri ekki
úr vegi að hafa á bak við eyrað
hve mikið er lagt oft á ungling-
ana í vöruflutninga-skyndi-snatt-
ferðum þessum.
Islenskir hestar
og ferðamenu.
Með því að nú er verið að prenta
bók mína „Islenskir hestar og
ferðamenn“, se'm fresta varð út-
komu á fyrir all-löngu, sökum
sjelrstakra atvika, vil jeg hjer gera
nokkra grein fyrir bók þessari til
skýringar. Verður prentun hennar
nú haldið áfram viðstöðulaust, unz
henni er lokið, sem búist ér yið
að verði um miðjan júní þ. á.
Bók þessi verður albýðleg 0£
leiðbeinandi á ýmsa ve'gu. Hefir
það meðal amnars unnist með
drætti þeim, sem orðið hefir
útkomu hennar, að nú verður hún
að miklum mun stærri, en ætlast
var til í upphafi, eða alt að 12
arkir (8 blaða brot) með yfir 100
myndum og tveimur landabrjefum
af fslandi.
Vona jeg nú, að bók þessi nái
tilgangi sínnm engu síður, en
þótt áður hefði verið, og að húb
I eigi erindi til sem flestra.
| Verð bókarinnar verður hið
j sama og áður tilkynt (sbr. Vísi
12. júlí 1924). Verður áskrifendum
! send bókin að kostnaðarlausu, þ.
, e. a. s. þeim, sem greitt hafa and-
virði hennar að fullu.
Onnur blöð eru vinsamlegast
beðin að taka grein þessa til birt-
ingar.
Reykjavík, 30. apríl 1930.
Virðingarfylst.
Guðmundur Hávarðsson.
Saöunah.
— Og hinn, dó hann líka strax?
Hiin var sýnilega áköf í að vita
alt, jafnvel hina minstu smámúni,
um glæpinn.
— Já, þegar jeg sá frænda lmíga
aftur á bak á koddann, heyrði jeg
Mark stökkva fram úr rúminu.
Jeg held að hann hafi enn verið
undir áhrifum víns, eða þá að hann
var mjög svefnrotinn. Jeg miðaði
beint á ennið og hann fjell elidi-
langur.
Hún þagði. Nú lcom kvíðinn.
Þrátt fyrir alla grimd sína og
stjórnlausar ástríður, var hún nú
farin að sjá fram á live glæpur
þessi var alveg ógurlegur, sem liún
af umönnun fyrir barni sínu og
manni sínum hafði hvatt hann til
að fremja. Hjeðan af mundu þau
ekki hafa nokkurn sálarfrið, svipir
hinna dauðu mundu elta þau hvar
sem þau færu.
Hún kraup við hlið hans og
hallaði sje'r ástúðlega upp að
brjósti hans. Þau voru samsek, og
meðvitundin um það, færðu þau
nær hvort öðru; henni fanst hún
skilja hann betur en nokkru sinni
áður. Aldrei mundi hann hafa
fundið það upp hjá sjálfum sjer
að svifta aðra lífi, fyr hefði hann
framið sjálfsmorð.
— Mostyn, við húum bæði yfir
sama leyndarmálinu, sömu lýg-
inni, lýgi, sem er blettuð blóði,
hvíslaði hún. Við verðum að vera
góð og umhyggjusöm hvort við
annað, við e'rum ein í lífinu, eng-
inn getur huggað okkur. Nú verð-
ur þú vell-auðugur maður, hefir
miljónum úr að spila. Við skulum
nota þá peninga til þess að gera
yfirbætur.
— Já, svaraði hann dræmt, og
röddin var hljómlaus, eins og bann
skíldi ekki hvað hún væri að fara.
— Þú verður fyrst og fremst
að hætta þessu svallaralífi og pen-
ingum hefirðu nóg af, svo að
framar þarft þú e'kki að eltast við
þá. Við skulum vera gjafmild,
gefa fátækum vesalingum hluta af
auðæfum okkar, og þeim sem
þjást. Heldurðu að það verði ekki
unaðslegt, að lýsa upp heimili
þeirra, sem veikir eru og geta
enga björg sjer veitt, og bæta
þannig fyrir þau mannslíf, sem við
tókum í nótt.
Hann kinkaði kolli til samþykk-
is. Ef hann gæti haldið áfiam að
lifa með þessar hræðilegu endur-
minningar, og ef að iðranin kveldi
ekki úr honum síðustu lífstóruna,
þá ætlaði hann að bæta fyrir af-
brot sitt á þenna hátt, me!ð kær-
leiksverkum.
En mundi endurminningin noltk-
umtíman yfirgefa hann, mundi
myndin af gamla manninum, þar
sem hann rís upp í rúminu, og
lítur illilega á bróðurson sinn,
sem nú er að gerast þjófur og
morðingi, til þess að bjarga sjer
Glæný egg
16 aura,
xsl. smjör, Rjómabússmjör
TIRiFVlNDl
faugaveg 63. Sími2393
Sænska
ilatbrauðið
sem aiiir þekkja,
er komið aitur í
Til belgarinnar
veiður best að kaupa Nýtt nauta-
kjöt af ungu, reykt hangikjöt, af-
bragðs saltkjöt, soðinn og súran
hval, fiskfars og kjötfars ke'mur
nýlagað á hverjum morgni frá
Sláturfjelagi Suðurlands. Reynslan
hefir sýnt að þetta fars líkar best.
Æskilegt væri ef fólk gæti gert
pantanir daginn áður, til þess að
geta fengið það strax að morgni.
Vöruir sendar heim.
Versl. Biðrninn.
Bergstaðastræti 35. Sími 1091.
úr botnlausu skuldafeui, myndi
hún e'kki ásækja hann að eilífu.
Það var tekið að daga þegar .
þau gengu til náðar. Þau sváfu
fast, eins og títt er um menn, sem
hafa ofreynt tangar sínar.
En þegar þau vöknuðu, um-
lukti hinn ógurlegi sannleikur upi
glæp þeirra, hverja frumu í lík-
ama þeirra. 1 kofanum láu hinír
tveir dauðu menn, myrtir á hræði-
legan hátt. Þjónninn, sem átti að
fæia þeim morgunverðinn, mundi
uppgötva ódæðið fyrstur og síðan
mundi fregnin dreyfast út um
veður og vind og yrði brátt á
hvers manns vörum. Þá yrðu þau
að gæta allrar stillmgar, verða
undrandi og óttaslegin eins og öll
hin. Hún þóttist örugg fyrir sitfc
leyti, hún var svo vön leikaraskap,
síðan hún var leikkona á leiksviði.
Hún var því vön að menn veittu
henni athygli, en hvernig mundi
honum takast að dylja sig? T^undi
hann missa kjarkinn og játa altt